Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

ΣΩΣΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ Ο ΝΙΤΣΕ ΠΩΣ «ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ΚΑΤΟΠΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΑΝ ΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΠΟΡΕΙΑΣ»

Είναι ιστορικό γεγονός ότι η βυζαντινή αυτοκρατορία δεν γεννήθηκε ποτέ, γιατί η ρωμαϊκή αυτοκρατορία πέθανε το 1453 μετά την Άλωση της δεύτερης Ρώμης της Κωνσταντινουπόλεως. Αυτή δε η αυτοκρατορία, η «Νέα Ρώμη» δεν είχε καμμία συνείδηση Ελληνικότητος και αποκαλούταν «Νέα Σιών», «Νέα Ιερουσαλήμ», «Ρωμαϊκόν», «Νέα Ρώμη», «Ρωμανία» … αλλά ουδέποτε «Νέα Αθήνα» ή «Νέα Ελλάδα» …
Ο Ελληνισμός σαν φυλή, σαν τρόπος ζωής, σαν Έθνος ζούσε κάτω από την εξουθενωτική εθνοκτόνο εβραιορωμαϊκή ιδεολογική και πολιτική τυραννία - την βυζαντινή τυραννία, τρομοκρατημένος, καταπιεσμένος, αναθεματισμένος, αφορισμένος, κουρσεμένος, εκμηδενισμένος, υβριζόμενος, χλευαζόμενος, συκοφαντούμενος, σκυλευόμενος, καταδιωκόμενος. Αυτή είναι η αμερόληπτος ιστορική ΑΛΗΘΕΙΑ!
Κατά την Ρωμαιοβυζαντινή εποχή, ο μεγαλύτερος αριθμός των Ελλήνων που σίγουρα ήσαν υψηλού, πνευματικού, ηθικού αλλά και οικονομικού επιπέδου εξοντώθηκαν και μαζί τους χάθηκε και ο μεγάλος ιδιοφυής νους του Γένους. Μετά τον χαμό των Ελλήνων και τον θάνατο του ιδιοφυούς πνεύματός των έπεσε το σκότος εις όλην την Γη και βυθίστηκε η ανθρώπινη ιστορία στον «Μεσαίωνα» = The Dark Ages.
Αυτός δε ο ανθρώπινος ξεπεσμός ωφείλετο στην προηγηθείσα απάνθρωπη βίαιη εξάλειψη, του Ελληνικού Πολιτισμού και των δημιουργών αυτού του Φωτοδότη Πολιτισμού. Σωστά λοιπόν παρατηρεί ο Νίετσε πώς «οι Έλληνες στα κατοπινά χρόνια λησμόνησαν το καλλίτερο μέρος της πνευματικής τους πορείας», εννοώντας πρωτίστως την αμίμητη Ελληνική Φιλοσοφία, τον Αληθή Ελληνικόν Λόγο! Όταν άρχισαν δε οι απάνθρωποι διωγμοί κατά των Ελλήνων και οι θηριώδεις γενοκτονίες εναντίον των, εκατομμύρια Έλληνες δολοφονήθηκαν, πολλοί δε εξ αυτών μετά μαρτυρικών βασανιστηρίων. Εκεί μέσα σε αυτό το τραγικό θέατρο μίσους απωλέσθησαν οι φιλόσοφοι και η φιλοσοφία του Ελληνικού Γένους, και μαζί τους χάθηκε η Ελληνική Παιδεία.
Σε ότι αφορά την ελληνικότητα του Βυζαντίου, φρονώ ότι η συγγραφή από βυζαντινούς βιβλίων στην Ελληνική Γλώσσα και η σύνταξη των βυζαντινών νόμων στα Ελληνικά, είναι εξαιρετικά ευτελούς ποιότητος και δεν αντέχουν σε καμία σύγκριση ακόμη και με τα πιο ασήμαντα ελληνικά έργα της Προκλασικής, Κλασικής και Αλεξανδρινής ή έστω και Ρωμαϊκής περιόδου. Και ποίος ο λόγος; Ιδού η εύλογη ερώτηση!
Διότι η σκληρή ιστορική αλήθεια είναι ότι δια αυτών των στα Ελληνικά μεταφρασθέντων ή καταρτισθέντων βυζαντινών νόμων και διαταγμάτων, απαγορεύθηκε, εδιώχθηκε απηνώς και εξαφανίσθηκε κάθε τι το ελληνικό: η Επιστήμη, η Φιλοσοφία, το Θέατρο, ο Αθλητισμός, οι νομοθεσίες, η θρησκεία, κλπ. κλπ. Αυτή η πραγματική αλήθεια, η τεκμηριωμένης σκληρή ιστορική αλήθεια, βλέπει τις στα πλήρη κείμενα των νόμων της Ιουστινιανείου νομοθεσίας, δυνάμει των οποίων κατεδιώχθησαν οι Έλληνες. Ως επίσης βλέπει τις εις τα κείμενα του Ιουστινιανείου Κώδικος, εξοντωτικές ποινές κατά των «αλιτηρίων και μιαρών Ελλήνων» ότε απαγορεύτηκε και αυτό τούτο το εθνικό μας όνομα «Έλλην», και η δίωξη «επί ελληνισμώ» προέβλεπε την εσχάτη των ποινών.
Είναι επίσης ιστορική σκληρή αλήθεια ότι σε πλείστα εκ των βυζαντινών κειμένων που εγράφησαν στην Ελληνική Γλώσσα υπάρχουν οι εμπαθέστερες ύβρεις και οι χυδαιότερες συκοφαντίες που εξεστομίσθηκαν ποτέ κατά των Ελλήνων, της Παιδείας των, της Γραμματείας των και του Ελληνικού Πολιτισμού αυτών των προγόνων μας.
Η Ελληνική Γλώσσα μόνον εξ ανάγκης εχρησιμοποιήθη από την θρησκευτική και πολιτική εξουσία του Βυζαντίου. Αλλοίωθηκε δε η Ελληνική Γλώσσα εννοιολογικά ώστε να προσαρμοσθή στις σκοπιμότητες της Διοικήσεως ή οποία φυσικά ήταν Ρωμαϊκή, πολιτικά και θρησκευτικά εβραιογενής, χριστιανική ως θρησκεία.
Η Ρωμαϊκή πολιτική και θρησκεία, αμφότερες ήταν πολιτικά αντιμέτωπες σε αγώνα μέχρι θανάτου με την ελληνική αντίληψη περί πολιτικής, πολίτου, τρόπου ζωής, και τρόπου θεωρήσεως του κόσμου. Ενώ δε στο Βυζάντιο, σε κάποιες ιστορικές φάσεις, οι ελληνικοί πληθυσμοί πιθανώς αποτελούσαν την πλειονότητα των υπηκόων του, αυτοί οι υπήκοοι δυστυχώς ενώ μεν επιβίωναν ως άνθρωποι είχαν παύσει να υπάρχουν συνειδησιακά, ιστορικά και πολιτισμικά ως Έλληνες.
Οι υπήκοοι της Νέας Ρώμης (της Νέας Σιών) του Βυζαντίου.
Η εθνικότητά τους ήταν απηγορευμένη δια νόμου, και δεν τολμούσαν να την αποκαλύψουν ή και την είχαν λησμονήσει. Η συνειδησιακή, ιστορική και πολιτισμική σημασία της λέξεως «Έλλην» είχε συκοφαντηθή τόσο ώστε το «Έλλην» στην αντίληψη του Ελληνικού λαού ήταν περίπου ταυτόσημο με το διαβολικό, το ειδωλολατρικό, το άκρον άωτον της διαφθοράς, της μωρίας, και της μανίας.
Λίγες δε οι εξαιρέσεις.
Το θλιβερό συμπέρασμα είναι : Οι Έλληνες μέχρι τον βίαιο εκχριστιανισμό και μετέπειτα βυζαντινισμό τους, ήταν οι μοναδικοί γεννήτορες όλων των υπερεθνικών και υπερχρονικών στοιχείων του Παγκοσμίου Πολιτισμού (Λογικής, Επιστημών, Θεωρίας, Μαθηματικών, Θεάτρου, Αθλητισμού, Ελέγχου, Δημοκρατίας κλπ.). Μετά τον βίαιο εκβυζαντινισμό τους δεν παρήγαγαν πια τίποτε απολύτως, που να αποτελέση διαχρονικό και υπερτοπικό στοιχείο του νεώτερου Παγκόσμιου Πολιτισμού.
Το πάρσιμο της Πόλης σήμανε το επίσημο τέλος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στο θρόνο της Νέας Ρώμης κάθισε ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής. Αυτός φρόντισε να διατηρήση όλους τους προγενέστερους ρωμαϊκούς θεσμούς που διευκόλυναν την διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας του. Διατήρησε φυσικά τον ισχυρότερο θεσμό της πρώην Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας - την Εκκλησία. ΄Ετσι στις 6 Ιανουαρίου του 1454 ο Μωάμεθ παρέδωσε την πατριαρχική ράβδο στον Γεννάδιο Σχολάριο, ο οποίος εκτός από θρησκευτικός ηγέτης, βρέθηκε ενισχυμένος και με πολιτικές εξουσίες, εθνάρχης δηλαδή των Ρωμαίων υπηκόων της πρώην Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας - τους Ορθοδόξους Χριστιανούς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Αυτός ο Σχολάριος που αρνιόταν ότι ήταν Έλληνας, μας αποκαλύπτει τους πραγματικούς λόγους, που η Εκκλησία διέσωσε κάποια έργα της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Αντίθετα με την προπαγάνδα της νεώτερης Εκκλησίας, η οποία θέλει να ισχυρίζεται ότι εκείνη διέσωσε και φύλαξε την Ελληνική Παιδεία ο πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση, ο Γεννάδιος Σχολάριος, είναι ειλικρινής και γράφει : «Γιατί προσκολλήθηκες σε δόγματα σάπια και ξεπερασμένα και τα οποία από πολλούς δεν έχουν πια καμιά ισχύ στις ανθρώπινες ψυχές, σαν να είχες μόνο εσύ φυλάξει τα ελληνικά βιβλία; Αυτά τα διέσωσαν οι πατέρες μας για χάρη της γλώσσας και για να ελέγχουν τον παραλογισμό αυτών που τα διετήρησαν και για να διαλάμψη η καθαρότητα της χριστιανικής θεολογίας». Γενναδίου Πατριάρχου «Περί του βιβλίου του Γεμιστού και κατά της Ελληνικής πολυθείας» ή «Επιστολή προς Έξαρχον Ιωσήφ» έκδ. «Πλήθωνος Νόμοι», «Ελεύθερη Σκέψις» Αθήνα 1997.
 

3 σχόλια:

Σείριος είπε...

ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ


Ο Αρχαίος Ελληνικός κόσμος χαρακτηριζόταν από υψηλά ηθικά στοιχεία και γι αυτό ήταν δύσκολο να κατακτηθεί. Εδώ και 2.000 χρόνια δυσφημίζεται και εξευτελίζεται από τους προπαγανδιστές μιας ανατολίτικης θρησκείας που περιφρονεί τη μισή ανθρωπότητα στο πρόσωπο της γυναίκας, εφευρίσκει ένα ανύπαρκτο όν, τον Σατανά, ώστε να ερμνηνεύει το υποτιθέμενο "κακό" στον κόσμο και χειραγωγεί τρομοκρατώντας της αμόρφωτες μάζες.
Κατασκευάζει την αμαρτία για να ανανεώνει διαρκώς φανταστικές ενοχές, αναβιβάζει σε αρετή την ταπείνωση και την εξαθλίωση της προσωπικότητας και αποκαλεί τους πιστούς της "δούλους" ονομάζοντας Οργουελικά την υποταγή, απελευθέρωση.[...]
Μελετώντας το βιβλίο αυτό θα αντιληφθούμε πως εάν εμείς οι Έλληνες δεν απελευθερώσουμε την Ελλάδα και τη σκέψη μας από τα σιδηρά δεσμά της φανατικής θεοκρατίας δεν θα το κάνει κανείς για μας. Κι αν όχι τώρα, τότε πότε;

Ανώνυμος είπε...

ΣΩΣΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΩΘΗΚΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ", "ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ" ΚΛΠ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΟΠΟΥ Ο ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΗΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ (ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ ΠΟΥ "ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΝ" ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ.. ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ΣΑΝ ΟΝΟΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ "ΛΕΡΩΜΕΝΟ" ΜΕ ΤΗΝ ΡΑΒΒΙΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΛΑ, ΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ¨ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ" ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ "ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ". ΞΕΧΝΑΝΕ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΠΡΙΝ ΤΟ -660 (προ εβραίου ιησού χριστού) ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΓΑΡΕΙΣ, ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗ ΤΟΝ ΒΥΖΑΝΤΑ.ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ΗΤΑΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ΟΧΙ ΚΩΝ/ΠΟΛΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΝΟΙΞΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΑΛΙΟ ΧΑΡΤΗ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΗΣ. ΚΑΠΟΤΕ Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ "ΛΙΜΝΗ", ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΦΤΑΣΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΙΝΔΙΑ ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ..ΚΑΠΟΤΕ.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς πολύ μεγάλη αλήθεια, αυτό πού αναφέρεις. .
Μόνο καί μόνο, όπως αναφέρεται, καί στον πιο πάνω σχόλιο, ότι κατά τό Βυζάντιο, κατάντησε ή λέξη Έλλην νά είναι ταυτόσημο μέ προσβολή. .τότε νομίζω διαπράχθηκε τό μεγαλύτερο έγκλημα από καταβολής τής Ανθρωπότητας. .

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου