Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

Πολλές φορές, το ίδιο όνειρο έκανε την εμφάνιση του, με την μια ή την άλλη όψη αλλά πάντοτε με την ίδια προσταγή: "Σωκράτη", έλεγε "μουσική φτιάξε και κάμε την έργο σου". Έτσι και εγώ ό,τι έφτιαχνα έως τώρα θεωρούσα πως είναι προτροπή και ενθάρρυνση από εκείνο, έτσι ενθαρρύνουν και τους δρομείς. Ένα όνειρο να με παρακινεί, αυτό που κάνω να είναι τέχνη της μουσικής, αφού η Φιλοσοφία είναι η μεγίστη μουσική και εγώ είμαι ένας που ασχολείται με αυτήν.
Όσοι αγαπούν την γνώση, αναγνωρίζουν ότι, την ώρα που η Φιλοσοφία παίρνει στα χέρια της την ψυχή τους, αυτή είναι δεμένη και κολλημένη με το σώμα, ένα και το αυτό, μια ψυχή αναγκασμένη να παρατηρεί τα όντα σαν μέσα από τα σίδερα της φυλακής και όχι η ίδια καθεαυτή, ενώ κυλιέται μέσα στην αμάθεια.
Η Φιλοσοφία διακρίνει την πανουργία της φυλακής αφού έχει ως βάση την επιθυμία, έτσι που ο ίδιος ο φυλακισμένος να είναι και ο δράστης της φυλάκισής του.
Θέλω να πω ότι όσοι αγαπούν την γνώση αναγνωρίζουν ότι την στιγμή που η Φιλοσοφία παίρνει στα χέρια της τη ψυχή τους σε αυτή την κατάσταση, την παρηγορεί μέσα σε ηρεμία και επιχειρεί το λύσιμο της.
Δείχνει ότι η έρευνα μέσω των οφθαλμών είναι σκέτη απάτη, απάτη και η έρευνα μέσω των αφτιών και των άλλων αισθήσεων. Την πείθει να τραβηχτεί μακριά από αυτές, στον βαθμό βέβαια που δεν επιβάλλεται σε κάποιον να τις χρησιμοποιεί, ενώ την παρακινεί να συγκεντρώνεται και να συναθροίζεται η ίδια στον εαυτό της, χωρίς να εμπιστεύεται τίποτα άλλο παρά μόνο αυτήν την ίδια, όταν αυτή καθεαυτή διανοείται τα όντα καθεαυτό.
Όταν όμως η ψυχή ερευνά μέσω ενός άλλου κάτι που είναι όχι το αληθινό αλλά σε θέση αλλουνού, να το θεωρεί όχι αληθινό. Και αυτό δεν είναι άλλο από το αισθητό και ορατό, ενώ αυτό που η ίδια βλέπει, είναι το νοητό και αόρατο.
Αυτοί που αληθινά αγαπούν την γνώση είναι αξιοπρεπείς και γενναίοι, όχι για τους λόγους που είναι οι περισσότεροι. Όμως η ψυχή κάποιου που φιλοσοφεί, ελευθερώνεται. Η Φιλοσοφία την ελευθερώνει!!!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ, από το έργο του ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΦΑΙΔΩΝ - 

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2019

Ο ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ «ΚΑΤΟΙΚΟΣ» ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Δίπλα από την εκκλησία και το παλιό σχολείο το «ιερό δέντρο» 
Στο χωριό Απαισιά της Κύπρου, βρίσκεται ο αρχαιότερος «κάτοικος» της Κύπρου, ηλικίας 1.500 χρόνων. Δεν πρόκειται ασφαλώς για άνθρωπο, αλλά για το γηραιότερο δέντρο και συγκεκριμένα μια αιωνόβια τρεμιθιά (Pistacia Atlantica). Τοποθετημένη σε υψόμετρο 480 μέτρων, στα νότια της οροσειράς του Τροόδους, στο μέσο των ποταμών Γαρύλλη και Λιμνάτη, η όμορφη και γραφική Απαισιά βρίσκεται μόλις μερικά χιλιόμετρα από τη Λεμεσό. 
Όπως μαρτυρούν οι υπάρχουσες αρχαιολογικές ενδείξεις, η ζωή στο χωριό χρονολογείται ήδη από τη νεολιθική περίοδο, ενώ, σύμφωνα με την παράδοση, η ονομασία του χωριού οφείλεται σε μεταναστευτικά κύματα Ελλήνων της Ιωνίας, της σημερινής Μικράς Ασίας από την πόλη Απεσό, πλησίον της Εφέσου. Ωστόσο, κατά μιαν άλλη εκδοχή, δεν αποκλείεται και η ύπαρξη άμεσης μεταναστευτικής σχέσης με την ομηρική πόλη Παισόν, που βρισκόταν κοντά στην Αρχαία πόλη της Τροίας.
Ο Τρέμιθος του Αϊ-Γιωρκού, όπως τον αποκαλούν οι κάτοικοι, συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο με τα διακόσια αιωνόβια δέντρα της Κύπρου και ανήκει στην οικογένεια Ανακαρδιίδων (Anacardiaceae). Με την περίμετρο του κορμού της να φτάνει τα 7 μ. περίπου, και το ύψος τα 10 μ., η «γηραιά κυρία», κατάφερε ως εκ θαύματος να επιβιώσει σε ένα τραχύ ιζηματογενές έδαφος πλούσιο σε ασβέστιο και παράλληλα να αναπτυχθεί στο πέρασμα των αιώνων, χάρη στη μέτρια βροχόπτωση που δέχεται ετησίως.
Η τρεμιθιά βρίσκεται δίπλα από το παλιό σχολείο αλλά και την παλαιά εκκλησία του χωριού, που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων, κάτω ακριβώς από την εκκλησία βρίσκεται νεκροταφείο, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στον ίδιο χώρο βρέθηκαν, κατά τα παρελθόν, και αρχαιολογικά ευρήματα αφιερωμένα στη θεά Αφροδίτη και μια κολόνα που αναγράφει το όνομα του θεού Απόλλωνα.
Η τρέμιθο-ρητίνη κατά την Αρχαιότητα χρησημοποιήθηκε ως φάρμακο για διάφορα μέρη του σώματος, ως επί το πλείστον για την απολύμανση ή τον καθαρισμό. Πληροφορίες που δίδονται από τους Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς των ιατρικών κειμένων. Ο Θεόφραστος αναφέρει συγκεκριμένα: «Οι ρητίνες από δέντρα σε δέντρα διαφέρουν. Η καλύτερη ρητίνη είναι της Τρεμιθιάς, είναι η πιο αρωματική και έχει την πιο λεπτή μυρωδιά, αλλά η απόδοσή της δεν είναι άφθονη». 

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ

Όποιος “το δει το έργο” αλλάζει τρόπο ζωής με την έννοια της σκέψης, όχι της καθημερινότητος. Σε ένα δευτερόλεπτο. Σου λέει, ωπ... έχω φάει το παραμύθι, το ‘φαγα, τελείωσε. Τώρα κάνω άλλα πράγματα. Δεν γίνεται καταναλωτής, δεν τρώει το σανό που του προσφέρουν.
Δηλαδή παίζουν πολλά πίσω από αυτή την ενασχόληση.
Δεν είναι, α! τι κάνω, τι ωραία και τι έμαθα. Αλλάζεις κατεύθυνση νοητικά. Πώς να στο πω. Δεν γίνεσαι καταναλωτής να τρως 100 κιλά κρέας τη βδομάδα. Τρως όσο χρειάζεσαι για να είσαι καλά. Αλλάζεις διατροφή, αλλάζεις τρόπο σκέψης, αλλάζεις τρόπο συμπεριφοράς. Είναι πολλά όπως έλεγε ο Ησίοδος στο Έργα και Ημέραι. Αυτό το πράγμα.
Δεν γαλουχούμε ούτε ενημερώνουμε. Εμείς γουστάρουμε αυτά, τα λέμε και όποιος θέλει τα κάνει δικά του, ή ψάχνεται, ή τα προσαρμόζει στην δική του κοσμοαντίληψη. Αυτό είναι όλο. Είναι ένα “χόμπυ”. Να δούμε τι άλλο “τρέχει” παρακάτω. Δηλαδή όταν σου λέει ένα κείμενο κάτι, λες, για κάτσε, τι λέει εδώ το κείμενο τώρα...
Μια δορυφορική άποψη θα σου πω, 2500 ετών. Δύο μάλλον. Στην μία, στον Κρατύλο (του Πλάτωνα), λέει, δεν είναι οι άνθρωποι αυτοί που έδωσαν τα ονόματα στα πράγματα, την ονοματοδοσία δηλαδή των περιοχών για να είναι απολύτως τα ορθά.
Ε τότε ποιοί είναι;
Και το άλλο. Λέει, βλέπαμε τη Μεσόγειο λιμένα και την Αττική πολλοστημόριο. Αυτό είναι δορυφορική άποψη από μετεωρολογικά δελτία.
Ποιοι τη βλέπανε;
Γιατί αν δεις από τον δορυφόρο, από τις Ηράκλειες Στήλες, η Μεσόγειος είναι μία γεωγραφία ενός λιμανιού.
Ο Λουκιανός. Να διαβάσουνε Λουκιανό. Τους βλέπαμε λέει κάτω στη γη τους ακούγαμε τους μιλάγαμε αλλά αυτοί δεν μας ακούγανε και δίπλα άμα βάλεις του Άμστρογκ την συζήτηση με το κέντρο ελέγχου στο Χιούστον λέει τα ίδια.
Δεν υπάρχουν ανεξήγητα φαινόμενα. Υπάρχουν σκοπίμως μη εξηγημένα.
Δεν τα λένε διότι θα καταρρεύσει το σύστημα. Θα καταρρεύσουν θρησκείες, θα καταρρεύσουν όλα.
Το πολιτιστικό κομμάτι του πλανήτη είναι κρυμμένο. Και κρύβεται μέσα στην Αρχαιοελληνική Γραμματεία.
Υπάρχει Αρχαία μυστική υπερτεχνολογία στα Αρχαία κείμενα.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2019

ΕΡΩΣ

Έρως κατά τον Σωκράτη είναι ο συνδετικός κρίκος και η γεννήτρια δύναμη κάθε δημιουργίας.
Ο ιατρός Ερυξίμαχος, λέγει πως ο Έρως είναι η αρμονία των εναντίων σε όλον τον κόσμο, στα έμψυχα και στα άψυχα, και είναι κόσμιος και ευεργετικός, όταν υπάρχει αρμονική συνδιαλλαγή των στοιχείων.
Όποιος διακατέχεται από την θεία αυτή μανία του Έρωτα, αγαπά το ωραίο, είτε είναι μια ευγενική και καλοκαμωμένη ψυχή που η δροσιά της μαγεύει, είτε σώμα, ή πρόσωπο, ή ένα ωραίο τοπίο, ή ένα ωραίο λουλούδι, ή μουσική, ή ένας αξιόλογος ζωγραφικός πίνακας, ή ένας λόγος, που ακούει ή διαβάζει, μεστός από φιλοσοφικές αλήθειες κλπ.
[“Μία ψυχή δεν μπορεί να δεί το ωραίο, αν δεν είναι ωραία αυτή η ίδια” μας λέει ο Πλωτίνος.] 
Γιατί αγαπά το ωραίο;
Γιατί η ψυχή έχει στην προτέρα της ζωή αντικρίσει την Απόλυτη Ομορφιά. «Ανθρώπου ψυχή του Θείου μετέχει» και «πάσα ψυχή αθάνατος»
Η ψυχή συνυπήρχε στην Θεία Ολότητα ως μετέχουσα του Θείου, πριν ενσαρκωθεί στο ανθρώπινο σώμα.
Είναι η ψυχή του ανθρώπου ένα τμήμα από το Φως της Θεϊκής Ολότητας. Ένα «κομμάτι» από την Θεία Ολότητα, μια σπίθα ή φλόγα από το θείον Φως που εμφυτεύεται στον άνθρωπο με την γέννηση του [Για να είμαστε σωστοί, με την σύλληψη του, τότε συλλαμβάνετε η ψυχή από την ύλη και αυτό σημαίνει σύλληψη]. Και αφού μετείχε κάποτε στο θείο, διατηρεί τους δεσμούς της με Αυτό.
Και ο Έρως την ξανά οδηγεί προς Αυτό. 
Το ωραίο λοιπόν, λειτουργεί σαν καθρέφτης. Αντανακλά κάποιες λίγες αχτίδες από αυτήν την Θεία Ομορφιά, που κάποτε η ψυχή είχε ζήσει. Γίνεται αφορμή η θέα ή το άκουσμα (αν πρόκειται για μουσική) του κάλλους να ξαναθυμηθεί την προτέρα Ομορφιά, που κάποτε είχε γνωρίσει.
Γι αυτό και ριγεί η ψυχή εμπρός στο ωραίο.
Ένα ιερό γλυκό ρίγος την στιγμή αυτή του αντικρίσματος ή του ακούσματος του ωραίου την διαπερνά. Μια γλυκιά νοσταλγία αυτού που κάποτε είχε ζήσει.
Και αυτό το θείο πάθος, κατά τον Σωκράτη, είναι αυτό που αποκαλούμε Έρωτα.
Κατά τον Πλάτωνα, ο σωματικός έρωτας είναι το πρώτο σκαλοπάτι. Υπάρχουν κι άλλα ακόμη υψηλότερα. Ο κατεχόμενος από πνευματικό Έρωτα εγκυμονεί κι αυτός. Από μάθηση σε μάθηση ο άνθρωπος θα καταλήξει στην μάθηση εκείνη, που δεν είναι τίποτε άλλο πάρα η Γνώση της Απολύτου Ομορφιάς. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να ζει ο άνθρωπος, αυτό είναι το να φτάσει μέχρι την θέα αυτού του Απολύτου του Αγαθού. Το οποίον αν κανείς ποτέ το αντικρίσει, θα του φανεί πως δεν έχει καμία σχέση με τον χρυσό και τα ωραία ρούχα ή τα ωραία σώματα, τα οποία, βλέπων τώρα, μένει με ανοιχτό τον στόμα και για τα οποία κάνει τα πάντα για να τα αποκτήσει.
Αλλά αν κάνει έτσι για αυτά τα θνητά, τότε τι πρέπει να υποθέσουμε ότι συμβαίνει σε εκείνον τον άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να αντικρίσει αυτήν την Απόλυτη Ομορφιά, μη εξαρτώμενη από ανθρώπινα σάρκινα μέλη και την άλλη περισσή ματαιότητα της θνητής φύσεως;
Αυτό είναι ΕΡΩΣ για τους Αρχαίους Έλληνες.
Και στα σχολεία είχαν αγάλματα του Έρωτος, όπως μαθαίνουμε από τον Θεόκριτο. Γιατί οι Έλληνες ήξεραν πολύ καλά τι είναι Έρως και μέσα στην καθαρότητα τους δεν είχαν τίποτα να κρύψουν.
Αυτόν τον Έρωτα λάτρευαν οι Έλληνες, και σε αυτόν τον Έρωτα ανήγειραν ναούς. Και ο πιο φημισμένος, αυτός των Θεσπιέων.

Κείμενο: Περιοδικό «Μαχόμενος Ελληνισμός» 3ο τεύχος, σελ. 279, του Αλκιβιάδη Μπεναρδή (απόσπασμα)

«Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΛΥΕΤΑΙ ΚΟΠΤΕΤΑΙ» - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ

Άλλα δε μυρία λυγρά κατ᾽ ανθρώπους αλάληται· πλείη μεν γαρ γαία κακών, πλείη δε θάλασσα.
Κι άλλες μυριάδες συμφορές μαστίζουν τον άνθρωπο. Γεμάτη συμφορές είναι η γη και γεμάτη συμφορές είναι η θάλασσα.
ΗΣΙΟΔΟΣ (Έργα και Ημέραι -101)
Εφέσπετο γαρ μέγα έργον πάσιν εφ’ ηρώεσσι, κακών δ’ ανεφαίνετο πυθμήν.
Τεράστιο ήταν το έργο που περίμενε όλους τους ήρωες, αλλά φαινόταν ο πυθμένας (το τέλος) των δεινών.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΟΣ «ΟΡΦΕΩΣ ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ»


Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ

...ΟΥΤΕ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ!!!
ΦΟΙΒΟΣ: Ένα από τα πολλά προσωνύμια του θεού Απόλλωνα.
Φοίβος σημαίνει: Ιερός, Λαμπρός σαν το Φως, Καθαρός, ΑΜΟΛΥΝΤΟΣ!
Εκφράζει το Ουράνιο ΦΩΣ, την Γνώση, την Δικαιοσύνη και την Αγνότητα.
Η Πνευματική Δύναμη που ενσαρκώνει ο Φοίβος Απόλλων, είναι το θεμέλιο του Πολιτισμού.
Επειδή στην Ελληνίδα Γλώσσα υπάρχει απόλυτη ταύτιση σημαίνοντος και σημαινομένου και επειδή «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», και για όλα τα παραπάνω, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ ο Φοίβος να είναι κακοκαιρία!!!

Η ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ

Η ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ;;;

NASA lasco c3
Το μέλλον μας επιφυλάσσει αδιανόητες πραγματικότητες.
Ο ήλιος ολόκληρος είναι στην πραγματικότητα μια μεγάλη αστροπύλη.
Μπορεί πολλά από αυτά που αναφέρονται για τον ήλιο να φαίνονται παράξενα για τις μέχρι τώρα επιστημονικές γνώσεις του μέσου αναγνώστη, όμως απ' ότι φαίνεται η γήινη τεχνολογία βρίσκεται ακόμη σε πολύ χαμηλό επίπεδο. 
Στο εσωτερικό του ήλιου όχι μόνο υπάρχουν φαινόμενα αντιβαρύτητας, αλλά και συνθήκες πέμπτης  διάστασης, που είναι μια κατάσταση ακατανόητη από τον γήινο άνθρωπο.
Ο ήλιος αποτελεί την απόληξη του κοσμικού διαύλου προς τη Γαία. 
Στην πραγματικότητα ο ήλιος είναι κοσμικός δίαυλος που συνδέει τους κόσμους μας. Την Γαία με τον γαλαξία. Αποτελεί την πύλη των ουρανίων δυνάμεων προς την Γαία. Συνδέει τον υπερβατικό με τον ορατό κόσμο, τον αόρατο με τον φανερό, τον πραγματικό με τον φανταστικό.
Πηγή: Γεράσιμος Καλογεράκης "Ο ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΟΣ ΗΛΙΟΣ & Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΣΕΛΗΝΗ", σελ. 56-58,  εκδ. Δίον.
http://enneaetifotos.blogspot.com/2017/09/blog-post_21.html

Μήπως ο Όμηρος ήξερε;;;
Διαβάζουμε στην αρχή της ω’ ραψωδίας, πως και από που ο ψυχοπομπός Ερμής οδηγεί τις ψυχές των μνηστήρων προς στην “άλλη πλευρά...".
http://www.greek-language.gr
ΟΜΗΡΟΣ - ΟΔΥΣΣΕΙΑ Ω 1 - 15
........οι ψυχές, ενώ τις οδηγούσε μέσ' από δρόμους σκοτεινούς ο αντίκακος (χωρίς κακία) Ερμής.
Τα ρείθρα του Ωκεανού, την Λευκή Πέτρα,
τις Πύλες του Ηλίου και τον κόσμο των ονείρων,
πέρασαν, κι έφθασαν γοργά στ' ασφοδελό λιβάδι,
οπού οι ψυχές εγκατοικούν, σκιές αναπαυμένων.
κει την ψυχήν απάντησαν του Αχιλλέα Πηλείδη...
NASA lasco c2
((Για τους λάτρεις του μεταφυσικού και της εναλλακτικής αναζήτησης, αυτά είναι γνωστά ως πληροφόρηση. Όπως οι κοσμικοί δίαυλοι ή, σήραγγες του διαστήματος, που καταλήγουν σε ενεργειακούς τόπους, ή πύλες. Αυτές τις σήραγγες χρησιμοποιούν οι υπερβατικές οντότητες για τις ακαριαίες μετακινήσεις τους στο σύμπαν, αυτές ακολουθούν και οι ψυχές των ανθρώπων κατά την έλευσή τους προς ενσάρκωση στο υλικό πεδίο, αλλά και κατά την αποχώρηση τους από την ένσαρκη ζωή. Αυτά πάντα κατά πληροφόρηση!!!
Μήπως αυτά μας μεταφέρει παραπάνω και ο Όμηρος;
Θυμίζω και τον ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΗΡΟΣ ΣΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ.
Είναι σημαντικό να πούμε ότι με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της επιστήμης, επιβεβαιώνονται οι γνώσεις των Αρχαίων Ελλήνων, όπως έχει συμβεί πολλές φορές. Γνώσεις που πήγαζαν από τα Ιερά Μυστήρια, για ζητήματα που η σημερινή επιστήμη, μόλις χθές άρχισε να υποψιάζεται και να αναζητά... Σείριος.))
Προφανώς ο Ήλιος έχει ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή βαρυτική δύναμη, έτσι ώστε αυτοί οι δύο παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν αποφασιστικά, ώστε να δημιουργήσουν τρύπες Γέφυρας ή αστροπύλες.
Μην ξεχνάτε ότι ο Ελβετός ερευνητής Nassim Haramein ήταν πάντα πεπεισμένος ότι οι εξωγήινοι χρησιμοποιούν τον ήλιο μας, ως «πύλη» για διαστρικά ταξίδια, και δεν είναι τυχαίο ότι το μέλλον της αποστολής της NASA Solar Probe Plus, που προορίζεται για να διερευνήσει τον χώρο γύρω από τον Ήλιο, αναζητά ισχυρά μαγνητικά πεδία στην βαρύτητα του Ήλιου, εκτός από τη μελέτη του ηλιακού ανέμου και των σωματιδίων που εκπέμπονται. 

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019

Ο ΑΣΦΟΔΕΛΟΣ "...ΣΤ' ΑΣΦΟΔΕΛΟ ΛΙΒΑΔΙ"

Ο ασφόδελος είναι ένα γένος φυτών που περιλαμβάνει είδη που απαντώνται σε περιοχές με έντονη βόσκηση ή πυρκαγιές ή με έντονες ξηροθερμικές συνθήκες, καθώς είναι αρκετά ανθεκτικό και επειδή δεν βόσκεται από τα ζώα.
Ο ασφόδελος ήταν το «νεκρολούλουδο» των Αρχαίων Ελλήνων, καθώς οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι οι νεκροί κατοικούσαν σε ένα λιβάδι με ασφόδελους (Ασφόδελο Λειμώνα)…
Το είχαν σαν σύμβολο πένθους και όπως αναφέρει ο Όμηρος στην «Οδύσσεια» έσπερναν τον ασφόδελο στους τάφους, γιατί θεωρούσαν ότι οι ψυχές τρέφονταν με τους κονδύλους τους (καθώς είναι πλούσιοι σε άμυλο)! 
Σ’ ένα από αυτά τα λιβάδια, γεμάτα από ασφόδελους, όπως τα βλέπουμε και σήμερα σε απέραντες εκτάσεις στους λόφους και στις ακτές, συναντήθηκαν και οι ψυχές των ηρώων πού είχαν πέσει στην Τροία (Όμηρος, Όδ. Λ .539 και Ω.3). 
Τα χειμωνιάτικα γυμνά κοτσάνια του ασφόδελου τα σύγκριναν οι ποιητές με τις στρατιές των ψυχών πού περιφέρονταν στις όχθες του Αχέροντα.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019

ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΤΕΤΟΙΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΝΑ ΜΗ ΝΙΚΗΣΕΙ

Ο δημοσιογράφος, που το 1912 ακολουθεί τον Ελληνικό Στρατό στην εξόρμησή του προς την απελευθέρωση και της υπολοίπου Ελλάδος, γράφει:
Στον Τύρναβον, ο στρατός είχεν ήδη εξυπνήσει και πυρετωδώς προητοιμάζετο διά την προέλασιν. Ζωηροί και εύθυμοι οι άνδρες συνεπλήρουν τον καθαρισμόν του ιματισμού και του οπλισμού των, εδίπλωναν τα αντίσκηνα, και μετ' ολίγον εν αδιαπτώτω ευθυμία έτρωγον το συσσίτιόν των, επαναλαμβάνοντες εν μέσω ακρατήτου ενθουσιασμού την φράσιν, ην είπεν εις λοχαγός του πεζικού και ήτις είχε μεταδοθή ως αστραπή: 
“―Η τελευταία κουραμάνα που τρώμε στη Θεσσαλία! “
Διέρχομαι τας γραμμάς των στρατιωτών και μένω έκπληκτος προ του ενθέου ενθουσιασμού όστις κατέχει αυτούς. Η συγκίνησίς μου κορυφούται και δάκρυα χαράς αναβλύζουσιν εκ των οφθαλμών μου, εκ της πεποιθήσεως ήτις γεννάται παρ' εμοί, ότι αδύνατον τοιούτος στρατός να μη νικήση.
Προχωρώ, και παρά την είσοδον παλαιού οικοδομήματος προχείρως επισκευασθέντος, διακρίνω υψηλόν κοντόν, και επ' αυτού ανεμίζον το σήμα του Αρχηγού, το οποίον επέπρωτο, μετά είκοσι μόλις ημέρας να εισέλθη θριαμβευτικόν εις την πρωτεύουσαν της Μακεδονίας.
Συναντώ τον Μέραρχον της Α' Μεραρχίας κύριον Μανουσογιαννάκην, όστις μου λέγει:
“―Τους βλέπεις τους άνδρας αυτούς; Ή θα φθάσωσιν νικηφόροι εις Θεσσαλονίκην ή ουδείς εξ αυτών θα επανίδη την πατρίδα του. Δεν το λέγω αυτό ως αρχηγός των, αλλ' ως διερμηνεύς πιστός των αισθημάτων των”.
20 Μέρες μετά η Ελληνική Σημαία κυματίζει στην Θεσσαλονίκη.

ΣΤΙΣ ΠΕΔΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ ΑΝΘΟΥΝ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΕΣ ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ! Ο ΘΡΥΛΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΧΥΘΗΚΕ!

ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΙΛΚΙΣ!
Στο Κιλκίς έγινε η φονικότερη μάχη του Ελληνικού Στρατού τον 20ο αιώνα.  Η Μάχη του Κιλκίς – Λαχανά στις 19- 21 Ιουνίου 1913.
Περίπου 9000 Έλληνες στρατιώτες νεκροί.  Περίπου 7000 Βούλγαροι στρατιώτες νεκροί.  Περίπου 6000 Βούλγαροι στρατιώτες αιχμάλωτοι.  Υπολογίστε πόσοι σκοτώθηκαν. 16.000 νεκροί συνολικά, δια 3 ημέρες δια 12 ώρες πόλεμου την ημέρα = 450 νεκροί την ώρα! 
Συγγνώμη, γείτονες της χώρας βορείως της Βόρειας Μακεδονίας. Εσείς τότε δεν υπήρχατε – ή μάλλον υπήρχατε, αλλά οι παππούδες σας πολεμούσαν στο πλευρό των Βουλγάρων.
Νίκησε λοιπόν ο Ελληνικός Στρατός! 
Το Κιλκίς είναι βορειότερα από τη Φλώρινα, απλά κάπως πιο ανατολικά.  Λίγο πιο βόρεια από το Κιλκίς, αλλά στον οριζόντιο άξονα που περνάει από τη Φλώρινα, είναι το Μοναστήρι.  Το Μοναστήρι βρίσκεται στο ίδιο ύψος (ή ίσως και ελάχιστα πιο νότια), από τη λίμνη Δοϊράνη, που είναι το φυσικό σύνορο του νομού Κιλκίς με την γείτονα χώρα.  Η Αχρίδα λίγο πιο δυτικά από το Μοναστήρι. Πολύ κοντά του. 
Κάπου εκεί, τελειώνει και η Μακεδονία προς βορρά. Δεν έχει άλλο. Ποτέ δεν είχε.  
Η πόλη των Σκοπίων είναι τόσο πιο βόρεια από το Μοναστήρι όσο πιο βόρεια είναι η Θεσσαλονίκη από τη Λάρισα. Μάλιστα, μέχρι το 1913 ήταν η πρωτεύουσα του βιλαετίου του Κοσσυφοπεδίου!
Σιγά σιγά έτσι όπως το πάνε οι γείτονες βορείως της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά και οι εν Ελλάδι ανιστόρητοι, θα βγάλουν Μακεδονία και τη Ρουμανία.
Στις πεδιάδες του Κιλκίς ανθούν κατακόκκινες παπαρούνες! 
Ο θρύλος λέει ότι συμβολίζουν το αίμα που χύθηκε. 
Το ίδιο λουλούδι βγαίνει και στα πεδία μεγάλων μαχών του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Κάθε Νοέμβριο στο Ηνωμένο Βασίλειο γιορτάζουν τη λήξη του πολέμου φορώντας μία παπαρούνα στο πέτο. 
Στείλτε παρακαλώ 151 παπαρούνες στη Βουλή.  Να θυμίσουν ή να διδάξουν στους εκπροσώπους μας τι συνέβη εκεί. 
Κατάγομαι από το Κιλκίς, της βορείου Μακεδονίας.  Δεν υπογράφω. Ούτε οι 9000 νεκροί υπογράφουν. 
Υπογράψτε μόνοι σας και όνειρα γλυκά.

Ανδρέας Σταλίδης

ΤΟ “ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ”, ΕΓΙΝΕ ΕΝΝΕΑ ΕΤΩΝ

Φίλες και φίλοι του ιστολογίου. Το ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ έχει "γενέθλια". Συμπλήρωσε εννέα χρόνια στο διαδίκτυο. Πως περνούν τα χρόνια... Αυτό που σκέφτομαι όμως, είναι ότι, όλα αυτά τα χρόνια, κάτι καλό δεν έχει συμβεί στην ιερή πατρίδα μας. Από την 23η Ιανουαρίου του 2010 που ανέβασα την πρώτη ανάρτηση μέχρι και σήμερα, ως Έλληνες δεχόμαστε μόνο πίκρες... Αυτό σκέφτομαι τώρα που γράφω αυτό το κείμενο, αλλά εδώ δεν θα γράψω τα τι, τα πως και τα γιατί. Τα έχω πει πολλές φορές και όσο μπορώ θα συνεχίσω να τα λέω.
Εδώ το μόνο που θα κάνω είναι να σας ευχαριστήσω για την στήριξη σας. Με τις επισκέψεις σας, φτάσατε αυτό το ιστολόγιο σε μια θέση που ούτε καν φανταζόμουν όταν ξεκινούσα. Εδώ που βρίσκεται το ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ, το φέραμε μαζί. Εγώ από εδώ κι εσείς από την πλευρά σας με την προτίμησή σας. Δεν χρειάζεται να πω σε ποια θέση βρίσκεται. Αυτό μπορεί να το δει ο καθένας για οποιαδήποτε ιστοσελίδα, αν εγκαταστήσει  την σχετική επέκταση του alexa.com, στο πρόγραμμα περιήγησης που χρησιμοποιεί.
Σήμερα είναι η μέρα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στις φίλες και στους φίλους αυτού του ιστολογίου.
Στα φετινά “γενέθλια” θα σας δείξω και κάποια στοιχεία που δίνει η analytics.google για το παρόν ιστολόγιο (όπως και για κάθε ιστολόγιο στους διαχειριστές), σε ότι έχει να κάνει με το κοινό. Τις ηλικιακές ομάδες, το φύλο και τα ποσοστά. Έτσι υπάρχει η δυνατότητα να κατανοηθεί καλύτερα ποιοι είναι οι χρήστες που επισκέπτονται αυτό το μπλοκ.
Στην παρακάτω εικόνα βλέπετε την ηλικιακή ομάδα 25-34 να βρίσκετε στην πρώτη θέση και ακολουθούν οι υπόλοιπες όπως φαίνονται τα ποσοστά τους.
Και στην παρακάτω εικόνα, τα ποσοστά ανδρών και γυναικών που επισκέπτονται αυτό το μπλοκ.
Να είναι καλά όλος ο κόσμος!!!
Σας ευχαριστώ πολύ!!!

ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ - Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ΚΑΙ ΒΑΛΚΑΝΙΟΜΑΧΟΣ

Γεννήθηκε στην Κύπρο το 1889.
Πολέμησε στον Μακεδονικό Αγώνα με τον Παύλο Μελά. Τον διαπέρασε μια σφαίρα στη Μακεδονία. Γλύτωσε. Την απελευθέρωσε.
Πολέμησε στη Μυτιλήνη. Τον διαπέρασε μια σφαίρα. Γλύτωσε. Την απελευθέρωσε.
Πολέμησε στη Χίο. Τον διαπέρασε μια σφαίρα. Γλύτωσε. Την απελευθέρωσε.
Χειρουργήθηκε. Του χορήγησε ο γιατρός 45 ημέρες άδεια. Την έσκισε για να πάει να πολεμήσει στα Γιάννενα.
Όταν τελείωσαν οι πόλεμοι, ήθελε να παραμείνει στη Μακεδονία, στα εδάφη που απελευθέρωσε. Ρώτησε τον επίσης Κύπριο Κύρου, εκδότη της Εστίας: “στο Κιλκίς να πας, εκεί είναι τα πιο ευάλωτα σύνορά μας”.
Πήγε. Παντρεύτηκε εκεί. Έζησε σαν αγρότης. 
Στην εκπομπή που ακολουθεί, του έγινε γνωστό ότι τον τίμησε ο Δήμος Κιλκίς με το να βάλει το όνομά του σε έναν δρόμο. “ΟΔΟΣ  Γ. ΑΡΓΥΡΙΟΥ”.
Κύριοι της κυβέρνησης, αν τυχόν τον βρείτε πουθενά, ρωτήστε τον αν συμφωνεί με τη σύνθετη ονομασία. Δικαιούται γνώμης κι αυτός, σωστά;
 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ - ΕΛΛΗΝΟΪΣΤΟΡΕΙΝ , https://www.onisilos.gr

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019

Ματέο Σαλβίνι: "Εγώ θα βάλω το λιθαράκι μου αλλά εξαρτάται κυρίως από εσάς"

Ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης του καθηγητή Κόντε και υπουργός των Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι βρέθηκε στην Ελλάδα, για να παρακολουθήσει τον ποδοσφαιρικό αγώνα της Μίλαν με τον Ολυμπιακό. 
Μαζί του συναντήθηκε μόνον η Γεωργία Μπιτάκου του Κινήματος "ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΛΛΑΣ. 
Η ομιλία της Γεωργίας Μπιτάκου στο Σύνταγμα στις 4 Φεβ 2018 ΕΔΩ
ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΛΛΑΣ

ΜΕΡΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ DRONE ΠΟΥ ΚΑΤΕΓΡΑΨΑΝ ΤΗΝ ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ!

Βίντεο από drone που «αιχμαλωτίζουν» το αληθινό μέγεθος και τον παλμό του χθεσινού συλλαλητηρίου για τη Μακεδονία δημοσίευσε στο κανάλι του στο YouTube ο μαθηματικός Νίκος Λυγερός, ένας εκ των ομιλητών της μεγαλειώδους συγκέντρωσης. 
Περισσότερα: https://www.protothema.gr

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

"ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ ΞΥΠΝΑ!"

Οι ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ τραγουδούν τον ύμνο "ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ ΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ! ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΥ ΓΗΣ!" σε μουσική και στίχους του Αρτ Κυδωνάκη. 
Ο ύμνος είναι αφιερωμένος στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ η οποία ήταν, είναι και θα είναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!
 ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ , https://erosellas.blogspot.com/

ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ ΧΟΡΟΣ

Η θεά Αθηνά ήταν η πρώτη που , σείοντας την ασπίδα και το δόρυ της, χόρεψε τον πυρρίχιο τη στιγμή που ξεπήδησε από το κεφάλι του Δία (δεν γεννήθηκε), με πλήρη πολεμικό εξοπλισμό.
Τον ίδιο χορό λέγεται ότι χόρεψε και μετά την συντριβή των Τιτάνων.
Είναι χορός της νίκης που συμβολίζει τον αγώνα και τη δικαίωση απέναντι στα επίγεια, ακόμη και στο ίδιο το γεγονός της γέννησης.
ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ "ΘΕΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΙ"...Η ίδια η θεά τον πρόσφερε ως δώρο στους Έλληνες!
Ο χορός χορευόταν σε μεγάλες γιορτές όπως αυτή των Παναθηναίων αλλά και αποτελούσε μέρος της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Αρχαίων Ελλήνων.
*Φωτογραφικό υλικό και κείμενο με την ευγενική παραχώρηση για την ΙΕΡΑ ΕΛΛΑΣ: Μάια Τσεπουλίδου. Πηγή: https://olympospress.blogspot.com
--------------------------------
Ο Πυρρίχιος είναι ο Αρχαιότερος Eλληνικός πολεμικός χορός. Οι χορευτές χορεύαν κρατώντας ασπίδα και δόρυ και φορώντας περικεφαλαία.
Για την δημιουργία του υπάρχουν τρεις μυθικές εκδοχές:
1) Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κρόνου, πριν την Τιτανομαχία και ενώ ο Ζευς ήταν ακόμα βρέφος, οι Κουρήτες χόρευαν τον πυρρίχιο γύρω του κάνοντας δυνατό θόρυβο με τα όπλα και τις ασπίδες τους για να μην ακούσει ο παιδοκτόνος Κρόνος το κλάμα του.
2) Στην πολιορκία της Τροίας, ο Αχιλλέας, πριν κάψει το νεκρό Πάτροκλο, χόρεψε τον Πυρρίχιο πάνω στην πλατφόρμα των καυσόξυλων πριν παραδώσει τον Πάτροκλο στη νεκρική πυρά (πυρά - Πυρρίχιος).
3) Ο Πύρρος (γιος του Αχιλλέα) κάτω από τα τείχη της Τροίας, χόρεψε σε αυτό τον ρυθμό, από τη χαρά του για το θάνατο του Ευρύπυλου (Πύρρος - Πυρρίχιος).
Όποια και αν ήταν η μυθική «καταγωγή» του Πυρρίχιου, το σίγουρο είναι ότι τον χόρευαν από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι την Κύπρο και την Κρήτη, ενώ οι Σπαρτιάτες τον θεωρούσαν ένα είδος πολεμικής προπόνησης και τον μάθαιναν από μικρά παιδιά.
Για τον Πυρρίχιο βρίσκουμε αναφορές στον Όμηρο και τον Ξενοφώντα.
Στις μέρες μας, τον σύγχρονο πυρρίχιο έχουν κληρονομιά οι Πόντιοι, σε μία μορφή που ίσως πλησιάζει την πύρριχη χωρίς οπλισμό, με άνδρες (οι γυναίκες απαγορευόταν να χορέψουν τον Πυρρίχιο) αλλά αντί οι χορευτές να σχηματίζουν κύκλο, σχηματίζουν ευθεία γραμμή.
Πυρρίχιος χορός. Τελετή λήξης Πανελλήνιας Άσκησης Εφέδρων «ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ» 
Στην Λύρα ο Κώστας Τυρεκίδης, και στο νταούλι ο Νίκος Καλογερίδης. SIRIN 

ΕΛΛΗΝΑ ΑΘΑΝΑΤΕ ΜΗ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Έλληνα Αθάνατε - Σήφης Λιγοψυχάκης η ( Στειακός ). O Σήφης Λιγοψυχάκης, ένας νέος κρητικός καλλιτέχνης από την Σητεία, παντρεύει την Κρητική μουσική με στίχους που προβληματίζουν, καταγράφουν και καταγγέλλουν τα «πάθη» του Έλληνα και τον προτρέπει .... «Σήκω Έλληνα. Μεγάλε Έλληνα και μη σκύβεις το κεφάλι... Σήκω Έλληνα την φωτιά να ανάψεις πάλι...» Σε στίχους και μουσική του Ιασονα.

poseidonios o rodios , HELLENICARISTON 

ΔΕΛΦΟΙ

Το χωριό Καστρί πριν από την απομάκρυνσή του. 
Πηγή: Περιοδικό Αρχαιολογία τ. 44/1992
......................... 
Το 1892 αρχίζουν οι ανασκαφές, απομακρύνεται 
το χωριό Καστρί, για να εμφανιστεί και πάλι 
ο ιερός χώρος των Δελφών.
Σύμφωνα με την αρχαιολογική έρευνα οι γύρω περιοχές, όπως το Κωρύκειο άντρο, μεγάλη σπηλιά στον Παρνασσό, κατοικήθηκαν από την νεολιθική εποχή. Παλαιότερη ακόμη εγκατάσταση μαρτυρείται στην Κίρρα, σημερινή Ιτέα. Οι Δελφοί κατοικήθηκαν στη μυκηναϊκή περίοδο, στον χώρο μεταξύ του ναού του Απόλλωνα, της λέσχης των Κνιδίων, ανατολικά της Κασταλίας πηγής και στο ιερό της Αθηνάς Προναίας, όπου βρέθηκαν πήλινα ειδώλια όρθιων γυναικείων μορφών, τα οποία φανερώνουν κάποια λατρεία σε θεότητα που ταυτίζεται με τη θεά Γη.
Από τα γεωμετρικά χρόνια εμφανίζονται αντρικά χάλκινα αναθήματα, μαρτυρώντας την αντικατάσταση της λατρείας της θεάς Γης από τον Απόλλωνα. Στον 8ο και 7ο αι. ο χώρος που καταλαμβάνει το ιερό αυξάνεται. Οι δύο διαδοχικοί περίβολοι εκτοπίζουν τον οικισμό στα ανατολικά και δυτικά του τεμένους. Στα αναθήματα προστίθενται χάλκινοι τρίποδες, οι οποίοι είναι στολισμένοι με κεφάλια μυθικών ζώων, των γρυπών.
Το -168 οι Δελφοί περνούν στους Ρωμαίους. Το -86 ο Σύλλας, για να εξοικονομήσει χρήματα για την πολιορκία της Αθήνας, ζήτησε από τους Δελφούς να του δώσουν τα πολύτιμα αναθήματά του. Το -83 οι Μαίδοι επιτίθενται στον ναό, τον πυρπολούν και τον λεηλατούν. Τότε, λένε, έσβησε το ιερό πυρ που έκαιγε για αιώνες.
Το -67 στις λεηλασίες προστίθεται κι αυτή του Νέρωνα, ο οποίος πήρε μέρος στα Πύθια, φεύγοντας όμως πήρε μαζί του 500 χάλκινα αγάλματα.
Θα ακολουθήσει μια περίοδος παρακμής που θα ανακοπεί με τους αυτοκράτορες Τραϊανό (98-117) και Ανδριανό (117-138). Στα χρόνια του Ανδριανού ο Αθηναίος Ηρώδης Αττικός θα κατασκευάσει τα λίθινα εδώλια του σταδίου.
Ο Κωνσταντίνος (306-337), για να κοσμήσει την Κωνσταντινούπολη, θα αρπάξει πολύτιμα αναθήματα, μεταξύ των οποίων και ο χάλκινος τρίποδας των Πλαταιών με τις χαραγμένες ονομασίες των Ελληνικών πόλεων που πήραν μέρος στη μάχη.
Το οριστικό τέλος του ναού θα έρθει με τον Θεοδόσιο το 392 ο οποίος απαγόρευσε την τέλεση της Αρχαίας λατρείας και των αγώνων.
Τον 5ο αι. οι Δελφοί θα γίνουν έδρα επισκόπου. Η τείχιση του χωριού της βυζαντινής εποχής του έδωσε και την ονομασία «Καστρί» που έφερε ως τα τέλη του 19ου αι. 
Το 1892 αρχίζουν οι ανασκαφές, απομακρύνεται το χωριό Καστρί, για να εμφανιστεί και πάλι ο ιερός χώρος των Δελφών.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΕΣ ΑΡΕΤΕΣ ΩΣ ΜΕΣΟ ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. 13 ΙΑΝ 2019 - Ομιλήτρια Ιπποδάμεια
ΘΕΜΑ: Οι Αριστοτελικές Αρετές ως μέσο Αυτοβελτίωσης 
 ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ.(ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΘΡΗΣΚΩΝ ΙΕΡΟΝ ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ)

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019

ΤΑ EΡΓΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧYΛΟΥ ΒΡIΘΟΥΝ ΑΠO ΑΝΑΦΟΡEΣ ΣΕ “ΙΠΤAΜΕΝΑ ΣΚAΦΗ”

Αν και γραμμένα περίπου 2500 χρόνια πριν, μας εγείρουν την φαντασία όσον αφορά την τεχνολογία των Αρχαίων προγόνων μας και τις γνώσεις που κατείχαν τα ιερατεία κρυμμένες από τα μάτια των αμύητων.
σ. σ.: Ο Αισχύλος αναφέρεται ανάμεσα στους μυημένους και ας μην ξεχνάμε ότι κατηγορήθηκε για ασέβεια ενώπιον του Αρείου Πάγου, επειδή αποκάλυψε στα έργα του, μέρος των Ελευσινίων Μυστηρίων. 
...
Διαβάζοντας τους Πέρσες (στίχος 555-560) βλέπουμε μια αναφορά σε πλοία ομόπτερα γαλανά, που οδήγησαν τους πεζούς και τους ναύτες στον θάνατο. Και αν προκαλεί απορία το ότι τα πλοία έχουν φτερά, εξίσου εύλογη απορία πρέπει να δημιουργεί και το γεγονός ότι σκοτώνουν και πεζούς. Κάτι που πετάει, βέβαια, επάνω από την σύγκρουση δύο καραβιών, μπορεί να βάλλει εναντίον τους το ίδιο εύκολα, όσο και αν πετούσε επάνω από την σύγκρουση δύο πεζοπόρων τμημάτων και υποστήριζε τις φίλιες θέσεις.
...
Στις Ευμένιδες (στίχοι 250-251) διαβάζουμε για τον χορό των Ευμενίδων που πετά χωρίς φτερά επάνω από τον πόντο, σαν σε πλοίο. Την μεταφυσική έννοια των Ευμενίδων θα την δούμε αλλού, εδώ, όμως, μας ενδιαφέρει η μεταφορά τους μέσω του αέρος. 
...
Από το ίδιο άρμα που πετά, κατεβαίνει ο Ορέστης στο έργο Χοηφόροι (στίχος 3), ο οποίος προσεύχεται στον χθόνιο Ερμή και κατέρχεται στην γη και όχι υπό της γης. 
...
Και ίσως να είναι το ίδιο ιπτάμενο άρμα που σαν πολεμικό πουλί πήγε τον πατέρα του Αγαμέμνωνα με τον Μενέλαο στην Τροία, η οποία αναφέρεται στον Αγαμέμνωνα (στίχος 110) σαν Αία. Η έννοια της Αίας σαν ονομασία του πλανήτη Γή, θα αναζητηθεί σε άλλο σημείο της μελέτης μας.
...
Τα ίδια αυτά άρματα στον Αγαμέμνωνα (στίχοι 130-140) αναφέρονται σαν ιπτάμενοι σκύλοι. Αν λάβουμε υπόψιν την ιδιαίτερη σχέση των Αρχαίων μας προγόνων με τον Κύνα ή αστερισμό του Κυνός, η φαντασία μας μπορεί να αρχίσει να παίζει επικίνδυνα παιχνίδια σχετικά με τον Σείριο, σε υλική μορφή. 
...
Ο ιπτάμενος μας σκύλος του Διός θα φανεί και πάλι στον Προμηθέα Δεσμώτη (στίχος 1022), θέμα το οποίο θα συναντήσουμε και σε άλλη πιο «ειδική» ενότητα της παρούσας μελέτης γύρω από τον Αισχύλο.
...
Στις Ικέτιδες (στίχος 212) έχουμε μία αναφορά στο όρνεο του Ζηνός...
...
Συνεχίζοντας στους στίχους 220-230 έχουμε τις περιστέρες (πλειάδες) Δαναΐδες να κυνηγιούνται από τα μέχρι πρότινος συγγενικά γεράκια. Συσχετίζοντας το γεράκι με τον Απόλλωνα (Σείριο) και τις περιστέρες με τις γνωστές Πλειάδες.
...
Στους στίχους 505, 511 της ίδιας τραγωδίας, συναντούμε τα αρπακτικά γεράκια εναντίον των απαίσιων δρακόντων.
...
Στον στίχο 557 από την ίδια τραγωδία, ο Αισχύλος μας μιλά για τα βέλη του φτερωτού βοσκού, που κέντρισε την Ιώ στο μεγάλο ταξίδι της ανά τις Ηπείρους. Δεν χρειάζεται να πούμε, βέβαια, πως το αναφερόμενο ταξίδι ανάμεσα σε Ασία, Ευρώπη και Αφρική δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει από μια αγελάδα, αλλά ας ξαμολήσουμε την χωρίς όρια, πράγματι, φαντασία μας να φανταστεί κάτι άλλο στον ρόλο του φτερωτού βουκόλου.
...
Και για να τελειώνουμε με τις άκρως αποκαλυπτικές Ικέτιδες, πώς γίνεται τα πλοία να είναι γοργόφτερα (στίχος 734);
...
Ο χορός των Ωκεανίδων είναι πιο αποκαλυπτικός στον Προμηθέα Δεσμώτη (στίχοι 128β), όταν λέει στον Προμηθέα ότι έφτασε σε αυτόν με φτερωτό όχημα. Μην ξεχνάμε ότι ο Προμηθέας οδηγήθηκε, άγνωστο πώς, στην κορυφή του Καυκάσου από τον Ήφαιστο, το Κράτος και την Βία, για να σταυρωθεί στον βράχο.
...
Οι Ωκεανίδες, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους (στίχοι 291-293), αφήνουν τον γοργό όχημα και τον αγνό αιθέρα και πατούν το πόδι τους επάνω στην γη.
...
Βέβαια, αφού όπως λέει και ο πατέρας τους Ωκεανός (στίχοι 296-300) διένυσαν μεγάλες αποστάσεις κυβερνώντας το γοργόφτερο άρμα τους, όχι με χαλινάρια, αλλά μόνο με την σκέψη.
...
Πιθανώς, όμως, το εν λόγω άρμα να είναι πιο προηγμένης τεχνολογίας από τα σημερινά αεροπλάνα, μιας και θέλει να διανύσει τον απέραντο αιθέρα (διαστρικό κενό) με τα τέσσερα πόδια του να πατήσουν και πάλι την φωλιά του (βάση) για να ξεκουραστεί. Διαβάστε: ΤΟ ΤΕΤΡΑΣΚΕΛΟ ΠΤΗΝΟ
https://www.el.gr
----------
Παραπομπές:

Διαβάστε επίσης:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου