…ΓΙΑΤΙ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ…

Διόλου όμως δεν απέθαναν οι Aρχαίοι Θεοί: Γιατί τα σπάσαμε τα αγάλματά των, γιατί τους διώξαμεν από τους ναους των, διόλου δεν πέθαναν γι΄αυτό οι Θεοί.
Το είπε ο πικρός Καβάφης και το ξέρουμε όλοι. Και ο Σεφέρης στον Ελπήνορα θα ουρλιάξει: Αλήθεια, τα συντρίμμια δεν είναι εκείνα· εσύ 'σαι το ρημάδι· σε κυνηγούν με μια παράξενη παρθενιά στο σπίτι στο γραφείο στις δεξιώσεις των μεγιστάνων, στον ανομολόγητο φόβο του ύπνου· μιλούν για περιστατικά που θά ηθελες να μην υπάρχουν ή να γινόντουσαν χρόνια μετά το θάνατό σου, κι αυτό είναι δύσκολο γιατί ... 
- Τ' αγάλματά είναι στο μουσείο. Καληνύχτα. 
- ... γιατί τ' αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς.
Τ' αγάλματα λυγίζουν αλαφριά ... καληνύχτα.
Εμείς που  ... γνωρίσαμε τόσο πολύ τούτη τη μοίρα μας στριφογυρίζοντας μέσα σε σπασμένες πέτρες τρεις ή έξι χιλιάδες χρόνια. 
(Σεφέρης Νηφομανής του Δημήτρη Λιαντίνη, σελίδα 31)

Οι πρώτες παπαρούνες του Μάη ραμφίσανε με αίματα της άνοιξης
το λαχουρί φουστάνι. Δαμάστηκεν ο ίμερος της χλόης καθώς οι ηλιαητοί γιόρτασαν την γιορτή των ταυροκαθαψίων. Απάντεχα μας ξέβρασε η βάρκα της ελπίδας στην ακροπελαγιά της μνήμης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ,  ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ / ΑΛΔΕΒΑΡΑΝ
Η φωτογραφία από την "ακροπελαγιά της μνήμης" και της Δήλου... Πηγή.