Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

ΠΕΡΙ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΩΝ

Οι φιλοσοφικές και οι μυητικές σχολές μελετούν τα αστρονομικά φαινόμενα περί του ηλίου και της σελήνης. Μάλιστα, κατά το πυθαγόρειον ρητόν: σοφίαν, παγάν αενάου φύσεως ριζώματ' έχουσαν, (δηλαδή: η σοφία μας, έχει τις ρίζες της στους νόμους της αιωνιότητος της ζωής).
Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος προσδιόρισε τα θεμέλια της διανοίας ως εξής: «Η κρίσις του ανθρώπου αναπτύσσεται βάσει των ενεργειών του κόσμου, ενώ η δόξα αφ' εαυτής».
Ένεκα τούτων οι αρχαίες φιλοσοφικές παραδόσεις, με το φυσικό φως συμβολίζουν το πνευματικό φως, δηλαδή την καθαρή συνείδηση, (χωρίς ατόπους συλλογισμούς), βεβαίως, προσέτι την σοφία. Αντιθέτως, με το σκότος συμβολίζεται η άγνοια· κλασικόν δε παράδειγμα «το σπήλαιον» του Πλάτωνος.
Η αναζήτησις, λοιπόν, της αληθείας, στρέφεται προς τους φυσικούς νόμους. Ως εκ τούτου, ή Γεωμετρία και η Αστρονομία εθεωρούντο βασικά μαθήματα των αρχαίων ελληνικών σχολείων, κυρίως δε των μυητικών σχολών.
Επαρκείς γνώσεις περί του πλανητικού μας συστήματος, προσδίδουν στους μύστες τεκμαρτές πεποιθήσεις αυτογνωσίας, λόγω κατανοήσεως των ενεργειών του κόσμου. Οι γνώσεις αυτές θεμελιώνουν τα δομικά στοιχεία της συνειδήσεως, με τον πλέον στέρεο και αληθή τρόπο.
Διευκρινίσεις λόγω επικαιρότητος
Εις την Ελληνικήν Θρησκευτικήν Παράδοσιν, δεν εορτάζονται με θρησκευτικό χαρακτήρα τα φυσικά φαινόμενα, πάσης φύσεως, ηλιοστάσια, ισημερίες, φάσεις της Σελήνης, σεισμοί, κεραυνοί κ.α., αλλά μόνον οι θεϊκές υποστάσεις, και μάλιστα όχι όλες... Επειδή όμως υπέχουν σημασίαν επί του κοινωνικού βίου, (π.χ. το θερινό ηλιοστάσιο σηματοδοτεί παύσιν εκπαιδευτικών και μυητικών δοκιμασιών), είθισται να γίνονται συναθροίσεις κοινωνικού χαρακτήρος και απλοί εορτασμοί.
Ακόμη, συμφώνως προς την ελληνικήν παράδοσιν, τα μάλλα ασεβές και ανεπίτρεπτον είναι το να καίγονται θυμιάματα και να ψέλνονται ύμνοι προς οποιοδήποτε θνητό πρόσωπο, τεθνεόν ή μη, (δεν εξαιρούνται ήρωες, άγιοι, αγίες, μαρτυρήσαντες, προφήτες). Διότι η συμβολική έννοια της αναιμάκτου θυσίας επί βωμού, είναι η υψίστη θεολογική προσέγγισις, και καθίσταται άτοπος όταν αποδίδεται υπέρ των θνητών, (ενώ θα έθετε τον άνθρωπο σύμμαχο των τιτανίων όντων).
Επί πλέον, υπέρ ιστορικών ηρωϊκών προσώπων, (π.χ. μέγα Αλέξανδρο, Λεωνίδα), δέον όπως ηχούν παιάνες και επικά ποιήματα), όμως χωρίς θυμιάματα, χωρίς υμνωδίες.
Επί κηδείας ή μνήμης εκλιπόντων, οι ψαλμοί και οι σπονδές-χοές επί της χθονός, κατά βάσιν αποδίδονται υπέρ των σχετικών θεών, και όχι υπέρ του εκλιπόντος, (εκτός ορισμένων συμβολικών τελεσμάτων).
Επί ανακηρύξεως και τιμών, ουδέποτε αποδίδονται χαρακτηρισμοί όπως: «ήρωες», «αθάνατοι» κ.τ.τ., προς ζώντες. Καθ' ότι ταύτα αποδίδονται υπό συγκεκριμένη εθνική δεοντολογία.
Αστρονομική προσέγγισις της Θερινής Τροπής
Το φυσικό φαινόμενον της Θερινής Τροπής του Ηλιοστασίου, (συμβαίνει εις τον τροπικόν του Καρκίνου, στις 21 Ιουνίου), όπως αντιστοίχως και της Χειμερινής Τροπής στις 21 Δεκεμβρίου, (εις τον τροπικόν του Αιγόκερω). Ως φαινόμενο συμβαίνει επειδή η κίνησις της γης πέριξ του ηλίου είναι ελλειπτική και όχι κυκλική. Το φαινόμενον τούτο αποτελεί μία από τις βασικές νομοτελειακές αρχές υπάρξεως της ζωής στον πλανήτη μας...
Η θερινή τροπή συνδέεται με την καρποφορία και την μυστική καταγραφή του γενετικού κώδικος, των σπόρων αλλά και των εμψύχων εμβίων όντων, για την συνέχεια της ζωής, (όμως δεν είναι αντικείμενον επί του παρόντος).
Ο άξων περιστροφής της Γης ως προς τον Ήλιο, δεν είναι κάθετος, αλλά γέρνει κατά 23 περίπου μοίρες. Μάλιστα η κίνησις της Γης δεν έχει την ιδίαν ταχύτητα καθ' όλον το έτος... φαινόμενον αιώρας, (η οποία ήτο εορτή προς τιμήν της θεάς Αθηνάς). Το φαινόμενον χρησιμοποιείται στον μεσο-διαστημικό χώρο προς επιτάχυνσιν των διαστημικών οχημάτων που αποστέλλονται προς τον πλανήτη Άρη.
Στα άκρα του τόξου της ελλειπτικής τροχιάς, (στο ανώτατο και στο κατώτατο σημείο του ουρανού), ο ήλιος, για 2-3 ημέρες, φαίνεται πως στέκεται, γι' αυτό και ονομάζονται ηλιο-στάσια.
Κατά συνέπεια, επειδή βρισκόμαστε στο βόρειο ημισφαίριο, το οποίο γέρνει προς τον ήλιο και έτσι βρίσκεται πιο κοντά, αλλά κυρίως λόγω αυτής της κλίσεώς της γης, μεγαλώνει η διάρκεια της ημέρας, οπότε η γη θερμαίνεται περισσότερο. Ενώ αντιθέτως, κατά την χειμερινή περίοδο, θερμαίνεται λιγότερο.
Η κίνηση του ηλίου μέσα στον γαλαξία, διανύει πολύ μεγάλη τροχιά, με ακτίνα 25 έως 28 χιλιάδες έτη φωτός, ενώ μία πλήρη περιστροφή (ένα ηλιακό έτος) διαρκεί περίπου 226 εκατομμύρια κοσμικά έτη, δηλαδή επιστρέφει περίπου στο ίδιο σημείο μέσα στον γαλαξία μας.
Κατά την Ελληνική μυθολογία ο Ήλιος είναι υιός του Τιτάνα Υπερίωνος, δηλαδή υπερ-ιονισμένου ουρανίου σώματος, ακριβώς αυτό είναι και αυτές τις ιδιότητες εκπέμπει προς την γη.
Ο μέγιστος Έλλην θεολόγος, ο Ορφεύς, τον αποκαλεί: α) φερέσβιο = ο φέρων τον βίον, την ζωή, β) όμμα δικαιοσύνης, ο οφθαλμός της δικαιοσύνης, καθ' ότι τα πάντα ορά· μάλιστα ουδείς άλλος, παρά μόνον αυτός και η θυγατέρα του Περσέα, η Εκάτη, είδαν την αρπαγή της Περσεφόνης. Τον αποκαλεί ακόμη και σημάντορα αγαθών έργων..., όχι μόνον της πρακτικής καθημερινότητος, αλλά εννοεί και των πνευματικών έργων, λόγω του συμβολισμού περί του φωτός, όπως ήδη αναφέρθηκε.
Ο δε Μένανδρος, είπε: «Άγει δε προς φως την αλήθειαν χρόνος», δηλαδή, ο χρόνος οδηγεί την αλήθειαν προς το φως, άρα την αποκαλύπτει.
Επί τη ευκαιρία της θερινής τροπής, εύχομαι προς όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, υγίεια και χαρά στις οικογένειες. Είθε να φωτισθεί η ελλειπτική ζώνη της συνειδήσεως των Ελλήνων, ίνα ανακάμψωμεν από την ηθική –πρωτίστως– κρίσιν της εποχής μας.

Ο ΚΛΗΔΟΝΑΣ - ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΝ ΕΘΙΜΟΝ - ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ - "έθη Ελληνικά τε και Εθνικά"

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ. - ΚΑΙ Ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ "ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ". - ΚΛΗΔΟΝΙΣΜΟΣ ΕΛΕΓΕΤΟ Ο ΔΙΔΟΜΕΝΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ. - ΠΩΣ ΠΡΟΗΛΘΕ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ.
Ο κλήδονας είναι πανάρχαιο έθιμο. Το γνωρίζομε από τον Όμηρο ως ένα μέσο μαντικής χαριτωμένο. Μάντευαν από τις τυχαίες φωνές, τους τυχαίους λόγους ορισμένες περιστάσεις. Αυτές οι φωνές είχαν θέση χρησμών. Υπήρχαν μάλιστα, όπως στη γενική μαντική, και μάντεις που λέγονταν κληδονιστές ή κληδονιστικοί, επιτήδειοι να εξηγούν τις μαντείες "από κληδόνων" - φωνών δηλαδή - όπως υπήρχαν και εκείνοι που εξηγούσαν τους οιωνούς, τα ονείρατα κλπ.
Κληδονισμός και σήμερα κλήδονας λέγονταν ο χρησμός που δίδονταν μ' αυτού του είδους την μαντικήΣτον καιρό του Ομήρου πολύ τον μεταχειρίζονταν τον κλήδονα. Τον αναφέρει δυο φορές. Οι ποιητές επίσης τον μεταχειρίζονταν. Ο Αισχύλος στον "Προμηθέα Δεσμώτη", αναφέρει τον κλήδονα με όσα λέγει στο χορό των ωκεανίδων νυμφών:
Τρόπους δε μαντικής εστοίχισα
κάκρινα πρώτος εξ ονειράτων α χρη
ύπαρ γενέσθαι κληδόνας δε δυσηκρίτους
εγνώρισ' αυτοίς...
Θα μπορούσε κανείς πολλά να δώση δείγματα από τ' ανέκδοτα των Αρχαίων κληδονίσματα, αλλ' αυτά είναι αρκετά.
Ο σημερινός κλήδονας είναι πανελλήνιο έθιμο. Στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία, Στερεά, Νησιά, Κρήτη και Πελοπόννησο παντού τελείται το έθιμο με φωτιές και πηδήματα.
Η γιορτή αυτή συμπίπτοντας με το θερινό ηλιοστάσιο είναι λείψανο της λατρείας του ηλίου. Σε πολλά μέρη τη λένε "Τ' Αγιαννιού του λιοτροπιού". 
Σ' όλη την Ελλάδα, στο πανελλήνιο, συνηθίζουν να ανάβουν πολυπληθείς πυράς, που πηδούν πάνω τους παιδιά, νέοι, νέες, γέροντες, είτε χορεύουν ψάλλοντας διάφορα τραγούδια. Το πήδημα της φωτιάς προήλθε από τη γνώμη ότι "τα συμβαίνοντα αυτοίς δυσχερή κατακαίεσθαι και ετέροις αγαθοίς επιτυγχάνειν".
 Ο Ζωναράς (12ος αι. βυζαντινός χρονογράφος, θεολόγος και νομικός που έζησε στην Κωνσταντινούπολη.) αποκαλεί τις αναπτόμενες φωτιές και τα πηδήματα "έθη Ελληνικά τε και Εθνικά".
Πηγή.                                                                                                Οπτικοακουστικό: Eva Papastefanou

ΔΕΛΦΟΙ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ "φ"

«Κατά την θερινή τροπή στις 21 Ιουνίου, στους Δελφούς έχουμε διάρκεια ημέρας 14 ώρες και 50 λεπτά ακριβώς.
Η νύκτα βέβαια είναι 9 ώρες και 10 λεπτά.
Ο λόγος 14 50' / 9 10' = (14 5/6) / (9 1/6) δίνει τον 1.618 ήτοι τον χρυσό αριθμό φ (που είναι συζυγής με τον χ=0.618)
Έτσι οι Δελφοί είναι ομφαλός, ομφαλός όχι χώρου αλλά χρόνου
Η γεωγραφική πραγματικότητα για τους Δελφούς δίνει ακόμα τη θέση ομφαλού και κατά την έννοια Ανατολή-Δύση, εφόσον η χρυσή τομή της ηλιακής απόστασης δηλαδή των μεσημβρινών από το ακρωτήριο Φινιστέρο της Ιβηρικής Χερσονήσου στον Ατλαντικό (δυτικό ηπειρωτικό άκρο της Ευρώπης) μέχρι την δυτική πλευρά του Καυκάσου (ανατολικό άκρο της Ευρώπης) ταυτίζεται με την θέση του μεσημβρινού των Δελφών».
«Για την Μουσική Γεωγραφία των Δελφών»
Γιώργος Λυκούρας
Περιοδικό «Αρχαιολογία και Τέχνες» αρ. 86

ΑΟΡΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ UFO, ORBS, ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ 2016

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2016 - 6, 7, 8, 9, 10 Ιουλίου
Εκδηλώσεις τιμής προβολής και ανάδειξης της ελληνικής θέασης του κόσμου
Προμηθεϊκόν κάλεσμα
Τα ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ αποτελούν υπόθεση όλων των Ελλήνων
Στα ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2016 συμμετέχουν ενεργώς και με ανάληψη συγκεκριμένου έργου οι εξής ελληνοπρεπείς φορείς: Ο Πολιτιστ. Σύλλογος «Προμηθεύς Πυρφόρος», η Λατρευτική Κοινότητα ΛΑΒΡΥΣ, η Ελληνική Εφιπποτοξοτική Εταιρεία, η Ομάδα Πολιτισμού Σείκιλος, η Φιλοσοφική Σχολή ΟΡΦΕΥΣ, η Ομάδα Θρακών, η Κοινότης ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ, η Ομάδα Φίλων Επικούρειας Φιλοσοφίας «Κήπος της Θεσσαλονίκης», η Ομάδα Φίλων Επικούρειας Φιλοσοφίας «Κήπος της Αθήνας», η Ομάδα “Ε” Έψιλον Ελλήνων, ο Σύλλογος Νέα Ακαδήμεια, το Αρχαιοπρεπές Οπλιτικόν Άγημα «Άρες Άναξ», το Αθλητικό Μορφωτικό Πολιτιστικό Σωματείο Παγκρατίου Αθλήματος Δίου/Πιερίας «Άλκη», η Ομάδα Φίλων Επικούρειας Φιλοσοφίας «Κήπος της Ελεύθερης Σκέψης».
Νομική ευθύνη και οργανωτική διαχείριση: Πολιτιστικός Σύλλογος ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ
Διοργάνωση: Επιτροπή Προμηθείων 2016 Τα μέλη της Επιτροπής Προμηθείων 2016 συναποτελούν οι (αλφαβητικά): Γεώργιος Αγρόδιος (επικεφαλής), Στέλιος Αθανασιάδης, Γεωργία Αλτιντασιώτου, Πλούταρχος Αντώνογλου, Γεώργιος /Αριστοδίκαιος Κυτίδης, Τρύφων Μανώλης, Τάκης Παναγιωτόπουλος/Μέτων, Σεμέλη Τραυλού, Γιώργος Φωτεινός Τελετάρχης: Τρύφων Ολύμπιος
Κυρίως χώρος εκδηλώσεων: Άλσος Προμηθέως, Όλυμπος
Αναλυτικά Το Πρόγραμμα των εκδηλώσεων 2016 και οδηγίες προς Προμηθειείς στο: https://promitheia.wordpress.com/2016/06/23/program2016/

ΔΙΦΙΛΟΣ Ο ΣΙΦΝΙΟΣ, Ο ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ – ΓΙΑΤΡΟΣ

Ο αρχαιότερος διαιτολόγος ο οποίος εργάστηκε στη βασιλική αυλή του ελληνιστικού βασιλείου της Θράκης. Μολονότι μας χωρίζουν περισσότερα από 2.300 χρόνια από την εποχή του, οι διδασκαλίες του δεν έπαψαν να έχουν διαχρονική αξία. Οι «Δειπνοσοφιστές» διασώθηκαν σε 15 βιβλία και είναι ένας φανταστικός συμποσιακός διάλογος, έργο του Αθήναιου, που ως ένας από τους συνδαιτυμόνες το 228 μ.Χ., στη Ρώμη στο σπίτι του πλούσιου και επιφανούς Ρωμαίου Λαρήνσιου, διηγείται στο φίλο του Τιμοκράτη. Οι «Δειπνοσοφιστές» θεωρούνται ως το αρχαιότερο εγχειρίδιο δειπνολογίας, αλλά η αξία του έργου είναι ανυπολόγιστη για τη διάσωση αποσπασμάτων ποιητών και συγγραφέων της αρχαϊκής, κλασικής και της αλεξανδρινής περιόδου.
Ανάμεσα στα έργα, που χάθηκαν και θα αγνοούσαμε εξολοκλήρου, αν ο Αθήναιος δεν τα κατέγραφε με φιλομάθεια και φιλοπονία, ήταν και ένα έργο του Διφίλου του Σιφνίου «Περί των προσφερομένων τοις νοσούσι και τοις υγιαίνουσιν».
Ο Δίφιλος ήταν σύγχρονος του βασιλιά της Θράκης Λυσίμαχου, που ήταν ένας από τους πιστότερους στρατηγούς και διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο βασιλικός γιατρός καταγόταν από τη Σίφνο και ήταν μορφωμένος, αφού σπούδασε στην Αλεξάνδρεια, κατ’εξοχήν κέντρο ιατρικών σπουδών κατά την ελληνιστική περίοδο. Αναφορά για τον Δίφυλο κάνει και ο Γαληνός ο Περγαμηνός (2ο μ.Χ.) συγκαταλέγοντας τον στους άριστους γιατρούς, που ασχολήθηκε με τις κατάλληλες τροφές των ασθενών, αλλά και των υγιών ανθρώπων, όπως μαρτυρεί και ο τίτλος του χαμένου έργου του.
Ο Δίφιλος ο Σίφνιος ασχολούνταν κυρίως με τη δίαιτα, εξετάζοντας από τη σκοπιά του γιατρού διαιτολόγου τις διάφορες φυτικές και ζωικές τροφές. Έστω και αποσπασματικό το έργο του αποδεικνύει ότι είχε διαπιστώσει τις ευεργετικές και τις παθολογικές επενέργειες του στον ανθρώπινο οργανισμό και συγκεκριμένα σε σχέση με την οσμή, τη γεύση, τη σύσταση τους, τη θρεπτική τους αξία, την πέψη.
Οι κανόνες της σύγχρονης διαιτολογίας επιβεβαιώνουν τη διαχρονικότητα των ιατρικών απόψεων του, οι οποίες δεν παύουν να έχουν και σήμερα ενδιαφέρον και να είναι επίκαιρες.
Ο Δίφιλος ως διαιτολόγος προσδιορίζει πάντοτε τους πιο κατάλληλους τρόπους παρασκευής της κάθε τροφής από υγιεινή άποψη.
Ο Δίφιλος μας κάνει να θαυμάζουμε ακόμη μια φορά τη μοναδική κληρονομιά, που μας άφησαν οι αρχαίοι μεγάλοι Έλληνες.
Πηγή το βιβλίο του Νικόλαου Γ. Προμπονά «ΔΙΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΣΙΦΝΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΤΟΙΣ ΝΟΣΟΥΣΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΥΓΙΑΙΝΟΥΣΙΝ», Κατάλληλη δίαιτα για τους ασθενείς και τους υγιείς (απόσπασμα)
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: http://thegreeneyereport.blogspot.gr

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

ΜΟΛΟΧΑ "ΠΑΥΕΙ ΤΑΣ ΩΔΙΝΑΣ"

Μολόχα και "παύει τας ωδίνας" έλεγε ο Ιπποκράτης και οι Αρχαίοι.
Η μολόχα είναι από τα φυτά που αγαπήθηκαν  πολύ και  χρησιμοποιήθηκαν από τα πολύ μακρινά χρόνια.
Από το -700 περίπου χρησιμοποιήθηκε ως τροφή και ως φαρμακευτικό βότανο. Σαν τροφή χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν όλα τα μέρη του βοτάνου. Τα φύλλα, οι τρυφεροί βλαστοί, αλλά και τις ρίζες.
Αυτός που ανέφερε πρώτος την μολόχα ήταν ο Ησίοδος.
Στην Αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν την μολόχα μαζί με άλλα λαχανικά και βότανα στους κήπους τους. Έλεγαν ότι σταματούσε την πείνα και τη δίψα.
Την επαίνεσαν ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας.
Υπάρχει ένα πρόσωπο το οποίο έχει συνδεθεί από την αρχαιότητα με την μολόχα. Το πρόσωπο αυτό είναι ο Κρητικός Επιμενίδης.
Ο άνθρωπος αυτός κινείται μεταξύ μύθου και ιστορίας και λέγεται πως είχε κοιμηθεί για πενήντα χρόνια σε ένα σπήλαιο στην Κρήτη. Όταν ξύπνησε βρέθηκε σε έναν καινούργιο κόσμο. Για να μην διψά και για να μην πεινά λοιπόν έτρωγε μόνον μολόχα και βολβούς.
Και έτσι η μολόχα έγινε το βότανο των μυστικιστών και από τότε χρησιμοποιείται σε διάφορες μυήσεις.
Ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους Πυθαγόρειους.
Ο  Ιάμβλιχος μας αναφέρει ότι ο Πυθαγόρας συνιστούσε να αποφεύγεται η μολόχα  επειδή είναι η πρώτη αγγελιοφόρος της "συμπάθειας" των ουρανών προς την Γαία.
Ο Ιπποκράτης παρασκεύαζε:
α) ένα κατάπλασμα με κρασί και μολόχα  για να αντιμετωπίσει τα οιδήματα και τις φλεγμονές.
β) τη συνιστούσε σαν αφέψημα εναντίον διαφόρων γυναικολογικών προβλημάτων.
γ) παρασκεύαζε με αυτή κολπικά υπόθετα τα οποία χρησιμοποιούσε για να διευκολύνει τους τοκετούς και να μετριάσει τους πόνους.
ο Δίφιλος ο Σίφνιος έγραψε ότι βοηθά σε περιπτώσεις ερεθισμού των νεφρών και της κύστης.
Ακόμα χρησιμοποιείτο  ως αποχρεμπτικό και καθαρτικό φάρμακο.
Από τα άνθη της παρασκευάζονταν αφέψημα εναντίον παθήσεων του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος.
Διαβάστε τις φαρμακευτικές της ιδιότητες και   σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται στό: http://botanologia.blogspot.gr

ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΗΛΙΟΜΟΡΦΟ, ΟΥΤΕ Η ΨΥΧΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟ ΩΡΑΙΟ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΩΤΑ ΓΙΝΕΙ ΩΡΑΙΑ Η ΙΔΙΑ

Ο Πλωτίνος προτρέπει τον αναγνώστη να "απεκδυθεί" το σώμα και να δει με το "μάτι της ψυχής" το Ωραίο και το Αγαθό. Η δυνατότητα αυτή της θέασης επιτυγχάνεται μέσω της αρετής.
ΠΛΩΤΙΝΟΣ - Περί του καλού
«Ας φύγουμε για την αγαπημένη μας πατρίδα!»,1 να η πιο σωστή συμβουλή.
 -Ποιος είναι λοιπόν ο δρόμος της φυγής και πώς θα τον ακολουθήσουμε;
-Θα ξανοιχτούμε,2 όπως -καθώς, αλληγορικά μου φαίνεται, λέει ο ποιητής- ο Οδυσσέας από τη μάγισσα Κίρκη ή την Καλυψώ, ο οποίος δεν αρκέστηκε να παραμείνει εκεί, παρ᾽ όλο που είχε ηδονές των ματιών και βρισκόταν ανάμεσα σε πολλή αισθητή ομορφιά. Η πατρίδα μας, απ᾽ όπου ήρθαμε, κι ο πατέρας μας είναι εκεί.
- Ποια είναι λοιπόν η ρότα μας κι ο τρόπος για να φύγουμε;
 - Δεν χρειάζεται να περπατήσουμε· γιατί τα πόδια μάς πάνε μόνο στα διάφορα μέρη της γης, από χώρα σε χώρα. Ούτε χρειάζεται να φτιάξεις κανένα αμάξι με άλογα ή κάποιο θαλάσσιο μέσο, αλλά πρέπει να τα εγκαταλείψεις όλα αυτά και να μην τα βλέπεις· και «κλείνοντας τα μάτια» άλλαξε την όρασή σου και ξύπνα μιαν άλλη, που ενώ την έχουν όλοι, λίγοι τη χρησιμοποιούν.
[9] Τι λοιπόν βλέπει η εσωτερική εκείνη όραση;
 -Μόλις ξυπνήσει, δεν μπορεί καθόλου ν᾽ αντικρίσει τα λαμπρά όντα.3 Πρέπει λοιπόν πρώτα η ψυχή αυτή να συνηθίσει να διακρίνει τους ωραίους τρόπους ζωής· κατόπιν τα ωραία, έργα, όχι εκείνα που κατασκευάζουν οι τέχνες, αλλά αυτά που κάνουν οι λεγόμενοι αγαθοί άνδρες· κοίταξε μετά την ψυχή αυτών που κάνουν τα ωραία έργα.
-Πώς θα δεις τώρα τι ομορφιά έχει μια καλή ψυχή;
- Αποσύρσου στον εαυτό σου και κοίτα· και αν δεις τον εαυτό σου να μην είναι ακόμη ωραίος, όπως ο δημιουργός του αγάλματος που πρέπει να γίνει ωραίο αφαιρεί, λαξεύει, λειαίνει και καθαρίζει μέχρις ότου φανεί πάνω στο άγαλμα ένα ωραίο πρόσωπο,4 έτσι και συ αφαίρεσε τα περιττά και ίσιωσε τα στραβά, και όσα είναι σκοτεινά κάνε τα να γίνουν λαμπρά καθαρίζοντάς τα, και μην πάψεις να σμιλεύεις το άγαλμά σου, έως ότου λάμψει πάνω του η θεόμορφη λαμπρότητα της αρετής, ώσπου να δεις «τη σωφροσύνη σε ιερό βάθρο ανεβασμένη».
Αν έχει γίνει αυτό και το είδες, και ενώθηκες καθαρός με τον εαυτό σου, χωρίς ούτε τίποτα να σε εμποδίζει να γίνεις έτσι ενιαίος, ούτε να έχεις μαζί σου τίποτε άλλο αναμεμιγμένο μέσα σου, αλλά έχεις γίνει ο ίδιος ολόκληρος μόνο φως αληθινό, που ούτε σε μέγεθος μετριέται, ούτε σε κανένα σχήμα περικλείεται ώστε να ελαττωθεί, ούτε πάλι αυξάνει σε όγκο από έλλειψη ορίων, αλλά επεκτείνεται παντού απροσμέτρητο, ως κάτι μεγαλύτερο από κάθε μέτρο και ανώτερο από κάθε ποσό· αν δεις τον εαυτό σου να έχει γίνει αυτό, αφού θα έχεις γίνει πια όραση ο ίδιος,5 έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, χωρίς να χρειάζεται να σου δείξει κανείς, εφόσον θα έχεις ήδη ανέβει, προσήλωσε το βλέμμα σου και κοίταξε. Διότι μόνον αυτό το μάτι βλέπει τη μεγάλη Ομορφιά.
Ενώ αν κανείς προσπαθήσει να φτάσει στη θέαση αυτή με μάτια θολωμένα από τις κακίες και χωρίς να έχει καθαρθεί, ή όντας αδύναμος, μη μπορώντας από δειλία του να δει αυτά που είναι πολύ λαμπρά, δεν βλέπει τίποτα, έστω και αν κάποιος άλλος του δείξει πως αυτό που θα μπορούσε να δει βρίσκεται πλάι του. Γιατί αυτό που βλέπει είναι συγγενικό με αυτό που βλέπεται, και πρέπει να στραφεί στη θέασή του αφού πρώτα έχει γίνει όμοιο μ᾽ εκείνο. Αφού ποτέ κανένα μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιόμορφο,6 ούτε η ψυχή μπορεί να δει το Ωραίο, αν δεν έχει πρώτα γίνει ωραία η ίδια.

(απόδοση Π. Καλλιγάς)
1 Λόγια με τα οποία απευθύνεται ο Αγαμέμνων στους Αχαιούς προτρέποντάς τους να σταματήσουν την πολιορκία της Τροίας και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους (Ιλιάδα Β 140). Εδώ χρησιμοποιούνται μεταφορικά για να δηλωθεί ο μετά θάνατον νόστος της ψυχής στην αιώνια "πατρίδα" της. Αμέσως παρακάτω υπάρχουν απηχήσεις από την Οδύσσεια (ραψ. ι 29 κ.ε., κ 483-4), η οποία όσον αφορά επιμέρους επεισόδιά της αλλά προπαντός τον ίδιο τον νόστο τουΟδυσσέα ερμηνευόταν στην όψιμη αρχαιότητα συχνά με τρόπο αλληγορικό.
2 Το ρήμα ἀνάγομαι (πβ. και το ουσιαστικό ἀναγωγή), που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο, έχει στον Πλωτίνο συνήθως ειδική σημασία και δηλώνει την επάνοδο της ψυχής στο Αγαθό.
3 Η εικόνα προέρχεται από την "αλληγορία του σπηλαίου" στην Πολιτεία του Πλάτωνα (βλ. Κείμενο 134).
4 Παρομοίωση εμπνευσμένη από τον πλατωνικό Φαίδρο (252 d). Από τον ίδιο διάλογο δανείζεται ο Πλωτίνος παρακάτω και τη φράση: «τη σωφροσύνη σε ιερό βάθρο ανεβασμένη» (Φαίδρος 254 b7).
5 «Στην πορεία της προς το Αγαθό η ψυχή ταυτίζεται με το "μάτι" που προσβλέπει σ᾽ εκείνο» (Π. Καλλιγάς).
6 Η απόφανση του Πλωτίνου προϋποθέτει δύο αντιλήψεις της αρχαιότητας που δεν είναι σε μας οικείες: (α) Το όμοιο αναγνωρίζεται από το όμοιο. (β) Η διαδικασία της όρασης στηρίζεται όχι μόνο στην πρόσληψη αλλά και στην εκπομπή φωτός προς τα αντικείμενα από το μάτι.

Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΙ ΣΕ ΒΟΥΝΟΚΟΡΦΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΟΥ - ΝΑΖΚΑ, ΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Αρχαίοι αεροδιάδρομοι σε βουνοκορφές στο Περού εγείρουν το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων, οι οποίοι ακόμη και σήμερα αδυνατούν να εξηγήσουν πώς και από ποιους δημιουργήθηκαν.
Οι μυστηριώδεις βουνοκορφές μοιάζουν κυριολεκτικά με σύγχρονους διαδρόμους αεροδρομίων. Πολλοί ερευνητές λένε ότι οι μυστηριώδεις κορυφές φαίνονται σαν κάτι που διασχίζει την κορυφή του βουνού, δημιουργώντας απίστευτες επίπεδες επιφάνειες.
Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα στην Nazca.
Οι γραμμές Nazca και Palpa βρίσκονται στην άγονη παράκτια πεδιάδα του Περού περίπου 400 χιλιόμετρα νότια της σύγχρονης Λίμα. Τα συγκλονιστικά geoglyphs (γεωγλυφικά) καλύπτουν περίπου 450 χιλιόμετρα και εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν μεταξύ -500 και +500.
Μερικές από τις γραμμές απεικονίζουν πλάσματα, στυλιζαρισμένα φυτά και φανταστικά όντα, καθώς και γεωμετρικά σχήματα μήκους πολλών χιλιομέτρων.
Το μεγαλύτερο από τα στοιχεία της Nazca είναι περίπου 1000 πόδια, και το μεγαλύτερο γεωγλυφικό συνεχίζεται για περίπου 9 μίλια. Τα γιγάντια αυτά σχήματα φαίνονται από ψηλά.
Σύμφωνα με ορισμένους τοπικούς θρύλους, ο μυστηριώδης δημιουργός Θεός των Ίνκας Viracocha, δημιούργησε τις Nazca Lines και τα ιερογλυφικά στο παρελθόν. Ήταν ο μεγάλος δάσκαλος ο Θεός των Άνδεων.
Σήμερα, όταν πρόκειται για τις γραμμές Nazca και Palpa, οι πιο αποδεκτές θεωρίες είναι ότι πρόκειται για γιγαντιαία αστρονομικά ημερολόγια, τελετουργικούς χώρους, συστήματα συντεταγμένων, και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, διάδρομοι προσγείωσης που δημιουργήθηκαν χιλιάδες χρόνια πριν, από τους κοσμικούς γείτονές μας.
Πρόκειται για το πανάρχαιο κοσμοδρόμιο από μια ιστορία που δεν μας δίδαξαν ποτέ.
Αποτελούν ένα από τα πιο μυστηριώδη και ανεξήγητα «μνημεία» που άφησαν πίσω τους οι αρχαίοι πολιτισμοί της Νότιας Αμερικής.
Δεν έχει ερμηνευθεί ακόμη επαρκώς, το δύσκολο εγχείρημα της κατασκευής των γραμμών Νάζκα. Οι γραμμές σχηματίστηκαν από μία ρηχή τάφρο η οποία είχε βάθος μεταξύ 10- 15 εκατοστά. Οι τάφροι δημιουργήθηκαν αφού πρώτα αφαιρέθηκαν τα κόκκινου χρώματος χαλίκια τα οποία καλύπτουν την επιφάνεια της ερήμου, μέχρι που εμφανίστηκαν τα χαλίκια λευκού χρώματος που απεικονίζουν τις γραμμές δημιουργώντας μια έντονη χρωματική αντίθεση, ενώ παράλληλα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας υδροξειδίου του ασβεστίου, δημιουργείται ένα στρώμα το οποίο προφυλάσσει τις γραμμές από την διάβρωση.
Μέχρι στιγμής δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς το πως και εάν γνώριζε η φυλή Νάζκα τις «προστατευτικές» αυτές ιδιότητες, καθώς και από που αντλήθηκε η τεχνογνωσία του όλου εγχειρήματος. 
Το πιο «καυτό» ερώτημα, είναι ο λόγος που κατασκευάστηκαν αυτά τα θαυμαστά σχέδια, ερώτημα το οποίο έχει δημιουργήσει πλήθος διατυπώσεων και θεωριών ενώ έχει πυροδοτήσει και αρκετές θεωρίες.
Παρά τις συνεχείς έρευνες και διατυπώσεις θεωριών που έχουν γίνει ως σήμερα, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πλήρως τον λόγο που δημιουργήθηκαν αυτές οι μυστηριώδεις γραμμές, ενώ παράλληλα κάποιες από τις απεικονίσεις δεν έχουν ερμηνευθεί πλήρως.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΣ ΧΑΥΛΙΟΔΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΝΙΓΡΙΤΑ ΣΕΡΡΩΝ

Απολιθωμένος χαυλιόδοντας μήκους 2,80 μ. 3-4 εκατομμυρίων ετών, βρέθηκε στην περιοχή Κρυονέρι της Νιγρίτας του Δήμου Βισαλτίας Σερρών.
Σύμφωνα με τη δήμαρχο Βισαλτίας Αγνή Δουβίτσα, έχει βρεθεί και δεύτερος χαυλιόδοντας, μέρος κρανίου και απολιθωμένα κοχύλια.
«Εμείς οφείλουμε να το δώσουμε να πάει κάτω (στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού), να γίνει η μελέτη αυτή η οποία πρέπει, να μας πουν τι ακριβώς είναι και μόλις τελειώσει η διαδικασία αυτή θα επανέλθει πάλι ξανά στο δήμο. Τότε, θα δούμε αν θα αξιοποιήσουμε τον υπάρχοντα χώρο εκεί ή θα τον βάλουμε σε κάποιο χώρο μουσείου», δήλωσε η κ. Δουβίτσα στο κανάλι Επιλογές.
Οι εργασίες είχαν ξεκινήσει πριν από το Πάσχα στα μέσα Απριλίου, αλλά η δημοτική αρχή δεν προχώρησε σε κοινοποίηση, καθώς ο συγκεκριμένος χώρος δεν είχε επαρκή φύλαξη.

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Pedro Olalla - Πέδρο Ολάγια - Ισπανός Συγγραφέας και Ελληνιστής

Ο Πέδρο Ολάγια μιλάει άψογα ελληνικά. Για την ακρίβεια, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι πολύ πιο πλούσιο από εκείνο του μέσου Έλληνα, όπως άλλωστε κι οι γνώσεις του για την ελληνική ιστορία και κουλτούρα. Το ενδιαφέρον του για τη χώρα μετράει ήδη τρεις δεκαετίες, ενώ το 1994 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου παραμένει σε πείσμα των καιρών. «Νομίζω ότι έχει σημασία να μείνουμε στην Ελλάδα και να υιοθετήσουμε μια στάση αντίστασης», τονίζει ο ίδιος. «Όχι μόνο να βολευτούμε βιοποριστικά μέσα σ’ αυτές τις αντίξοες συνθήκες, αλλά να δώσουμε το παρών και να προσπαθήσουμε για μια ουσιαστική αλλαγή της κατάστασης».
Όλες του οι ιδιότητες –συγγραφέας, ελληνιστής, καθηγητής, μεταφραστής, φωτογράφος, κινηματογραφιστής– συνθέτουν το προφίλ ενός αδιαφιλονίκητου Πρεσβευτή του Ελληνισμού, ο οποίος έχει μελετήσει όσο λίγοι το παρελθόν, γνωρίζει εκ του σύνεγγυς το παρόν και έχει στραμμένο το βλέμμα του στο μέλλον. «Ως δυτικός άνθρωπος που ασχολείται με τον πολιτισμό, νιώθω μια κεκτημένη ταχύτητα που με ωθεί προς την Ελλάδα», εξηγεί ο Πέδρο Ολάγια. «Προσπαθώ να ασχολούμαι με τον ελληνικό πολιτισμό σφαιρικά, με μια πολύπλευρη οπτική. Με ενδιαφέρει ο λόγος, οι λέξεις, αλλά με ενδιαφέρουν κι οι εικόνες – εικόνες και λέξεις είναι για μένα κάπως συγκοινωνούντα δοχεία. Έχω γράψει βιβλία για διάφορες πτυχές του ελληνικού πολιτισμού σε όλο το βάθος χρόνου. Επίσης, έχω κάνει διάφορα οπτικοακουστικά έργα, ταινίες και ντοκιμαντέρ, που προσπαθούν να προβάλλουν τον ελληνικό πολιτισμό συνδυάζοντας λογοτεχνικά, εικαστικά και επιστημονικά στοιχεία, με μια ιδιαίτερη θα έλεγα γλώσσα, η οποία δίνει το προσωπικό μου στίγμα».
«Τα τελευταία χρόνια όλα έχουν αλλάξει πολύ», συνεχίζει ο Πέδρο Ολάγια, «όχι μόνο στην Ελλάδα, και στην Ισπανία και στην Ευρώπη και στον κόσμο γενικά. Μας λένε ότι ζούμε μια κρίση. Αν ήταν πραγματικά μια κρίση, θα ήταν επίσης ένα σημείο καμπής, ένα σημείο αναθεώρησης του κατεστημένου και πραγματικής αλλαγής. Ωστόσο, πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι μία κρίση, αλλά μια διαδικασία εκβιασμού και λεηλασίας εν ονόματι ενός αμφιλεγόμενου χρέους, προς όφελος ορισμένων. Νομίζω ότι, με όλο το συμβολισμό που βαραίνει αυτό τον τόπο, αν ο ελληνικός λαός καταφέρει να την ανατρέψει, θα κάνει το δίχως άλλο μια ακόμα μεγάλη συνεισφορά στην πρόοδο της ανθρωπότητας».
«Δεν είναι καθόλου καλό να έχουμε μια μοιρολατρική στάση απέναντι στα γεγονότα», καταλήγει ο Πέδρο Ολάγια. «Έχουμε υποχρέωση να αντιδράσουμε. Καλό είναι να υπάρχει αλληλεγγύη, αλλά δεν μπορούμε να περιοριστούμε στην ανακούφιση των επιπτώσεων στους πιο ευπαθείς. Αν το κάνουμε, ουσιαστικά γινόμαστε συνένοχοι του συστήματος. Πρέπει να είμαστε πιο μαχητικοί και να πάμε στη ρίζα του προβλήματος, που είναι η χρησιμοποίηση της πολιτικής για την εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων. Εκεί πρέπει να εστιάζουμε».
Σκηνοθεσία & Post Production: Αλέξης Σκουλίδης, Μακιγιάζ: Ρούλα Λυμπεροπούλου
Δημοσιογραφική Επιμέλεια – Κείμενα: Πάρης Κορμαρής, Γενική Διεύθυνση: Αγάπη Τσακπίνογλου

ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ. ΛΙΓΟΙ ΞΕΛΑΣΠΩΝΑΝ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΛΑΣΠΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Απόσπασμα από ομιλία του ελληνιστή, Perdo Olalla, που εκφώνησε στην Ημερίδα Κλασσικού Πολιτισμού του Σαγούντο της Ισπανίας, με αφορμή την πρόταση κατάργησης του μαθήματος των ελληνικών στην ισπανική εκπαίδευση, στην οποία και εναντιώθηκε:
«Θα χάσουμε αν αποκηρύξουμε το ελληνικό στοιχείο μέσα μας. Και για όσους νομίζουν ότι δεν είναι κάτι το σπουδαίο, επιδιώκοντας να μας ελαφρύνουν από αυτό το “νοσταλγικό φορτίο”, τους ρωτώ:
Αν αποκηρύτταμε το ελληνικό στοιχείο τι θα κερδίζαμε; Θα μπορούσε αυτή η απώλεια να δικαιολογηθεί και να αντισταθμιστεί από την προοπτική κάποιου ενδεχόμενου κέρδους; Στο όνομα τίνος προτείνεται η ταφή του Ελληνισμού; Ειλικρινά αυτό που πιστεύω ότι κάνει ένα πολιτισμό μεγάλο, είναι η ικανότητά του να εξελίσσεται και να εμπνέει κάτι το καινούριο.
Και αυτό ακριβώς μας έχει αφήσει η Ελλάδα. (…)
Η Ελλάδα ως κληρονομιά, ως πρόκληση και ως θέληση, ανέκαθεν μας ωθούσε στο να γίνουμε καλύτεροι. Και ξεχνώντας την, αφαιρώντας από τις επόμενες γενιές την ευκαιρία να γνωρίζουν το κληροδότημα και την στάση της, θα ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα, να οικοδομηθεί μελλοντικά ένας κόσμος διαφορετικός. Κάτι που να μην είναι απλώς το διεστραμμένο προϊόν της καταπίεσης και του ψεύδους».
Pedro Olalla, Ισπανός Ελληνιστής
Και όμως η κύρια προσπάθεια εξαφάνισης της ελληνικής πολιτιστικής ιδιαιτερότητας, λαμβάνει χώρα εντός συνόρων. Στα σχολεία διδασκόμαστε παγκόσμια ιστορία, γραμμένη και ραμμένη στα μέτρα της Δύσης, ενώ γύρω μας καλλιεργούνται σκοπίμως εθνικισμοί.
Άνθρωποι των γραμμάτων, Έλληνες και μη, υποβαθμίζουν την πανθομολογουμένως τεράστια προσφορά του ελληνικού πνεύματος στην οικουμένη, απορρίπτοντας την πολιτιστική μας ιδιαιτερότητα. Παράλληλα καλλιεργείται η ξενομανία και η ξενολατρεία.
Αποτέλεσμα: Αντί στα σχολεία να ενθαρρύνεται η πρακτική συνέχιση της ελληνικής πνευματικής κληρονομιάς (ελευθερία, δικαιοσύνη, αυτοδιάθεση, κοινωνία), οι νέοι μαθαίνουν ή να επαναπαύονται στις δάφνες του παρελθόντος ή να το απορρίπτουν τελείως, θαυμάζοντας μια υποτιθέμενη πολυπολιτισμικότητα που ουδεμία σχέση έχει με την υγιή ανταλλαγή πολιτισμικών πληροφοριών με το βλέμμα στην ιστορική αλήθεια.
Τι έχουμε να δείξουμε ως χώρα στα παιδιά των νόμιμων μεταναστών; Πως θα ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία; Μόνο με το «πιπίλισμα» της θεωρίας περί δήθεν ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή με βίντεο «ρούντολφ το ελαφάκι»; Ο ελληνικός πολιτισμός που λατρεύτηκε και λατρεύεται οικειοθελώς σ’ ολόκληρο τον κόσμο, γιατί δεν προβάλλεται σε Έλληνες και ξένους που ζουν στην Ελλάδα, προκειμένου να καλλιεργηθεί και να ελευθερωθεί το πνεύμα;
Είναι προφανές πως οι σημερινοί Νέο-Έλληνες αποτελούν τα «κορόιδα» της υπόθεσης. Οι κακοπροαίρετοι γελούν, βλέποντας έναν λαό με τόσο μεγάλο ιστορικό βάθος, που με μια του κίνηση θα μπορούσε να φέρει τα πάνω-κάτω στο πολιτιστικό γίγνεσθαι (με την καλή έννοια), να «βαράει μύγες». Οι καλοπροαίρετοι προσπαθούν να βρουν το γιατί.
Κατά καιρούς προσπαθούν να μας ξυπνήσουν, όπως δοκίμασαν οι μικροί μαθητές από την Ισπανία. Που, όμως! Οι περισσότεροι βλέπουν τα «κουλτουριάρικα» σποτάκια που πλασάρουν τα κανάλια. Που ν’ ασχοληθούν με το βίντεο των μαθητών που ευχαριστούσε τον Ελληνισμό σε μια προσπάθεια αφύπνισής του.
Δεν πειράζει! Όσοι είναι να καταλάβουν, καταλαβαίνουν. Λίγοι είναι αρκετοί! Λίγοι ξελάσπωναν πάντα αυτόν τον τόπο, λίγοι θα τον ξελασπώσουν και τώρα…

Gracias, Grecia - Nuestra herencia - Ευχαριστώ, Ελλάδα - Η κληρονομιά μας
http://www.pygmi.gr , Arístides Mínguez

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Η αυτού μεγαλειότης Κρήτη - Crete Hellas

Απέραντη, Αρχαία, περήφανη και εντυπωσιακή. Η γενέτειρα του Δία και το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδος: η αυτού μεγαλειότης Κρήτη. Το πιο φλογερό ταπεραμέντο της Ελλάδας κατοικεί ακριβώς εδώ, ο πλούτος και το βάθος της Ιστορίας της σε καθηλώνουν, όπως και το κάλλος των αμέτρητων κολπίσκων, των Αρχαίων κάστρων και δρόμων, των ακτών και των ξενοδοχείων της.
Είναι το νοτιότερο νησί της Ελλάδας, που το φως του ήλιου το λούζει ολόκληρο τον χρόνο. Εδώ το καλοκαίρι ξεκινά τον Απρίλιο και τελειώνει στα τέλη Οκτωβρίου. Η ζωή στο νησί κινείται σε χαλαρούς, ήρεμους ρυθμούς, ενώ παντού κυριαρχεί μια αρμονική ατμόσφαιρα. Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Την Κρήτη την επιβουλεύτηκαν πολλοί κατακτητές. Η αντίσταση στον ξένο εχθρό σφυρηλάτησε τον αυθεντικό Κρητικό χαρακτήρα: περηφάνια, ανεξαρτησία, πατριαρχικός τρόπος ζωής και μια μοναδική αντίληψη της έννοιας της τιμής που συνδυάζεται με μια εντυπωσιακή καλοσύνη και φιλοξενία.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ!

Ο μέγιστος ηγέτης των αιώνων, το κεραύνιο δόρυ και ο φωτοβόλος πυρσός του Ελληνισμού, το θείο τέκνο του Διός, ο Μέγας στρατηλάτης και κοσμοκράτωρ ο Μέγιστος της οικουμένης Αλέξανδρος το -323 εκπνέει στην Βαβυλώνα, σε ηλικία 33 ετών.
Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, στην ερώτηση των εταίρων σε ποιόν “την βασιλείαν απολείπει”, αποκρίθηκε “τω κρατίστω”.
Για τον ξαφνικό θάνατο του στρατηλάτη διατυπώθηκαν πολλές εκδοχές από τους ελώδεις πυρετούς και τον τύφο μέχρι την δηλητηρίαση. (…)
Εικόνα: Προτομή του Αλεξάνδρου. Κοπεγχάγη, Γλυπτοθήκη Ny Carlsberg (πηγή φωτογραφίας: Wikimedia Commons)
Από το βιβλίο του Μ. Καλόπουλου "ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ" διαβάστε μια άλλη εκδοχή για τον θάνατό του Μεγάλου στρατηλάτη: ΕΔΩ

Νέμεα 2016

Γιατί τα σπάσαμε τ’ αγάλματά των,
γιατί τους διώξαμεν απ’ τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι’ αυτό οι θεοί.

«Ω ΔΑΙΜΟΝΙΟΙ, ΜΕΧΡΙ ΚΟΣΟΥ ΕΤΙ ΠΡΥΜΝΗΝ ΑΝΑΚΡΟΥΕΣΘΕ;»

(Αθεόφοβοι, ως πότε θα πισωδρομείτε ακόμα;)
Ξαφνικά αντήχησε πρώτος ο παιάνας των Ελλήνων, και η σάλπιγγα του Ευρυβιάδη σήμανε την έφοδο, κι επανέλαβαν το σινιάλο οι σάλπιγγες των στρατηγών, και αναβοήσαν τα πληρώματα:
«Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών».
Και όρμησε προς τα εμπρός όλη η Ελληνική παράταξη. Αλλά αφού προχώρησε λίγο, και αντήχησε ο αλαλαγμός των βαρβάρων, και βγήκαν με θάρρος τα περσικά πλοία, οι Έλληνες,  για να επιτύχουν τον αρχικό τους σκοπό, να παρασύρουν δηλαδή τους εχθρούς εντός του λιμανιού της Σαλαμίνας, άρχισαν να υποχωρούν, όχι τρέποντας τα νώτα, αλλά όπως έλεγαν παλιά, ανακρουόμενοι τις πρύμνες, δηλαδή κωπηλατώντας προς τα πίσω, μέχρι που ακούστηκε ισχυρή φωνή από φάσμα γυναικός σε όλο το ελληνικό στρατόπεδο: «Ω ΔΑΙΜΟΝΙΟΙ, ΜΕΧΡΙ ΚΟΣΟΥ ΕΤΙ ΠΡΥΜΝΗΝ ΑΝΑΚΡΟΥΕΣΘΕ;»
Πρωτότυπο: …λέγεται δὲ καὶ τάδε, ὡς φάσμα σφι γυναικὸς ἐφάνη, φανεῖσαν δὲ διακελεύσασθαι ὥστε καὶ ἅπαν ἀκοῦσαι τὸ τῶν Ἑλλήνων στρατόπεδον, ὀνειδίσασαν πρότερον τάδε, “ὦ δαιμόνιοι, μέχρι κόσου ἔτι πρύμνην ἀνακρούεσθε; ”
Ιστορίαι (Ηροδότου) Ουρανία, 84
Απόδοση: Λέγεται επίσης και τούτο, πως τους παρουσιάστηκε φάντασμα γυναικός· παρουσιάστηκε και τους ενθάρρυνε, κι η φωνή της ακουόταν απ' όλο το στρατόπεδο των Ελλήνων, αφού πρώτα τους ειρωνεύτηκε λέγοντας: «Αθεόφοβοι, ως πότε θα πισωδρομείτε ακόμα
Και τότε, στην αριστερή πτέρυγα ο Αθηναίος Αμεινίας του Παλληνέα, αδελφός του Κυνέγειρου του αδελφού του Αισχύλου, διέταξε πρώτος την τριήρη του να κωληλατήσει προς τα εμπρός, και με πολύ ορμή έμπηξε το έμβολο στα πλευρά της επερχόμενης φοινικικής τριήρους, με αποτέλεσμα τα δύο πλοία να μην μπορούν πλέον να χωριστούν. Συγχρόνως, στη δεξιά πτέρυγα, ενέβαλε κατά των εχθρών η τριήρης από την Αίγινα που έφερε τους Αιακίδες, ενώ τρίτος ενεπλέκη ο Νάξιος Δημόκριτος, τον οποίο ύμνησε ο Σιμωνίδης λέγοντας: Δημόκριτος τρίτος ήρξε μάχης, ότε παρ Σαλαμίνα Έλληνες Μήδοις σύμβαλον εν πελάγει· πέντε δε νήας έλεν δηίων, έκτην δ´ υπό χείρα ρύσατο βαρβαρικήν Δωρίδ´ αλισκομένην.
Απόδοση: «Ο Δημόκριτος τρίτος στη σειρά μπήκε στη μάχη, όταν στη Σαλαμίνα οι Έλληνες συναγωνίζονταν στο πέλαγος εναντίον των Περσών.
Κυρίευσε πέντε εχθρικά πλοία, και με προσωπική προσπάθεια έσωσε ένα δωρικό που είχε σχεδόν πέσει στα χέρια των βαρβάρων».
Και έτσι η ναυμαχία γενικεύτηκε.

Κυριακή 12 Ιουνίου 2016

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ: ΟΙ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

«Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι τόσο σημαντικός για την εξέλιξη της τεχνολογίας, όσο και η Ακρόπολη για την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής» έχει πει ο Γιάννης Σειραδάκης, καθηγητής Φυσικής στο ΑΠΘ.
Η μελέτη του ξεκίνησε από τις πρώτες δεκαετίες του 1900 και πλέον γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας ότι πρόκειται για αστρονομικό όργανο υψηλής τεχνολογίας, που χρησίμευε για τον ακριβή υπολογισμό της θέσης του Ηλίου, της Σελήνης, των πλανητών (Ερμής, Αφροδίτη, Άρης, Δίας, Κρόνος), είχε ζωδιακό ημερολόγιο, προέβλεπε τις εκλείψεις της Σελήνης σε βάθος χρόνου 18 ετών και προσδιόριζε τις ημερομηνίες τέλεσης των αρχαίων αγώνων.
Θεωρείται ο πρώτος υπολογιστής του κόσμου.
Μετά τις τελευταίες πολυετείς έρευνες οι επιστήμονες, φυσικοί, μαθηματικοί, ερευνητές, επιγραφολόγοι, φιλόλογοι είναι σε θέση να γνωρίζουν περισσότερα από ποτέ για τη λειτουργία και τη χρήση του.
Και αυτό, αφενός γιατί κατάφεραν να δουν με ακτινογραφίες το εσωτερικό του (χάρη στον ειδικό τομογράφο που κατασκευάστηκε επί τούτου, έχει βάρος 12 τόνους και κόστος 1 εκατομμύριο ευρώ) και, αφετέρου, γιατί διάβασαν στο σύνολό τους τις «κρυμμένες» επιγραφές που αφορούν τη χρήση του οργάνου και παρέμεναν άγνωστες για 2.000 χρόνια. Είναι γραμμένες σε πλάκες χαλκού με ελληνικούς χαρακτήρες και δεν ξεπερνούν το 1,5-2 χιλιοστά...
«Αν είχαν σωθεί όλες, θα λύνονταν οι απορίες μας. Ο κατασκευαστής του έχει χαράξει τα πάντα σε αυτές και μάλιστα στην προστακτική», έχει πει ο φυσικός Γιάννης Μπιτσάκης. Ο Μηχανισμός έκλεινε με δύο πλάκες και εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο μέρος των επιγραφών, ένα είδος συνοδευτικού εγχειριδίου χρήσης.
Υπολογίζεται ότι σώζεται το ένα τρίτο των επιγραφών και σήμερα η ειδική ομάδα μελέτης του Μηχανισμού έχει διαβάσει το 99%. «Μαζί με το εγχειρίδιο υπάρχει όλη η αστρονομική θεωρία που συνοδεύει τον Μηχανισμό. Ένα αστρονομικό σύγγραμμα που περιγράφει την κίνηση του Ηλίου, των πλανητών.
«Είμαστε σε θέση να διαβάζουμε ολόκληρες φράσεις και παραγράφους, άρα να εμβαθύνουμε. Το κείμενο που περιγράφει τις εκλείψεις είναι εκπληκτικό. Δεν έχει βρεθεί ανάλογο πρωτότυπο με βάση το μέγεθος, το χρώμα, την κατεύθυνση των εκλείψεων.
Όπως και το κείμενο της πλήρους κίνησης των πέντε πλανητών, που επιμελήθηκε ο Μέμος Τσιλίκας, και μας αποδεικνύει ότι ο Μηχανισμός ήταν και πλανητάριο» λέει στην «Εφ.Συν.» ο Γιάννης Μπιτσάκης, μέλος της ομάδας.
Το περίπλοκο όργανο αστρονομίας αποτελείται από οδοντωτούς τροχούς, δείκτες, άξονες και επιγραφές. Μια μανιβέλα στο κέντρο δίνει την κίνηση. Στο μπροστινό μέρος υπάρχει το «Χρυσούν Σφαίριον», ο Ήλιος, και σε άσπρο μαύρο η Σελήνη, που κινούνται γύρω από δύο κλίμακες.
Επιγραφές με ρόλο εγχειριδίου χρήσης
Στο εσωτερικό υπάρχει αιγυπτιακό ημερολόγιο με μήνες στα ελληνικά και η κλίμακα των 365 ημερών, η πρώτη που βρίσκουμε χαραγμένη. Στο πίσω μέρος είναι χαραγμένο το ζωδιακό ημερολόγιο. Με την κίνηση, δίνεται η δυνατότητα παρακολούθησης των φάσεων της Σελήνης στο παρόν, το παρελθόν αλλά και το μέλλον.
Σημαντικές πληροφορίες αντλούνται από τους μήνες που ταυτίζονται με το κορινθιακό ημερολόγιο (-5ος, -6ος αι.) και στη συνέχεια με τις αποικίες της Κορίνθου.
Με τη σειρά που εμφανίζονται στον Μηχανισμό τούς συναντάμε στο ημερολόγιο της πόλης Ταυρομένιον, που δεν είναι άλλη από τη σημερινή Ταορμίνα, στη Σικελία. Λίγο πιο πάνω ήταν οι Συρακούσες, όπου έζησε ο Αρχιμήδης.
Ο δείκτης της μικρής κλίμακας έδειχνε το έτος τέλεσης των αγώνων και εκεί περιφερικά υπάρχουν οι λέξεις Ολυμπία, Νεμέα, Ίσθμια, Πύθια, ΝΑΑ που είναι η Δωδώνη, ενώ εσωτερικά, σε κάθε τεταρτημόριο, αναγράφονται τα έτη του τετραετούς ολυμπιακού κύκλου.
Καθώς η ενάλια αρχαιολογική έρευνα στα Αντικύθηρα βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις ημέρες η ομάδα μελέτης εύχεται οι αρχαιολόγοι-δύτες να εντοπίσουν κάποια από τα θραύσματα, τα γρανάζια, τα μηχανικά τμήματα του Μηχανισμού, που σώθηκε έστω και μερικώς χάρη σ’ αυτό το ναυάγιο.
Πρώτο το ελληνικό κοινό θα μάθει για το αστρονομικό ημερολόγιο του Μηχανισμού και για το πώς αυτό συνδέεται με την καταγραφή αστρονομικών φαινομένων, για το ανερμήνευτο μέχρι σήμερα σύστημα πρόγνωσης εκλείψεων, για το πλήρες πλανητάριο, αλλά και για τα αποκρυπτογραφημένα ημερολόγια που ίσως μας δώσουν νέα στοιχεία για τον τόπο κατασκευής και χρήσης του.
Η τελευταία ομιλία θα επικεντρωθεί στη σχέση των επιγραφών του Μηχανισμού με τους αρχαίους μηχανικούς, ένας από τους οποίους πιθανώς να ήταν ο κατασκευαστής. «Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι κάπου πρέπει να υπάρχει η υπογραφή του» λέει ο κ. Μπιτσάκης.
Θεωρίες συνωμοσίας και … πράσσειν άλογα στην Αρχαιότητα δεν υπήρχαν. Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν ορθολογιστές και επιστήμονες, με την αυθεντική έννοια του όρου.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου