Από τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων φιλόσοφων διαπιστώνουμε ότι τους απασχολούσε ιδιαίτερα η προέλευση και η μοίρα του ανθρώπου και του κόσμου που τον περιέβαλε. Ένεκα τούτου είχαν ιδρυθεί σχολές σε διάφορα μέρη της Ελλάδος που ανέπτυσσαν ολόκληρα φιλοσοφικά συστήματα. Το ενδιαφέρον αυτό που διατηρήθηκε μέχρι τις ημέρες μας, είχε ως αποτέλεσμα να αναπτυχτούν οι επιστήμες και να διατυπωθούν πολλές θεωρίες από τους ερευνητές γύρω από αυτό το θέμα. Μια από αυτές είναι η θεωρία της κατευθυνόμενης πανσπερμίας, την οποία διατύπωσαν οι καθηγητές Francis Crick (Βραβείο Νόμπελ) Φυσιολογίας - Ιατρικής 1962, για την ανακάλυψη του DNA και ο L. Orgel. Σύμφωνα με αυτήν την θεωρία, η ζωή που γνωρίζουμε σήμερα δεν εμφανίστηκε αυτοδύναμα στον πλανήτη μας, αλλά ήρθε από ένα ουράνιο σώμα έξω από το πλανητικό μας σύστημα με φορείς μικροοργανισμούς, τους οποίους ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ ΠΟΛΥ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΑ ΛΟΓΙΚΑ ΟΝΤΑ. Τα όντα αυτά σύμφωνα με τους δυο ερευνητές, μεταφέρθηκαν με διαστημόπλοια και ράντισαν κυριολεκτικά τον πλανήτη μας με μικροοργανισμούς. Αναφέρουν επίσης ότι μετά από μακροχρόνιες έρευνες, ανακάλυψαν πως δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ της χημικής σύνθεσης του Γήινου περιβάλλοντος και εκείνης των εμβίων οργανισμών. Ως παράδειγμα αναφέρουν ότι σπουδαίο ρόλο στις γήινες ενζυμικές και χημικές διεργασίες δεν παίζουν τα στοιχεία χρώμιο και νικέλιο, που αφθονούν στη Γη, αλλά το σπάνιο στοιχείο μολυβδένιο και υποθέτουν, ότι η ζωή έφτασε στη Γη από ένα άλλο ουράνιο σώμα που διαθέτει άφθονο μολυβδένιο.
Τι λενε οι ελληνες καθηγητες του Πανεπιστημιου Αθηνων και οι ξενοι επιστημονες. Οι επίκουροι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάνος Δανέζης και Σταύρος Θεοδοσίου, στο εξαίρετο δίτομο βιβλίο τους «Το Σύμπαν που αγάπησα», εκδόσεις Δίαυλος, πιστεύουν ότι δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν, αφού υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια αστέρια στον Γαλαξία μας, που έχουν την δυνατότητα να συνοδεύονται όπως και ο Ήλιος μας από πλάνητες, που πληρούν τις συνθήκες ανάπτυξης ευφυούς ζωής ανάλογης με αυτήν της Γης. Πεποίθηση τους είναι ότι οι κάτοικοι του Σύμπαντος θα μας απλώσουν κάποτε φιλικά το χέρι. Θερμός υποστηρικτής της ίδιας θεωρίας είναι ο Σουηδός χημικός Σ. Αρένιους (Βραβείο Νόμπελ Χημείας), κατά τον οποίον, η γήινη ζωή δεν ξεκίνησε από την Γη, αλλά από σπέρματα ζωής, που ήρθαν από το διάστημα και βρήκαν κατάλληλες συνθήκες για να εξελιχτούν.
Οι αρχαιοι ελληνες, ο Γαλαξιας, ο Ηριδανος ποταμος, η Μυθολογια μας, ο Περσεας και η Ανδρομεδα. Οι Αρχαίοι Έλληνες έλεγαν τον Γαλαξία «Γαλακτίτη Κύκλο» και «Ηριδανό Ποταμό» ή «Δρόμο του Διός». Πίστευαν ότι ο Γαλαξίας μας ήταν ο δρόμος που ακλούθησε ο ήρωας ΠΕΡΣΕΑΣ για να σώσει την ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ, πάνω στον ΠΗΓΑΣΟ, δημιουργώντας με τον «καλπασμό» του άφθονη αστρική σκόνη. Η Ελληνική Μυθολογία είναι γεμάτη από θεϊκά όντα, που κατέρχονται στην Γη, για να πάρουν συζύγους. Όλες οι παραδόσεις των αρχαίων λαών ομιλούν για ουράνια φλεγόμενα άρματα που έφθασαν στην Γη από τα άστρα, καθώς επίσης για ανώτερες εξωγήινες υπάρξεις που χάρισαν στους ανθρώπους νόμους και όργανα, για να οικοδομήσουν τον πολιτισμό τους. Οι αρχαίες Ελληνικές δοξασίες ομιλούν για τον Τιτάνα Προμηθέα, που έδωσε στους ανθρώπους την «Φωτιά» από τους ουρανούς και έγινε ως εκ τούτου ο θεμελιωτής του ανθρωπίνου πολιτισμού. Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει ότι «ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ». Είναι οι «ΠΡΟΜΥΘΕΙΣ», που έφεραν το ΠΥΡ της Γνώσεως στα ανθρωποειδή της Γης, που μέχρι τότε ζούσαν σαν ζώα σε λαγούμια και βαθιές σπηλιές, όπως αναφέρει ο Αισχύλος στην τραγωδία του «Προμηθεύς Δεσμώτης»: «Μα ακουστέ εδώ τις ταλαιπωρίες των ανθρώπων, που χωρίς μυαλό πρώτα, πλάσματα με νου και πνεύμα τους έκανα να είναι. Ψυχή είχαν, γιατί η Ψυχή των ανθρώπων προϋπάρχει. Μα και τα δώρα μου να δείτε τι καλόγνωμα που ήταν. Πρώτα, βλέποντας οι άνθρωποι, βλέπανε του κάκου και ακούοντας δεν άκουαν. Και όμοιοι με των ονείρων τους ίσκιους ανακάτευαν τα πάντα δίχως τάξη και ούτε τα πλινθόκτιστα σπίτια που προστατεύουν γνώριζαν, ούτε την τέχνη του ξύλου. Μα σε σκαφτές σπηλιές αυτοί ζούσαν σαν τα πολυκίνητα μυρμήγκια που στον άνθρωπο σε πολλά μοιάζουν, μες στ’ ανήλια βάθη των άντρων. Μα τα πάντα έπρατταν δίχως κρίση, ως την ώρα που των άστρων τους έδειξα τις ανατολές και τις δύσεις να ξεκρίνουν και την έξοχη τέχνη του αριθμού τους βρήκα και των γραμμάτων που ‘ναι η θύμηση όλων, η μνήμη, η εργατική μουσογεννήτρα. Και πρώτος στον ζυγό έζεψα τα ζώα, βοηθούς του ανθρώπου ιερούς, τους πιο βαριούς να πάρουν από τους μόχθους του, μα και αυτοί με αγάπη να τα βλέπουν. Το σπουδαιότερο είναι πως αν σ’ αρρώστια έπεφταν κανένα γιατρικό δεν είχαν να πιούν ή να αλείψουν, μα χωρίς γιατρειά αδυνάτιζαν, ώσπου τους έδειξα εγώ πάλι τα γιατρικά ν’ ανακατεύουν και όλες τις αρρώστιες να πολεμούν, τους διάφορους τρόπους της μαντικής τέχνης όρισα. Κοντολογίς, μ’ ένα λόγο μάθε το, όλες οι τέχνες από τον Προμηθέα στους θνητούς δόθηκαν».

Βιβλιογραφια:
- «Το Σύμπαν που αγάπησα», Μάνος Δανέζης – Στράτος Θεοδοσίου εκδόσεις «Δίαυλος»
- Ελένη Ζωγραφίδου Δάγιου: «Η Λύτρωση του Προμηθέα», «οι Αργοναύτες επιστρέφουν», εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»
- Αισχύλου: «Προμηθεύς Δεσμώτης»
- Πλάτωνος: «Άπαντα». Επιμέλεια Ελένης Ζωγραφίδου Δάγιου, Περιοδικό «Ιερά Ελλάς», τεύχος 25ο, σελ. 40.
- Ελένη Ζωγραφίδου Δάγιου: «Η Λύτρωση του Προμηθέα», «οι Αργοναύτες επιστρέφουν», εκδόσεις «Ιδεοθέατρον»
- Αισχύλου: «Προμηθεύς Δεσμώτης»
- Πλάτωνος: «Άπαντα». Επιμέλεια Ελένης Ζωγραφίδου Δάγιου, Περιοδικό «Ιερά Ελλάς», τεύχος 25ο, σελ. 40.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.