Σύμφωνα με την Σχολή των Πυθαγόρειων, οι πλανήτες καθώς περιστρέφονται παράγουν διάφορους μουσικούς ήχους που δεν τους ακούμε. Αυτό το σύνολο των μουσικών ήχων λέγεται «αρμονία των σφαιρών». Η μουσική για τον Πυθαγόρα ήταν πάνω από όλα μια μαθηματική επιστήμη, η ουσία της ήταν ο αριθμός και η ομορφιά της η έκφραση των αρμονικών σχέσεων των αριθμών. Η μουσική ήταν επίσης η εικόνα της ουράνιας αρμονίας, οι αρμονικές σχέσεις των αριθμών μεταφέρονταν στους πλανήτες. Καθώς λέει ο Πλάτωνας, η Αστρονομία και η Μουσική είναι αδελφές επιστήμες. (Όπως τα μάτια μας φτιάχτηκαν για την Αστρονομία, έτσι και τ’ αυτιά μας φτιάχτηκαν για την Μουσική). Ο Πλίνιος λέει ότι ο Πυθαγόρας ονόμαζε την απόσταση από τη Γη στη Σελήνη έναν τόνο, την απόσταση από τη Σελήνη στον Ερμή, ένα ημιτόνιο, από την Αφροδίτη στον Ήλιο ένα τόνο και μισό , κ. λ π. Ο Αριστείδης λέει ότι η δια πασών (όγδοη), εκφράζει την αρμονική κίνηση των πλανητών. Τέλος, ο Νικόμαχος, υποστηρίζει ότι τα ονόματα των επτά μουσικών φθόγγων πήραν την ονομασία τους από τους επτά πλανήτες και τη θέση τους προς τη Γη.
ΚΡΟΝΟΣ ---------------------- Υπάτη
ΔΙΑΣ ---------------------- Παρυπάτη
ΑΡΗΣ ---------------------- Λιχανός ή υπερμέση
ΗΛΙΟΣ ---------------------- Μέση
ΕΡΜΗΣ ---------------------- Παραμέση
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ---------------------- Παρανήτη
ΣΕΛΗΝΗ ---------------------- Νήτη
ΤΙΜΑΙΟΣ: .....ο θεός έπλασε την «ψυχή του κόσμου» χρησιμοποιώντας τα μουσικά διαστήματα της ΔΩΡΙΚΗΣ τεχνοτροπίας, ακολουθώντας τον τρόπο υπολογισμού του Πυθαγόρα. Στα αναλογικά διαστήματα, ανάμεσα στις 7 νότες αντιστοιχούν και οι αποστάσεις ανάμεσα στις 7 σφαίρες και στις τροχιές των πλανητών. Η κίνηση του σύμπαντος και αυτή της ανθρώπινης ψυχής βασίζονται στις ίδιες αρμονικές αναλογίες αριθμών. Συνεπώς, η μουσική με την αριθμητική της αρχή αποτελεί απεικόνιση της τάξης του σύμπαντος, ασκεί όμως και αντίστροφα επίδραση στο θυμικό και το χαρακτήρα του ανθρώπου, και ως ηθικός και κοινωνικός παράγοντας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στην εκπαίδευση και το δημόσιο βίο. Η παράδοση οδήγησε στην καθιέρωση ορισμένων οριστικών τύπων σύνθεσης, πολύ πειθαρχημένου και αυστηρού χαρακτήρα και πολύ υψηλών και αισθητικών και καλλιτεχνικών απαιτήσεων. Ονομάστηκαν νόμοι γιατί απαγορευόταν αυστηρά η απομάκρυνσή και παρέκκλιση απ’ τις θεμελιώδεις αρχές τους.
1. Κιθαρωδικός: Σόλο τραγούδι με συνοδεία κιθάρας(Τέρπανδρος7ος αι.)
2. Αυλωδικός: Σόλο τραγούδι με συνοδεία αυλού (Πολύμνηστος – 6ος αι.)
3. Κιθαριστικός: Σόλο κιθάρα
4. Αυλητικός: Σόλο αυλός (Πυθικός νόμος)