Με την
υπ’ αριθμ. 1323/794/16.3.1882 εγκύκλιο του Πατριαρχείου προς τους επισκόπους
εκκλησιών Γαλατά και Καταστένου εντέλλεται κατά την περιφορά του επιταφίου να
αναγνώσουν με ευλάβεια όπως συνηθίζεται, μεγαλοφώνως και ευκρινώς και με τον
αρμόζοντα σεβασμό και ευταξία την παρακάτω ευχή:
«Κύριε σου δεόμεθα και σε παρακαλούμε, τον
μεγαλειότατον, κραταιότατον, γαληνότατον και ευσπλαχνικότατον ημών άνακτα
Σουλτάν Αβδούλ Χαμίτ Χαν Εφένδη ημών διαφύλαξε τον στην σκιά των πτερύγων σου...
και ενίσχυσον αυτόν σε κάθε έργο του... άγγελον σε αυτόν φύλακα από το άγιο κατοικητήριό
σου στείλε. Χάρισε σε αυτόν υγεία αμετάπτωτη μακροβιότητα ειρηνική και ήρεμη...
Αμήν». (Μέγας πρωτοσύγκελος
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ).
Η εκκλησία
είχε συντάξει πολυχρόνιον του Σουλτάνου αλλά και ύμνους υπέρ αυτών.
«Πολυχρόνιον ποιήσαι, κύριος ο θεός, τον
μεγαλειότατον και κραταιότατον ημών άνακτα Σουλτάνο Απτούλ Χαμίτ Χάν, συ θεέ ημών,
κύριε φύλαττε αυτόν εις πολλά έτη, εις πολλά έτη, εις πολλά έτη».
Πολυχρονισμός
του Πατριαρχείου, που μελοποιήθηκε από τον Αδάμ Άκρατον. Ήταν γραμμένο και στην
τουρκική γλώσσα. Κυκλοφορούσε στην τουρκική γλώσσα και σουλτανικός ύμνος που
είχε μελοποιήσει ο Αχ. Α. Διαμαντάρας και τραγουδούσαν τα Ελληνόπουλα στα
σχολεία.
Μέσα σε
αυτήν την δουλικότητα, ξεπετάχτηκαν ο Ρήγας Φεραίος, ο Παμπλέκης, ο Κ. Κούμας,
ο Α. Κοραής, ο Α. Υψηλάντης, Ε. Βούλγαρης, Θεοτόκης Νικ. Θ. Καίρης, ο Π.
Κοδρικάς και πάρα πολλοί άλλοι, που κατάφεραν να συνδαυλίσουν τις κοιμισμένες μνήμες
του ραγιά, που θυμήθηκαν ποιοί είναι, άρπαξαν τα όπλα και έδιωξαν τον Δυνάστη.
Πηγές:
Γερ. Καλογεράκη, η Ιστορία πρέπει να ξαναγραφεί, σελ. 391-392, εκδ. Δίον
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου