ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΧΑΣΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΣΜΟΥ

Η θρησκεία του νεοέλληνα και οι Θεοί των Ελλήνων.

Ο Ρίτσαρντ Ντόκινς θα πει σε μία διάλεξη του προς τους δασκάλους στο University College of London, προτείνοντας μία αναλογία για να ξεκαθαρίσουν στους μαθητές τους την πραγματική αρχαιότητα του σύμπαντος:

"Εάν μια ιστορία ήταν γραμμένη με ρυθμό ενός αιώνα ανά σελίδα, πόσο χοντρό θα έπρεπε να είναι το βιβλίο του σύμπαντος; Με βάση την άποψη ενός δημιουργιστή της νέας γης [άποψη της θρησκείας δηλαδή], ολόκληρη η ιστορία του σύμπαντος, σε αυτή την κλίμακα, θα χωρούσε άνετα σε ένα λεπτό χαρτόδετο βιβλίο. Και η επιστημονική απάντηση στο ερώτημα; Για να διευθετήσεις όλους τους τόμους της ιστορίας στην ίδια κλίμακα, θα χρειαστείς ένα ράφι μήκους δέκα μιλίων. Αυτό αποδίδει την τάξη μεγέθους του τεράστιου χάσματος ανάμεσα στην πραγματική επιστήμη, από την μια πλευρά, και στην διδασκαλία του δημιουργισμού από την άλλη. Δεν πρόκειται για κάποια διαφωνία για επιστημονικές λεπτομέρειες. Είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα απλό βιβλίο και σε μια βιβλιοθήκη εκατομμυρίων βιβλίων. Η διδασκαλία της θρησκείας δεν είναι απλά ότι είναι ψευδής, αλλά ότι είναι και ασήμαντη, στενόμυαλη, περιορισμένη, πεζή, καθόλου ποιητική και φανερά βαρετή σε σύγκριση με την απέραντη αλήθεια".

Από τα παραπάνω γίνετε φανερό πως η επιστήμη έχει ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό την θρησκεία, η οποία αιώνες τώρα όχι μόνο απομακρύνετε συνεχώς από την αλήθεια, αλλά δεν έχει την δυνατότητα ούτε καν να πνευματοποιήσει τον λόγο της.

Έτσι αποδίδεται σε μία στείρα θαυματολαγνεία, προφητολογία - καταστροφολογία.  Για αυτό και όσο περισσότερο θρησκευόμενη είναι μία κοινωνία, τόσο πιο καθυστερημένη μένει απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο.

Σε αυτό το επίπεδο του υψηλού πνεύματος πλέον θριαμβεύει ο Ελληνισμός. Ο πραγματικός Ελληνισμός βέβαια και όχι αυτός ο ιμιτασιόν του υπουργείου παιδείας και... θρησκευμάτων. Διότι κατά τον Ελληνισμό, ο θεός είναι υπόθεση της επιστήμης και όχι των ιερατείων.

Διότι η πνευματοποίηση απαιτεί να μετατρέψεις τα δέκα μίλια των βιβλίων της επιστήμης, δέκα φορές το πήγαινε έλα στην Γκέμμα. Να πάρεις την κάθε μια σελίδα των βιβλίων και να της δώσεις μάζα άπειρη με την ταχύτητα της φιλοσοφίας, να της δώσεις μορφή με το έπος και τον λυρισμό, να την λούσεις με ζωή και θάνατο με την τραγωδία.

Αλλά προσοχή! Πάντα τις σελίδες της επιστήμης, του επιστητού και όχι σελίδες που έπλασε η φαντασία σου.

http://emmanouilpapas.blogspot.gr/