Τρίτη 22 Μαΐου 2018

ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΡΑΜΝΟΥΣ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ – ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΟΞΑΖΑΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ (βίντεο)

Ραμνός, δηλαδή θάμνος στα Αρχαία Ελληνικά. Από αυτή τη λέξη πήρε και το όνομα της η περιοχή του Ραμνούντα. Ο Ραμνούς ήταν ο πιο απομακρυσμένος από τους αρχαίους δήμους της Αττικής ο οποίος λόγω της θέσης του προς το Νότιο Ευβοϊκό κόλπο, παρείχε ένα ασφαλές αγκυροβόλιο για τα αρχαία πλοία κοντά στα σημερινά χωριά Σέσι και Αγία Μαρίνα.
Στην κοιλάδα του Λιμικού στο βορειοανατολικό άκρο της Αττικής δίπλα από τον Ευβοϊκό κόλπο σώζονται τα ερείπια του αρχαίου δήμου του Ραμνούντος που ανήκε στην Αιαντίδα φυλή ενώ αποτελούνταν από πολλούς συνοικισμούς. Στην περιοχή αυτή βρίσκεται το περίφημο ιερό της Νεμέσεως που αποτελεί το σημαντικότερο ιερό της θεότητος της Θείας Δίκης, στον ελλαδικό χώρο.
Ως θεότητα η Νέμεσις απέδιδε στον καθένα την ευτυχία ή δυστυχία που αντιστοιχούσε στην αξία του. Τιμωρούσε τους υπερόπτες και προσπαθούσε να φέρει την ισορροπία ανάμεσα στην τύχη των ανθρώπων.
Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Μαρία Οικονομάκου, η θεά μοιάζει πολύ με την Άρτεμη και ίσως να αντιπροσώπευε μια τοπική της μορφή. Για να την κάνει δική του ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κύκνο ενώ εκείνη είχε πάρει τη μορφή χήνας. Μετά την ένωση τους η Νέμεσις γέννησε ένα αυγό το οποίο δόθηκε στη Λήδα η οποία εκκολάπτει μέσα από αυτό την Ωραία Ελένη και τους Διόσκουρους. Το ιερό προς τιμή της Νεμέσεως πρέπει να ιδρύθηκε στις αρχές του -6ου αι.. Η ακμή του τοποθετείται στον -4ο και -5ο αι..
Η ετυμολογία, η ρίζα του ονόματός της «νέμω», δήλωνε αρχικά τη δίκαιη διανομή, τη μοιρασιά που γίνεται βάσει νόμιμης εξουσίας. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου και τον Παυσανία, ήταν η νύχτα, που δίχως σύντροφο αρσενικό γέννησε τη Νέμεση για να κρατά σε ισορροπία τις ανθρώπινες υποθέσεις. Ονομαζόταν Ραμνουσία, λόγω του αγάλματος και του ναού στον Ραμνούντα.
Η Νέμεσις ως θεότητα προσωποποιούσε, μαζί με άλλες – όπως η Θέμιδα και η Ειμαρμένη, την έννοια της δικαιοσύνης και αποκαθιστούσε την τάξη – της φύσης, της ανθρώπινης κοινωνίας, του κόσμου, όταν αυτή διασαλευόταν. Τότε τιμωρούσε την υπεροψία και την αλαζονεία των ανθρώπων (την ύβρη). Εάν κάποιος αδικεί τους άλλους συνεχώς, κάποια στιγμή η ίδια η ζωή του θέτει οδυνηρό φρένο στη στρεβλή πορεία του και τότε μιλάμε για «θεία δίκη».
Ο αρχαϊκός ναός της Νεμέσεως καταστράφηκε από τους Πέρσες κατά την εισβολή του 480/479 π.Χ. όπως και τόσα άλλα κτίσματα της Αττικής.
Το άγαλμα της θεάς το είχε σμιλεύσει ο Φειδίας από μάρμαρο της Πάρου, που είχαν φέρει οι Πέρσες στο Μαραθώνα και το προόριζαν για να στήσουν τρόπαιο για τη νίκη που θα πραγματοποιούσαν ενάντια στους Αθηναίους.
Βέβαια οι Πέρσες δεν κατέλαβαν ποτέ την Αθήνα και αυτή η ύβρη τους τιμωρήθηκε. Το ιερό της Νέμεσης του Ραμνούντα είχε υποκινήσει τον αθηναϊκό στρατό να πολεμήσει στον Μαραθώνα.
Πηγές: http://www.irafina.gr
Βίντεο: UP DRONES

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου