ΝΑΡΘΗΚΑΣ - ΤΟ ΙΕΡΟ ΦΥΤΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Αυτή την εποχή μια ωραία εικόνα στους δρόμους είναι το φυτό Νάρθηκας με τους κιτρινωπούς ανθούς του. Στην Αρχαιότητα αποτελούσε ιερό φυτό των Μυστηρίων των προγόνων μας (Καβείρια, Ελευσίνια) καθώς με αυτό γινόταν ο Θύρσος, το τελετουργικό ραβδί που στα αγγεία βλέπουμε να κρατούν θεοί όπως ο Διόνυσος, η Περσεφόνη αλλά και μύστες θνητοί σε σκηνές τέλεσης των Μυστηρίων.

Έβαζαν σε ένα αποξηραμένο ραβδί Νάρθηκα μια θηλυκή κουκουνάρα πεύκου στην κορυφή και ορισμένες φορές τύλιγαν γύρω του κλαριά κισσού. Μέσα στον Θύρσο μας αναφέρει ο Ησίοδος στο ''Έργα και Ημέραι'' ότι ο Προμηθέας μετέφερε την φωτιά το λεγόμενο Αγαρον πύρ στους ανθρώπους. Οι παλιοί ναυτικοί με το βραδύκαυστο μαλακό εσωτερικό του ξύλο διατηρούσαν την φωτιά στα ταξίδια τους. Επίσης στην μορφή που έχει αυτή την εποχή της άνοιξης και είναι φρέσκο, είχε μετά από κατάλληλη επεξεργασία μελών του, φαρμακευτική και ιαματική χρήση καθώς περιέχει ουσίες με ευεργετικές ιδιότητες.

Τον αναφέρουν ο Διοσκουρίδης, ο Θεόφραστος κ άλλοι μεγάλοι συγγραφείς. Επίσης λόγω της ελαφρότητας του ξύλου του, το χρησιμοποιούσαν για την επίδεση σπασμένων μελών του ανθρώπου, για στερεοποίηση του μέλους γιαυτό αυτή την ονομασία έχουν και σήμερα τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην ιατρική για τον σκοπό αυτό. Επίσης κατά την περίοδο του χειμώνα και των βροχών που ο Νάρθηκας είναι σε αποσύνθεση, στις ρίζες του επιβιώνει και αναπτύσσεται ο μύκητας του μανιταριού.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΛΙΑΣ - ΛΗΜΝΟΣ