tag:blogger.com,1999:blog-1023514428780876668.post2409830618866024929..comments2024-03-25T00:12:56.552+02:00Comments on ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΕΧΤΗΚΑΝ ΝΑ ΚΟΡΟΪΔΕΨΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ. ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΑΥΤΟΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΟΥΝΣείριοςhttp://www.blogger.com/profile/00803232047212883657noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-1023514428780876668.post-63326073150896590722011-07-25T22:58:29.329+03:002011-07-25T22:58:29.329+03:00Δεν υπάρχει θάνατος και ζωή, δεν υπάρχει αρχή και ...Δεν υπάρχει θάνατος και ζωή, δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Τα πάντα είναι εναλλαγές ύλης και ενέργειας. Η ζωή και ο θάνατος είναι οι πύλες της γνώσης, η μία του υλικού και η άλλη του υπερβατικού κόσμου. Η ψυχή είναι φωτογενής ύλη και αποτελείται από συστατικά της ουσίας του Όλου Φωτός.Ανανεώνεται συνέχεια από μόνη της, αναπαράγεται, δεν φθείρεται, δεν γερνά, δεν πεθαίνει. Είναι αθάνατη.<br /><br />Η αέναος κυκλική εναλλαγή ζωής / θανάτου των επανενσαρκώσεων της ψυχής είναι «ο παλαιός λόγος» ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ, τον οποίον ενεστερνίσθησαν ΟΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟΙ και διεξοδικώς ανέλυσε Ο ΠΛΑΤΩΝ στους Διαλόγους του «Μένων», «Φαίδρος», «Φαίδων», «Πολιτεία» κ.ά. <br />Εξ αυτού («του παλαιού λόγου») απορρέει η Θεωρία της Αναμνήσεως. Αύτη υπάρχει καταγεγραμμένη σε πινακίδες, που βρέθηκαν σε τάφους, προφανώς μυημένων, εξι στην Πετηλίαν της Κάτω Ιταλίας, και μία στις Ελευθέρνας της Κρήτης. Το κείμενο της πινακίδας της Πετηλίας είναι το εξής:<br />«Θα βρεις μία κρήνη στα αριστερά του οίκου του Άδη δίπλα σ’ αυτήν λευκό βρίσκεται κυπαρίσσι. Σ’ αυτήν την κρήνη μην πλησίασης κοντά. Αλλά θα βρεις μιαν άλλη κοντά στης Μνημοσύνης την λίμνη, πού κρύο νερό αναβρύζει και φύλακες την φυλάνε.<br />Πες: Της γης παιδί είμαι και του έναστρου ουρανού αλλά το γένος μου είναι βεβαίως (μόνον) ουράνιο. Αυτό το γνωρίζετε και σεις οι ίδιοι. Φλέγομαι από την δίψα μου και χάνομαι δώστε μου γρήγορα κρύο νερό που αναβρύζει από της Μνημοσύνης την λίμνη. <br />Και αυτοί θα σου δώσουν να πιεις από την ιερή κρήνη. Και τότε μαζί με τους άλλους ήρωες θα βασιλεύεις...»<br /><br />Φίλε μου θα συμφωνήσω μαζί σου. Ο Σωκράτης λίγο πριν πεθάνει είπε στους φίλους του ότι το άψυχο σώμα του θα θάψουν και όχι εκείνον, αυτός δεν θα είναι εκεί , θα έχει φύγει. Αλλά από την άλλη δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα παρα πάνω δεν τα γνώριζε ο δάσκαλος. <br /><br />Ο κύριος λόγος που έβαλα την ανάρτηση είναι οι φράσεις: <br />«….σ' εκείνον που τον έμαθαν να πιστεύει πως όταν πεθάνει, θα μεταναστέψει σε κάποια υπερουράνια Αμερική….» <br />Και «….αρνήθηκαν να παρηγορηθούν με την ψευτιά για μια ζωή μετά θάνατο…» αυτά δηλαδή που ισχυρίζεται ότι γνωρίζει το ισχύον δόγμα , όπως τα ισχυρίζεται και τα περιγράφει, δηλαδή κολάσεις και παραδείσους… Εκεί θέλησα να εστιάσω.Σείριοςhttps://www.blogger.com/profile/00803232047212883657noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1023514428780876668.post-1614394967927783752011-07-25T21:42:44.983+03:002011-07-25T21:42:44.983+03:00δυστυχώς ο δάσκαλος έπεσε έξω... θανατος= καταστρο...δυστυχώς ο δάσκαλος έπεσε έξω... θανατος= καταστροφη του ανθρωπινου υλικού σώματος-κέλυφος της αθάνατης συνείδησης, και αυτα δεν τα λεω γιατι "πιστευω" κατι αλλα γιατι σε μικρη, πολυ μικρη ηλικια να εχω ακουσια το λεγομενο αστρικο ταξιδι. αρα γνωριζω επιστημονικα απο πρωτο χερι οτι υπαρχει μια παραλληλη διασταση οπου υπαρχουμε χωρις υληAnonymousnoreply@blogger.com