Ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Σταυραετός του Μαχαιρά, γεννήθηκε στις 22/2/1928 στην Λύση Αμμοχώστου και έπεσε μαχόμενους τους άγγλους την 3/3/1957 στο κρησφύγετο του κοντά στη μονή Μαχαιρά σε ηλικία 29 ετών.
«Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανό δεν θα με πιάσουν!»
H ιστορία γνωστή. Ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, ο σταυραετός της Κύπρου, ο ήρωας της Ελλάδας γίνεται ένας σύγχρονος Λεωνίδας. Το «Μολών Λαβέ» που ξεστόμισε όταν οι Άγγλοι του ζήτησαν να παραδοθεί έκανε τον Λεωνίδα να ξαφνιαστεί. Το Μολών Λαβέ που βροντοφώναξε όταν οι Άγγλοι του ζήτησαν να γίνει επίορκος και να προδώσει το όραμα του για Ελευθερία και Ένωση έκανε τη γραφίδα της ιστορίας να αρχίσει να γράφει ακόμα μια λαμπρή σελίδα ηρωισμού στην μακραίωνη ιστορία του Ελληνισμού. «Με το αίμα των ηρώων και με γράμματα χρυσά» γράφτηκε στις 3 του Μάρτη του 1957 άλλη μια σελίδα σύγχρονου ηρωισμού και αυταπάρνησης.
Ο ήρωας Γρηγόρης δεν αρνήθηκε τη ζωή, αρνούμενος να παραδοθεί. Είχε συνειδητοποιήσει ότι η Λευτεριά δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αίμα. Είχε συνειδητοποιήσει ότι το χρέος του ήταν να καεί ζωντανός από τους «πολιτισμένους» Άγγλους αποικιοκράτες. Και όμως. Εκείνη τη μέρα οι Άγγλοι πανηγύριζαν μια νίκη. Αλλά στην Ιστορία δεν έμεινε ούτε το όνομα αλλά ούτε και η φωτογραφία του επικεφαλής βρετανού αξιωματικού. Στην ιστορία έμεινε το καρβουνιασμένο σώμα του Γρηγόρη Αυξεντίου. Έμεινε το χρέος προς τους υπόλοιπους Έλληνες της Κύπρου.
«ΑΝ ΛΑΧΤΑΡΑΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ. ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΡΤΗΝ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ».
Πηγή.
«Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανό δεν θα με πιάσουν!»
H ιστορία γνωστή. Ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, ο σταυραετός της Κύπρου, ο ήρωας της Ελλάδας γίνεται ένας σύγχρονος Λεωνίδας. Το «Μολών Λαβέ» που ξεστόμισε όταν οι Άγγλοι του ζήτησαν να παραδοθεί έκανε τον Λεωνίδα να ξαφνιαστεί. Το Μολών Λαβέ που βροντοφώναξε όταν οι Άγγλοι του ζήτησαν να γίνει επίορκος και να προδώσει το όραμα του για Ελευθερία και Ένωση έκανε τη γραφίδα της ιστορίας να αρχίσει να γράφει ακόμα μια λαμπρή σελίδα ηρωισμού στην μακραίωνη ιστορία του Ελληνισμού. «Με το αίμα των ηρώων και με γράμματα χρυσά» γράφτηκε στις 3 του Μάρτη του 1957 άλλη μια σελίδα σύγχρονου ηρωισμού και αυταπάρνησης.
Ο ήρωας Γρηγόρης δεν αρνήθηκε τη ζωή, αρνούμενος να παραδοθεί. Είχε συνειδητοποιήσει ότι η Λευτεριά δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αίμα. Είχε συνειδητοποιήσει ότι το χρέος του ήταν να καεί ζωντανός από τους «πολιτισμένους» Άγγλους αποικιοκράτες. Και όμως. Εκείνη τη μέρα οι Άγγλοι πανηγύριζαν μια νίκη. Αλλά στην Ιστορία δεν έμεινε ούτε το όνομα αλλά ούτε και η φωτογραφία του επικεφαλής βρετανού αξιωματικού. Στην ιστορία έμεινε το καρβουνιασμένο σώμα του Γρηγόρη Αυξεντίου. Έμεινε το χρέος προς τους υπόλοιπους Έλληνες της Κύπρου.
«ΑΝ ΛΑΧΤΑΡΑΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ. ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΡΤΗΝ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ».
Πηγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.