Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ;

Είχαμε δηλαδή μέχρι σήμερα αντιπάλους μας, μόνο τις φυσικές μας ανεπάρκειες; Την άγνοια, τις στενοκεφαλιές μας, την τεμπελιά μας αν θέλετε, και τις δεισιδαιμονίες μας...; Ή κάποιοι συστηματικά και με κάθε μέσον, διαμέλιζαν και καταροποιούσαν τις επιδόσεις μας, και υπονόμευαν τις εξελίξεις και την ιστορία των λαών μας;
Οι φυσικές δυνάμεις των εθνών, καταναλώνονται στην δύνη και τις τριβές της φυσικής τους ειμαρμένης, ή κάποιοι μεθοδικά συνωμοτούν εις βάρος τους; Αντιμετωπίζουμε μόνο τους φυσικούς μας εχθρούς, ή κάποιοι επαγγελματίες εθνο-σπαράκτες, χωρίς φανερό κίνητρο και εχθρότητα, με την επαγγελματική ψυχρότητα των αόρατων ψιθυριστών εξουσίας, κρυμμένοι πέρα απ’ το ορατό φάσμα των υποψιασμών μας, μεθοδικά σχεδιάζουν διλήμματα, δημιουργούν ανίερες συμμαχίες, αναμοχλεύουν εχθρότητες, αναθερμαίνουν διαιρετικές τάσεις, και κατακαίουν αόρατοι κάθε δυνατότητα επανένωσης, ενισχύοντας ακατάπαυστα τους φυσικούς μας διαμελιστές; Είμαστε αντιμέτωποι μόνο με την φυσική μας ειμαρμένη;
Είναι το ίδιο βασικό ερώτημα δοσμένο με διαφορετικούς τρόπους. Θεωρώ λοιπόν αυτήν την ερώτηση, σημαντικότερη από οποιαδήποτε άλλη.
Στην πολυδάκρυτο μάχη της νοημοσύνης, νικήσαμε πολλούς εχθρούς! Αυτός όμως ο αόρατος δόλος, φαίνεται πραγματικά ανίκητος! Η τελική έκβαση εξαρτάται απολύτως, απ’ την απάντηση που θα δώσουν άμεσα οι άνθρωποι στη συγκεκριμένη αυτή ερώτηση: Ζούμε ή όχι σε καθεστώς ευλογο-καταροποιού μαγείας; Μήπως δεσμώτες και ελευθερωτές είναι τα ίδια πρόσωπα;
Μ. Καλόπουλος
Απ' το βιβλίο
ABPΑAΜ Ο ΜΑΓΟΣ
Διαβάστε:

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Εδώ και χρόνια αναρωτιέμαι αν ο κόσμος που ζούμε και μέσα σ' αυτόν αναπτυσσόμαστε κι εξελισσόμαστε, είναι μόνο αυτός που αντιλαμβανόμαστε με τον συνειδητό νου.

Έχω «αγγίξει» το συμπέρασμα πως ίσως παίζουμε ρόλους σ' ένα σκηνικό. Και κάποιοι δεν θέλουν να βγούμε απ' το πετσί του ρόλου μας, διότι τότε ίσως δούμε έναν κόσμο διαφορετικό και τους χαλάσουμε το έργο.

Σείριος είπε...

Θλιβερά συμπεράσματα και διαπιστώσεις… και συχνά προκαλούν θλίψη και απογοήτευση. Και είναι η αλήθεια.
Αλήθεια... Μια λέξη που δεν θέλω να χρησιμοποιώ, διότι με την κατάχρηση της έχασε το νόημα της…
Αδερφέ μου Άκρατε Αετέ καλή δύναμη στον κοινό αγώνα για την άρνηση στην λήθη…

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου