ΥΠΑΤΙΑ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ

μια μικρη αναφορα φορος τιμης , στην μεγαλη μας φιλοσοφο και πανεπιστημονα, που χΑθηκε με βαρβαρο και μαρτυρικο τροπο, απο τον οχλο του σκοτους

Κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, έλαβε με τις φροντίδες του πατέρα της την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και ταξίδεψε στην Αθήνα και στην Ιταλία . Στην Αθήνα παρακολούθησε μαθήματα στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας αλλά μαθήτευσε και κοντά στο Πρόκλο και τον Ιεροκλή. Επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια, έγινε επικεφαλής της εκεί σχολής των Πλατωνιστών (400 μ.Χ.) δίδαξε φιλοσοφία μαθηματικά και αστρονομία. Αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διανοούμενους της εποχής ενώ έκανε και εκτενή και ουσιώδη σχόλια στα μαθηματικά έργα του Διόφαντου και του Απολλώνιου . Δυστυχώς παρότι η ίδια η Υπατία υπήρξε πολυγραφότατη κανένα από τα έργα της δεν σώζεται και έχουμε μόνο αναφορές για αυτά. Πολλοί από τους μαθητές της ανήκαν στους ανώτατους κύκλους της αριστοκρατίας της πόλης και έγιναν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο επίσκοπος Κυρήνης Συνέσιος και ο έπαρχος της Αλεξανδρείας Ορέστης. Η ίδια επηρεάστηκε φιλοσοφικά από τους νεοπλατωνικούς Πλωτίνο και Ιάμβλιχο. Επειδή η δράση της θεωρήθηκε επικίνδυνη για την εξάπλωση του Χριστιανισμού , σταδιακά καλλιεργήθηκε κλίμα εναντίον της που οδήγησε στη βίαιη δολοφονία της από τον όχλο ή από ομάδες φανατικών μοναχών. Παρότι η ίδια είχε πολλούς φίλους χριστιανούς, προτίμησε να μείνει πιστή στις αρχαιοελληνικές παραδόσεις. Το μανιασμένο πλήθος την ξεγύμνωσε και τη πετροβόλησε μέχρι θανάτου, στη συνέχεια το πτώμα της διαμελίστηκε και κάηκε στη πυρά. Ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο επίσκοπος της Αλεξάνδρειας, Κύριλλος, ο οποίος είχε έρθει σε μεγάλη αντίθεση με τον Ρωμαίο Κυβερνήτη της Αιγύπτου και φιλικά διακείμενου προς την Υπατία, Ορέστη. (Πηγή: Βικιπαίδεια) (Το Χόλυγουντ παρουσίασε σχετική ταινία για την Υπατία http://www.youtube.com/watch?v=u50zEun07b4&feature=player_embedded - !)

Βυζαντιο: «Μηδενα τολμαν διδασκειν φιλοσοφιαν» Η Φιλοσοφία και οι φιλόσοφοι διώχθηκαν από το χριστιανικό ιερατείο, όχι σποραδικά και μεμονωμένα, αλλά μεθοδευμένα από την επικράτηση του Χριστιανισμού και ύστερα. Οι Ελεύθερα φιλοσοφούντες άνθρωποι δεν μπορούσαν να δεχθούν τα χριστιανικά δόγματα (αναστάσεις, παρθενογενέσεις, θαύματα κ.λπ.), οπότε η επίθεση της θρησκευτικοπολιτικής βυζαντινής εξουσίας εναντίον της Φιλοσοφίας υπήρξε άγρια και ολομέτωπη. Ένα χρονικό του διωγμού των φιλόσοφων δια μέσου των αιώνων θα βρείτε εδω:http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=392%20

Πρώτο θύμα των διώξεων υπήρξε η πανέμορφη μαθηματικός αστρονόμος και πανεπιστήμων, Υπατία η Αλεξανδρινή, μια από τις πλέον εξέχουσες φυσιογνωμίες της εποχής της (δ΄ αι. μ.Χ.) στο χώρο της Φιλοσοφίας. Ο χριστιανικός φανατισμένος όχλος –οπαδοί του επισκόπου Αλεξανδρείας Κύριλλου– την κατακρεούργησε. Την έγδαραν και την κομμάτιασαν ζωντανή. Η φιλόσοφος Υπατία η Αλεξανδρινή, θύμα της μισαλλοδοξίας και του θρησκευτικού φανατισμού. Δολοφονήθηκε μέσα σ’ ένα κλίμα μαζικής φρενίτιδας από το χριστιανικό πλήθος, το οποίο εξόρκιζε το «σατανά»,(!;;!) που θεωρούσε, ότι προσωποποιούσε και ενσάρκωνε η φιλόσοφος.

(Πηγή: www.freeinquiry.gr)