Τον γύρο του διαδικτύου κάνει η φωτογραφία με την κλεμμένη Καρυάτιδα που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο που φαίνεται να ζητά να επιστρέψει στην πατρίδα της.
Η φωτογραφία έχει μέχρι στιγμής εκατοντάδες κοινοποιήσεις και όλο γίνεται.... γνωστότερη, ενώ συγκινητικό είναι το μήνυμα που αναγράφεται δεξιά και αριστερά από το άγαλμα της Καρυάτιδας.
Στην φωτογραφία η Καρυάτιδα απεικονίζεται να λέει:
«Γεννήθηκα στην Ελλάδα. Οι αδερφές μου είναι εκεί. Είμαι Ελληνίδα και θέλω να πάω στην πατρίδα μου».
Ο Γάλλος αξιωματικός Maxime Rayband, που πολέμησε ως εθελοντής στην Ελλάδα, γράφει: "Δε μπορεί κανείς να του αρνηθεί μια έμφυτη ιδιοφυία στα πολεμικά. Είναι εντελώς αγράμματος. Ανάστημα πάνω από το μέτριο, ατημέλητη αμφίεση, θηριώδης φυσιογνωμία, έκφραση σκληρή και άγρια. Χάρη στη σωματική του διάπλαση και τη σιδερένια υγεία του αντέχει και στις πιο σκληρές κακουχίες".
Ο Πρώσσος αξιωματικός C. M. Schrebian, επίσης εθελοντής πολεμιστής, καταγράφει ως εξής την εντύπωση που του άφησε, το 1822, όταν τον είδε πρώτη φορά: "Ο Κολοκοτρώνης πλησίαζε την πόλη (Τριπολιτσά) και άφησα τη θέση που είχα ως τότε, για να παρατηρήσω από κοντά τον διαβόητο αυτόν άνδρα, που είχε τότε πολύ μεγάλο κύρος στους Έλληνες. Ίππευε ένα ωραίο άσπρο αραβικό άτι. Η φορεσιά του ήταν κοκκινοβαφής, πλούσια κεντημένη με χρυσάφι και ραμμένη με τον αλβανικό τρόπο. Στους ώμους του ήταν δύο ολόχρυσες λεοντοκεφαλές και στο αριστερό του χέρι κρατούσε ένα μπαστούνι (με χρυσό πόμολο) στηριγμένο στο δεξί πόδι. Το κάλυμμα της κεφαλής του ήταν ένα πλακουτσωτό κόκκινο σκουφί τριγυρισμένο με ένα χοντρό μεταξωτό μαντήλι. Τα πόδια του από τους αστραγάλους ως επάνω από τις κνήμες περιβάλλονταν με περικνημίδες (τουσλούκια) χρώματος ανοιχτού μπλε και κόκκινου. Τα παπούτσια επίσης κόκκινα. Το άλογό του ήταν επιστρωμένο με κόκκινη μαροκινή σέλα, κεντημένη με χρυσό. Στο πίσω και ανυψωμένο μέρος της διακρίνονταν επτά χρυσά άστρα και το μισοφέγγαρο. Το πιο κοντινό του περιβάλλον το αποτελούσαν οι δυο του γιοι και ο γιος της φημισμένης Μπουμπουλίνας, ένα αγόρι 12 περίπου χρόνων, οι οποίοι τον ακολουθούσαν ντυμένοι επίσης με βαρύτιμα ρούχα και ιππεύοντας μεγαλόπρεπα άλογα. Ακόμη στην ακολουθία του βρίσκονταν πολλοί κακοντυμένοι με βρώμικα ρούχα Έλληνες που ίππευαν άλλογα, μουλάρια και γαϊδούρια και οι οποίοι μου φάνηκαν μάλλον υπηρέτες παρά σπουδαία πρόσωπα. Η πομπή προχωρούσε προς την ορισμένη για τον καπετάνιο κατοικία κάτω από τους δυνατούς πυροβολισμούς των στρατιωτών που τους συνόδευαν και που ο αριθμός τους ίσως ανέβαινε στους τριακόσιους ή τετρακόσιους άνδρες". Gladiator33111
Ω! Αθηνά, εσέ καλούμε, την αδάμαστη και αμείλικτη, την φιλόσοφο άμα και φιλοπόλεμο Θεά. Εσέ που συγκρατείς και πρυτανεύεις στις εντός του σύμπαντος αντιθέσεις – για αυτό και καλείσαι Αθηνά Νίκη! -, εσέ που σώζεις άχραντο τον άνακτα Βάκχο, εσέ που αντιμετωπίζεις τους Γίγαντες μαζί με τον πατέρα Δία, κινείς μόνη σου την Αιγίδα και φέρεις την κεφαλή της Μέδουσας! Πρόσελθε θεά κοντά μας, εσύ που κινείς την όλη ειμαρμένη και κατευθύνεις τις δημιουργίες αυτής! Πρόσελθε Θεά «ἵλεῴ» σε μας και δώσε μας άχραντη σοφία & νοητική δύναμη, χάρισέ μας Θεά τα Ολύμπια και ανάγωγα για τις ψυχές αγαθά, εξόρυξε μακριά από εμάς τα Γιγάντια και γενεσιουργά φαντάσματα, διέγειρε εντός μας τις καθαρές και αδιάφθορες σκέψεις για όλους τους θεούς και πέμψε μας το θεϊκό φως της νόησης σου! Ω εσύ που είσαιφωσφόρος θεός! Ανύψωσέ μας σώτειρα Θεά και ενίδρυσε μας στις καθολικές νοήσεις του μεγίστου Διός! Εσένα θεά καλούμε, που στα κύματα του Αιθέρα την καρδιά ανέπαφη του Άνακτα Βάκχου έσωσες από το χέρι των Τιτάνων που έγινε κομμάτια και στον πατέρα του την παρέδωσες. Και αυτός αναβίωσε, με την βουλή του που τον γέννησε με την Σεμέλη, και στην κορυφή του Κόσμου ανυψώθηκε, ο Διόνυσος!
ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΖΗΝΙΑ (ΠΕΜΠΤΗ) ΣΤΙΣ 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΣΤΙΣ12:00 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ.
ΕΚΠΟΜΠΗ ΔΕΚΑΤΗ ΟΓΔΟΗ ιη΄ (18η). ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΑΘΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΕ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΙΧΩΡ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΕΞΗΣ. ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ : ΛΑΝΙΑ ΣΟΥΛΒΑΤΖΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ. ΜΑΝΟΣ ΣΟΥΛΒΑΤΖΗΣ ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ ΣΤΗΝ ΟΑΣΗ ΣΙΟΥΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΝΥΧΤΟΦΥΛΑΚΑΣ. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΛΗΜΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ, ΠΑΝΕΠ. Manchester, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΠΟΔΙΝΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΜΗ ΚΑΛΑ ΕΞΗΓΗΜΕΝΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ. Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΝΗΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ .ΠΗΛΕΥΣ
Ο Λιαντίνης αισθανόταν πολύ περήφανος που ήταν Έλληνας, αλλά πικραινόταν πολύ με τα στραβά της φυλής μας. Ήταν στιγμές που ένοιωθε ότι πρέπει να τα διορθώσει μόνος του. Κάθε καλοκαίρι όταν πήγαινε για διακοπές στο εξοχικό του μάζευε τα παιδιά του σχολείου και καθάριζε μαζί τους την παραλία. Αυτό γινόταν κάθε χρόνο. Τόσο που τον έμαθαν και οι μαγαζάτορες και οι ψαράδες της περιοχής: "Καλώς τον Δημητρό, που ήρθε να μας μάσει τα σκουπίδια" του έλεγαν. Αυτό γινόταν κάθε καλοκαίρι. Βέβαια τα παιδιά από ένα σημείο και μετά δεν ερχόταν μαζί του. Αυτός όμως κάθε πρωί ήταν στην παραλία και κοίταζε μήπως υπάρχουν σκουπίδια, για να τα καθαρίσει. Μια μέρα λοιπόν καθώς καθάριζε σκουπίδια τον είδε ένας Βέλγος τουρίστας -γιατρός ήταν- και άρχισε να διαμαρτύρεται για "τους βρώμικους Έλληνες που έχουν μία τόσο όμορφη χώρα και δεν την σέβονται". Στην συνέχεια άρχισε να του δίνει διαταγές: "Πάρε και αυτό, μάζεψε και εκείνο..." Ο Λιαντίνης αντέδρασε: Λιαντίνης: Για ποιον με περνάς; Βέλγος: Καθαριστής του δήμου δεν είσαι; Λιαντίνης: Όχι, δάσκαλος στο πανεπιστήμιο. Ο Βέλγος έβγαλε το καπέλο του, που το φορούσε για να προστατευτεί από τον ήλιο, ώστε να δείξει τον θαυμασμό του και του είπε: Έπρεπε να το δω αυτό, για να πω ότι η Αρχαία Ελλάδα δεν πέθανε!!!
Ο Ερμής παραδίδει
τον αρτιγέννητο Διόνυσο στον Σειληνό!
«Την ικεσία του λευκόμαλλου Αιώνος τραγουδώ και της Σεμέλης και του Διός τον έρωτα και το λαθραίο κρεβάτι – ἕβδομον ἱκεσίην πολιὴν Αἰῶνος ἀείδει καὶ Σεμέλην καὶ ἔρωτα Διὸς καὶ φώριον εὐνήν». (Νόννου «Διονυσιακά, ραψωδία Ζ’ σ. 1»). Τον Έρωτα που θα πάρει από τους ανθρώπους τον Σιδηρό Αιώνα και θα τους φέρει έναν νέο Αιώνα, τον Αιώνα Οίνο!
«Της Χώρας τούτης φωνάζω τον πολυούχο με το ολόχρυσο στέμμα, τον οίνωπα και εύιο Βάκχο, των Μαινάδων τον σύντροφο, να έρθει με δαυλούς πεύκου αναμμένους βαστώντας -τὸν χρυσομίτραν τε κικλήσκω, τᾶσδ᾽ ἐπώνυμον γᾶς, οἰνῶπα Βάκχον εὔιον, Μαινάδων ὁμόστολον πελασθῆναι φλέγοντ᾽ ἀγλαῶπι πεύκᾳ». (Σοφοκλής “Οιδίπους Τύραννος, σ. 209 – 215″).
“Τον Βάκχον τον περίστυλον επικαλούμαι, τον δωρητήν του κρασιού. ο οποίος περιελισσάμενος (περιστρεφόμενος) προς κάθε κατεύθυνσιν εις τα δώματα του Κάδμου εστήριξε την γήν αφού απεμάκρυνε τους ισχυρούς κλονισμούς (σεισμούς), όταν ή αυγή, πού φέρει το πυρ ετάραξε όλην την γήν με τα ορμητικά σφυρίγματα του κεραυνού και εκείνος έτρεξεν επάνω ως σύνδεσμος (στήριγμα) όλων. Έλα μακάριε, βακχευτή, με χαρούμενες διαθέσεις. – Κικλήσκω Βάκχον περικιόνιον, μεθυδώτην, Καδμείοισι δόμοις ὃς ἑλισσόμενος πέρι πάντη ἔστησε κρατερῶς βρασμοὺς γαίης ἀποπέμψας, ἡνίκα πυρφόρος αὐγὴ ἐκίνησε χθόνα πᾶσαν πρηστῆρος ῥοίζοις· ὃ δ᾽ ἀνέδραμε δεσμὸς ἁπάντων. ἐλθέ, μάκαρ, βακχευτά, γεγηθυίαις πραπίδεσσιν“. (Ορφικός ύμνος Βάκχου περικιόνιου).
«Ήλιε ζωοδότη, της βλάστησης πατέρα και των καρπών βασιλιά, πότε θα θρέψουν τα αμπέλια κρασάτα σταφύλια;; –Ἠέλιε ζείδωρε, φυτηκόμε, κοίρανε καρπῶν, οἰνοτόκον πότε βότρυν ἀεξήσουσιν ἀλωαί;;;»
“Άκουσε με ώ πολυσέβαοτε τροφέα, πού φροντίζεις τον Βάκχο, συ πού είσαι ο υπεροχώτερος από τους Σιληνούς, τιμημένος μεταξύ όλων των θεών και των θνητών ανθρώπων κατά τις τριετείς τελετές, πού λατρεύεσαι με αγνές τελετές, συ ο σεβαστός, ο αρχηγός του ποιμενικού θιάσου· είσαι μανιώδης διασκεδαστής, σου αρέσει να άγρυπνης μαζί με τις καλλίζωνες τροφούς, και οδηγείς τις Ναιάδες και τις Βάκχες, πού είναι τυλιγμένες με κισσό έλα εδώ εις την κοινήν δι’ όλους τους θεούς τελετουργίαν μαζί με όλους τους Σατύρους, πού έχουν μορφήν θηρίου, και δόσε κραυγήν του άνακτος Βάκχου, συνοδεύων μαζί με τις Βάκχες τις σεμνές εορτές του ληνού (ο χώρος πού πατιώνται τα σταφύλια), πού φέρουν καρπούς.Φανερώνων εις τάς αγίας τελετάς μυστήρια, πού λάμπουν την νύκτα, διασκεδάζων, ώ φίλε του θύρσου. με τους θιάσους εν γαλήνη. – Κλῦθί μου, ὦ πολύσεμνε τροφεῦ, Βάκχοιο τιθηνέ, Σιληνῶν ὄχ᾽ ἄριστε, τετιμένε πᾶσι θεοῖσι καὶ θνητοῖσι βροτοῖσιν ἐπὶ τριετηρίσιν ὥραις, ἁγνοτελής, γεραρός, θιάσου νομίου τελετάρχα, εὐαστής, φιλάγρυπνε σὺν εὐζώνοισι τιθήναις, Ναΐσι καὶ Βάκχαις ἡγούμενε κισσοφόροισι· δεῦρ᾽ ἐπὶ πάνθειον τελετὴν Σατύροις ἅμα πᾶσι θηροτύποις, εὔασμα διδοὺς Βακχείου ἄνακτος, σὺν Βάκχαις Λήναια τελεσφόρα σεμνὰ προπέμπων, ὄργια νυκτιφαῆ τελεταῖς ἁγίαις ἀναφαίνων, εὐάζων, φιλόθυρσε, γαληνιόων θιάσοισιν“. (Ορφικός ύμνος Σιληνού, Σατύρου, Βακχών).
Τυφλός τω τοίχω επερειδόμενος, έως ώδε ο κόσμος έφη. Τυφλός, όταν έπεσε σε εμπόδιο είπε, μέχρις εδώ φτάνει ο κόσμος. (παροιμία) Αλλ’ η γαρ εκτός και παρ’ ελπίδας χαρά έοικεν άλλη μήκος ουδέν ηδονή. Μα η ξαφνική και ανέλπιστη χαρά... ...απ’ όλες τις χαρές έχει περίσσια γλύκα. (από την "Αντιγόνη" Σοφοκλής)Πηγή. Πηγή βίντεο: Το κανάλι του χρήστη MassLandings2012 - YouTube Πηγή εικόνας: 35846_submitter_file1__photo.JPG (3264×2448)
Αν μελετούσαμε την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, τον ανεκτίμητο θησαυρό που μας άφησαν ως κληρονομιά οι Ιεροί πρόγονοί μας, αν μελετούσαμε τα δικά τους προστάγματα, τα εφαρμόζαμε στην πράξη και είχαμε αυτούς ως οδηγούς, θα ήταν διαφορετικές οι σκέψεις μας, οι πράξεις μας, και η πορεία μας. Θα ήμασταν διαφορετικοί και διαφορετικοί θα ήταν και οι ηγέτες μας. Θα ήμασταν εμείς. Αλλά τώρα είμαστε άλλοι. Για αυτό περνάμε όσα περνάμε. Απαρνηθήκαμε την κληρονομιά μας. Μια κληρονομία που έχει τις απαντήσεις και τις λύσεις για κάθε πρόβλημα. Μια κληρονομιά που την μελετούν και την γνωρίζουν οι ξένοι καλύτερα από μας. Ξεχάσαμε ποιοι είμαστε και ποιος είναι ο σκοπός μας. Ας θυμηθούμε!!! Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια…
Πλαταιές, καλοκαίρι του -479. Η νίκη κατά των περσών είναι συντριπτική. Οι εναπομείναντες Πέρσες παίρνουν την άγουσα για την επιστροφή αφήνοντας πίσω τους ερειπωμένους Ναούς, καμένα Ιερά Άλση και κατεστραμμένους Βωμούς. Οι Έλληνες με κοινό ψήφισμα αποφασίζουν για πενήντα χρόνια να μην τα αναστηλώσουν ώστε οι επόμενες γενιές να μην ξεχάσουν την βαρβαρότητά τους. Οι Πλαταιείς όμως πρέπει να εξαγνίσουν την Πόλη από το μίασμα που άφησαν πίσω τους οι βάρβαροι. Αλλόφυλοι έχουν μολύνει το πυρ που έκαιγε στον βωμό της. Το μίασμα θα φέρει κακοτυχία, λιμούς, δεινά. Οι τελετές δεν θα έχουν αποτέλεσμα, οι Θεοί θα αποστρέψουν το προστατευτικό βλέμμα. Τους από την ακάθαρτη Πόλη. Θα παραμείνει κατακτημένη και χωρίς τους βαρβάρους. Οι άρχοντες της Πόλεως καλούν αμέσως μετά την μάχη τον οπλίτη-ημεροδρόμο Ευχίδα. Δεν υπάρχει ούτε σκέψη να περιμένουν έστω και μια νύκτα για ξεκούραση. Το μίασμα είναι υψίστης προτεραιότητος. Κάθε καθυστέρηση εξαγνισμού αποτελεί ανόσια πράξη και ύβρη προς τους Θεούς της Πόλεως. Ο Ευχίδας πρέπει να πάει στους Δελφούς και να φέρει εξαγνισμένο πυρ από τον Ναό του Απόλλωνοςκαι να γυρίσει πίσω. Τρέχοντας, πρέπει να καλύψει μία απόσταση 1000 σταδίων, ισοδύναμη με 200 χιλιόμετρα μέσα από χαράδρες, στενά μονοπάτια, άλση και βουνά. Η απόσταση είναι τεράστια, η κόπωση από την μάχη μεγάλη. Όμως είναι ο ημεροδρόμος της Πόλεως των Πλαταιών. Η φυσική του αντοχή σε μεγάλες αποστάσεις είναι μεγαλύτερη των συμπατριωτών του. Η αποστολή του Ιερή. Αυτή την φορά θα τρέξει για την Αθανασία, τον ανώτερο σκοπό του Έλληνος. Να δοξαστεί δοξάζοντας την Πόλη και τους Θεούς της. Θα φτάσει στους Δελφούς, θα εξαγνιστεί στην Κασταλία Πηγή, θα φορέσει δάφνινο στεφάνι, θα πάρει το Ιερό Πυρ και θα επιστρέψει σε 24 ώρες στις Πλαταιές για να το παραδώσει, αφήνοντας εκεί την τελευταία του πνοή, πριν τον δεχτούν οι Θεοί ανάμεσά τους. Αθάνατος!
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΥΠΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΕΟΚΑ!!!!Πηγή.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Σταυραετός του Μαχαιρά, γεννήθηκε στις 22/2/1928 στην Λύση Αμμοχώστου και έπεσε μαχόμενους τους άγγλους την 3/3/1957 στο κρησφύγετο του κοντά στη μονή Μαχαιρά σε ηλικία 29 ετών. «Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανό δεν θα με πιάσουν!»Εκείνη τη μέρα οι Άγγλοι πανηγύριζαν μια νίκη. Αλλά στην Ιστορία δεν έμεινε ούτε το όνομα αλλά ούτε και η φωτογραφία του επικεφαλής βρετανού αξιωματικού. Στην ιστορία έμεινε το καρβουνιασμένο σώμα του Γρηγόρη Αυξεντίου. Έμεινε το χρέος προς τους υπόλοιπους Έλληνες της Κύπρου. Διαβάστε επίσης: Ιστορικό Αφιέρωμα για την Απελευθέρωση Ιωαννίνων 21 Φεβ. 1913 (φώτο)
«Μόνον εσύ είσαι νέα, ω Κόρη. Μόνον εσύ αγνή, Παρθένε. Μόνον εσύ υγιής, Υγεία. Μόνον εσύ Κραταιή, Νίκη. Προστάτιδα των πόλεων, Πρόμαχε. Συντρόφισσα του Άρη είσαι, Αρεία. Ο Κόσμος δεν θα σωθεί παρά επιστρέφοντας σε σένα, αποτινάσσοντας τα βαρβαρικά δεσμά του. Λαμπρή εκείνη η ημέρα, όταν οι πόλεις που άρπαξαν τα σπασμένα κομμάτια του ναού σου, Ρώμη, Βενετία, Παρίσι Λονδίνο, Κοπεγχάγη, θ' αποκαταστήσουν τα ΚΛΟΠΙΜΑΙΑ, θα σχηματίσουν ιερές θεωρίες για να επιστρέψουν τα κομμάτια που έχουν στην κατοχή τους λέγοντας: Συγχώρα μας, Θεά!»
Από την προσευχή του Ερνέστου Ρενάν επάνω στην Ακρόπολη ... (ΑΘΗΝΑ 1865)
Από το βιβλίο «Η Μυστική Ακρόπολη», του Ιωάννη Γιαννόπουλου Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ _________________________
Ο Ερνέστος Ρενάν (Ernest Renan) (1823-1892), Γάλλος φιλόσοφος και ιστοριογράφος, ήταν από τους ηγέτες της κριτικής φιλοσοφίας στη Γαλλία. Σπούδασε σε διάφορα εκκλησιαστικά κολλέγια και σεμινάρια και στην αρχή ασπάστηκε το ιερατικό σχήμα. Όμως αργότερα (1845) ξαναέγινε λαϊκός.
Την "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" (Priθre sur l` Acropole), η "Προσευχή στην Αθηνά", την εμπνεύστηκε κατά την ανάβασή του στην Ακρόπολη, όταν το 1865 που επισκέφθηκε την Αθήνα. Ο Ερνέστος Ρενάν, στην "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" γράφει: "Η εντύπωση που μου προξένησε η Αθήνα είναι η πιο δυνατή κατά πολύ από όσες έχω νιώσει μέχρι τώρα. Ένας είναι ο τόπος όπου υπάρχει η τελειότητα, δεν υπάρχει δεύτερος: είναι αυτός. Ποτέ δεν είχα φανταστεί κάτι παρόμοιο. Αυτό που αντίκρυζα ήταν το ιδεώδες, απαθανατισμένο σε πεντελικό μάρμαρο. Μέχρι τότε πίστευα, ότι η τελειότητα δεν είναι του κόσμου τούτου". Σε άλλο σημείο του έργου του, απευθυνόμενος προς τη Θεά Αθηνά, γράφει: "Ω, ευγένεια! Ω, απλή κι αληθινή ομορφιά! Θεά που η λατρεία σου σημαίνει λόγο και σοφία, εσύ που ο ναός σου είναι ένα αιώνιο μάθημα αυτογνωσίας κι ειλικρίνειας!!..." Σύμφωνα με την Ιφιγένεια Μποτουροπούλου του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας), η "Προσευχή πάνω στην Ακρόπολη" του Ερνέστου Ρενάν σηματοδοτεί την διαχρονικότητα και την παγκοσμιότητα του κειμένου και επισημαίνει την διαρκή ανάγκη του ανθρώπου για την αναζήτηση του Ωραίου, του Καλού και του Αληθινού". Αυτή η Προσευχή του στην Αθηνά ... φέρνει το μήνυμα για μία ακόμη φορά, πως οι αξίες του Ελληνισμού υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι σημεία αναφοράς και δικαίωσης του ανθρώπου. Πηγή.
Η αυτογνωσία προβλήθηκε και προβάλλεται πάντοτε σε κάθε άνθρωπο, ως πρόβλημα πολύπλοκο, δυσκολονόητο και άλυτο. Ο μεγάλος μύστης, φιλόσοφος Πυθαγόρας (-580 έως -500), πρώτος καθιέρωσε την αυτογνωσία ως βασική αρχή πάνω στην οποία στήριξε το μυσταγωγικό και μορφωτικό πρόγραμμα της Σχολής του. Μέσα απ' την αυτογνωσία όλοι οι φιλόσοφοι, αλλά και οι ευφυείς και οι καλά μορφωμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι αποκαλύπτεται η ατραπός (ο στενός και δύσκολος δρόμος), που οδηγεί στο καθήκον και στην αρετή.Μέσα απ' την αυτογνωσία οδεύουμε στην ατομική ευτυχία και την ομαδική ευημερία. Αλλά μπροστά στο πρόβλημα τούτο οι πολλοί ή αδιαφορούν ή κρίνουν με προχειρότητα, επαινούν ή επικρίνουν τον εαυτό τους. Οι βαθυστόχαστοι σοφοί και εμπνευσμένοι διανοητές, θαρραλέα μεν και επίμονα επιδίδονται στην ενδοσκόπηση, κατορθώνουν όμως μόνο πτυχές του Εγώ τους να αποκαλύψουν. Η διάνοια δεν επαρκεί ούτε μπορεί η ψυχή, εφ' όσον είναι κλεισμένη στο υλικό σώμα, να συλλάβει την ουσία του Εγώ, να διεισδύσει στα μύχιά του, να αποκαλύψει το σύνολο του Είναι μας. Αν η γνώση για κάθε νοητό ή αισθητό είναι ελλιπής, ακόμη ελλιπέστερη γίνεται για τον άνθρωπο. Αυτά τα διατύπωσαν παραστατικότατα οι σοφοί Αιγύπτιοι μύστες με το επίγραμμα πάνω στο βάθρο του αγάλματος της θεάς Ίσιδος (=Αθηνά) : "Εγώ ειμί", έλεγε η θεά, "παν το γεγονός και το ον και το εσόμενον και το εμόν πέπλον ουδείς πω θνητός απεκάλυψεν". [«Είμαι ότι έχει υπάρξει και θα υπάρχει και κανένας θνητός δεν έχει ξεσκεπάσει τον χιτώνα μου». Την επιγραφή αναφέρει ο Πλούταρχος. Βρέθηκε σε ένα άγαλμα σε έναν ναό της Σάιδας και ανήκει στην Θεά Αθηνά.] Και πραγματικά. Αν για κάθε τι που γίνεται αντικείμενο έρευνας και μελέτης, η πλήρης κατανόηση γίνεται εξαιρετικά δύσκολη, αυτή του Εγώ γίνεται αδύνατη, γιατί οι μεν ρίζες βυθίζονται στο παρελθόν, σε άγνωστου χρόνου διάστημα, η δε πείρα της ζωής παραμένει, κατά τους μεγάλους διδασκάλους, μέσα απ' τη ψυχή, σε απροσδιόριστο μέλλον. Το αδύνατο όμως της τέλειας γνώσης και το ακατόρθωτο της πλήρους αποκαλύψεως της αλήθειας, δεν εμποδίζει κάθε άνθρωπο προικισμένο με φιλοσοφικό νου να αναζητά, να μελετά, να αποκαλύπτει όση γνώση μπορεί. Η καλύτερη για τούτο μέθοδος είναι αν διερευνηθεί η αυτογνωσία, ιστορικά, φιλοσοφικά, ψυχολογικά και πρακτικά. Αν παραθέσουμε σοφές γνώμες φωτισμένων ανθρώπων, παλιών και νέων, φωτίζουν το θέμα. Η φιλοσόφηση το στηρίζει πάνω σε στερεά θεμέλια. Η ψυχολογική αναλύει και παρέχει απόψεις κάτω απ' τον προβολέα της επιστήμης και τον έλεγχο της πείρας. Η εφαρμογή της αυτογνωσίας σε πρακτικό πεδίο, προσκομίζει μεγάλη ωφέλεια σε κάθε άνθρωπο κάθε ηλικίας, μόρφωσης και κοινωνικής θέσης. Πολύ παλιά, ακόμα κι ο πρωτόγονος άνθρωπος ασκούσε ένα είδος αυτοκριτικής ύστερα από κάποια επιτυχία ή αποτυχία του. Πέρασαν όμως χιλιάδες χρόνια μέχρι να προβληθεί ως καθολικό αίτημα για κάθε συνετό, ευφυή και μορφωμένο ή άσκηση της αυτογνωσίας με το "γνώθι σαυτόν". Για να διευκρινίσουμε όμως ψυχολογικά το Εγώ, έχουμε: α) "Εγώ" με την περιορισμένη σημασία σ' ένα πρόσωπο που το λαμβάνουμε αυτοτελώς. Σ' αυτό το διακριτό, το περιορισμένο, το πραγματικό Εγώ, αναφέρεται η αυτογνωσία. β) Επέκταση του Εγώ σε πρόσωπα ή πράγματα που βρίσκονται έξω απ' το προσωπικό Εγώ. Όταν λέει κάποιος: το σπίτι μου, τα βιβλία μου, εκείνο το "μου" που προσθέτει του δημιουργεί την παραίσθηση ότι όλα αυτά τα έξω απ' το προσωπικό Εγώ του, αποτελούν ενιαίο και αναπόσπαστο τμήμα του εαυτού του. Αυτή η επέκταση προς τα έξω του προσωπικούΕγώ προκαλεί σύγχυση μέχρι που φτάνει το Εγώ του, συσκοτίζει την κρίση, εμποδίζει την αυτοκριτική, αποτρέπει τη σκέψη του να στραφεί προς τα μέσα και αποτελεί ουσιωδέστατο εμπόδιο στην προσπάθεια για αυτογνωσία. Την επέκταση αυτή την ονομάζουμε, "Έξω Εγώ". Το Έξω τούτο Εγώ γεμίζει την σκέψη και τη ζωή πολλών, τόσο πολύ, ώστε να πιστεύουν ότι αυτό και μόνο είναι το Εγώ τους. Απορροφά όλη τη δραστηριότητα και τη ζωτικότητά τους και οδηγεί σε πλήρη παραμέληση του προσωπικού, του κυρίως Εγώ, από άποψη αυτομελέτης. "Η ψυχή", λέει ο Σίλερ, "τόσο περισσότερο εκτείνεται μέσα της όσο περισσότερους περιορισμούς βρίσκει έξω της". Ο μεγάλος αυτός Γερμανός ποιητής διέγνωσε μια μεγάλη αλήθεια. Η μελέτη των εκτός του Εγώ οδηγεί στην ετερογνωσία. Η μελέτη των εντός προς την αυτογνωσία.
Δεν ξέρω τίποτα, δεν έχω τίποτα, δεν είμαι τίποτα’ αν είμαι εδώ, μέσα στον κόσμο, μ΄ ένα μεγάλο φτερό καρφωμένο στο στήθος, αυτό ΄ναι που ‘μαθα μια λέξη, και τη λέω και κλαίω: ελευθερία- αυτήν γνωρίζω, αυτήν υπάρχω, αυτήν ανεμίζω, αυτήν που μου ‘μαθαν οι σκοτωμένοι σε μουγγά νυχτέρια κάτω απ΄ τις πέτρες τόσων λιθοβολισμών΄ -μια λέξη μόνο: Ελευθερία. Ελευθερία. Ελευθερία. ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Αλλοίμονό σας Τύραννοι, άδικα τυραννάστε... Η Λευτεριά, Θεού πνοή, δεν πιάνεται, πλανάστε! Λύρα - Τραγούδι: ΚώσταςΜουντάκης
Ο άνθρωπος συμβιώνει με έναν ορατό και έναν αόρατο κόσμο, που χαρακτηρίζεται από την απειρία των μορφών του. Τους κόσμους αυτούς τους επισκεπτόμαστε και επικοινωνούμε μαζί τους δια ζώσης, με τη σκέψη μας, με τη φαντασία μας, ακόμη και στον ύπνο με τα όνειρα μας. Ο ύπνος είναι μια προσωρινή κατάσταση θανάτου, όπου η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα και επισκέπτεται τον κόσμο από τον οποίον προέρχεται και στον οποίον ζει περισσότερο χρόνο, από ότι ζει στη γήινη υλική κατάσταση. Το αστρικό σώμα του ανθρώπου είναι ο ταξιδευτής του απείρου και του χάους. Αναχωρεί οικειοθελώς για το σύμπαν και επισκέπτεται τα υπερβατικά πεδία. Διασχίζει τα αστρικά ρεύματα, δέχεται οράματα και πληροφορίες τις οποίες ακολούθως μετατρέπει σε νοητικές εικόνες που αποθηκεύει στο υποσυνείδητο του. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τον αόρατο κόσμο που επισκέπτεται ο άνθρωπος στον ύπνο του, ή και στον ξύπνιο του. Και όμως υπάρχουν πολύπλοκες επιστημονικές συσκευές που φωτογραφίζουν τα ανθρώπινα όνειρα και τις ανθρώπινες σκέψεις που είναι ενεργειακές οντότητες. Η φαντασία μεταφέρει τον άνθρωπο πέρα από την πραγματικότητα σε γνώριμους κόσμους που ξέχασε με την ενσάρκωση του στη γη. Τι είναι η φαντασία; Είναι η αναδρομή του ανθρώπου σε μέρη που έζησε σε προηγούμενες ενσαρκώσεις του, στη γη ή σε άλλα αστρικά συστήματα και τις εκδηλώνει πότε με εικόνες και πότε με περιγραφές ή αφηγήσεις. Προβάλλει η ανάγκη να ερευνήσουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει και να ενταχθούμε μέσα σε αυτόν με τον αρμονικότερο τρόπο, αν θέλουμε να συμβαδίζουμε με τη λογική του σύμπαντος. Ο δημιουργός προίκισε το έργο του με άπειρες δυνατότητες και μυστικά, που δεν μπορεί να συλλάβει η ανθρώπινη σκέψη και η σύγχρονη επιστήμη, η οποία αρνείται να διδαχθεί από τη σοφία του δημιουργού, γιατί διεκδικεί τη θέση του. Ο άνθρωπος είναι συνδεδεμένος με τον δημιουργό με αόρατες γέφυρες και μ' ένα μυστηριώδες πλέγμα ενέργειας και οντοτήτων, που του δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνεί μαζί του. Είναι μια πολύπλοκη ενεργειακή οντότητα, που ανήκει σε πολλά επίπεδα και διαστάσεις. Ανήκει στον ουρανό και τη γη, τον ορατό και αόρατο κόσμο, στον υλικό και τον άϋλο, τον θεϊκό και τον ανθρώπινο, είναι μέρος του σύμπαντος και του δημιουργού. Συνυπάρχουμε με τις συχνότητες και τους κραδασμούς, τις υπερβατικές και τις ουράνιες οντότητες, χωρίς ο κόσμος της ύλης να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη τους ή να ενοχλείται από την αόρατη παρουσία τους, γιατί είμαστε δύο χωριστές πραγματικότητες. Η γη σύμφωνα με τις πανάρχαιες φιλοσοφικές θεωρίες, είναι ο τόπος της υλικής δοκιμασίας της ανθρώπινης ψυχής, από την οποία όποιος βγαίνει νικητής, ανέρχεται στον ανώτερο βαθμό μακαριότητας στους ουρανούς. Για να βγει νικητής ο άνθρωπος πρέπει να κυριαρχήσει στις επιθυμίες του, να αποφύγει τη θανατηφόρα αποπλανητική μαγεία των παθών και τη λαγνεία της ύλης που ρίχνουν σε λήθαργο την ψυχή και το πνεύμα και τον οδηγούν στην άβυσσο της ανυπαρξίας, στην οποία υπάρχει μόνο ο ναός του σκότους και του αφανισμού. «Περιβάλλεστε από πολύχρωμη αβρογενή ουσία Απολλώνιου φωτός. Όσο ανέρχεται η θετική ενεργειακή σας δόνηση τόσο πιο πολύ ελέγχετε τις υλικές επιθυμίες σας και ενισχύεται η αύρα σας που έλκει, τις ουράνιες οντότητες του σύμπαντος. Αν η οντότητα που σας προσεγγίζει είναι θετική τότε ο νους συγκινείται και επιτρέπει την επικοινωνία μαζί της. Αν η οντότητα είναι αρνητική δεν της επιτρέπει να πλησιάσει και την απωθεί. Είστε αυτόφωτες οντότητες και απαστράπτετε σαν φωτεινά άστρα που κινούνται στην επιφάνεια της Γαίας και είναι ορατά από πολύ μεγάλη απόσταση. Έτσι σας εντοπίζουμε με την τεχνολογία των σκαφών μας όταν μας καλείτε με την προσευχή σας. Με το φως που εκπέμπετε σας εντοπίζουν και οι εξωγήινοι πολιτισμοί.[Σήμερα παρόμοιες φορητές συσκευές ανίχνευσης των ανθρώπων διαθέτει και ο Ελληνικός στρατός και είναι δορυφορικές]. Όταν θα βελτιώσουμε την πνευματική σας κατάσταση με την ενεργοποίηση της ουδετέρας υπόφυσης του εγκεφάλου σας, θα επανέλθουν οι αρχέγονες δυνάμεις σας και θα δύνασθε να ζείτε χωρίς τους περιορισμούς της ύλης του χρόνου και της βαρύτητας. Θα σας αφαιρεθεί η δυσαρμονία του πνεύματος με το σώμα που έχετε σήμερα, θα μπορείτε να κινείσθε στη Γαία και στον αέρα και να επικοινωνείτε κατά βούληση νοητικά ή δια ζώσης τόσο μεταξύ σας όσο και με τις υπερβατικές οντότητες». Έλεγε το μήνυμα που πήραμε. Υπάρχουμε και δεν υπάρχουμε ανάλογα με τα κριτήρια, το σύστημα αναφοράς και τη μονάδα μέτρησης που χρησιμοποιούμε για να προσδιορίσουμε τη ζωή. Αν συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους γιγαντιαίους αστέρες, μοιάζουμε μπροστά τους όπως μοιάζουν τα αόρατα μικρόβια μπροστά μας, τα οποία φαίνονται μόνο με ισχυρότατα ηλεκτρονικά μικροσκόπια. Αν συγκρίνουμε τη διάρκεια της ζωή μας σε σχέση με την ηλικία του σύμπαντος, μοιάζει με τη ζωή των υποατομικών σωματιδίων συγκρινόμενη με τη δική μας, γιατί αυτά ζουν μερικά δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Αν συγκρίνουμε τη δομή των κυττάρων του ανθρώπινου σώματος σε σχέση με την πυκνότητα των άστρων του γαλαξία μας, τα κύτταρα παρουσιάζουν μεγαλύτερα κενά από ότι τα άστρα του γαλαξία μεταξύ τους. Σύμφωνα με τις νεώτερες επιστημονικές θεωρίες η ύλη παρουσιάζει 95% κενό. Τα άτομα δεν συνδέονται μεταξύ τους και μόλις που εφάπτονται οι τροχιές των ηλεκτρονίων τους. Οι κραδασμοί, οι δονήσεις και οι συχνότητες του ηλιακού μας συστήματος και του ανθρώπινου σώματος, ως προς τις αόρατες ενεργειακές οντότητες, βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, «στον πάτο του πηγαδιού», γιατί οι οντότητες αυτές κινούνται πέρα από τις συχνότητες του φάσματος του ηλιακού φωτός. Οι μορφές της ύλης και οι μεταβολές της είναι άγνωστες στον σύγχρονο άνθρωπο. Ο οποίος με την κατάλληλη γνώση μπορεί να αλλάζει και αυτός μορφές και καταστάσεις όπως το νερό, που κατά παράξενο τρόπο οι περίεργες ιδιότητες του φαίνεται να μην συγκινούν ιδιαίτερα τους ειδικούς. Τα περισσότερα επιστημονικά όργανα κατασκευάστηκαν έτσι ώστε να βλέπουν μόνο την ύλη που γίνεται αντιληπτή από τις αισθήσεις, πλην του υπερηχογράφου του φασματογράφου, των ακτινών «γ», «χ» κ.α. Οι αισθήσεις δημιουργούν απατηλές πραγματικότητες και μας παραπλανούν· αυτό δεν σημαίνει ότι είναι άχρηστες, όμως δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο σε όλους τους ανθρώπους· άλλος δεν βλέπει ή δεν ακούει καλά· άλλος δεν έχει καλή όσφρηση ή γεύση, ή υπολειτουργεί η αφή του. Σε μερικούς λειτουργεί η τηλεπάθεια και η έκτη αίσθηση και σε άλλους όχι. Για ποιους λόγους υπάρχουν αυτές οι διαφορές; Μήπως για να επικοινωνούμε ή όχι με τον υπερβατικό κόσμο; Ονομάζουμε επιστημονική έρευνα κάθε τι που βλέπουν οι ειδικοί με το μικροσκόπιο, το τηλεσκόπιο και τα διάφορα όργανα μέτρησης και το εντάσσουν σε μια κατηγορία ή το δικαιολογούν με εξισώσεις. Είναι η παραδοχή των πολλών, έστω και αν ξεκίνησαν με λαθεμένες εκτιμήσεις και αρχές, και βασίζεται κατά κανόνα μόνο σε ότι αντιλαμβάνονται οι πέντε αισθήσεις του ανθρώπου και σε ότι μπορεί να μετρήσει με τα επιστημονικά όργανα. Η επιστήμη χαρακτήρισε τις φιλοσοφικές και τις θρησκευτικές θεωρίες πλάνη και επειδή δεν μπορούσε να εντάξει την ψυχή στις μαθηματικές εξισώσεις, ή να την παρατηρήσει στο εργαστήριο με το μικροσκόπιο ή στον ουρανό με τα διαστημικά τηλεσκόπια, την αγνόησε τελείως και αρνείται την ύπαρξη της. Οι επιστημονικές απόψεις περί ψυχής, κατεβάζουν τον άνθρωπο σε πολύ χαμηλό επίπεδο, στο ίδιο επίπεδο με τους πιο ασήμαντους μικροοργανισμούς, που δεν έχουν κανένα άλλο προορισμό από την αυτοσυντήρηση και την αναπαραγωγή τους. Έτσι η επιστήμη παρέμεινε παγερά αδιάφορη για τις μεταθανάτιες δοξασίες και εξάντλησε όλη τη δραστηριότητα της γύρω από την ύλη, για να βελτιώσει τις υλικές απαιτήσεις του ανθρώπου ή να τον σκοτώσει ή να τον καταστρέψει, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ψυχή. Ο σύγχρονος άνθρωπος συμφώνησε με τους επιστήμονες από ανάγκη και έθεσε σκοπό της ζωής του τον απόλυτο υλισμό. Έτσι όταν ακούει για αορασία, ενέργεια, κραδασμούς και συχνότητες, δεν νοιώθει τίποτε, γιατί δεν μπορεί να τα κατανοήσει. Και όμως αυτά μπορούν να εξηγήσουν όλα τα ανεξήγητα που συμβαίνουν γύρω του. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν στο απόλυτο σκοτάδι αλλά και όταν κοιτάζουν κατ' ευθεία τον ήλιο· δεν βλέπουν όμως και τα αόρατα μικρόβια, τους ιούς και τα ατομικά σωμάτια, που είναι όλα υπαρκτές πραγματικότητες, αλλά δεν φαίνονται λόγω της ατέλειας των αισθήσεων. Η δομή του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από μικροσκοπικά κύτταρα και ενεργειακά πλέγματα, τα οποία κάτω από ορισμένες συνθήκες συχνοτήτων και κραδασμών, μπορούν να μεταβάλλουν τη δομή τους και να μετατρέψουν το ανθρώπινο σώμα σε ένα ενεργειακό αόρατο σκεπτόμενο σύνολο. Για να συμβούν αυτά χρειάζονται οι κατάλληλοι ενεργειακοί χώροι, οι χρονολογικές προϋποθέσεις, η ψυχολογική και σωματική προετοιμασία του ανθρώπου. Η σημερινή ανθρωπότητα έχει πολώσει όλες της τις προσπάθειες της γύρω από υλιστικά θέματα και απολαύσεις, έτσι αδράνησε το πνεύμα και έχασε ο άνθρωπος την ουράνια λάμψη της ψυχής και του σώματος του. Ο υλισμός μας έκανε να φοβόμαστε τον θάνατο, αν και είναι αναπόφευκτος και ενώ θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι γι αυτόν, δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι κάποτε θα έρθει και η δική μας σειρά για να τον αντιμετωπίσουμε. Αν θέλουμε να ζήσουμε ευτυχείς και να πεθάνουμε γαλήνιοι, θα πρέπει να προσπεράσουμε τις φοβίες του θανάτου και να πιστέψουμε ότι μπορούμε να γίνουμε αθάνατοι αν το επιδιώξουμε, ή ότι θα ξαναεπιστρέψουμε ενσαρκωμένοι και πάλι στη γη αν το θελήσουμε. Είναι συμπαντική νομοτέλεια ο συνεχής κύκλος των ενσαρκώσεων, όχι μόνο στη γη και σε άλλους πλανήτες, αλλά και σε άλλα σύμπαντα, μια δοξασία που πρέπει να αποτελέσει την πίστη μας που εκφράζει τη σοφία και την αγάπη του δημιουργού. Πρέπει να εξαλείψουμε τα ελαττώματα μας, την αρνητικότητά μας, να βελτιώσουμε τη συμπεριφορά μας και να γίνουμε μυσταγωγοί της αρχαίας Ελληνικής σκέψης, των αρχαίων Ελληνικών μυστηρίων για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον Υπέρτατο Νου. Όσο πιο γρήγορα εγκαταλείψουμε το μαντρί του δόγματος τόσο πιο γρήγορα θα αντιληφθούμε τι γίνεται γύρω μας. Τα δόγματα ευθύνονται για την αποκτήνωση των ανθρώπων και την παρακμή των κοινωνιών. Τα ιερατεία είναι οι εμπνευστές και κήρυκες των πολέμων· αυτά τους ευλογούν και τους συντηρούν. Θρησκεία εναντίον θρησκείας, πιστοί εναντίον απίστων.
Ο κ. FARAGE στο Ευρωκοινοβούλιο για την Ελλάδα και τα επεισόδια της Κυριακής: http://www.youtube.com/watch?v=8pvWtaDLO7w&feature=uploademail Οι διαδηλώσεις συμπαράστασης θα γίνουν το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012 στις 14:00 τοπική ώρα σε όλον τον κόσμο. Κινητοποίηση προγραμματίζεται και στη Νέα Υόρκη την ίδια ώρα στο πάρκο Ζουκότι όπου επί μήνες είχαν κατασκηνώσει τα μέλη του κινήματος Occupy New York. Όπως επισημαίνεται σε διαδικτυακό κάλεσμα η Ελλάδα «χρησιμοποιείται σαν εργαστήριο πριν γενικευτούν αυτά τα μέτρα» τα οποία χαρακτηρίζονται κοινωνικά άδικα και αντιδημοκρατικά. «Ο ελληνικός λαός χρειάζεται διεθνή αλληλεγγύη και ζητούν την υποστήριξή μας. Ας απαντήσουμε στο κάλεσμά τους. Είμαστε όλοι Έλληνες!», Χιλιάδες Ευρωπαίοι στο διαδίκτυο υπογράφουν κείμενο αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και ζητούν την ελληνική υπηκοότητα, θέλοντας να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε στη Γαλλία, όταν πολίτες ζήτησαν την ελληνική υπηκοότητα από την ελληνική πρεσβεία με το σύνθημα«Είμαι και εγώ Έλληνας». Στο Facebook υπάρχει, μάλιστα, ομάδα που ονομάζεται:«We are all Greeks». Πάνω από δέκα σελίδες στο Facebook είναι αφιερωμένες στο ίδιο θέμα, με επίκεντρο -η κάθε μία- μία πόλη της Γαλλίας όπου οργανώνεται η κινητοποίηση. Αντίστοιχες σελίδες (κυρίως στο Facebook,) υπάρχουν αφιερωμένες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες,όπως:Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Ισπανία, Φινλανδία,Ιταλία, Σουηδία. Ένας στους δύο Γερμανους εκφράζεται υπέρ των Ελλήνων. Δείτε βίντεο από κινητοποιήσεις στο εξωτερικό υπέρ της Ελλάδος: Μάλαγα (Ισπανία), κινητοποίησηΒέλγων εργατών, στο Παρίσι, στο Βερολίνοακόμα και τοΣίδνεϊτης Αυστραλίας. Μισθοί υπέρ της Ελλάδας Δύο Ιταλοί δήμαρχοι, ο Μάρκο Γκάλντι της κωμόπολης Κάβα Ντέι Τιρένι, έξω από το Σαλέρνο της Νότιας Ιταλίας και ο Τζοβάνι Μοσκατιέλο της Μπαρονίσι αποφάσισαν χωριστά να προσφέρουν το μισθό τους (1.100 και 780 ευρώ αντίστοιχα) για τη στήριξη του ελληνικού λαού. Στην επιστολή του, ο Ιταλός δήμαρχος Γκάλντι αναφέρει: «Στην Ευρώπη, υπάρχει ένας λαός που λέει ότι δεν έχει αδέλφια. Και σε αυτή την ιστορική στιγμή, έχει δίκιο. Κανένας στον κόσμο δεν φέρεται με αδελφοσύνη προς τον ελληνικό λαό. Έστω και αν η Ελλάδα μάς έδωσε τη φιλοσοφία και την επιστήμη, την ποίηση και τη λογοτεχνία, το θέατρο και τη μουσική. Η Ελλάδα μάς έδωσε τον πολιτισμό και η Ιταλία και η Ευρώπη δεν είναι αδέλφια της, αλλά παιδιά της». «Όσοι κυβέρνησαν τα χρόνια αυτά στην Ελλάδα, οπωσδήποτε διέπραξαν σοβαρότατα λάθη, θα ήμασταν και εμείς, επίσης ανεύθυνοι, αν δεν στηρίζαμε -με κάθε δυνατό μέσο- αυτή τη χώρα, που είναι η κοιτίδα τού πολιτισμού μας», έγραψε ο δήμαρχος Τζοβάνι Μοσκατιέλο.
Ορφικά: "Μήσατο δ’ άλλην γαίαν απείρατον, ήντε σελήνην Αθάνατοι κλήζουσιν, επιχθόνιοι δέ τε μήνην Η πολλ’ ούρε έχει, πολλ’ άστεα, πολλά μέλαθρα" δηλαδή Δημιούργησαν κι άλλη γαία απέραντη, που και Σελήνη οι θεοί την ονομάζουν, ενώ οι άνθρωποι Μήνη. Κι αυτή έχει πολλά όρη, πολλές πόλεις και πολλά μέγαρα…. Σύμφωνα με την ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, η Σελήνη είναι τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια πιο αρχαία από την Γη. Εάν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός με το ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων πιστεύουν ότι η Σελήνη είναι ένα είδος εξωγήινης βάσης, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε και τόσο ποιο κοντά στην κατανόηση της Σελήνης τώρα, σε σχέση με την κατανόηση των προγόνων μας χιλιάδες χρόνια πριν. Η δημιουργία μιας βάσης πάνω στη Σελήνη υπήρξε ένα όνειρο για πολλούς ανθρώπους όλα τα χρόνια, αλλά υπάρχει πραγματικά μια βάση εκεί ήδη - μία η οποία δεν ανήκει στην ανθρωπότητα;Στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετές αποδείξεις για μας ώστε να λάβουμε υπόψη ακόμα και την ιδέα ότι η ίδια η Σελήνη είναι μια τεχνική κατασκευή, μια γιγαντιαία βάση εξωγήινων. Εάν η σελήνη είναι πράγματι τεχνητή, θα μπορούσε να έχει τοποθετηθεί εδώ σε οποιοδήποτε χρόνο κατά την συνολική διάρκεια της προϊστορίας της Γης. Καγεγραμμένες στην προφορική παράδοση λαών και στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδαξαν ότι υπήρχε μιά εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι. Ο Αριστοτέλης έγραψε ότι η Αρκαδία, είχε Πελασγικό πληθυσμό και ότι αυτοί οι αυτόχθονες κατοικούσαν σε αυτή την περιοχή από μία πολύ μακρινή εποχή όπου ακόμα δεν υπήρχε η σελήνη στον ουρανό. Γι αυτό τον λόγο τους ονόμασε και Προσέληνες. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ανέφερε την εποχή "όταν δεν υπήρχαν όλα τα περιφερόμενα σώματα στον ουρανό, πριν εμφανιστούν οι απόγονοι της Δανάης και του Δευκαλίωνα, υπήρχαν μόνο οι Αρκάδες, πριν την ύπαρξη της σελήνης". Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο, τον Λουκιανό. Τοποθετήθηκε άραγε η Σελήνη σε μια πολύ συγκεκριμένη τροχιά από μια υψηλή νοημοσύνη ενός άλλου κόσμου που επιθυμούσε, είτε να μας παρακολουθεί ως είδος, ή να εξασκήσει ένα στοιχείο ελέγχου πάνω στον πλανήτη μας;Αργά η γρήγορα, είναι αναπόφευκτο ότι η Σελήνη θα αποκαλύψει τα μυστικά της, και ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στην κατανόηση μας για το σύμπαν μπορεί να ανοιχτεί όταν αυτό τελικά συμβεί. Περισσότερα εδώ: http://mistikiellada.blogspot.com/2011/03/blog-post_18.html
«ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ (16 Φεβ 2012) ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ. ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΙΠΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΜΕΡΑ, ΑΥΤΗ Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΚΝΙΣΟΥΜΕ .....»
Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΠΕΡΙΔΗ.
ΘΕΜΑ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΟΙ ΙΠΠΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ , ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΑΘΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΕ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΣΚΕΠΑΖΟΥΝ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΪΚΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΙΧΩΡ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΕΞΗΣ.
ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ: ΗΛΙΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ. ΑΝΤΖΥ ΣΑΜΙΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ. ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΠΟΔΙΝΗΣ, ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΜΗ ΚΑΛΑ ΕΞΗΓΗΜΕΝΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ. Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΝΗΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. Ευχαριστούμε τον κ. Ευάγγελο Μπεξή. Ευχαριστούμε το κανάλι του χρήστη ΠΗΛΕΥΣ.
Η δαιμονοποίηση τής αρχαίας Iατρικής επιστήμης από το χριστιανισμό. Έγραψε στις 03.04.2009 ο Δημόφιλος Ίων Αφ’ ότου η Ιατρική -μαζί με τις υπόλοιπες επιστήμες- εξοβελίστηκε στο «πυρ το εξώτερον», επιβλήθηκε η χριστιανική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία όλες οι ασθένειες οφείλονται στο θέλημα του θεού: «Πατάξαι σε Κύριος εν απορία και πυρετώ και ρίγει και ερεθισμώ και ανεμοφθορία και τη ώχρα... και ψώρα αγρία και κνήφη, ώστε μη δύνασθαί σε ιαθήναι... Πατάξαι σε Κύριος παραπληξία και αορασία και εκστάσει διανοίας και έση ψηλαφών μεσημβρίας, ωσεί τις ψηλαφήσαι τυφλός εν τω σκότει... Πατάξαι σε Κύριος εν έλκει πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας, ώστε μη δύνασθαι ιαθήναι σε από ίχνους των ποδών σου έως της κορυφής σου... Και παραδοξάσει Κύριος τας πληγάς σου και τας πληγάς του σπέρματός σου, πληγάς μεγάλας και θαυμαστάς, και νόσους πονηράς και πιστάς... και κολληθήσονται εν σοι και πάσαν μαλακίαν και πάσαν πληγήν την μη γεγραμμένην και πάσαν την γεγραμμένην εν τω βιβλίω του νόμου τούτου επάξει Κύριος επί σε». («Δευτερονόμιον», 28:15-63.) Για τη θεραπεία των ασθενειών το Ευαγγέλιο διευκρινίζει: «Ασθενεί τις εν υμίν; Προκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ’ αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν τω ονόματι του Κυρίου· και η ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα, και εγερεί αυτόν ο Κύριος» (Ιακ. ε΄ 14-15). Για να γίνει καλά λοιπόν και να σηκωθεί από το κρεβάτι κάποιος άρρωστος -ανεξαρτήτως ασθενείας- δεν χρειάζεται γιατρό, αλλά επάλειψη με λάδι και προσευχή· διότι, όπως δίδασκε κι ο Μέγας Βασίλειος (ένας εκ των τριών προστατών της σύγχρονης ρωμαίκης παιδείας), το να εναποθέτεις την υγεία σου στα χέρια των γιατρών είναι κτηνώδες. [«Το εν ταις χερσί των ιατρών την ελπίδα έχειν της εαυτών υγείας κτηνώδες» («Μέγα Ασκητικόν», Ερωτήσεις, τ. 31, σελ. 1.048, γρ. 24).] Άλλη χριστιανική θεραπευτική μέθοδος είναι τα θαύματα, των οποίων απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πίστη. Αναρίθμητες θαυματουργές ιάσεις ασθενειών περιγράφονται στην Παλαιά, στην Καινή Διαθήκη και στα Συναξάρια (βίους αγίων). Σε δύσκολες περιπτώσεις, οι ασθένειες αποδίδονται σε δράσεις δαιμόνων, εκπεσόντων αγγέλων κ.τ.λ., οπότε χρειάζεται εξορκισμός. «Απολαύστε» χριστιανικό σκοταδισμό στα παρατιθέμενα παρακάτω αποσπάσματα εξορκισμού ενός άλλου προστάτη της παιδείας της Ρωμιοσύνης, του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου. Πρόκειται για πολυσέλιδο κείμενο, στο οποίο ο άγιος επικαλείται τη δύναμη χιλιάδων αγίων, αγγέλων, χερουβείμ, σεραφείμ κ.τ.λ., προκειμένου να θεραπεύση κάποια «δούλη του θεού Μαρία» από τις 72 ασθένειες, που έχει ο άνθρωπος, στέλνοντάς τες στα «άγρια όρη»: «Άγιοι τρεις παίδες οι την κάμινον σβέσαντες, άγιοι επτά παίδες οι εν Εφέσω, οι εκ των νεκρών αναστήσαντες, βοηθήσατε, άγιοι εννέα μάρτυρες, οι εν Κυζίκω θαυματουργούντες, άγιοι δέκα μάρτυρες, οι εν τη Κρήτη τελειωθέντες, άγιοι τεσσαράκοντα μάρτυρες, οι εν Σεβαστεία θαυματουργούντες, άγιοι τριάκοντα και τρεις μάρτυρες από Ρώμην, άγιοι τριακόσιοι δέκα και οκτώ θεοφόροι πατέρες, οι εν Νικαία τη πόλει θαυματουργούντες..., άγιε Ιωάννη Θεολόγε, άγιε Πέτρε από Ρώμην, άγιε Παύλε από Δαμασκόν, άγιε Ευθύμιε από Μάδητον, άγιε Νικόλαε εκ των Μύρων, άγιε Βασίλειε από Καισαρείαν, άγιε Επιφάνιε από Κύπρον, άγιε Ιωάννη Χρυσόστομε (σ.σ. πρόκειται για τον ίδιο!), άγιε Θύρσε (σ.σ. παρατίθενται πολλά άλλα ονόματα αγίων)... πάσαι αι ουρανίαι δυνάμεις των αγίων αγγέλων και αρχαγγέλων, αρχαί, εξουσίαι και τα πολυόμματα χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα σεραφείμ... » Απελάσατε ταύτην την χαλεπήν ασθένειαν από την δούλην του θεού Μαρίαν· πυρετόν, εσωπύρετον, ρίγους κραταιού, ρίγους βραχέος, ρίγους λυμαντικού, νόσος βλαβερά, νόσος χαλεπή, νόσος δεινή προσγινομένη, επιπεμπτική και πεποιημένη. εξορκίζω υμάς τας οβ΄ (σ.σ. 72) ασθενείας, ας έχει ο άνθρωπος, αναχωρείν από την δούλην του θεού Μαρίαν... Μη από βασκοσύνης και πάσης άλλης συμφοράς επερχομένης, μη πρηστηριακόν η βουβιατικόν η επιπεμπτικόν η κεφαλικόν η χειρών καρδίας και ποδών η δαιμονικόν φασματικόν η καλίς των ορέων, μη ονοσκελιακόν η νεράιδων, μη των εν ζώφω αέρων πετωμένων και ήλθατε αδικήσαι την δούλην του θεού. Μη κεφαλόπονον η οφθαλμόπονον η οδοντόπονον η στηθόπονον η φρενόπονον η χειρόπονον. Μη δυσουρίας η τρισουρίας (σ.σ εκ του δυσουρία;) η ενσόχασιν η εξόχασιν η υστέραν η στροφού η αρμόπονον η τζίρματος ομαλικόν η άυπνον η πολύυπνον. εξορκίζω υμάς ει τι αν εστιν αδικών την δούλην του θεού· αναχωρήσατε και απέλθατε εις τα άγρια όρη.»[Ortio in infirmos (in servam Dei Mariam).] Στο Βυζάντιο και στη δυτική Ευρώπη τον Μεσαίωνα, υπήρχαν συνταγές ανατριχιαστικής ιατρικής δεισιδαιμονίας. Οφθαλμολογικές συνταγές με μάτια βατράχου, επάλειψη κεφαλής με κόπρανα χήνας για θεραπεία τριχόπτωσης κ.λπ.. Άλλες δημοφιλέστατες θεραπευτικές μέθοδοι ήταν το ξύσιμο των εικόνων και η κατάποση των χρωμάτων ως ρόφημα - φάρμακο, άκρως επιβλαβές για την υγεία λόγω των οξειδίων, που περιέχουν τα χρώματα. Τις οπές, που παρατηρούνται σε παλιές εικόνες, τις έχουν κάνει οι ίδιοι οι χριστιανοί, οι οποίοι έκλεβαν από τους ναούς το «άγιο χρώμα», το έτριβαν, το διέλυαν σε νερό και το έπιναν για θεραπευτικούς λόγους. [Η εικόνα της φωτογραφίας βρίσκεται στο ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, επί της λεωφόρου Κηφισίας στο Μαρούσι. (βλ. «Η Θαμμένη Ελλάδα»). ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ]. Από την ταλαιπωρία και την απλυσιά του σώματος (η παραμέληση και η τιμωρία του σώματος θεωρούνται από τους αγίους χριστιανικές αρετές) ο πληθυσμός της Ευρώπης κατά τον Μεσαίωνα αποδεκατίστηκε από τις ασθένειες, που εξαπλώνονταν πολύ γρήγορα. Δεν υπήρχε κανένα επιστημονικό ή έστω εμπειρικό μέτρο πρόληψης η αντιμετώπισής τους. Μόνο μαζεύονταν όλοι μαζί στις εκκλησίες, για να προσευχηθούν, οπότε μέσα στον κλειστό χώρο με τον συνωστισμό μεταδίδονταν οι αρρώστιες και στους υγιείς. Κατεδαφίζοντας τις βιβλιοθήκες, τα λουτρά, τα Ασκληπιεία, καίοντας επιστημονικά συγγράμματα, διώκοντας και δολοφονώντας επιστήμονες κατάφεραν να ανακόψουν την αρχαία επιστημονική παράδοση και να ρίξουν την ανθρωπότητα για περισσότερα από χίλια χρόνια στα σκοτάδια του μεσαίωνα, στις δεισιδαιμονίες, τις προλήψεις, τους εξορκισμούς, τις άγιες ζώνες, τις τίμιες κάρες κ.τ.λ. κ.τ.λ..
Μέρος των δίσκων μεταφέρει πληρώματα, η αποστολή τους είναι ειρηνική, οι επισκέπτες είναι ανθρώπινοι (εμφανισιακά), αλλά μεγαλύτεροι σε μέγεθος, δεν είναι άνθρωποι της γης, αλλά προέρχονται από τον δικό τους κόσμο. Δεν προέρχονται από οποιονδήποτε πλανήτη αλλά από ένα αιθερικό πλανήτη και δεν γίνονται αντιληπτοί σε εμάς (βλέπε Σωκράτης Αικατερινίδης 1ος τόμος). Οι δίσκοι κατέχουν έναν τύπο ακτινοβολίας, ενέργειας, ή μια ακτίνα. Μπορούν να εξαφανιστούν έτσι άπλα από το όραμά μας, χωρίς κανένα ίχνος. Η περιοχή από την όποια προέρχονται δεν είναι το αστρικό επίπεδο, άλλα αντιστοιχεί στο "Loka" η "Τalas"!!! Οι δίσκοι είναι σχήματος οβάλ και αποτελούνται από ένα ανθεκτικό στην θερμότητα μέταλλο ή κράμα που είναι ακόμα άγνωστο. Στο μπροστινό μέρος του δίσκου είναι ο πίνακας ελέγχου. Το πίσω μέρος αποτελείται από μια ισχυρή συσκευή ενέργειας από την οποία μια δέσμη μπορεί να δημιουργηθεί!! Κλικ στον σύνδεσμο μπείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του FBI, και διαβάστε στην σελίδα 22 την αναφορά για τα UFO. http://vault.fbi.gov/UFO/UFO Part 1 of 16/view Πηγή: Αποκάλυψη
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Φίλες και φίλοι. Αν μπαίνοντας στην σελίδα, εμφανίζονται διαφημιστικά αναδυόμενα παράθυρα, σας ενημερώνω ότι αυτό δεν είναι ευθύνη και επιλογή ούτε επιθυμία της σελίδας.
Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ, Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ- Η ιδέα της αιθερικής πραγματικότητας που υφαίνει ως δίχτυ ο Ήφαιστος με το πυρ του, αποτελεί μια κορύφωση για την Ελληνική Μυθολογία– ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΥ– ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ & ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ- ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ.
Ύδωρ θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει ταράττειν.
(Το θολωμένο νερό και τον απαίδευτο άνθρωπο δεν πρέπει κανείς να τα ταράζει) - ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
Οι δημοφιλέστερες αναρτήσεις των τελευταίων 30 ημερών
«ΟΛΟ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ»
ΑΙΘΗΡ: ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΡΕΥΣΤΟ ΠΟΥ ΠΛΗΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ - ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ.
ΈΠΑΘΛΟ ΣΤΕΦΑΝΙ, ΟΧΙ ΧΡΗΜΑ
26. ……Οι Πέρσες λοιπόν τους έφεραν μπροστά στο βασιλιά και ρωτούσαν να μάθουν για τους Έλληνες, με τι καταγίνονταν· κι εκμέρους όλων ένας τους υπέβαλε αυτή την ερώτηση. Κι οι άλλοι τους αποκρίθηκαν πως γιορτάζουν τα Ολύμπια κι απολαμβάνουν το θέαμα αγωνισμάτων και ιπποδρομιών. Κι ο άλλος τούς έκανε μια δεύτερη ερώτηση, ποιό βραβείο έχει αθλοθετηθεί για τους αγώνες αυτούς· κι εκείνοι αποκρίθηκαν, το στεφάνι από ελιά που δίνεται στο νικητή. Τότε ο Τριτανταίχμης, ο γιος του Αρταβάνου, με το να πει γνώμη γνήσιου ευπατρίδη, χαρακτηρίστηκε από τον βασιλιά δειλός. Γιατί, ακούοντας πως το έπαθλο ήταν στεφάνι κι όχι χρήματα, δεν μπόρεσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό και είπε έτσι που να τον ακούν όλοι τα εξής: «Μαρδόνιε, Μαρδόνιε, με τί άνδρες μάς έφερες να δώσουμε μάχη! Με άντρες που δεν αγωνίζονται για χρήματα, αλλά για να δείξουν τη λεβεντιά τους».
Ηροδότου Ιστορίες: Ουρανία
Αδείμαντος εναντίων Θεμιστοκλή
59. ……Κι ενώ αυτός αγόρευε, ο στρατηγός της Κορίνθου Αδείμαντος, ο γιος του Ωκύτη, είπε: «Θεμιστοκλή, στους αγώνες, αυτούς που ξεκινούν πριν δοθεί το παράγγελμα, τους δίνουν μια με το ραβδί». Κι αυτός, απολογούμενος, είπε: «Όμως κι αυτοί που μένουν παραπίσω χάνουν το στεφάνι της νίκης»
Ηροδότου Ιστορίες: Ουρανία
« ...τελειουμένοις δε δια του εθους».
«Ουτ’ άρα φύσει ούτε παρά φύσιν εγγίνονται αι αρεταί, αλλά πεφυκόσι μεν ημίν δέξασβαι αυτάς, τελειουμένοις δε δια του εθους».
[Oι αρετές δεν υπάρχουν μέσα μας εκ φύσεως - ούτε όμως και είναι αντίθετη προς τη φύση μας η γένεσή τους μέσα μας, η φύση μας έκανε επιδεκτικούς στις αρετές, τέλειοι όμως σ' αυτές γινόμαστε με τη διαδικασία του έθους (1103a 25).] Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»
Κάποιοι φίλοι του Σωκράτη γνώρισαν ένα διάσημο φυσιογνωμιστή. Του έδειξαν από μακριά τον Σωκράτη και του ζήτησαν να περιγράψει το χαρακτήρα του. Εκείνος, αφού τον κοίταξε καλά, απάντησε, ότι είναι ευέξαπτος και ανίκανος για αυτοέλεγχο, φιλήδονος, ψεύτης κ.λπ.. Κατάπληξη και γέλια των φίλων, που τα μετέφεραν όλα στον Σωκράτη. Έτσι ακριβώς ήμουν, τους απαντά· έκτοτε άλλαξα τον εαυτό μου, τα ελαττώματα όμως αυτά παρέμειναν χαραγμένα στο πρόσωπο μου.
(Κικέρων, Τusculanes, IV, 37).
Η ΑΙΤΙΑ
Πεθαίνετε, διότι εσκοτώσατε το Πνεύμα. Ενόσω δεν αναστηθή και αναστηλωθή το Πνεύμα, αδύνατον να αρχίση η υπάρχουσα Ζωντανή Ελλάς. Περικλής Γιαννόπουλος (1870-1910)
Ου μετανοείν αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν. (Ο φρόνιμος άνθρωπος δεν πρέπει να μετανοεί, αλλά να προνοεί) – ΕΠΙΧΑΡΜΟΣ
Η ΑΜΑΘΕΙΑ...
«Η αμάθεια γεννά πρώτον την οίησιν και την θρασύτητα, μετά ταύτα την αναισχυντίαν, όλα δε ταύτα αποκορυφούνται εις την ακόλαστον ελευθερίαν, η οποία πρώτον εκδηλώνεται με απείθειαν εις τους άρχοντας, έπειτα με ασέβειαν προς τους γονείς και τους πρεσβυτέρους, δια να καταλήξη εις την ασύστολον παράβασιν των νόμων και τέλος εις την εσχάτην αδιαφορίαν και περιφρόνησιν προς τους όρκους, τα συνθήκας και προς αυτούς ακόμη τους θεούς» Πλάτων στην «Πολιτεία» βιβλίο Η, 562-569 (Απόδοσις Ι. Πασσά)
Μεγάλην παιδείαν νόμιζε δι' ής δυνήση φέρειν απαιδευσίαν. (Να θεωρείς μεγάλη μόρφωση εκείνη, που θα σου δώσει την ικανότητα να υποφέρεις την αμορφωσιά) - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
...ΠΡΙΝ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΣΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ, ΔΕ ΘΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ...
Πριν να γνωρίζει κανείς την αλήθεια για το κάθε πράγμα, για το οποίο μιλάει ή γράφει, και να μπορεί να το ορίζει στο σύνολο του, και, πάλι, αφού το ορίσει κατά είδη, να ξέρει να τα χωρίζει μέχρι εκεί όπου δεν είναι πια δυνατή η διαίρεση, και πριν να μπορεί να διαβλέπει με τον ίδιο τρόπο τη φύση της ψυχής, έτσι ώστε να βρίσκει το είδος του λόγου που ταιριάζει σε κάθε ψυχή, και ανάλογα να στηρίζει και να διαμορφώνει το λόγο του, και στην πολυδιάστατη ψυχή να δίνει πολύμορφους και συνολικής αρμονίας λόγους, και στην απλή, απλούς, πριν λοιπόν να έχει γνώση όλων αυτών, δε θα του είναι δυνατό να χειριστεί το γένος των λόγων με τέχνη, στο βαθμό που υπαγορεύει η φύση, ούτε για να διδάξει ούτε για να πείσει.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ΠΛΑΤΩΝΟΣ – ΦΑΙΔΡΟΣ
Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΚΕΣ
Μία μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι ενός τυχαίου σπιτιού. Δεν υπήρχε σε όλη την Ελλάδα πιο φθηνό φαγητό από μία σούπα με φακές. Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας.
Πέρασε ένας απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:
«Α! Διογένη, Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα, δε θα ήσουν αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:
«Α, φουκαρά αδελφέ μου! Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα.»
ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΘΕΩΝ
«Απόγονοι των θεών και παιδιά των θεών» ονομάζονται οι Έλληνες. (Πλάτωνας Τίμαιος 40β)
«Γεννήματα και θρέμματα θεών γεμάτοι αρετές» χαρακτηρίζονται οι Έλληνες. (Πλάτωνας Τίμαιος 24 d).
«Είναι φυτά τ' ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους. Τους ανέθρεψε η Αθηνά.» (Πλάτωνας Τίμαιος 23 d - e).
«Θεοί και άνθρωποι έχουν την ίδια καταγωγή». (Ησίοδος: Έργα και Ημέρες και Πίνδαρος Ωδή Νεμεονίκου).
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ (ΚΥΡΙΑΙ ΔΟΞΑΙ)
ΤΟ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΝ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΑΛΛΩ ΠΑΡΕΧΕΙ,ΩΣΤΕ ΟΥΤΕ ΟΡΓΑΙΣ ΟΥΤΕ ΧΑΡΙΣΙ ΣΥΝΕΧΕΤΑΙ,ΕΝ ΑΣΘΕΝΕΙ ΓΑΡ ΠΑΝ ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ.
Το μακάριο και άφθαρτο ον ούτε το ίδιο γνωρίζει ενοχλήσεις ούτε σε άλλους προξενεί ενοχλήσεις. Ώστε δεν επηρεάζεται ούτε από θυμούς ούτε από ευχαριστίες. Γιατί όλα αυτά είναι γνωρίσματα ενός αδύναμου όντος.
_____________
«Αποκλείεται ως πρώτη αρχή των όντων πάσα γνωστή ουσία, διότι εφ όσον θα ήταν γνωστή, αυτομάτως παύει να είναι Άπειρος»
ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ
Το Άπειρο κατά τον Αναξίμανδρο, το οποίο είναι ποιοτικώς ακαθόριστο και ποσοτικώς απεριόριστο είναι αδύνατον να κατανοηθεί από την ανθρώπινη νοημοσύνη και τις ανθρώπινες αισθήσεις, οι οποίες έχουν περιορισμένες δυνατότητες με αρχή και τέλος.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Για κείνους που πέθαναν στις Θερμοπύλες, ένδοξη η τύχη, ωραίος ο θάνατος, βωμός ο τάφος, μνήμη παντοτινή αντί για θρήνος, κι η μοίρα τους αντικείμενο εγκωμίων. Σάβανο σαν κι αυτό μήτε η σαπίλα μήτε ο χρόνος ο πανδαμάτορας θα αμαυρώσει των γενναίων ανδρών. Και το μνήμα την καλή φήμη της Ελλάδας διάλεξε για ένοικό του. Μάρτυρας είναι ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, που μέγα στολίδι άφησε πίσω του την αρετή και δόξα αιώνια.
Σιμωνίδης, λυρικός ποιητής
ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟ ΕΒΔΟΜΟ
Πρόσωπα του συγκεκριμένου διαλόγου: Ο Σωκράτης και ο Γλαύκων γιός του Αρίστωνα, μεγαλύτερος αδερφός του Πλάτωνα.
Μετά από αυτά όμως, είπα, φαντάσου την ανθρώπινη φύση ως προς την παιδεία και την απαιδευσία, σαν μια εικόνα που παριστάνει μια τέτοια κατάσταση. Δες λοιπόν με τη φαντασία σου ανθρώπους που κατοικούν μέσα σε μια σπηλιά κάτω από τη γη, που να έχει την είσοδό της ψηλά στην οροφή, προς το φως, σε όλο το μήκος της σπηλιάς μέσα της να είναι άνθρωποι αλυσοδεμένοι από την παιδική ηλικία στα πόδια και στον αυχένα, έτσι ώστε να είναι καρφωμένοι στο ίδιο σημείο και να μπορούν να βλέπουν μόνο μπροστά τους και να μην είναι σε θέση, εξαιτίας των δεσμών, να στρέφουν τα κεφάλια τους ολόγυρα. Κι οι ανταύγειες της φωτιάς που καίει πίσω τους να είναι πάνω και μακριά από αυτούς. Και ανάμεσα στη φωτιά και στους δεσμώτες, προς τα πάνω, να υπάρχει ένας δρόμος που στο πλάι του να είναι χτισμένο ένα τοιχάκι, όπως τα παραπετάσματα που τοποθετούν οι θαυματοποιοί μπροστά από τους ανθρώπους, και πάνω απ' αυτά τους επιδεικνύουν τα ταχυδακτυλουργικά τους.
Βλέπω, είπε.
Φαντάσου λοιπόν κοντά σε τούτο το τοιχάκι, ανθρώπους να μεταφέρουν αντικείμενα κάθε είδους, που προεξέχουν από το τοιχάκι, καθώς και ανδριάντες και κάποια άλλα αγάλματα ζώων, πέτρινα και ξύλινα και κατασκευασμένα με κάθε είδους υλικό, και, όπως είναι φυσικό, από αυτούς που τα μεταφέρουν άλλοι μιλούν και άλλοι μένουν σιωπηλοί.
Παράδοξη εικόνα περιγράφεις, και παράδοξους συνάμα δεσμώτες, είπε.
Μα είναι όμοιοι με μας, είπα εγώ και πρώτα και κύρια, νομίζεις πως αυτοί έχουν δει κάτι άλλο από τους εαυτούς τους και τους υπόλοιπους που είναι μαζί, εκτός από τις σκιές που δημιουργεί η φωτιά, και που αντανακλούν ακριβώς απέναντί τους στον τοίχο της σπηλιάς;
Μα πως είναι δυνατόν, είπε, αφού είναι αναγκασμένοι να κρατάνε ακίνητα τα κεφάλια τους εφ' όρου ζωής;
Κι από αυτά που μεταφέρονται ; Δεν θα έχουν δει ακριβώς το ίδιο;
Τι άλλο;
Κι αν θα μπορούσαν να συνομιλούν μεταξύ τους, δεν νομίζεις πως σ' αυτά που βλέπουν θεωρούν πως αναφέρονται οι ονομασίες που δίνουν;
Αναγκαστικά.
Τι θα συνέβαινε, αν το δεσμωτήριο τους έστελνε αντίλαλο από τον απέναντι τοίχο, κάθε φορά που κάποιος από τους περαστικούς μιλούσε, νομίζεις πως θα θεωρούσαν πως αυτός που μιλάει είναι τίποτε άλλο από τη φευγαλέα σκιά;
Μα το Δία, όχι βέβαια, είπε.
Και σε κάθε περίπτωση, είπα εγώ, αυτοί δεν θα θεωρούν τίποτα άλλο σαν αληθινό, παρά τις σκιές των αντικειμένων.
Απόλυτη ανάγκη, είπε.
Σκέψου όμως, είπα εγώ, ποια θα μπορούσε να είναι η λύτρωσή τους και η θεραπεία τους και από τα δεσμά κι από την αφροσύνη, αν τους συνέβαιναν τα εξής: Αν κάθε φορά, δηλαδή, που θα λυνόταν κάποιος και θ' αναγκαζόταν ξαφνικά να σταθεί και να βαδίσει και να γυρίσει τον αυχένα του και να δει προς το φως,κι όλ' αυτά θα τα έκανε με μεγάλους πόνους και μέσα από τα λαμπυρίσματα δεν θα μπορούσε να διακρίνει εκείνα, που μέχρι τότε έβλεπε τις σκιές τους, τι νομίζεις πως θ' απαντούσε αυτός, αν κάποιος του έλεγε πως τότε έβλεπε φλυαρίες, ενώ τώρα είναι κάπως πιο κοντά στο ον και πως έχει στραφεί προς όντα που πραγματικά και βλέπει με σωστότερο τρόπο, και αν του έδειχνε το καθένα από αυτά που περνούσαν, ρωτώντας τον τι είναι και αναγκάζοντάς τον ν' αποκριθεί, δεν νομίζεις πως αυτός θ' απορούσε και θα νόμιζε πως αυτά που έβλεπε τότε ήταν πιο αληθινά από τα τωρινά που του δείχνουν;
Και πολύ μάλιστα, είπε.
Κι αν λοιπόν τον ανάγκαζε να βλέπει προς το ίδιο το φως, δεν θα πονούσαν τα μάτια του και δεν θα έφευγε για να ξαναγυρίσει σ' εκείνα που μπορεί να δει καλά, και δεν θα νόμιζε πως εκείνα στην πραγματικότητα είναι πιο ευκρινή από αυτά που του δείχνουν;
Έτσι, είπε.
Και αν, είπα εγώ, τον τραβούσε κανείς με τη βία από εκεί, μέσα από ένα δρόμο κακοτράχαλο κι ανηφορικό, και δεν τον άφηνε, πριν τον τραβήξει έξω στο φως του ήλιου, δεν θα υπέφερε τάχα και δεν θα αγανακτούσε όταν τον έπαιρναν, κι αφού θα έφτανε στο φως, δεν θα πλημμύριζαν τα μάτια του από τη λάμψη και δεν θα του ήταν αδύνατο να δει ακόμα κι ένα απ' αυτά που τώρα ονομάζονται αληθινά;
Όχι βέβαια, δεν θα μπορούσε έτσι ξαφνικά, είπε.
Έχω την εντύπωση πως θα χρειαζόταν να συνηθίσει, αν σκοπεύει να δει τα πράγματα που είναι πάνω. Και στην αρχή θα μπορούσε πολύ εύκολα να διακρίνει καλά τις σκιές, και μετά απ' αυτό, πάνω στην επιφάνεια του νερού τα είδωλα των ανθρώπων και των άλλων πραγμάτων, και κατόπιν αυτά τα ίδια. Και μετά από αυτά, τ' αντικείμενα που είναι στον ουρανό και τον ίδιο τον ουρανό θα μπορούσε να δει ευκολότερα τη νύχτα, βλέποντας το φως των άστρων και της σελήνης, παρά στη διάρκεια της μέρας, τον ήλιο και το ηλιόφως.
Πως όχι;
Τελευταίο θα μπορούσε νομίζω να δει τον ήλιο, όχι στην επιφάνεια του νερού ούτε σε κάποια διαφορετική θέση τα είδωλά του, αλλά θα μπορούσε να δει καλά τον ήλιο καθαυτό στο δικό του τόπο και να παρατηρήσει προσεκτικά τι είδους είναι.
Κατ' ανάγκη, είπε.
Και μετά θα συλλογιζόταν τότε για κείνον, πως αυτός είναι που ρυθμίζει τις εποχές και τους χρόνους και που κανονίζει τα πάντα στον ορατό κόσμο, καθώς και ο αίτιος, κατά κάποιο τρόπο, όλων εκείνων που έβλεπαν αυτοί.
Είναι φανερό, είπε, πως αυτά θα συμπεράνει ύστερα από τα προηγούμενα.
Τι λες λοιπόν; Όταν αναλογίζεται την πρώτη του κατοικία και την εκεί σοφία που είχε αυτός και οι τότε συνδεσμώτες του, δεν νομίζεις πως θα καλοτυχίζει τον εαυτό του για τούτη την αλλαγή και θα οικτίρει τους άλλους;
Και πολύ μάλιστα.
Κι αν υπήρχαν μεταξύ τους τότε κάποιες τιμές και έπαινοι και βραβεία γι' αυτόν που θα μπορούσε να διακρίνει πιο καθαρά αυτά που περνούσαν μπροστά από τα μάτια του και γι' αυτόν που θα μπορούσε να θυμηθεί περισσότερο ποια συνήθως περνούσαν πρώτα, ποια μετά και ποια ταυτόχρονα, και έτσι θα μπορεί να προβλέπει τι θα έρθει στο μέλλον, νομίζεις πως αυτός θα κατεχόταν από σφοδρή επιθυμία και θα ζήλευε τους τιμημένους από κείνους και τους μεταξύ εκείνων κυρίαρχους ή θα είχε πάθει αυτό που λέει ο Όμηρος, και πολύ θα επιθυμούσε "να ήταν ζωντανός στη γη κι ας δούλευε για άλλον, που είναι ο φτωχότερος" και θα προτιμούσε να έχει πάθει τα πάντα, παρά να νομίζει εκείνα που νόμιζε και να ζει έτσι εκεί;
Έτσι νομίζω τουλάχιστον, είπε, πως θα προτιμούσε να πάθει οτιδήποτε παρά να ζει έτσι.
Και τώρα βάλε στο μυαλό σου το εξής, είπα εγώ. Αν κατέβει αυτός πάλι και καθίσει στον ίδιο θρόνο, δεν θα ξαναγεμίσουν τάχα τα μάτια του σκοτάδι, αφού ήρθε ξαφνικά από τον ήλιο;
Και πολύ μάλιστα, είπε.
Αν χρειαζόταν ν' ανταγωνιστεί αυτός με κείνους τους παντοτινούς δεσμώτες, λέγοντας την άποψή του σχετικά με τις σκιές, καθόσον χρόνο η όρασή του είναι αμβλεία, πριν προσαρμοστούν τα μάτια του, και για να συνηθίσουν δεν θα χρειαζόταν και τόσο μικρός χρόνος, άραγε δεν θα προκαλούσε περιπαιχτικά γέλια και δεν θα έλεγαν γι' αυτόν πως με το ν' ανεβεί επάνω, γύρισε με καταστραμμένα τα μάτια του και πως δεν αξίζει ούτε να προσπαθήσουν καν να πάνε επάνω; Και αυτόν που θα επιχειρήσει να τους λύσει και να τους ανεβάσει, αν τους δινόταν κάπως η ευκαιρία να τον πιάσουν και να τον σκοτώσουν, δεν θα τον σκότωναν;
Αναμφίβολα, είπε.
Αυτή την εικόνα λοιπόν, φίλε μου Γλαύκωνα, είπα εγώ, πρέπει να την προσαρμόσεις σε όλα όσα είπαμε πρωτύτερα και να παρομοιάσεις τον ορατό κόσμο με την κατοικία του δεσμωτηρίου, και τη φωτιά που αντιφέγγιζε μέσα σ' αυτή με τη δύναμη του ηλιακού φωτός. Αν όμως παρομοιάσεις την ανάβαση και τη θέα των αντικειμένων, που βρίσκονται στον επάνω κόσμο, με την άνοδο της ψυχής στον νοητό κόσμο, δεν θα σφάλεις ως προς τη δική μου άποψη, αφού επιθυμείς να την ακούσεις. Κι ο θεός τουλάχιστον ξέρει αν τυχαίνει να είναι αληθινή. Εμένα λοιπόν έτσι μου φαίνεται. Πως στην περιοχή του γνωστού η ιδέα του αγαθού είναι τελευταία και μετά βίας διακρίνεται, όταν όμως τη διακρίνει κανείς δεν μπορεί να μην συλλογιστεί πως αυτή είναι η αιτία για όλα γενικά τα σωστά και καλά πράγματα, γεννώντας μέσα στον ορατό κόσμο το φως και τον κύριο του φωτός, και γιατί μέσα στον νοητό κόσμο αυτή είναι που διευθύνει και παρέχει την αλήθεια και τον νου και πως πρέπει να την ατενίσει οπωσδήποτε αυτός που εννοεί να ενεργήσει φρόνιμα και στην ιδιωτική και στη δημόσια ζωή.
ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
Οι συμβολισμοί στην αλληγορία του σπηλαίου είναι :
Σπήλαιο = η αισθητή πραγματικότητα και η κοινωνία στην οποία δεν διοικούν οι πεπαιδευμένοι.
Οι δεσμώτες = οι απαίδευτοι άνθρωποι, αυτοί δηλαδή που βρίσκονται στα σκοτάδια της αμορφωσιάς, της αμάθειας και της αγνοίας.
Φωτιά = το φως του ήλιου της κοινωνίας μας.
Σκιές & αντίλαλοι ήχων = είδωλα των πραγματικών όντων, όχι τα πραγματικά αντικείμενα και οι ήχοι.
Αλυσίδες = οι αισθήσεις (μέσω των αισθητηρίων οργάνων γίνεται αντιληπτός ο αισθητός κόσμος, ενώ μέσω της νόησης προσεγγίζεται ο κόσμος των ιδεών)
Φωτεινός χώρος εκτός σπηλιάς = ο κόσμος των ιδεών, ο πραγματικός κόσμος που γίνεται αντιληπτός με την νόηση.
Οι άνθρωποι που κινούνται εκεί έξω, όσα κουβαλάνε, οι ήχοι που εκπέμπουν = τα αληθινά όντα, οι ιδέες.
Το φως του ήλιου = η πραγματική αλήθεια, η ιδέα του αγαθού.
Η ανηφορική οδός που οδηγεί στην έξοδο = διαδικασία Παιδείας.
Ο απελευθερωμένος δεσμώτης = φιλόσοφος
Σείριος
Η απόσταση του Σειρίου από την Γη είναι 2,76 Parsec* (όπου Parsec ισοδυναμεί με 3,26 έτη φωτός) ή 8,9976 έτη φωτός. Δηλαδή κατά προσέγγιση, περίπου ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ.
Η εννεάδα (9) ήταν το σήμα κατατεθέν των αρχαίων Ελλήνων.
Ο Θειοφόρος Ησίοδος μέσα από την Θεογονία του, κωδικοποιεί την απόσταση Σειρίου – Γης, με την περιγραφή της πτώσεως των υδάτων της Στυγός.
Λέει λοιπόν πως 9 ολόκληρα ημερονύκτια πέφτει το νερό και την δέκατη ημέρα φτάνει στα Τάρταρα.
Το φάως (=φως), ταξιδεύει από τον Σείριο στην Γη 9 ολόκληρα έτη και φτάνει στο δέκατο έτος. Λέει ακόμη, πως ο ιερότερος όρκος των Θεών, είναι το νερό της Στυγός και μάλιστα όχι τόσο τα 9/10 των τμημάτων αυτής, αλλά κυρίως το Δέκατο.
Θέλοντας να υποδείξει την τοποθεσία αφίξεως του φωτός (σύμφωνα με τα παραπάνω) στον Σείριο.
Να λοιπόν ο ιερότερος όρκος πάσης φύσεως ελλόγου όντος.
Το φάσμα του Σειρίου (α Μεγ. Κυνός) είναι περίπου 450 nm (νανόμετρα) ενώ του συνοδού, γύρω στα 550 nm.
Το α είναι θερμό αστέρι και το φάσμα του του δίδει το κυανόλευκο χρώμα, ενώ ο συνοδός είναι ψυχρότερο άστρο έχοντας το πορτοκαλί χρώμα φάσματος.
Ωστόσο, ως φαινομενικό οπτικό φάσμα, εμείς εισπράττουμε συνδυασμό και των δυο φασμάτων, δηλαδή το σμαραγδί (περίπου στα 500 nm). Να λοιπόν, από πού πηγάζει και η λατρεία των αρχαίων Ελλήνων για τους σμαράγδους λίθους!
Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Σωκράτης έπαιρνε όρκο στον Αστερισμό του Κυνός , «Μα τον Κύνα…», λέγει στο έργο του Πλάτωνος «ΓΟΡΓΙΑΣ».
ΣΑΛΟΥΣΤΙΟΣ – ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ και ΚΟΣΜΟΥ
Οι ουσίες των Θεών ποτέ δεν δημιουργήθησαν (διότι τα αιώνια όντα ποτέ δεν δημιουργούνται. Και υπάρχει αιώνια ότι κατέχει την πρωταρχική δύναμη και από τη φύση του δεν παθαίνει τίποτα). Ούτε συνίστανται οι ουσίες των Θεών από σώματα. Διότι πάντα οι δυνάμεις μέσα στα σώματα είναι ασώματες. Ούτε περιέχονται στο χώρο διότι αυτή είναι ιδιότητα των σωμάτων. Ούτε διαχωρίζονται από την Πρώτη Αιτία ούτε και μεταξύ τους, όπως ακριβώς και οι σκέψεις διαχωρίζονται από το νου, ούτε οι πράξεις γνώσης από την ψυχή. Ακολουθεί η γνώση για την Πρώτη Αιτία και οι συνακόλουθες προς αυτήν τάξεις των Θεών, καθώς και η φύση του Κόσμου, η ουσία του νου και της ψυχής, έπειτα η Πρόνοια, η Ειμαρμένη, και η Τύχη, μετά η Αρετή και η Κακία και οι διάφορες μορφές κοινωνικής οργανώσεως, καλές και κακές, που προέρχονται από αυτές, και η πιθανή προέλευση του Κακού στον Κόσμο. Καθένα από αυτά τα θέματα απαιτεί πολλές και μεγάλες συζητήσεις. Δεν θα έβλαπτε όμως, αν τα εκθέταμε εν συντομία, ώστε ο ακροατής να μην τα αγνοεί παντελώς. Αρμόζει στην Πρώτη Αιτία να είναι Μία -διότι η μονάδα προηγείται κάθε πλήθους - και να ξεπερνά τα πάντα σε δύναμη και αγαθότητα. Επομένως τα πάντα μετέχουν αυτής. Διότι λόγω της δύναμής της, τίποτα δεν γίνεται να την παρακωλύσει και λόγω της αγαθότητάς της είναι αδύνατον να παραγκωνισθεί. Αν η Πρώτη Αιτία ήταν Ψυχή, τα πάντα θα ήσαν Έμψυχα. Αν ήταν Νους, τα πάντα θα είχαν Νόηση. Αν ήταν Ύπαρξη, τα πάντα θα αποτελούνταν από την Ύπαρξη. Και βλέποντας αυτή την ιδιότητα στα πάντα, μερικοί άνθρωποι νόμισαν ότι ήταν η Πρώτη Αιτία η Ύπαρξη. Αν τα πράγματα απλώς υπήρχαν, χωρίς να είναι αγαθά, αυτό το επιχείρημα θα ήταν ορθό, αν όμως τα πράγματα που υπάρχουν, υπάρχουν λόγω της αγαθότητάς τους και μετέχουν του Αγαθού, η Πρώτη Αιτία πρέπει απαραιτήτως να είναι πέρα από την Ύπαρξη και από το Αγαθό. Σημαντική απόδειξη αυτού είναι ότι οι ευγενικές ψυχές περιφρονούν την Ύπαρξη προς χάριν του Αγαθού, όταν κινδυνεύουν για την πατρίδα τους ή τους φίλους τους ή για την αρετή. Μετά από αυτή την άρρητη δύναμη έχουμε πάντως τις τάξεις των Θεών.
«Οι μύθοι παρουσιάζουν τους ίδιους τους Θεούς και την αγαθότητα τους -σύμφωνα πάντα με τον διαχωρισμό ανάμεσα στο ρητό και το άρρητο, το αφανές και το φανερό, το σαφές και το κρυφό.
Εφόσον, όπως ακριβώς οι Θεοί έχουν κάνει κοινά για όλους τα αγαθά των αισθήσεων, τα αγαθά όμως της νόησης τα έχουν δώσει μόνο στους σοφούς, έτσι και οι μύθοι λένε σε όλους ότι υπάρχουν οι Θεοί, αλλά ποιοί είναι αυτοί και ποιές οι δυνάμεις τους το φανερώνουν μόνο σε εκείνους που μπορούν να το κατανοήσουν.
Παρουσιάζουν επίσης και τις ενέργειες των Θεών.
Διότι μπορούμε να ονομάσουμε και τον Κόσμο Μύθο, όπου σώματα και πράγματα είναι ορατά, ΑΛΛΑ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΝΟΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΦΟΙ.
Επιπλέον, αν θέλεις να διδάξεις σε όλους την αλήθεια για τους Θεούς, ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ, από την άλλη οι καλοί θα την βαρεθούν.
ΕΝΩ ΑΝ ΚΡΥΨΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, ΑΠΟΤΡΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΟΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.»