Α.Τ.Ι.Α. ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΜΕΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Πριν λίγες δεκαετίες, όποιος τολμούσε να μιλήσει για εξωγήινους, αυτομάτως χαρακτηρίζονταν «γραφικός» «ανόητος» «φαντασμένος» και άλλα παρόμοια. Υπήρχε μια αμετακίνητη άρνηση για το θέμα, και ο αλαζών γήινος άνθρωπος πίστευε ότι είναι ο μοναδικός κάτοικος του σύμπαντος. Απέκλειε την ύπαρξη άλλων κατοικημένων πλανητών στο σύμπαν, και η γελοιοποίηση της υπόθεσης «εξωγήινοι», (όπως πιστεύουμε) ήταν σίγουρα εσκεμμένη αλλά και επιτυχημένη. Πέρασαν όμως τα χρόνια, εξελίχτηκε η τεχνολογία και μαζί και τα μυαλά των ανθρώπων. Ώσπου, για κάποιο χρονικό διάστημα στο πρόσφατο παρελθόν, «δειλά-δειλά» ακούγαμε εκείνο το… «είναι πολύ εγωιστικό να πιστεύουμε ότι είμαστε μόνοι στο σύμπαν». Δεν είναι (μόνο) εγωιστικό το να πιστεύουμε ότι είμαστε μόνοι στο σύμπαν, αλλά εντελώς αφύσικο. Όπως έχει αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση, ο ανθρώπινος οργανισμός είναι μια μικρογραφία του σύμπαντος, του συμπαντικού οργανισμού. Φανταστείτε λοιπόν ένα ζωτικό όργανο του ανθρωπίνου σώματος, ας πούμε το ήπαρ, να λειτουργεί και να σφύζει από ζωή, και όλο το υπόλοιπο σώμα, ο υπόλοιπος οργανισμός, να μην έχει τίποτα ζωντανό. Δεν είναι αφύσικο; Ανέκαθεν για μας τους λάτρεις της αναζήτησης, συνέβαινε και συμβαίνει να βρισκόμαστε ανάμεσα στην συμβατική και στην μη συμβατική επιστήμη. Ανάμεσα στην συμβατική και μη συμβατική θρησκεία κλπ. Δεν απορρίπτουμε τίποτα χωρίς έρευνα και κριτική σκέψη, δεν καταπίνουμε αμάσητο ότι μας σερβίρουν και προπαντός ερευνούμε περισσότερο και βαθύτερα, αυτά που δεν δέχεται το κατεστημένο και η συμβατική επιστήμη ή θρησκεία. Σύμβαση, σημαίνει συμφωνία. Κάθε τι συμβατικό, είναι προϊόν συμβάσεων δηλαδή συμφωνιών. Πάρτε παράδειγμα της οικουμενικές συνόδους. Κάθε νέα σύνοδος, ακύρωνε της αποφάσεις της προηγούμενης . Άλλο παράδειγμα, η Αποκάλυψη που στην αρχή ήταν απαγορευμένο και εκτός εκκλησίας βιβλίο και σε κάποιο χρονικό σημείο, έπαψε να απαγορεύεται (ασχέτως ποια είναι η γνώμη μας για αυτήν). Ένα άλλο σημαντικό παράδειγμα είναι και η ιστορία του Τέσλα, ο οποίος οραματιζόταν έναν κόσμο που θα μπορούσε να φτιάξει με τις γνώσεις του, αλλά το κατεστημένο δεν του το επέτρεψε…Η συμβατική επιστήμη λοιπόν σήμερα, επιτέλους δέχεται ότι είναι πολύ πιθανόν να υπάρχει ζωή και άλλου στο σύμπαν, αλλά δεν μπορεί να μην έχει και κάτι, που να αρνείται. Αρνείται πεισματικά ότι μας έχουν επισκεφτεί εξωγήινοι. Ειδικά εδώ στην Ελλάδα, αυτή η άρνηση καλά κρατεί. Εδώ στην πατρίδα μας, για να έχει κάτι ισχύ και να το λάβει σοβαρά υπ΄ όψιν του ο κόσμος, πρέπει να το πουν στις ειδήσεις των 8:00. Αλλιώς δεν ισχύει…

Ο υπόλοιπος πλανήτης στην κυριολεξία «βουίζει». Οι θεάσεις έχουν πληθύνει στις μέρες μας περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο της (γνωστής) ιστορίας της ανθρωπότητας. Έχουν γίνει ειδικά συνέδρια με θέμα τα ΑΤΙΑ. Άρχισαν να μιλούν πλέων ανοιχτά διάφορα επίσημα στόματα του εξωτερικού, όπως ο πρώην υπουργός αμύνης τους Καναδά ο οποίος είπε πως είναι πλέων παρωχημένο να συζητάμε για την ύπαρξη ή μη των ΑΤΙΑ. Είπε μάλιστα πως τα μαχητικά που καταδιώκουν UFO, καταστρέφονται από άγνοια των πιλότων, διότι το μαγνητικό πεδίο που υπάρχει γύρω από τους ιπταμένους δίσκους δεν είναι συμβατό με τα γήινα σκάφη και άρα καταστροφικό. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Paul Hellyer, οι εξωγήινοι αποφεύγουν τους γήινους για το καλό των δεύτερων. Περιληπτικά ο Καναδός πολιτικός είπε: «Δεκαετίες πριν οι επισκέπτες από άλλους πλάνητες μας είχαν προειδοποιήσει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας. Αλλά εμείς αντί να λάβουμε σοβαρά όσα μας είπαν τους θεωρήσαμε ως απειλή και αποφασίσαμε να πυροβολήσουμε πρώτα και μετά να ρωτήσουμε. Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα ήταν να χαθούν μερικά από τα αεροπλάνα μας, και αιτία ήταν η δική μας βλακεία. Ο Wilbour Smith, ένας από τους πρώτους καναδούς που ανέλαβε ενεργό ενδιαφέρων για το θέμα, ρώτησε τους επισκέπτες σχετικά με την τυχαία καταστροφή των αεροσκαφών μας τα οποία πετούσαν κοντά σε ιπτάμενους δίσκους. Η απάντηση που πήρε και αυτά είναι λόγια του Wilbour, ήταν: Τα αεροσκάφη σας καταστράφηκαν λόγω της κολοσσιαίας βλακείας των πιλότων. Και πως οι επισκέπτες πήραν διορθωτικά μέτρα για την αποφυγή των αεροσκαφών. Διότι το βαρυτικό πεδίο γύρω από τους ιπταμένους δίσκους αλλοιώνει την αντοχή του γήινου υλικού των αεροπλάνων και αυτά διαλύονται». Και έχουμε από την άλλη δηλώσεις επιστημόνων, που λένε πως ίσως να υπάρχουν εξωγήινοι αλλά δεν έχουμε απολύτως καμία απόδειξη ότι μας έχουν επισκεφτεί. Άλλωστε οι αποστάσεις είναι ασύλληπτες για ένα τέτοιο ταξίδι. Βεβαίως και είναι αδύνατον να διανύσει κανείς έστω και τέσσερα έτη φωτός που βρίσκεται το κοντινότερο μας αστέρι, το Α’ Κενταύρου. Είναι αδύνατον να γίνει αυτό με την μέχρι τώρα γήινη τεχνολογία. Και ερωτώ: Πως γνωρίζουν οι γήινοι, τι τεχνολογία χρησιμοποιούν οι εξωγήινοι; Και γιατί οι γήινοι βγάζουν συμπεράσματα σύμφωνα με τις γήινες γνώσεις τους; Έχουν ανακαλύψει όλους τους φυσικούς νόμους, που ίσως χρησιμοποιούν οι επισκέπτες; Οι πληροφορίες μας, λένε ότι, μπροστά σε αυτά που πρόκειται να ανακαλύψει η γήινη επιστήμη, αυτή βρίσκεται ακόμη σε βρεφική ηλικία. Παρ όλα αυτά όμως δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι οι επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα, ανοίγουν όλα τα χαρτιά τους και λένε στον κόσμο όλα όσα γνωρίζουν. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να το πιστεύει αυτό. Κάποτε σε τηλεοπτική εκπομπή, είπε κάποιος , πως ότι και να λέει ο κάθε ανώνυμος, δεν έχει βαρύτητα ο λόγος του. Αν όμως μιλήσει ανοιχτά κάποιος επώνυμος επίσημα, τότε θα αρχίσουν να «κελαηδούν» πολλά επίσημα στόματα… Ο λόγος που κάθισα να γράψω όλο αυτό το κείμενο ήταν μια δήλωση ενός επιστήμονος που διάβασα. Ειλικρινά ήταν μεγάλος ο πειρασμός και δεν μπόρεσα να αντισταθώ και να μη σχολιάσω. Είπε λοιπόν πως δεν μπορεί να δεχτεί «τις αναφορές που γίνονται για τα δεκάδες διαφορετικά μοντελάκια διαστημοπλοίων που κατά καιρούς μας αναφέρουν ότι παρατηρούνται στο ουρανό. Αν ερχόταν ένας διαστημικός πολιτισμός τεχνολογικά αναπτυγμένος εδώ δεν θα ερχόταν με δεκάδες διαφορετικά μοντέλα αλλά με ένα και συγκεκριμένο». Συγγνώμη αλλά πώς να αντισταθώ και να μη σχολιάσω; Ενώ αποκλείει την έλευση των εξωγήινων, δηλαδή ακόμη και να υπάρχουν δεν ήρθαν ποτέ, άρα έχουμε πλήρη άγνοια, συγχρόνως γνωρίζει ότι δεν θα ερχόταν με δεκάδες διαφορετικά μοντέλα αλλά μόνο με ένα και συγκεκριμένο». Πως βγαίνει αυτό το συμπέρασμα; Εδώ εμείς οι «πρωτόγονοι» και έχουμε εκατοντάδες και πάρα πάνω, διαφορετικά είδη οχημάτων πλοίων και αεροσκαφών. Οι εξωγήινοι γιατί να μην έχουν; Και πως ξέρουμε ότι έρχονται μόνο από ένα σημείο του σύμπαντος; Έχουμε αναφορές για μητρικά σκάφη, θυγατρικά και υποθυγατρικά, και έχουμε την δήλωση ότι «δεν θα ερχόταν με δεκάδες διαφορετικά μοντέλα αλλά με ένα και συγκεκριμένο». Ποιά από τις δυο περιπτώσεις είναι η πιθανότερη; Φταίω εγώ που σχολιάζω; Τέλος πάντων, ακόμη και αν δεν πάρουμε ποτέ απαντήσεις για όλα αυτά σε αυτήν την ζωή, σε αυτόν τον πλανήτη, στις τρεις διαστάσεις που ζούμε, είναι πανέμορφο και μαγικό το ταξίδι της αναζήτησης και μόνο όποιοι συνταξιδεύουν μαζί μας μπορούν να το καταλάβουν. 
Εδώ είναι οι δηλώσεις του πρώην υπουργού άμυνας του ΚαναδάYouTube - Αποκαλύψεις για τα ΑΤΙΑ από Καναδό Υπουργό Άμυνας 
Εδώ είναι οι δηλώσεις του αστροναύτη Εντιγκαρ Μιτσελ. Greektube - Αστροναύτης Δρ.Έντγκαρ Μίτσελ δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν!  
Και εδώ οι δηλώσεις των δικών μας επιστημόνων. http://www.pyles.tv/synendefxeis-kai-afieromata/Earth-Sos-7.aspx Οι δηλώσεις είναι αντικρουόμενες και ο κάθε ένας είναι ελεύθερος να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα…

ΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2010 ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗ ΤΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ ΤΡΥΦΩΝΑ ΟΛΥΜΠΙΟΥ, ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ, ΚΑΘΩΣ και ΟπτικοακουστικO υλικO ΤΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ 2010 ΕΔΩ: ΜΟΥΣΑΙΟΣ - ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2010

Ο ΝΑΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ, Ο ΝΑΟΣ ΠΟΥ ΔΟΝΕΙΤΑΙ... #1

Το Ιερό του Απόλλωνα στην Ηλεία, αλλά και ο Δελφικός Ναός κρύβουν σύμφωνα με τους ερευνητές, κάποια αναπάντεχα μυστικά. Οι αρχαίοι Ελληνικοί Ναοί δεν ήταν τυχαία αρχιτεκτονήματα. Σίγουρα, δεν κατασκευάστηκαν μόνο για να στεγάσουν τη αρχαία λατρεία, αλλά και για να αποτυπώσουν την αρμονία του Σύμπαντος. Μέσα τους είναι εγγεγραμμένη η βαθιά γνώση που συνδέει τη Γη με τον Ουράνιο θόλο, τον άνθρωπο με το ’Άπειρο. Ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες Ηλείας κρατά επίσης, κάποια αναπάντεχα μυστικά βαθιά κρυμμένα. Κυριολεκτικά βαθιά στα θεμέλια του. Αυτά που οι κλασικά σκεπτόμενοι επιστήμονες χαρακτήρισαν «σαθρά» δίχως να καταλάβουν το «μυστικό» που κρύβεται εκεί.

Οι πρώτες περίεργες ενδείξεις προέκυψαν από σχετική έρευνα του αρχαιολόγου Cooper, ο οποίος το 1972 έκανε κάποιες τομές στα θεμέλια του Ναού. Αυτό που ανακάλυψε είναι πως ολόκληρο το οικοδόμημα στηρίζεται πάνω σε μία ασυνήθιστη υπόγεια βάση. Στην ανατολική πλευρά του Ναού υπάρχει σε βάθος δύο μέτρων, ένα στρώμα προσεκτικά λαξευμένου βράχου, με κλίση προς το Νότο. Πρόκειται για ένα κεκλιμένο επίπεδο, δηλαδή. Στη νότια πλευρά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί ο Ναός «κάθεται» πάνω σε φερτά υλικά, σε αναρρίμματα και συγκεκριμένα σε ένα στρώμα από κιτρινωπό πηλώδες χώμα και βότσαλα θαλάσσης. Το αποτέλεσμα; Ολόκληρος ο Ναός «γλιστράει και περιστρέφεται αργά γύρω από έναν κατακόρυφο άξονα στην Νοτιοανατολική γωνία του. Για να διευκολυνθεί αυτή η περιστροφή και να αποσβένονται οι κραδασμοί, ολόκληρη η βάση του Ναού είναι κατασκευασμένη από αλλεπάλληλα στρώματα πλακών που συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικούς συνδετήρες γύρω από τους οποίους έχει χυθεί μόλυβδος, όπως έγραψε το περιοδικό Τηλέραμα.Παρόμοιες συνδέσεις έχουν παρατηρηθεί και στο δάπεδο του Ναού της Προναίας Αθηνάς στους Δελφούς, στο μυστηριώδες κτίσμα που είναι γνωστό με το όνομα «θόλος». Γιατί όμως, να έχει κατασκευαστεί έτσι ο Ναός του Απόλλωνα στις Βάσσες; Σίγουρα δεν είναι τυχαίο συμβάν, αλλά ούτε και κατασκευαστική αβλεψία. Κατά την άποψη του Γυμνασιάρχη-Μαθηματικού Στέλιου Πετράκη, ο Ναός γλιστράει και περιστρέφεται, όπως διαπιστώνουν οι αρχαιολόγοι, όχι τυχαία, αλλά σκόπιμα. Πρόκειται για ένα προσεκτικά προμελετημένο επίτευγμα των αρχαίων κατασκευαστών του. Η ιδιότυπη βάση του Ναού κατασκευάστηκε αφού προηγουμένως υπολογίστηκαν πολύ προσεκτικά το βάρος του και η γωνία στροφής του, έτσι ώστε μέσα σε ένα χρόνο «μετακινείται» κατά 50 πρώτα και 2 δεύτερα της μοίρας. Εδώ είναι που αρχίζουν οι εντυπωσιακές θεωρίες, γιατί τα 50΄ και 2΄΄ της μοίρας είναι ετήσιας μετάπτωσης των Ισημεριών!

Το αποτέλεσμα είναι η «ολίσθηση» προς τα πίσω του Βόρειου Πόλου του Ουρανού. Αυτή τη μεταβολή την είχαν υπολογίσει ακριβώς οι αρχαίοι κατασκευαστές του Ναού και γι' αυτόν το λόγο είχαν διαμορφώσει έτσι τα θεμέλια του, ώστε να μπορεί να περιστρέφεται και να παρακολουθεί στο πέρασμα των αιώνων τη μετάπτωση των Ισημεριών. Αυτή την άποψη την υποστηρίζει ένθερμα ο Στέλιος Πετράκης, ο οποίος έχει υποβάλει και σχετική μελέτη στη Μαθηματική Εταιρεία Πατρών. Σύμφωνα με τους μαθηματικούς και αστρονομικούς υπολογισμούς του, λοιπόν, ολόκληρος ο Ναός περιστρέφεται συμπεριφερόμενος σαν μια «συσκευή» παρατήρησης του Ουράνιου θόλου και συντονισμού της με το Βορρά, τον Πολικό Αστέρα. Την εποχή που χτίστηκε ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα, ο Πολικός Αστέρας ήταν ο Α΄ του Αστερισμού του Δράκοντα. Στο διάστημα των χιλιετιών που κύλησαν και λόγω της μετάπτωσης των Ισημεριών, που αναφέραμε, τη θέση του Πολικού Αστέρα κατέλαβε ο Α΄ της Μικρής ’Αρκτου.

«Σκέφτηκα» αναφέρει ο Στέλιος Πετράκης «πως αν η θεωρία μου για τη λειτουργία του Ναού και ως συσκευής παρατήρησης του Ουράνιου θόλου είναι σωστή τότε θα έπρεπε να έχουμε ακόμα και σήμερα τις αποδείξεις για την εναρμόνιση του με την ουράνια γεωμετρία. Ο άξονας του, όπως διαγράφεται από τον προσανατολισμό του και από τις πλάκες του δαπέδου, είναι στραμμένος προς τον Ουράνιο Βορρά. Πριν από 2.400 χρόνια έδειχνε τον Α΄ του Δράκοντα. Σήμερα θα έπρεπε να «δείχνει» τον Α΄ της Μικρής ’Αρκτου» Και έτσι είναι. «Διαπίστωσα ιδίοις όμμασι το φαινόμενο, στις 2 Αυγούστου του 1972», αναφέρει ο Στέλιος Πετράκης και εξηγεί: «Περίμενα υπομονετικά να νυχτώσει, έχοντας σταθεί πίσω από τον κυκλικό βωμό που βρίσκεται στο εσωτερικό του Ναού. Όταν τα αστέρια εμφανίστηκαν είδα πως προεκτείνοντας νοερά τις δύο βόρειες μεσαίες κολόνες προς τον ουρανό συναντούσα ανάμεσά τους, στο κέντρο ακριβώς, τον Ισημερινό Πολικό Αστέρα, τον Α΄ της Μικράς Άρκτου»

Για πολλούς συντηρητικά σκεπτόμενους, ενδεχόμενα σαν και αυτό της τεχνητής ολίσθησης του Ναού είναι απίστευτα, ωστόσο οι μαθηματικοί και αστρονομικοί υπολογισμοί τα αποδεικνύουν υπενθυμίζοντας μας πως καμιά φορά ο πολύς ορθολογισμός ή και η επιστημονική αλαζονεία μπορεί να αποκλείσουν εκδοχές που, ενώ δείχνουν απίστευτες, είναι ίσως οι πραγματικές.

Πηγη: http://www.xrysalogia.gr/vasses2.html

Στο βίντεο ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα, χωρίς τις τέντες που τον καλύπτουν σήμερα…

Συνέχεια: ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ: Ο ΝΑΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ, Ο ΝΑΟΣ ΠΟΥ ΔΟΝΕΙΤΑΙ... #2

Ο ΝΑΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ, Ο ΝΑΟΣ ΠΟΥ ΔΟΝΕΙΤΑΙ... #2

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ : "ΕΡΕΥΝΩ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ"

Ο συγγραφέας παρουσιάζει μία θεωρία για τον Ναό του Επικουρείου Απόλλωνος και προκαλεί για την επιβεβαίωσή της.

Ο Κύριος Στυλιανός Πετράκης υποστηρίζει πως ο Ναός κατασκευάστηκε κατά τέτοιο τρόπο διαμορφώθηκε-λαξεύτηκε σε κεκλιμένο βράχο, όπου τοποθετήθηκαν από τους αρχαίους τεχνίτες του, ένα στρώμα αργίλου, ένα στρώμα με βότσαλα θαλάσσης, ούτως ώστε να τεθεί η βάση του Ναού επάνω από αυτή την διαστρωμάτωση. Ώστε να περιστρέφεται περί του άξονά του και να ακολουθεί την μετάπτωση των Ισημεριών (δηλαδή έχει μία ολίσθηση 50' και 2'' της μοίρας).

Γράφει λοιπόν ο Κύριος Πετράκης : Θα ήθελα να διατυπώσω τη γνώμη μου για τη σκοπιμότητα και τη λειτουργική του ναού του Επικουρείου Απόλλωνα, που βρίσκεται κοντά στην Ανδρίτσαινα στην Αρκαδία. Τότε το 1972 πήγα να μελετήσω τον προσανατολισμό, του άξονα του Ναού. Επειδή δεν κρατούσα πυξίδα, όπως ξανάγραψα, έμεινα και βγήκαν τα άστρα. Προέκτεινα τον άξονα του Nαoύ όπως παριστάνεται από τις ορθογώνιες πλάκες του ανώμαλου τώρα δαπέδου προς τον ουρανό και συνάντησα τον σημερινό πολικό αστέρα το α της Μικρής `Αρκτου. Είχε λοιπόν ένα θαυμάσιο προσανατολισμό από νότο προς Βορρά. 'Όμως παρατήρησα, ότι ο Ναός έχει υποστεί μεγάλη φθορά, καθιζήσεις στο δάπεδο και στα νότια σκαλοπάτια, οι κίονες έχουν φύγει από την κατακόρυφο και μάλιστα ένας στην Νοτιοανατολική γωνία έχει σπάσει σαν να είχε πάθει μια στρέψη από μετατόπιση ή από μια ολίσθηση προς Νότο ολόκληρου του Ναού. Δεν μπορούσα να εξηγήσω τη μεγάλη αυτή κατασκευαστική φθορά του Ναού.

Εκεί στο Ναό συνάντησα τον κ. Πρίγκουρη, διευθυντή τότε της βιβλιοθήκης της Ανδρίτσαινας και του είπα το σκοπό μου και τι βρήκα πάνω στον Ναό και τις παρατηρήσεις μου. Του έδωσα συνάντηση για το βράδυ και μου είπε. Εδώ και τέσσερα χρόνια κάποιος Αμερικανός αρχαιολόγος ο Κούπερ κάνει πηγάδια γύρω στα θεμέλια του ναού για να δει την στερεότητα των, για να τον αναστηλώσει κάποιο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο. Βρήκε, μου είπε, ότι τα θεμέλια στην ανατολική πλευρά κάθονται, σε βάθος δύο περίπου μέτρων, πάνω σε επίπεδο λαξευμένου βράχου. Συνάντησε τούνελ στα θεμέλια, βότσαλα θαλασσινά, και όπως γράφει κ. Θάνος Παπαθανόπουλος στο τεύχος 29 Δεκεμβρίου 1988 του περιοδικού. «Αρχαιολογία» στα θεμέλια υπάρχει ένα στρώμα από κιτρινοκόκκινο πηλώδες χώμα σε όλη την έκταση.

Στη νότια πλευρά ο Κούπερ βρήκε ότι ο ναός έχει φύγει από τη θέση του και κάθεται πάνω σε αναρρίμματα, μπάζα. Το σχέδιο της αναστήλωσης εγκαταλείφθηκε. Παρουσιάστηκε λοιπόν σε μένα ένα δύσκολο πρόβλημα. Πώς έφυγε ο ναός από τα θεμέλιά του και όμως ο άξονάς του να δείχνει τον βορρά, ο ναός είναι έτοιμος ύστερα από μερικές εκατοντάδες χρόνια να σωριαστεί καθώς βρίσκεται στην πλαγιά του υψώματος προς δυσμάς σε ένα βάραθρο. Διάβασα πολλά για το ναό, αλλά σύγχρονα πλούτιζα τις γνώσεις μου γύρω από την άγνωστη για μας σοφία των κατασκευαστών των αρχαίων ναών και μνημείων όπως έγραψα σε προηγούμενο κεφάλαιο.

Του είπε πάλι ο κ. Πρίγκουρης, όταν βρισκόμαστε πάνω στο ναό, ότι δεξιά του Ναού, βλέποντας προς Βορρά και σε μια ψηλότερη κορυφή της οροσειράς υπάρχει ένας άλλος ναός που και κείνος έχει τον άξονά του προς Βορρά. Οι σύγχρονοι μελετητές και οι αρχαιολόγοι λένε ότι ο ναός έχει υποστεί αυτή τη φθορά από τους σεισμούς και τις λεηλασίες από τους διάφορους αρχαιοκάπηλους. Όμως όλα αυτά δεν δικαιολογούν την περίεργη μετατόπιση και στρέψη του Ναού και τις καθιζήσεις στο δάπεδο.

Αλλά ας έλθουμε τώρα στην αστρονομία. 'Έχουμε βρει πάλι από τους αρχαίους ότι ο Πολικός Αστέρας, δηλαδή το σημείο του Ουρανού που συναντά η προέκταση του άξονα της γης, στην εποχή των πυραμίδων ήταν ένας άλλος αστέρας. 'Ήταν το Α του αστερισμού του Δράκοντα. Παραδεχόμαστε, και είναι σωστό, ότι ένεκα της μετάπτωσης των Ισημεριών ο Βόρειος Πόλος του Ουρανού που μπορεί να μην είναι πάνω σε αστέρα μετακινείται και σε διάστημα 26.000 ετών διαγράφει ένα μικρό κύκλο με κέντρο τον πόλο της εκλειπτικής. Πόλος της εκλειπτικής είναι ένα σταθερό σημείο του Ουρανού που βρίσκεται αν φέρουμε τη κάθετο από τον 'Ήλιο προς την εκλειπτική. Την περίοδο των 26.000 ετών την έλεγαν οι αρχαίοι Πλατωνική περίοδο. Δεν διάβασα όμως ακόμη κάτι σχετικό με τις αστρονομικές εργασίες του Πλάτωνα και των μαθητών του. 'Όποιος τις γνωρίζει μπορεί να μου γράψει.

Η μετάπτωση των Ισημεριών κατά 50,2 δεύτερα λεπτά της μοίρας κάθε χρόνο προξενεί την συστολή του χρόνου και τη μετατόπιση των ζωδίων ανάμεσα στους αστερισμούς. Δηλαδή το ζώδιο του Κριού μπήκε στον αστερισμό των Ιχθύων.

Εμείς σήμερα παραδεχόμαστε ότι ο 'Ίππαρχος ο Ρόδιος, δηλαδή από το νησί Ρόδο το 200 π.Χ. ανακάλυψε τη μετάπτωση των Ισημεριών. Αν όμως μελετήσουμε τους Ορφικούς ύμνους και ιδιαίτερα τον ύμνο του Απόλλωνα και τον Πλάτωνα θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι πολύ παλαιότερα οι αρχαίοι γνώριζαν το φαινόμενο και μας το αποτύπωσαν στο Ναό του Επικουρείου Απόλλωνα. Δηλαδή έκαναν δύο Ναούς που να βρίσκονται στον ίδιο μεσημβρινό. Ο ένας είναι ο Ναός του Επικουρείου Απόλλωνα στις Βάσσες Ηλείας και ο άλλος είναι πολύ ψηλότερα στην κορυφή του βουνού Κωτυλίου που τον είχαν σαν πιλότο, σαν αφετηρία. Οι άξονες και των δύο Ναών είχαν προσανατολισμό προς Βορρά. Την χρονολογία της κατασκευής των ο γήινος μεσημβρινός, όπως και σε κάθε χρονολογία, είχε σαν προέκταση στον Ουρανό τον Ουράνιο Μεσημβρινό. Αλλά όμως με το πέρασμα των αιώνων, ο μεν γήινος Μεσημβρινός παραμένει ο ίδιος, δηλαδή ο προσανατολισμός προς Βορρά των κιόνων του Ερεχθείου και των κάθετων κιόνων του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα κλπ. δηλ. δεν αλλάζει, ενώ ο Ουράνιος Μεσημβρινός επειδή μεταβάλλεται ο Βόρειος Πόλος του ουρανού αλλάζει προς τα αριστερά κάθε έτος 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας. 'Έτσι πήγε από το Α’ του αστερισμού του Δράκοντα στο Α’ του αστερισμού της Μικρής `Αρκτου.

Πώς τώρα θα καταδείξουμε πάνω στην επιφάνεια της γης και πώς θα κάνουμε μια κατασκευή για να το μετρήσουμε; Απλούστατα, να βάλουμε ολόκληρο το Ναό του Επικουρείου Απόλλωνα να στρέφεται περί ένα κατακόρυφο υπόγειο άξονα στη Νοτιοανατολική γωνία του και να ολισθαίνει πάνω σε μια κλίνη που να έχει κλίση προς Νότο. Να υπολογίσουμε με ακρίβεια το βάρος του Ναού ώστε η γωνία στροφής κάθε έτος να είναι ίση με τη μετάπτωση των Ισημεριών.

Και τα δύο αυτά θέματα τα έλυσαν οι σοφοί κατασκευαστές του Ναού. Διάλεξαν λοιπόν οι ιερείς του Απόλλωνα στον ορεινό όγκο στις Βάσσες ένα πέτρωμα από σχιστόλιθο που να έχει κλίση προς Νότο και στην πλαγιά του κοντά στην κορυφογραμμή, αφού ισοπέδωσαν με ελαφρά κλίση το πέτρωμα, έβαλαν τα υλικά για την ολίσθηση και εκεί πάνω τοποθέτησαν πολλές πλάκες και σε πολλές στρώσεις. Οι μεγάλες πέτρινες πλάκες και οι στρώσεις συνδέονται μεταξύ των με ανοξείδωτους σιδερένιους συνδετήρες. Στο άνοιγμα που άφηνε στο σίδερο έχυναν μόλυβδο για να κρατά τους κραδασμούς. Αυτό το σίδερο και το μολύβι ήταν η αιτία να πάθει ο Ναός μεγάλες καταστροφές από τους βεβήλους. Τέτοιες συνδέσεις βλέπουμε στο δάπεδο του Ναού της Προναίας Αθηνάς στο θόλο όπως τον λέμε στους Δελφούς στα σκαλοπάτια του Θησείου και αλλού.
Ο Ναός είναι Δωρικός, αν και συνδυάζει στοιχεία και του Ιωνικού και του Κορινθιακού ρυθμού(6) Έκαμαν λοιπόν μια κλίνη, ένα στρώμα που θα περιστρεφόταν γύρω από ένα πέτρινο κατακόρυφο άξονα που θα ήταν βαθιά χωμένος στο πέτρωμα και θα βρισκόταν στην Νοτιοανατολική γωνία των θεμελίων. Εκεί επάνω σε όλο αυτό το κατασκεύασμα έβαλαν τις 36 κολόνες του Ναού με τη στέγη του αν είχε. Ο Ναός θα είχε οπτική επαφή με τον άλλο Ναό που βρίσκεται δεξιά βλέποντας προς Βορρά στην κορυφή του Κωτυλίου και θα βρισκόταν και οι δύο στον ίδιο Μεσημβρινό. Με άλλα λόγια η πυξίδα από το Ναό του Απόλλωνα με σκόπευση προς τον άλλο ναό πιλότο - σημαδούρα θα έδειχνε μηδέν. Απόσπασμα: Στυλιανού Πετράκη : "Ερευνώ Βρίσκω Και Γράφω"

Πηγή: http://www.xrysalogia.gr/vasses2.html

ΈΛΕΥΣΙΣ

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΟΥΣ

Κάπου φαίνεται ότι υπάρχει μια υπόσχεση επιστροφής των Θεών μας.

Ναι, υπάρχει. Βεβαίως υπάρχει. Υπάρχει τέτοια υπόσχεση (στον τελευταίο και αληθινό, όχι στον χαλκευμένο) χρησμό του Μαντείου των Δελφών κατά το 362 μ. Χ.: «ΕΣΘ΄ ΗΜΑΡ, ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΤΑΙ». Ναι, τώρα έφυγε ο Απόλλων, «απέσβετο και λάλον ύδωρ», εντάξει. Όμως «θα έρθει μέρα, που ο Φοίβος (Απόλλων) θα έρθει πάλι και τότε θα μείνει για πάντα». Αυτή η προφητεία της Πυθίας Νικάνδρας δίνει (κατά τους αριθμοσοφιστές) τον αριθμό 3008, ο οποίος ισούται με την φράση «Δευτέρα Παρουσία Απόλλωνος»! Δεν είναι αυτό μία υπόσχεση; Είναι! Και δεν είναι μόνο αυτός ο χρησμός. Ο Ησίοδος, δύο χιλιάδες οχτακόσια τόσα χρόνια πριν, στο ποίημά του «Έργα και Ημέραι» προφήτευσε την επιστροφή του Δία και όρισε τα σημάδια. Κατά τον ποιητή, μετά το χρυσό, το αργυρό, το χάλκινο και το ηρωικό γένος κατά σειράν ήρθε το σιδερένιο γένος, το τελευταίο, αυτό στο οποίο ανήκουμε και εμείς. Για το γένος αυτό, πριν την έλευση του επόμενου γένους, του χρυσού που θα επιστρέψει, ο Ησίοδος καταγράφει την παρακμασμένη εποχή του (και την εποχή μας) και αναφωνεί:

Και συνεχίζει: Ο Δίας λοιπόν - κατά τον Ησίοδο - θα κάνει επέμβαση για να τελειώσει η εποχή του σιδερένιου γένους, δηλαδή η εποχή του δικού μας γένους. Πότε; Όταν ...;

Όμως, πέραν αυτών, η πιο ενδιαφέρουσα (και κωδικοποιημένη) προφητεία βρίσκεται μέσα στο ίδιο το Ελληνικό αλφάβητο. Δεν είναι μόνο μια προφητεία. Είναι μια θεϊκή υπόσχεση. Και ταυτόχρονα μια προσευχή. Κάλλιστα στην θέση του «πάτερ ημών» μπορεί να βάλει ο Έλληνας την «αλφαβήτα» του για να προκαλεί κραδασμικές εκπομπές στο Σύμπαν. Εδώ που τα λέμε, αυτό το κάνει ο Έλληνας έτσι κι αλλιώς, διότι μιλά την Ελληνική γλώσσα, προφέρει τους θεϊκούς φθόγγους, έστω κι αν αυτή η γλώσσα που μιλά σήμερα είναι κουτσουρεμένη, βομβαρδισμένη, όπως ο λεηλατημένος Παρθενών, ο οποίος, παρά τα βαθιά τραύματά του, είναι μυστηριακά πανέμορφος! Σε μια πολύ προχωρημένη εκδοχή, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι, όσο υπάρχει ζωντανή η Ελληνική γλώσσα και μιλιέται, ο πλανήτης αποκλείεται να χαθεί, επειδή έχει την προστασία των «θεών».

Όπως αποκαλύπτει ο γνωστός για τους λεξαρίθμους του εκπληκτικός μαθηματικός Ελευθέριος Αργυρόπουλος, ο οποίος ακολουθεί την Πυθαγόρεια λογική, «η ίδια η Ελληνική γλώσσα είναι ο Θείος Λόγος» και αυτό αποδεικνύεται από την εξής ισοψηφία: Ο αριθμός 1242 ισούται με την φράση «η γλώσσα», ταυτόχρονα όμως και με την φράση «ο Θεός Λόγος εστί»! Αλλά ποια άλλη γλώσσα, πλην της Ελληνικής, διαθέτει μαθηματικές αποδείξεις, ότι «είναι ο Θείος Λόγος»; Καμία!
Τάχα να γίνεται αντιληπτό πλέον τι σημαίνει να μιλάς Ελληνικά και όχι Αγγλικά; Να σημαίνει άραγε και ότι το «εν αρχή ην ο Λόγος», σημαίνει λογικά και ότι «εν αρχή ην ο Έλλην»; Τους δε φέροντες τον τίτλο «Έλλην» ή τους αρνούμενους να τον αποκηρύξουν, είναι γνωστό πλέον, ότι σφαγίασαν κατά εκατομμύρια οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες, με κορυφαίο εξ αυτών τον Θεοδόσιο, όταν γκρέμιζε «τα είδωλα» και επέβαλλε δια ροπάλου τον Παυλιανισμό στον Ελληνικό χώρο. Πόσοι σύγχρονοι Έλληνες γνωρίζουν και αξιολογούν ως ολετήρα του Ελληνισμού τον περίφημο Ιουστινιάνειο Κώδικα, (να σημειωθεί, ότι αποτέλεσε και την βάση της σύγχρονης νομικής επιστήμης) ο οποίος στερεί τα πολιτικά δικαιώματα από όποιον Έλληνα αρνείται να δεχτεί το «σωτήριον βάπτισμα» του Χριστιανού; Και δεν είναι μόνο αυτό! Απαγορεύει στον «αμαρτωλό» και τον «ειδωλολάτρη» Έλληνα να είναι ιδιοκτήτης κινητής ή ακίνητης περιουσίας, του αφαιρείται δια νόμου ό,τι έχει και δεν έχει, ο Νόμος τον εγκαταλείπει «εις την ένδειαν» και επιπλέον του επιβάλλονται οι «έσχατες τιμωρίες». Απαγορεύεται επίσης να διδάσκουν στις Σχολές της Βυζαντινής αυτοκρατορίας «όσοι πάσχουν από την νόσο και την μανίαν των ανόσιων Ελλήνων, ώστε να μη μπορούν πια να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες» ...;

Λοιπόν, τα γράμματα του Ελληνικού αλφάβητου είναι 24, αλλά κάποτε ήταν 28. Στοιχεία των λέξεων και ταυτόχρονα στοιχεία της αρίθμησης. Υπήρχαν ακόμη τα γράμματα Στίγμα, δίγαμμα, Κόππα και Σαμπί. Η Ελληνική είναι μαθηματική γλώσσα. Γνωρίζοντας δε τα παραπάνω, γεννιέται το ερώτημα: Τάχα να γίνεται αντιληπτό στους «Έλληνες» ποια υπερεπιστημονική γνώση, ποια υπέρτατη σοφία αναδύεται από την ανά - γνωση ή την ομιλία της (πρωτογενούς και όχι της «εξελιγμένης») Ελληνικής γλώσσας;

Δεν έχουμε την φιλολογική δικαιοδοσία να κάνουμε την γραμματολογική ανάλυση, θ΄ ασκήσουμε όμως το δικαίωμα να υιοθετήσουμε την ανάλυση που έκαμαν άλλοι, την οποία μπορεί ο καθένας να βρει για να κρίνει την αξιοπιστία της. Ας βρει ο καθένας την δική του απάντηση στο ερώτημα γιατί η «αλφαβήτα» μας είναι μια προσευχή των Ελλήνων για να επιστρέψουν οι «θεοί» ή γιατί ταυτόχρονα η «αλφαβήτα» μας αποτελεί την υπόσχεση των «θεών», ότι, αν και έφυγαν, θα επιστρέψουν. Και, αν δεν επιστρέψουν αυτοπροσώπως, θα επιστρέψει το πνεύμα τους, επειδή όλα όσα δοκίμασε στο μεταξύ η ανθρωπότητα είναι πλέον αυταπόδεικτο, ότι απέτυχαν ή παρήκμασαν, έφθασαν στον πάτο. Αφήνοντας στην ευθύνη και στο κέφι του καθενός την έρευνα για το πώς και το γιατί, εμείς θα μεταφέρουμε μόνο την αποκαλυπτική ερμηνεία του Ελληνικού αλφάβητου, την οποία οι εραστές της Ελληνικής γλώσσας ανακάλυψαν και με βάση την Ερμητική φιλοσοφία ερμήνευσαν.
Να σημειωθεί και σε παρένθεση, ότι κακώς γίνεται λόγος για θεούς, είναι μια παρεξήγηση αυτό, θεός για τους πρωτόγονους μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε σύγχρονος, ακόμα κι ένας από μας! Φανταστείτε τι θα ήταν για τους πρωτανθρώπους της λίθινης εποχής ένας σύγχρονος ιδιοκτήτης ελικοπτέρου!
Λοιπόν, όταν μιλάμε (καλά και όχι ανάπηρα) Ελληνικά ή απλώς εκφωνούμε την «αλφαβήτα» μας, στην ουσία κάνουμε την εξής κωδικοποιημένη προσευχή, δονούμαστε σε ανώτερες συχνότητες, δονούμε και τον κόσμο όλο:
"Ήλιε Νοητέ, Εσύ που είσαι το Φως, έλα στη Γη. Κι Εσύ, ήλιε ορατέ, ρίξε τις ακτίνες σου στη λάσπη που ψήνεται. Ας γίνει ένα καταστάλαγμα, για να μπορέσουν τα Εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν και να σταθούν πάνω στη δονούμενη γη. Ας μην επικρατήσει η νύχτα που είναι το μικρόν και κινδυνέψει να σβήσει το απόσταγμα του πυρός μέσα στη λάσπη που κοχλάζει. Και ας αναπτυχθεί η Ψυχή που είναι το μέγιστο και το σημαντικότερο όλων».

Η «προσευχή» αυτή περιέχει την συνθήκη της απόλυτης συμμετοχής του ανθρώπου σε κάθε έλευση του Φωτός, σε κάθε παρουσία του (Ενός) Θεού. Αποκλείει την εξ αποκαλύψεως αλήθεια ή τον «από μηχανής θεό», αποκλείει τους Μεσσίες, τους μεσίτες και τους Σωτήρες. Εστιάζει στην ατομική αλλά και την συλλογική ευθύνη, εστιάζει στην απευθείας επαφή της Ψυχής με τον Θεό. Πρόκειται για την συμμετοχή του ανθρώπου, η οποία είναι αναγκαία προϋπόθεση της θείας φροντίδας. Περιέχει επίσης την ελπίδα του ανθρώπινου γένους, περιέχει την λύτρωση του σιδερένιου γένους, αλλά και την (κρυμμένη) γνώση του (ίσον την προφητεία) της επανόδου των θεών, της εβδόμης αποστολής του Διός. Θυμηθείτε πάλι τι λέει ο Ησίοδος: «Δεν έχει επικρατήσει το κακό. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Άρα υπάρχει ακόμη ελπίδα. Όμως τα καλά είναι ανακατεμένα με τα κακά». Περιέχει, ναι, και την υπόσχεση, ότι θα επιστρέψουν τα ανώτερα εκείνα όντα, οι Έλληνες, οι δάσκαλοι της ανθρωπότητας, θα επιστρέψει το αρχαίο (προκατακλυσμιαίο) Ελληνικό πνεύμα και είναι κοσμική ανάγκη να γίνει αυτό, απόδειξη ότι το Ελληνικό αλφάβητο, πηγή και μήτρα όλων των γήινων γλωσσών, δεν είναι ανθρώπινη αλλά «θεϊκή» κατασκευή, άρα για τους ανθρώπους δοτή, άρα συμβόλαιο και υπόσχεση των «θεών», η οποία αποκλείεται ν΄ αθετηθεί. Τα σημάδια τα περιέγραψε ο Ησίοδος, ήξερε αυτός και από τα προηγούμενα γένη, άρα υπήρξαν οι «θεοί» και, αφού υπήρξαν, υπάρχουν, αφού δεν πέθαναν ποτέ, αφού δεν μάθαμε ποτέ για τον θάνατό τους, αφού υπάρχουν, θα επιστρέψουν, όπως ακριβώς το υποσχέθηκαν. Καθότι προφητεία, ο λόγος δηλαδή για το τι θα γίνει στο μέλλον, δεν είναι άλλο από την γνώση για το τι έγινε στο παρελθόν.

Κρατήσαμε για το σημείο αυτό μια ωραία σύμπτωση της Ελληνικής αυτής Διαθήκης μ΄ εκείνης των Μάγιας. Στον «κώδικα της Δρέσδης», στο ένα από τα τέσσερα γραπτά των Μάγιας που διασώθηκαν από τη μανία των Ισπανών Ιησουιτών (οι οποίοι τα θεωρούσαν δαιμονικά πράγματα κι έριξαν στην πυρά μια πολύτιμη παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, ώστε σήμερα να έχουν οι κάποιοι την ευχέρεια να μιλούν για μυθολογία και όχι για ιστορία) απεικονίζεται ο θεός του κατακλυσμού, ν΄ ανοίγει τις πύλες του ουρανού και να πλημμυρίζει τον κόσμο σε ημερομηνία που (με το δικό μας ημερολόγιο) αντιστοιχεί στις 21 Δεκεμβρίου 2012, λίγες μέρες δηλαδή πριν την ανατολή του 2013. Αυτή η παράσταση είναι η βασική αιτία που προκαλεί στους εσχατολόγους ανατριχίλα και τους κάνει να μιλούν για κατακλυσμό που θα προκαλέσει την συντέλεια του κόσμου. Θα μπορούσε όμως να είναι απλά το πανάρχαιο σύμβολο του Υδροχόου, στην εποχή του οποίου η ανθρωπότητα έχει ήδη εισέλθει αυτόν τον καιρό και στην διάρκεια της οποίας λέγεται ότι θα επανέλθει το ευγενές (χρυσό) πνεύμα (του Υδροχόου), ενώ θα υποχωρήσει η ύλη και ο υλισμός. Πάντα κατά την προφητεία των Μάγιας, η 21η Δεκεμβρίου 2012 θα είναι η μέρα που θα επιστρέψει ο Κουκουκλάν ή (για τους Αζτέκους) ο Κουετζαλκοάτλ (που σημαίνει «φίδι με φτερά») ο οποίος θα εξαλείψει τους μιαρούς, ώστε ν΄ αρχίσει μια νέα «Χρυσή Εποχή» ειρήνης και ευημερίας. Ο Κουκουκλάν είναι ο «θεός» που δίδαξε τους αρχαίους Μάγιας, διαθέτει δε όλα τα στοιχεία που αντιστοιχούν στον Ολύμπιο Ερμή. Και έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί ότι ένας κατ΄ εξοχήν αγροτικός λαός (δεν ήξεραν καν τον τροχό, χώρια που στην πνευματική παρακμή τους έκαναν μέχρι και ανθρωποθυσίες) διέθετε εντούτοις τέλειες αστρονομικές γνώσεις και ακριβέστατο ημερολόγιο, πολύ πιο ακριβές από το σύγχρονο, έτσι μπορεί να εξηγηθεί επίσης, ότι το συνηθέστερο σύμβολο στις πυραμίδες των Μάγιας - ω του θαύματος - είναι ο Ελληνικός μαίανδρος!

Για το τέλος (και πέραν της θεϊκής «αλβαβήτας») κρατήσαμε τους υπολογισμούς των αριθμοσοφιστών, οι οποίοι λένε ότι η Ελληνική σημαία είναι σύμβολο των Ολυμπίων, δηλαδή των ΕΨΙΛΟΝ. Όντως, αν προσέξει κανείς καλά την Ελληνική σημαία, θα διαπιστώσει ότι αναδύονται δύο αντεστραμμένα Ε, είναι το Δελφικό σύμβολο και (ταυτόχρονα) μια κωδικοποιημένη υπόσχεση επιστροφής των «θεών». Μην ξεχνάμε δε, ότι ο σταυρός είναι αρχαίο Ελληνικό σύμβολο και το φορούσαν οι ιερείς του Διός, ασχέτως αν υιοθετήθηκε από τους Χριστιανούς, δεν είναι άλλωστε το μόνο. Επίσης: Η Ελληνική σημαία έχει εννιά «φέτες», όσα και τα γράμματα της λέξης «Ελευθερία». Η φράση «Ελευθερία ή θάνατος» έχει εννιά συλλαβές. Η δε λέξη ΕΛΕΦΘΕΡΙΑ ήταν γραμμένη στην «ούγια» ενός μεταλλικού θραύσματος «εξωγήινου» διαστημοπλοίου, που έπεσε στο Ρόσγουελ των ΗΠΑ το 1947 ...;

Λοιπόν: Τρεις διαφορετικές (και κατά λογική σειρά) φράσεις ισούνται (η κάθε μία) με τον ίδιο αριθμό: 2990. Σύμπτωση; Κρίνετέ το εσείς:

Φράση πρώτη: «Η αποκωδικοποίησις της Ελληνικής Σημαίας», (η οποία είναι), φράση δεύτερη: «Το σύμβολον της Ομάδος Ε», (η οποία «Ομάδα Ε» θα επιστρέψει), φράση Τρίτη: Το «έτος δύο χιλιάδες δέκα τρία μ. Χ.».
Πεισθήκατε ή όχι; Θα επιστρέψουν οι «θεοί» (δηλαδή οι Ολύμπιοι) ή όχι; Και δη, θα επιστρέψουν κατά το τέλος του 2012, αρχές 2013 ή όχι; Η αποκωδικοποίηση των συμβόλων οδηγεί όντως σε μια υπόσχεση επιστροφής των «θεών» που κάποτε έφυγαν; Αλλά μήπως, επίσης, οι «θεοί» επέστρεψαν ήδη, όμως εμείς θα το καταλάβουμε στο τέλος του 2012, αρχές του 2013; Το λέμε αυτό, επειδή: ΕΛΕΥΣΙΣ ΕΨΙΛΟΝ = ΚΩΔΙΞ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ = 1715.
Ένα είναι σίγουρο: Θα είμαστε εδώ (χωρίς φόβο και πάθος) για να εξακριβώσουμε, αν τα «κινούμενα αστέρια» που ο καθένας μπορεί να δει στον έναστρο ουρανό κάποιες νύχτες (και είναι πολλοί που λένε ότι τα είδαν τελευταία) δεν είναι σμήνη πυραύλων ή αεροπλάνων ή δορυφόρων, αλλά οι αστροπολιτείες των «θεών» ή - κατά τον σοβιετικό ηγέτη Νικήτα Χρουτσόφ - «τα Ελληνικά τελωνεία του διαστήματος» που «περιπολούν» γύρω από την γη μέχρι να έρθει η κατάλληλη ώρα της «αποκάλυψης».
Έτσι κι αλλιώς θα έρθει μια μέρα (ας ελπίσουμε να είναι σύντομα) που ο άνθρωπος θα ελευθερωθεί οπωσδήποτε από τα δεσμά του, θα ξεφύγει από την αιχμαλωσία της βαρύτητας και θα πετάξει πάλι στον ουρανό, ανάλαφρα, σα «θεός». Στην ίδια την λέξη «άνθρωπος» βρίσκεται κωδικοποιημένη αυτή η θεϊκή «υπόσχεση επιστροφής», διότι, όπως αποκαλύπτει πάλι ο μαθηματικός Ελευθέριος Αργυρόπουλος, η φράση «ο άνθρωπος» έχει τον ίδιο λεξάριθμο (1380) με την φράση «η αντιβαρύτης», άρα ο άνθρωπος (και ποιος είναι άνθρωπος;) σύμφωνα πάντα με τις κρυμμένες πληροφορίες της Ελληνικής γλώσσας, είναι προσωποποίηση της αντιβαρύτητας, είναι δηλαδή ένας «θεός», ελεύθερος από τα γήινα δεσμά, επομένως ικανός «να πετάει ανάλαφρα στον αέρα», ασχέτως αν διανύουμε περίοδο παρακμής, η οποία αποδεικνύεται από μια άλλη αλήθεια: Ότι εις την Νεοελληνικήν γλώσσαν καταργήσαμε στο τέλος των λέξεων το Ν (που δηλώνει τον Νου) και το Σ (που δηλώνει την ολοκλήρωση ή την τελείωση, ή την τελειότητα ή το καταστάλαγμα ή το απόσταγμα) και με τον τρόπο αυτό διαφθείραμε την γλώσσα μας. Το άθροισμα όμως αυτών των δύο γραμματικών συμβόλων της αλφαβήτας μας, του Ν και του Σ, είναι ο αριθμός 250, ο οποίος - όλως τυχαίως, ε - είναι ίδιος με τον λεξάριθμο της λέξης ΠΑΡΑΚΜΗ ...; «Έχει αποδειχθεί εις το εργαστήριον» γράφει ο Αργυρόπουλος, «ότι οι δονήσεις του ν και του ς, όταν αυτά ευρίσκονται εις το πέρας των λέξεων, παράγουν αρμονικούς ήχους, δια των οποίων μειώνεται η ψυχοσωματική έντασις (stress) του ανθρώπου»!

Μοιάζει να έχει απλωθεί μία σκόνη που από την πολυκαιρία έγινε κρούστα πάνω από το σώμα της Ελληνικής γλώσσας και αυτή η κρούστα δεν επιτρέπει την θέαση του πανεπιστημονικού μεγαλείου της. Στην ουσία οι νεοέλληνες, μιλώντας Ελληνικά, παπαγαλίζουν. Διατυπώνουν σκέψεις σε λόγια, χωρίς να γνωρίζουν την αρχετυπική τους έννοια. Η πρωτογένεια των λέξεων έχει αξία και δεν την γνωρίζουμε. Προφέρουμε φωνήεντα και σύμφωνα, λέξεις, προτάσεις, στίχους, στήνουμε όρθιο το σώμα της γλώσσας, αλλά δεν κατανοούμε την ψυχή της. Είναι μια υποψία αυτό, αλλά είναι πλέον μία βάσιμη υποψία. Ο λόγος που δεν έγραφαν οι σοφοί, αλλά μόνο δίδασκαν, όπως ο Σωκράτης (αλλά και αμέτρητοι άγνωστοι σοφοί) ήταν ακριβώς αυτός: Ο Λόγος που εκφέρεται, ο προφορικός Λόγος, δονεί, άρα δημιουργεί, επειδή το φωτόνιο κινείται κυματοειδώς. Ο γραπτός λόγος δεν δονεί ...; Είναι ένας ταπεινός μεταφορέας της σκέψης, είναι μόνο ένα εξωτερικό ερέθισμα για την αφύπνιση του εσώτερου και αρχαίου και κοιμώμενου εαυτού που διαθέτει ο χαμένος (μέσα στο πλήθος και το χάος) αναγνώστης. Γι΄ αυτό και η επαφή με το γραπτό κείμενο λέγεται ανά - γνωση, δεν λέγεται γνώση, η ανάγνωση (όπως και η συν - γραφή = συγγραφή) είναι ένα μικρό μέρος της γνώσης. Αλλά το αξίωμα ότι η Ελληνική Γλώσσα είναι Πανεπιστήμη και Σοφία, αποδεικνύεται από ένα μαθηματικό γεγονός: Ο λεξάριθμος (781) της φράσης «Η Ελληνική Γραφή» είναι ίδιος μ΄ εκείνον της λέξης «Σοφία»!
Απόδειξη ότι η Ελληνική γλώσσα είναι Πανεπιστήμων και σοφή, βρήκαμε και στην αποκαλυπτική μαθηματική εξίσωση: ΦΩΤΟΝΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΟΕΙΔΩΣ = 1850. Πώς ήξερε η Ελληνική γλώσσα τις ανακαλύψεις της σύγχρονης Επιστήμης, πώς ήξερε ανέκαθεν, ότι το φωτόνιον κινείται κυματοειδώς και για τον λόγο αυτό δονεί, άρα δημιουργεί (κόσμους);

Στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Αποδείξεις για την μαθηματική κατασκευή της Ελληνικής γλώσσας» (που τυπώθηκε με την χορηγία της Εμπορικής Τράπεζας) ο Ελευθέριος Αργυρόπουλος στον πρόλογό του σημειώνει: «Η Ελληνική γλώσσα, σαν μαθηματική κατασκευή, γνωρίζει όλους τους νόμους της συμπαντικής δημιουργίας, γεγονός που γίνεται αντιληπτό μέσω της λεξαριθμικής θεωρίας». Κι αυτό που λέει, το αποδεικνύει, αλλά, θα πει ο μικρόψυχος, «είναι πολύ ωραίο για να είναι αληθινό». Εμείς ωστόσο θα προσθέταμε, ότι η αποκωδικοποίηση της Ελληνικής γλώσσας μπορεί να μας αποκαλύψει όχι μόνο την Πανεπιστήμη, αλλά κάτι που θα γοήτευε και την κουτσή Μαρία: Την γνώση, τόσο του απωτάτου παρελθόντος, όσο και του κοντινού ή του μακρινού μέλλοντος! Και, αν είναι έτσι, τότε η γλώσσα μας η ίδια όντως αποτελεί θεϊκή «υπόσχεση επιστροφής». Των «θεών» ή του πνεύματος των «θεών», αδιάφορο!

Αλλά και σ΄ εκείνο το γνωστό ρήμα που επίμονα προφέρει ο λαός στις δύσκολες στιγμές του, ότι «μας ξέχασε ο Θεός», υπάρχει μια κωδικοποιημένη υπόσχεση επιστροφής με την μορφή μιας αδημονίας ή ενός παραπόνου. Για να το διακρίνει κανείς, αρκεί να διαβάσει την παροιμία εννοιολογικά και όχι λεκτικά: Για να μας ξεχάσει κάποιος δικός μας άνθρωπος ή ο Θεός ο ίδιος, σημαίνει, ότι κάποτε μας θυμόταν, δηλαδή ήταν εδώ, μας αγαπούσε και μας προστάτευε. Κι αφού ήταν εδώ, αφού μας προστάτευε, σημαίνει ότι, αφού δεν μας προστατεύει πια, δεν είναι εδώ, δηλαδή (κάποια στιγμή) έφυγε. Όμως ποτέ δεν φεύγει ένας Θεός οριστικά. Είναι σαν τον δικό μας άνθρωπο, σαν τον ομοαίματο αδερφό. Ακόμα και να λείψει μια ολόκληρη ζωή, περιμένεις ότι κάποτε θα γυρίσει οπωσδήποτε. Και, όταν λες «μας ξέχασε ο Θεός», εννοείς στην πραγματικότητα, ότι «καθυστερεί πολύ να γυρίσει», έτσι δεν είναι; Η κουβέντα λοιπόν ότι «μας ξέχασε ο Θεός», είναι μια αυτονόητη υπόσχεση επιστροφής, μία δέσμευση, η οποία συνάγεται από την αθανασία του Θεού, διότι Θεός είναι ο τα πάντα πληρών, άρα δεν απουσιάζει ποτέ και από πουθενά, μόνο που δεν τον βλέπουμε αυτές τις μέρες και (πρέπει να καταλάβουμε ότι) φταίμε γι΄ αυτό εμείς, συνάγεται όμως και από εκείνο το «μας», που δηλώνει τον συλλογικό εαυτό, φως φανάρι, ότι αναγνωρίζεται απολύτως η καθολική ιδιότητα του Θεού, αλλά και το «συναμφότερον» του ανθρώπου. Μέσα σ΄ όλα αυτά όμως ενυπάρχει μια ανθρωπομορφική εννοιολογία, που σημαίνει ότι ο Θεός σ΄ αυτή την παροιμία δεν εννοείται με την καθολική, ούτε με την μοναδική του έννοια, εννοείται στον πληθυντικό του αριθμό, η παροιμία μιλάει για τους θεούς, τους άμεσους προστάτες του ανθρωπίνου γένους, αυτούς δηλαδή που μεσολαβούν ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους ή, μάλλον, αυτούς που καταχρηστικά οι άνθρωποι ονόμασαν θεούς παρασυρμένοι από τις ανώτερες ιδιότητές τους, ασύγκριτες μ΄ εκείνες των γήινων. Είναι ζήτημα λογικής ερμηνείας και πνευματικής εμβάθυνσης για ν΄ αποκαλυφθούν οι βαθύτερες έννοιες μιας παροιμίας.

Ύστερα από αυτή την ιχνηλάτηση, αναρωτηθείτε, σύντροφοι: Όλα τούτα είναι συμπτώσεις; Κι αν δεν σας φτάνουν οι τόσες μαθηματικές ή φιλοσοφικές αποδείξεις, πάρτε ακόμα μία:
ΕΨΙΛΟΝ = 5 + 700 + 10 + 30 + 70 + 50 = 865 = ΕΛΕΥΣΙΣ ΔΙΑ = 5 + 30 + 5 + 400 + 200 + 10 + 200 + 4 + 10 + 1 = 865. Το Δελφικό Ε. Το σήμα των Ολυμπίων. Χαραγμένο ακόμα και στην μπάλα της καλαθόσφαιρας. Του μπάσκετ, αν έχετε ακουστά ...;
Κι αν δεν σας φτάνουν ούτε αυτά, ε, ψάξτε στο Internet με οδηγό την φράση «αποκωδικοποίηση της Ελληνικής σημαίας» και θα βρείτε ότι: ΟΙ ΕΨΙΛΟΝ = 945 = ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ. Και, επίσης: Η ΟΜΑΣ Ε = 324 = ΑΓΝΟΣ = ΕΛΛΗΝΑΣ.
Ε, τώρα, τόσα πολλά παραδείγματα θα έπρεπε να σας πείσουν, ότι μπορεί να είναι όντως μια παλιά κωδικοποιημένη υπόσχεση για επιστροφή των «θεών»!
Τι λέτε;

Από την εφημερίδα Αναγγελία του Αγρινίου (κ. Φλωρόπουλου)

Πηγή:http://diaelefsis.pblogs.gr/2009/09/iati-oi-ellhnes-perimenoyme-toys-dikoys-mas-eoys.html

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

«Η Αρχαία ψυχή ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη» έγραψε ο ποιητής Κωστής Παλαμάς. Και αυτό αποδεικνύετε αυτές τις μέρες.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδος ανάβουν φωτιές και πηδούν από πάνω νέοι νέες και κυρίως ζευγάρια. Η γιορτή ονομάζεται τ’ Αϊ Γιάννη του Ριγανά ή του Αη Γιάννη του Κλήδωνα ή τ’ Ριζικάρη ή τ’ Φανιστή.

Είναι προφανές ότι το συγκεκριμένο έθιμο είναι τελείως άσχετο με τον Αϊ Γιάννη και επίσης είναι ολοφάνερο πως η αρχαία ψυχή μας ζει όντως μέσα μας όπως λέει και ο εθνικός μας ποιητής. Η αρχαία λατρεία και η αρχαία ελληνίδα ψυχή ζει μέσα από τα έθιμα που δεν κατάφερε να ξεριζώσει το ιερατείο.

Η συγκεκριμένη γιορτή είναι γιορτή της άνοιξης και του καλοκαιριού και ταυτίζεται απόλυτα με το θερινό ηλιοστάσιο. Που επίσης ταυτίζεται με τον μύθο της Περσεφόνης, η οποία κατ’ εντολή του Δια βρίσκεται μισό χρόνο στον Άδη και μισό στο επάνω κόσμο. Το εξάμηνο που βρίσκεται στον Αδη, η Δήμητρα μαραζώνει από την θλίψη της, όπως και η Φύσις που συμβολίζει.
Στην συγκεκριμένη γιορτή δίδονται τιμές στον Διόνυσο, στην Δήμητρα και στην Περσεφόνη, που συμβολίζουν την αναγέννηση της φύσης και φυσικά στον θεό του φωτός Φοίβο Απόλλωνα.
Τέσσερις φορές τον χρόνο δηλαδή στις ισημερίες και στα ηλιοστάσια έχουμε ενεργοποίηση ανωτέρων διαύλων και δι(α)έλευση ανωτέρων οντοτήτων.
ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ, ΣΤΟ ΦΩΣ!!! Οι Έλληνες... ;;;

ΜΗΝΥΜΑ ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ (2012 και........ )

Το παρακάτω μήνυμα προσπαθεί να φωτίσει κάποια πράγματα. Χρησιμοποιήθηκαν τα υπάρχοντα σχετικά βιβλία και άπαντα του κ. Καλογεράκη.

Αστερίων

Βλέποντας την τραγικότητα της όλης κατάστασης και την ασυδοσία των κατ΄ επίφαση συγγραφέων (θέμα που πουλάει στράγγισέ το), που ασελγούν στην σκέψη του μέσου αναγνώστη, σκεφθήκαμε να επέμβουμε για την ενημέρωσή σας. Όλα ξεκίνησαν από κάποιο λάθος που διαιωνίζεται. Όλοι οι επίδοξοι συγγραφείς, αντιγράφουν το αρχικό λάθος. Το 1987 κάποιος Αμερικανός καθηγητής από την Μινεσότα που δίδασκε ιστορία της τέχνης και της αισθητικής στο Σικάγο θέλησε να το παίξει ερευνητής και ασχολήθηκε με τα ημερολόγια των Μάγιας, μη όντας καθ' ύλην αρμόδιος. Την παραπάνω χρονολογία έγραψε το βιβλίο «οι προφητείες των Μάγιας». Λανθασμένη μετάφραση ή παράφραση συμβόλων των ημερολογίων των Μάγιας, απέδωσε το" τέλος χρόνου ή εποχής", σε «Τέλος του κόσμου». Έτσι άρχισε η καταστροφολογία, Ο κόσμος τσίμπησε. Το γιατί τσίμπησε θα σας το γράψουμε παρακάτω. Από εκεί και πέρα ο ένας αντιγράφοντας τον άλλο διέδωσαν την επιδημία.

Αν δεν υπήρχε η υποδομή που δημιούργησε η «εταιρεία παραγωγής και διαχείρισης φόβου - τρόμου», που δεν είναι τίποτα άλλο από την χαριτωμένη μας εκκλησία (όχι μόνον την δική μας), ίσως ήταν ποιο ήπια τα πράγματα. Με την θρησκεία ανακατεμένη τα πράγματα είναι δύσκολα ως επικίνδυνα. Σκεφθείτε λίγο τον τρόπο επιβολής του Εβραιοχριστιανισμού, την Σκυθόπολη, την ιερά εξέταση, τον Σατανά που έχουν εφεύρει και τον ανεμίζουν σαν πολεμικό λάβαρο, τρομοκρατώντας τους πιστούς, τις σφαγές των αντιφρονούντων, την οπισθοδρόμηση του πνεύματος και άλλα ωραία και σοφά (για εκείνους). Την Κόλαση τον εξορκισμό του γέλιου (μόνον αυτοί έχουν το δικαίωμα να γελούν εις βάρος μας, τέτοια κορόϊδα που είμαστε). Τον φόβο του θανάτου που τον έχουν αναγάγει σε επιστήμη, με όλα τα τελετουργικά που τον συνοδεύουν.

Για σκεφθείτε, ένας απλός σταθμός στην βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου και μια επιστροφή της ψυχής στην κοιτίδα της, μια μεταμόρφωση αν θέλετε και την έχουμε περιβάλλει με θλίψη ακατάσχετη. Την αποκάλυψη που ήταν απαγορευμένη από την εκκλησία μέχρι το 1413μ.Χ. και προκαλούσε την μήνιν των θεολογούντων αγίων (ιεραρχών) και ξαφνικά στην σύνοδο του Τριδέντο αποφάσισαν να καλέσουν ενισχύσεις και την έβγαλαν στην επιφάνεια. Ο συγγραφέας της άγνωστος, δεδομένου ότι ο λεγόμενος Ιωάννης ουδέποτε πάτησε στην Πάτμο (λιθοβολήθηκε και πέθανε το 63μ.Χ.) στην Παλαιστίνη. Ήταν κάτι σαν τον κόμη Δράκουλα του Μπράμ Στόουκερ, για να τρομάξει το ποίμνιο. Και να καρδιοχτυπούν οι πιστοί και να ανατριχιάζουν από τα τέρατα και σημεία που περιγράφει.

Ο φόβος- τρόμος που καλλιεργούν τα ιερατεία έχουν τους σκοπούς τους. Πρώτος - πρώτος, το συμμάζεμα των Ποιμνίων επειδή εκεί έξω υπάρχει ο Λύκος ο κακός. Δεύτερος είναι ότι από την απελπισία και τον φόβο το ποίμνιο δημιουργεί καταστροφικές σκεπτομορφές οι οποίες έχουν την δυνατότητα να αντλούν δύναμη και να επιστρέφουν πανίσχυρες στον εκπομπό τους δημιουργώντας του ζημιά, όχι μόνο σε αυτόν αλλά και στο περιβάλλον με δυνητικό αποτέλεσμα καταστροφές όπως προαναφέραμε. Και θα σκεφθείτε, αφού οι καταστροφές θα πλήξουν και τους ίδιους. Λάθος, μέγα λάθος. Μην ξεχνάτε ότι το ιερατείο της εκκλησίας μας είναι Εβραιολάγνο και ασπάζεται πλήρως τον διαβόητο αιμοβόρο Θεό των αδελφών Εβραίων, Γιαχβέ που δεν διακρίνεται και τόσο για τις οικολογικές του ευαισθησίες. Αυτά βέβαια τα έχουμε ξαναγράψει. Βέβαια όλη αυτή η φασαρία γίνεται για τον άνθρωπο που δεν υπήρξε ποτέ, αυτόν που θεωρούν αρχηγό της θρησκείας τον ιστορικά ανύπαρκτο Χριστό που δεν αναφέρεται πουθενά σαν ιστορικό πρόσωπο στηρίζοντας την ιστορική του ύπαρξη, στα πολύ διαβλητά και ελαχίστης εμπιστοσύνης ευαγγέλια που δεν συμφωνούν μεταξύ τους.

Αυτή η ανυπαρξία του χριστού έχει και κάποιο άλλο πολύ σοβαρό επακόλουθο. Όπως μας τα έχουν μπλέξει με την μυστικότητα και το μεγάλο ψέμα που προσπαθούν να συγκαλύψουν, δεν είναι δυνατόν να καθορίσουμε την αρχή της μέτρησης του χρόνου (βλέπεται ότι μέχρι εκεί έφθασε η χάρη τους. Αλλαγή χρονολογιών μου ήθελαν με μηδενικές γνώσεις). Έτος «0» δεν υπάρχει. Τι έχουμε σήμερα; 2009 , 2016,2002, αδύνατον να πούμε με βεβαιότητα. Εντελώς ανεπιβεβαίωτα και με αλχημιστικούς τρόπους περισσότερο βασιζόμενοι σε αστρονομικές μεθόδους προσεγγίζουμε το όλο θέμα. Βλέπετε είναι να συμβεί κάποιο σπουδαίο κοσμικό γεγονός αρκετά σπάνιο (25.920 χρόνια δεν είναι λίγα). Πρόκειται για την λεγομένη μεγάλη συζυγία, όπου ¨Ήλιος πλανήτες, και αστερισμός του Τοξότη ευθυγραμμίζονται με το κέντρο του Γαλαξία μας. Το τι μπορεί να συμβεί δεν είναι γνωστό λόγω σπανιότητας. Το ότι έχουν συρρεύσει παρατηρητές από άλλα ουράνια σώματα(εκτός Ηλιακού συστήματος) το έχουμε πληροφορηθεί. Άρα κάτι θα υπάρξει. Δεν γνωρίζουμε, υποπτευόμαστε. Ανήκοντας το Ηλιακό μας σύστημα στον αστερισμό των Πλειάδων και όντας στα κράσπεδά του, θα έχουμε ίσως να βιώσουμε φαινόμενα υπερφωτεινότητας και όχι του σκότους που ευαγγελίζονται με περισσή αγαλλίαση τα ιερατεία (σαν να έχουν μετοχές σε γραφείο τελετών).

Το άλλο που μπορεί να συμβεί είναι μια αλλαγή στον χρόνο που θα ανατρέψει τελείως όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Και τέλος, το υπέρβέβαιο θα είναι ότι θα γίνει έναρξη μιας νέας εποχής όπου θα αρχίσουμε σαν Ηλιακό σύστημα να αλλάζουμε επίπεδο και διάφορες καταστάσεις που θα μας ξαναεντάξουν στην Γαλαξιακή αυτοκρατορία, αποβάλλοντας τον υλισμό μας και αποκαθιστώντας παλιές ξεχασμένες αξίες. Σημαντικό ρόλο ή μάλλον γεγονός θα είναι η πλήρης ακτινοβολία του Σειρίου που από δύο και πλέον δεκαετίες περίπου η τροχιά του έχει μια ευνοϊκή επίδραση στα γήινα τεκταινόμενα και μάλιστα στον χώρο του Αιγαίου. Η επίδραση αυτή θα αφυπνίσει μνήμες και θα ενεργοποιήσει πυραμίδες. Ο γήινος άνθρωπος θα αρχίσει να αναβαθμίζεται βοηθούμενος από τα όντα φωτός που θα προσδράμουν Τα παιδιά Indigo και τα Κρυστάλλινα παιδιά που θα αποτελέσουν τον μελλοντικό άνθρωπο θα ενεργοποιηθούν.

Αυτά όλα βέβαια δεν τα επιθυμούν οι εξουσιαστές μας σήμερα και παρουσιάζουν όσα κωλύματα μπορούν, για να ανατρέψουν την δρομολογημένη κατάσταση. Πρέπει να το έχουμε κατά νουν και να προσπαθήσουμε να αντιδράσουμε. Αυτοί έχουν συμμάχους τα ιερατεία που και αυτά έχουν καπελώσει την κατάσταση για να είναι μέσα στα πράγματα διαλαλώντας ότι θα έχουμε την Δευτέρα παρουσία του κυρίου. Όμως για να υπάρξει δεύτερη έπρεπε να υπάρξει μια πρώτη. ΥΠΗΡΞΕ;;;;;;

Σε αυτά που θα συμβούν δεν θα είμαστε απλοί παρατηρητές. Θα πρέπει το διάστημα που απομένει να αγαπήσουμε το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Η Γή μας δεν είναι σκουπιδότοπος, πρέπει να αποβάλλουμε την αρνητικότητά μας, να τα βρούμε με τους εαυτούς μας και με τους συνανθρώπους μας, να αποβάλλουμε τον εγωισμό μας. Έτσι θα μπορέσουμε να υποδεχθούμε την χρυσή εποχή που ανατέλλει. Ήδη υποκειμενικά νοιώθουμε ότι τα πάντα επιταχύνονται, δεν προλαβαίνει να μπει η εβδομάδα και τελειώνει. Όλα δείχνουν αυτό που λέμε με βεβαιότητα το σούρουπο του2012 θα γίνει η κάθαρση για την προετοιμασία ανόδου μας σε ανώτερο επίπεδο. Θα αλλάξουμε τρόπο ζωής. Το Ηλιακό μας σύστημα ξαναμπαίνει στην αρχική του θέση, τα πάντα θα βρουν την θέση τους, η σκοτεινή εποχή του ζωδίου των Ιχθύων θα περάσει στην λήθη. Οι οδηγοί μας θα είναι εδώ για να μας προσφέρουν την βοήθειά τους. Αρκετά παιδιά Indigo θα είναι σε θέση να μας συμπαρασταθούν. Σύντομα θα είμαστε το παρελθόν. Η 22^α Δεκεμβρίου θα ξημερώσει διαφορετική. Η Γαία απελευθερωμένη από το μίασμα θα λάμπει φωτεινή σαν πολύτιμος λίθος στο διάστημα. Θα είναι δύσκολα χρόνια προσαρμογής, αλλά θα είναι ωραία γιατί θα υπάρχει ελπίδα. Οι συνάνθρωποί μας που έχουν γεννηθεί με κάποια αποστολή μέσα τους αρχίζουν να το νοιώθουν. Έχει αρχίσει η ενεργοποίησή τους. Ας ελπίσουμε στο καλύτερο φωτεινό μέλλον και όχι στα ζοφερά σκοτάδια των παπάδων. Αρκετά μας ταλάνισαν!!!!!

Οι Αργοναύτες

ΠΗΓΗ: http://diaelefsis.pblogs.gr/2009/06/mhnyma-argonaytwn-2012-kai.html