Το
άρθρο είναι αναδημοσίευση από το http://vickytoxotis.blogspot.com/ και αποτελεί το Μέρος Γ'. Μπορείτε να
διαβάσετε *το Α' μέρος εδώ μέρος Β' εδώ
Φυσικά
μετά από όλα τα παραπάνω τίθεται το ερώτημα: τι μπορώ να κάνω; Κατ’ αρχήν να
προστατέψουμε τον εαυτό μας. Υπάρχουν διάφορες συσκευές, οι οποίες υπόσχονται
πως μπορούν να μας «μονώσουν» από οποιαδήποτε ακτινοβολία. Πόσο καλές είναι και
κατά πόσο λειτουργούν δεν θα το αναλύσουμε εδώ. Κατά την άποψη μου, όπως και
κατά την άποψη του Δρ Χάιλιγκερ υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος για να
προστατευτούμε και τον προτείνουμε εγκάρδια: να είμαστε κύριοι της συνείδησης μας. Αυτό δεν κοστίζει τίποτε περισσότερο από
λίγο κόπο και προσπάθεια. Ουσιαστικά αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να
κρατάμε τη συχνότητα των εγκεφαλικών μας κυμάτων εντός μιας περιοχής όπου δεν
μπορούν να επηρεαστούν από τα κύματα ELF. Την επίδραση των κυμάτων αυτών πάνω μας μπορούμε εννοείται να
εμποδίσουμε μόνον εάν γνωρίζουμε σχετικά με την ύπαρξη και τον τρόπο που μας
επιρρεάζουν.
Πρέπει λοιπόν, λέει ο Δρ Χάιλιγκερ, να γνωρίζουμε τι συμβαίνει γύρω μας, δίχως
να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κυριεύεται από φόβο.
Τα
κύματα ELF επιδρούν πάνω στην κατάσταση της συνείδησης μας τραβώντας
την προς τα κάτω στις περιοχές των κυμάτων Δέλτα και Θήτα. Ατό εξηγεί για
παράδειγμα τη χρόνια κόπωση και έλλειψη ζωτικότητας, που διαπιστώθηκε σε άτομα
ευαίσθητα στις ακτινοβολίες (σύνδρομο CFIDS). Αυτό με τη σειρά του οδηγεί
σε κόπωση του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να είναι πιο
επιρρεπείς σε ασθένειες. Αυτή είναι μια τάση την οποία διαπιστώνουμε, όπως λέει
ο Δρ Χάιλιγκερ, ολοένα και συχνότερα στις νεαρές ηλικίες.
Ένα άλλο
σημάδι αυτού του συνδρόμου είναι πως εκτελούμε συνήθως τις εργασίες μας
αυτομάτως δίχως συνείδηση, έτσι ώστε μετά δεν γνωρίζει το άτομο τι έκανε ή άν
έκανε κάτι! Με άλλα λόγια δεν ζούμε πια στο παρόν συνειδητά. Και το παρόν είναι ουσιαστικά ο μόνος
χρόνος που κατέχουμε. Ή μήπως έχετε εσείς στην κατοχή σας κάποιο άλλο χρόνο;
Όταν δεν
είμαστε συνειδητά στο παρόν τότε δεν είμαστε εντελώς ξυπνητοί και προσεκτικοί. Αντίθετα σερνόμαστε στη ζωή δίχως καν να
αντιλαμβανόμαστε πως κάτι δεν πάει καλά. Αναρίθμητες σκέψεις μας κατακλύζουν
και με αυτό τον τρόπο αποδυναμώνουν
την προσοχή μας. Ο χρόνος περνά ταχύτατα, επειδή δεν τον
αντιλαμβανόμαστε πλέον. Τα
σήματα των κυμάτων ELF συνδράμουν ώστε να μετατραπούμε σε εργαζόμενα,
καταναλωτικά αυτόματα, που δεν σκέφτονται πια ούτε σχετικά με την ανθρώπινη
εξέλιξη, ούτε για το
νόημα της ζωής. Δεν
συμβαίνει αυτό βέβαια σε όλους τους ανθρώπους, αλλά σίγουρα σε πολλούς.
Για να
το αλλάξουμε αυτό θα πρέπει λοιπόν να γίνουμε κύριοι της συνείδησης μας και να
ζούμε πλήρως στο παρόν, στο Τώρα.
Πρέπει να απομακρύνουμε τον εαυτό μας από τις επιδράσεις των
κυμάτων ELF σε μόνιμη βάση και άρα να ακυρώσουμε τα εγκεφαλικά μας κύματα
στους ανώτερους τομείς των κυμάτων Βήτα. Αυτή η περιοχή κυμάτων (περίπου
35-40 Hz ) χαρακτηρίζεται από υψηλή κατάσταση εγρήγορσης και προσοχής
και πλήρη συνείδηση. Αυτό
ακριβώς είναι ζωή στο παρών και ζωή στο Τώρα.
Οι πολλές
και ανεξέλεγκτες σκέψεις μας, παραμορφώνουν τη συνείδηση μας και την τραβούν
πότε στο παρελθόν και πότε στο μέλλον- ανάλογα με το τι σκεφτόμαστε εκείνη τη
στιγμή. Καθώς δεν μπορούμε νε σταματήσουμε τη ροή των σκέψεων καταλήγουμε να
βρισκόμαστε σε μόνιμη κατοχή από τις ίδιες τις σκέψεις μας. Όντος στο παρόν δεν μπορούμε να
σκεφτούμε, διότι δεν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο. Μόλις
σπαταλήσουμε έστω και λίγο χρόνο σε μια σκέψη αυτή θα έχει εξαφανιστεί και θα
γίνει ήδη παρελθόν. Το παρόν είναι πολύ μικρότερο από ένα δευτερόλεπτο. Γι΄ αυτό
και δεν μπορούμε να σκεφτούμε πάνω σε αυτό. Αυτό που μπορούμε είναι να το ζήσουμε δευτερόλεπτο προς
δευτερόλεπτο. Για
αυτή τη μορφή του παρόντος χρησιμοποιώ τον όρο «στιγμιαίος χρόνος», γράφει ο Δρ
Χάιλιγκερ.
Σε αυτή
την κατάσταση είμαστε εντελώς συνειδητοί και απολύτως τίποτε δεν μπορεί να μας
αγγίξει. Ο
εγκέφαλος μας εργάζεται αποτελεσματικότατα και δεν μπορεί πλέον να επηρεαστεί
από τίποτε. Μπορούμε να σκεφτόμαστε συνειδητά δίχως να μας ελέγχουν οι σκέψεις
μας. Έτσι η απόλυτη χαλάρωση
και η πλήρης συνειδητότητα γίνονται ένα. Αυτό δεν είναι θεωρία. Εμείς το πράττουμε και βιώνουμε αυτή
την κατάσταση καθημερινά, όμως δυστυχώς όχι ακόμη κάθε δευτερόλεπτο. Για το
σκοπό αυτό πρέπει να εξασκηθούμε ακόμη περισσότερο.
Πιθανόν
να προσέξατε, λέει ο Δρ Χάιλιγκερ, πως σας προτρέπω συνεχώς να εργαστείτε με
τον εαυτό σας. Δεν σας πιέζει κανείς. ΌΜΩΣ ΟΠΟΙΟΣ
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ... (εδώ κάνει ένα λεκτικό παιχνίδι
υπονοώντας τις τεχνολογίες με τις οποίες άλλοι επεμβαίνουν στο νου και τη
συνείδηση μας).
Ασκήσεις
προς την Ελευθερία
Για να
κατακτήσουμε αυτή τη συνειδητότητα θα πρέπει όπως ειπώθηκε παραπάνω να
εξασκηθούμε. Παρακάτω υπάρχουν μερικές οδηγίες για το σκοπό αυτό:
1. Να
παρατηρείται συνεχώς τα αντικείμενα που σας περιβάλλουν. Προσπαθήστε να
συλλάβετε το τρισδιάστατο της μορφής τους. Κατ’ αυτό τον τρόπο εμποδίζεται την
ανάδυση ασήμαντων σκέψεων και στρέφεται την προσοχή σας συνεχώς στο
παρόν. Στην αρχή ίσως να δυσκολευτείτε, διότι οτι σκέψεις θα τα καταφέρνουν να
τραβούν την προσοχή σας μια στο παρελθόν και μια στο μέλλον. Όμως θα πρέπει να
συνεχίσετε να θυμίζετε τον εαυτό σας να στρέψει την προσοχή του στα αντικείμενα
του περιβάλλοντος και έτσι να παραμείνει στο παρόν. Ίσως να σκαρφιστείτε ένα
σημάδι που θα κάνετε με το χέρι για να επαναφέρετε την προσοχή σας στο παρόν.
Μπορείτε να παίζετε κατ΄ αυτό τον τρόπο είτε στέκεστε, είτε
βαδίζετε και με οποιαδήποτε αντικείμενα- δηλαδή πάντα και παντού.
Όμως να μην κολλάτε το βλέμμα σας πολύ ώρα σε ένα μόνον αντικείμενο, σε ένα
σημείο, διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυτούπνωση.
2. Να
αποφορτίζεται κάθε βράδυ την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια που συσσωρεύτηκε κατά τη
διάρκεια της ημέρας. Αυτό μπορεί για παράδειγμα να γίνει με ένα ποδόλουτρο
με αλατισμένο νερό. Ή να κάθεστε όσο πιο συχνά μπορείτε στο έδαφος και να
περπατάτε έξω με γυμνά πόδια (όχι μέσα στο σπίτι ή το διαμέρισμα σας! Έξω στη
φύση!) Γενικότερα καλά είναι να εφαρμόζεται όποιο τρόπο γείωσης γνωρίζεται.
3. Να
προσπαθείτε συνεχώς να χαλαρώνεται. Αυτό ελευθερώνει την προσοχή σας και
είναι πολύ βασικό για τη συνειδητότητα (την ικανότητα να βιώνεται τα πάντα
συνειδητά στο εδώ
και Τώρα). Μια
συνεχής κατάσταση χαλαρότητας συνοδευόμενης από εγρήγορση είναι πολύ σημαντική
για να είστε κύριοι της συνείδησης σας. Όταν είναι κανείς αναστατωμένος έρχεται
υπό την κατοχή σκέψεων και έτσι δεν μπορεί να ζήσει στο παρόν!
Όλες
αυτές οι απλές ασκήσεις φέρνουν με τον καιρό το επιθυμητό αποτέλεσμα:
ελευθερώνουν τη συνείδηση και έτσι
μπορούμε να ζούμε στο Τώρα, όπου κανείς δεν μπορεί να μας αγγίξει!
Με τα
παραπάνω λόγια κλείνει το άρθρο ρου ο Δρ Χάιλιγκερ στο
περιοδικό ZeitenSchrift. Με τη σειρά μου θα ήθελα να προσθέσω
μερικές ακόμη απλές τεχνικές που βοηθούν σε αυτή την κατεύθηνση.
1. Διαλογισμός. Όπως ακριβώς φανερώνει η ίδια η λέξη
στόχος αυτής της άσκησης είναι μια κατάσταση «μεταξύ λογισμών» ή «διαμέσου,
ενδιάμεσα από τους λογισμούς». Ο διαλογισμός λοιπόν βοηθά να καθαρίζουμε το νου
από τις σκέψεις ή τις εικόνες που μας μεταφέρουν πότε στο παρελθόν και πότε στο
μέλλον. Η διαλογιστική κατάσταση της συνείδησης μπορεί να μετριέται
στην περιοχή των κυμάτων ALPHA (8-12 Hz), μα σε αυτή την
κατάσταση όχι απλά χαλαρώνουμε βαθειά και μπορούμε να επιτρέψουμε στο σώμα να
ενεργοποιήσει τις αυτοθεραπευτικές του ικανότητες, μα αδειάζουμε και το
υποσυνείδητο, έτσι ώστε να μην υπάρχουν περιεχόμενα που να πιέζουν για την
προσοχή μας, και άρα να μη μας επιτρέπουμε να ζούμε πλήρως στο εδώ και τώρα.
Όσο αδιαφορούμε για το περιεχόμενο που ρίξαμε στο υποσυνείδητο, τόσο αυτό θα
μας κυριεύει αλλά και θα μας αρρωσταίνει, αφού η χρόνια αδιαφορία μας για τα
περιεχόμενα εκείνα τελικά σωματοποιείται και εκφράζεται με σωματικά συμπτώματα
ή ασθένεια.
2. Ποιος
ρωτά; Ένα άλλο τέχνασμα
για να επαναφέρουμε τη συνείδηση μας στο εδώ και τώρα είναι να καταγράφουμε
συνειδητά το περιβάλλον και το χρόνο. Πχ βρίσκομαι στο πάρκο, είναι Μάρτιος και
9 το πρωί. Ή επίσης μπορούμε να βγάλουμε το νου μας από τις σκέψεις θέτοντας
συνειδητά ένα οποιοδήποτε ερώτημα. Πχ: που βρίσκομαι; Αν μάλιστα η επόμενη ερώτηση είναι «ποιος
ρωτά» ερχόμαστε δονητικά σε σύνδεση με το σοφό κομμάτι εντός μας.
3. Ο παρατηρητής. Μια άλλη πολύ γνωστή τεχνική από το χώρο
του εσωτερισμού και της ενεργειακής ιατρικής είναι η συνειδητή σύνδεση μας με
τον παρατηρητή εντός μας. Ουσιαστικά με τα ερωτήματα που θέτουμε στον εαυτό μας
(2) σταματάμε τον αυτόματο διάλογο και τη φλυαρία του νου. Έτσι όχι μόνον επανερχόμαστε συνειδητά στο παρόν μα σε ένα πιο
προχωρημένο στάδιο γινόμαστε μόνιμοι παρατηρητές του εαυτού μας. Γνωρίζουμε ανά
πάσα στιγμή τι κάνουμε ή ποιες σκέψεις τρυπώνουν στο νου μας και δίχως να
ταυτιζόμαστε με αυτές τις αφήνουμε να περνούν σαν σύννεφα στο γαλάζιο ουρανό.
Δεν τις κρίνουμε, δεν επιτρέπουμε στους συνειρμούς να μας απομακρύνουν από το
τώρα.
4. Μια
άλλη τεχνική ελέγχου του νου μας είναι η σταδιακή αύξηση του χρόνου
εστίασης μας σε μία σκέψη ή ένα θέμα. Ξεκινάμε από ένα λεπτό και αυξάνουμε μέχρι και μισή ώρα
επιτρέποντας στο νου μας να έχει σκέψεις που να σχετίζονται άμεσα με αυτό που
κάνουμε εκείνη τη στιγμή. Πχ την ώρα του φαγητού επιτρέπουμε μόνο σκέψεις που
να έχουν σχέση με τούτο. Το
ζητούμενο είναι να είμαστε εμείς οι κύριοι των σκέψεων μας, οπότε με την
ανάλογη εξάσκηση μπορούμε να βελτιώνουμε την κατάσταση και τη σχέση μας με τον
εγκέφαλο μας.
Ελπίζω
να βοήθησαν τα παραπάνω.... κι αν όχι... υπάρχει πάντα το παλιό καλό καπελάκι
από αλουμινόχαρτο...
.jpg)
.jpg)
.jpg)
1 σχόλιο:
Eξαιρετικό άρθρο και πολύ κατατοπιστικό.
Α.
Δημοσίευση σχολίου