ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ «ΒΙΒΛΙΟ» ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο από αγάπη! Κι όμως οι άνθρωποι πολλές φορές χρησιμοποίησαν το όνομα του Θεού για να επιβάλλουν το «εγώ» τους: «Εξοντώστε τους όλους! Ο Θεός θ’αναγνωρήσει τους δικούς του!» Τέτοιος θεός δεν έχει θέση ανάμεσα σε πολιτισμένους ανθρώπους. Όταν ανοίγει το «βιβλίο» της Γνώσης, οι άνθρωποι γίνονται πραγματικά ελεύθεροι! Όταν όμως δεν συμβαίνει αυτό, τότε η «Αλήθεια» θα αποκοιμηθεί. Ο «νούς» που οδηγεί την εξέλιξη των κόσμων, αφήνει πάντα «μνημεία» που είναι φάροι για τους ανθρώπους. Άλλοι παραμένουν τυφλοί, ενώ άλλοι θέλουν να δούν… τότε ο δρόμος ανοίγεται μπροστά τους… και νιώθουν την απόλυτη ελευθερία… αλλά με υπευθυνότητα και σωστή συνείδηση. Κι όταν δεν απομένει πιά ούτε ένας «δίκαιος», τότε το βιβλίο κλείνει… ο κόσμος σαρώνεται και τελειώνει… για να ξεκινήσει από την Αρχή…
Η Υψιστη Μύηση ποτισμένη από την εκπόρευση του θεικού «νού» έγινε ιερή και απαραβίαστη. Οι άνθρωποι για να έχουν στην διάθεσή τους την «απόλυτη γνώση» πρέπει να εναρμονιστούν με την έννοια της «δικαιοσύνης και της ηθικής». Σε κάθε αντίθετη περίπτωση θα είναι απαραίτητο το ερμητικό σφράγισμα. Τα μυστήρια της Αρχαιότητας που κρύβουν την «γνώση» (Καβείρια Μυστήρια, Ελευσίνια Μυστήρια) είναι ακόμα πολύ μακριά από το να τα κατανοήσουμε και να τα εξηγήσουμε απόλυτα. Πάντως ο βασικός σκοπός της «μύησης» είναι το «γνώθι σ’αυτόν», γιατί όποιος δεν ξέρει το μυστικό του όνομα, δεν μπορεί να είναι κύριος του εαυτού του. Στην αρχαία Αίγυπτο, πίστευαν, ότι με μαγικό τρόπο, «το σύμβολο δημιουργεί το πράγμα, και η λέξη το γεγονός».  Αν εκφράσει κανείς κάτι, τελετουργικά, θα υλοποιηθεί με μαγικό τρόπο. Τίποτα δεν μπορεί να υπάρχει, πριν πάρει όνομα. Το όνομα δίνει ζωή στο σώμα που μπαίνει. Αυτό που παύει να έχει πιά όνομα, παύει να υπάρχει. Το να ακρωτηριάζεις την εικόνα ενός όντος και ταυτόχρονα να εξαφανίζεις το όνομά του, είναι σαν να το εξολοθρεύεις για πάντα. Γι’ αυτό το λόγο, οι χριστιανοί επίσκοποι διέταξαν να ακρωτηριαστούν συστηματικά τα αγάλματα και να σβηστούν τα ονόματά τους. Η Θεά της «Σοφίας», Αθηνά κρατά γερά φυλαγμένη την Γνώση…

Μπορεί ο Προμηθέας να «ξεγέλασε» τον Δία για να την ξαναδώσει στους ανθρώπους, αλλά το πλήρωσε ακριβά… στη συνέχεια ο δίκαιος Ηρακλής πήγε στο «Κήπο των Εσπερίδων», για να κόψει τα μήλα «γνώση» από το δέντρο της «σοφίας» για να την ξαναδώσει στους ανθρώπους… και ελευθέρωσε τον Προμηθέα… αλλά στην συνέχεια η αλήθεια διαστρεβλώθηκε και δώθηκε αλλιωμένη στους ανθρώπους προς όφελος μερικών…
Η επιγραφή που αναφέρει ο Πλούταρχος ότι βρέθηκε σε ένα άγαλμα σ’ένα ναό της Σάιδας και ανήκει στην Ίσιδα (Αθηνά) παραμένει ακόμα αληθινή: «Είμαι ότι έχει υπάρξει και θα υπάρχει και κανένας θνητός δεν έχει ξεσκεπάσει τον χιτώνα μου». Πηγή.
Κάποτε απαγόρεψαν την επιστήμη την γνώση και την λογική, γκρέμισαν κατέστρεψαν και ισοπέδωσαν, νομίζοντας, ότι με νόμους και διατάγματα θνητών καταργούνται οι Θεοί…