Γεννήθηκε το 1916 στον Μίλα Μεσσηνίας. Τον Οκτώβριο του ‘36 εισήλθε στην (τότε) Σχολής Αεροπορίας, απ’ όπου αποφοίτησε με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού (χειριστή) τον Αύγουστο του 1938. Ο πόλεμος τον βρίσκει να υπηρετεί στην 22α Μοίρα Δίωξης που έδρευε στη Μεγάλη Μίκρα έξω από τη Θεσσαλονίκη η οποία “ πετούσε” με καταδιωκτικά αεροσκάφη P.Z.L. P24.
Την 2α Νοεμβρίου 1940 και ενώ η Μοίρα βρισκόταν σε κατάσταση πλήρους επιφυλακής, δίνεται εντολή για άμεση απογείωση των έξι PZL, καθώς δεκαπέντε ιταλικά βομβαρδιστικά Cant Ζ1007 bis Alcione (συνοδεία επτά καταδιωκτικών) της 50ης Αυτόνομης Σμηναρχίας BT, πλησίαζαν στη Θεσσαλονίκη με αποστολή τον βομβαρδισμό της. Τα Ελληνικά PZL εντοπίζουν τα ιταλικά βομβαρδιστικά και αρχίζει σφοδρή αερομαχία. Η αερομαχία μεταφέρεται λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη (περιοχή Λαγκαδά) όπου βρίσκονταν παρατεταγμένα τα Ελληνικά αντιαεροπορικά πυροβόλα, τα οποία ενισχύουν από εδάφους την εμπλοκή.
Mια αρχικά άνιση (αριθμητικά) μάχη μετατρέπεται σε εποποιία. Σε αυτό το γεγονός συμβάλει η πράξη του Υποσμηναγού Μητραλέξη, ο οποίος αφού έχει “αδειάσει” τα πυρομαχικά του πάνω στο τρικινητήριο ιταλικό βομβαρδιστικό, δεν αρκείται σε αυτό (καθώς δεν καταρρίπτεται) και προβαίνει σε εμβολισμό, καταστρέφοντας το πηδάλιο της “ουράς” του ιταλικού βομβαρδιστικού, χρησιμοποιώντας την έλικα του αεροσκάφους του (!). Το ιταλικό σκάφος μπαίνει σε περιδίνηση και συντρίβεται στο έδαφος.
Το αεροσκάφος του Μητραλέξη με στρεβλωμένη την έλικά του, πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση κοντά στο χώρο όπου συνετρίβη το ιταλικό βομβαρδιστικό. Εκεί συνειδητοποιεί ότι από το πενταμελές πλήρωμα οι τέσσερις είναι σώοι (αφού χρησιμοποίησαν τα αλεξίπτωτά τους), τους συλλαμβάνει (αφού πρώτα τους έχει συστηθεί και χαιρετίσει στρατιωτικά) προτάσσοντας το περίστροφό του, τους επιβιβάζει σε αυτοκίνητο της Χωροφυλακής και τους οδηγεί στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης (!).
Το εκπληκτικό αυτό περιστατικό γίνεται αμέσως γνωστό στον ελληνικό και ξένο τύπο, ανεβάζει στα ύψη το ηθικό και την υπερηφάνεια της Αεροπορίας μας. Μάλιστα το περιστατικό αυτό βρήκε γρήγορα μιμητές, δίνοντας στον Μητραλέξη τη φήμη του θρυλικού χειριστή. Για την παράτολμη αυτή πράξη του, τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, ανώτατη ηθική αμοιβή σε καιρό πολέμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ο μοναδικός Έλληνας Αεροπόρος στον οποίο απονεμήθηκε η διάκριση αυτή, ενώ διαρκούσε ο πόλεμος. Ο Μητραλέξης ασφαλώς δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, καθώς συνέχισε τα κατορθώματά του και στη συνέχεια του πολέμου.
Σκοτώθηκε τον Σεπτέμβριο του ‘48 όταν το αεροσκάφος Oxford με το οποίο πραγματοποιούσε αναγνωριστική αποστολή στο Αιγαίο, κατέπεσε μετά από βλάβη του κινητήρα, στη θαλάσσια περιοχή της Τήνου, όπου βυθίστηκε. Του απονεμήθηκε μετά θάνατον ο βαθμός του Αντισμηνάρχου αφού του είχαν αποδοθεί πολλές διακρίσεις για τη δράση του από το 1940 μέχρι το 1945.
http://mathainoumeellinikiistoria.blogspot.com/
Την 2α Νοεμβρίου 1940 και ενώ η Μοίρα βρισκόταν σε κατάσταση πλήρους επιφυλακής, δίνεται εντολή για άμεση απογείωση των έξι PZL, καθώς δεκαπέντε ιταλικά βομβαρδιστικά Cant Ζ1007 bis Alcione (συνοδεία επτά καταδιωκτικών) της 50ης Αυτόνομης Σμηναρχίας BT, πλησίαζαν στη Θεσσαλονίκη με αποστολή τον βομβαρδισμό της. Τα Ελληνικά PZL εντοπίζουν τα ιταλικά βομβαρδιστικά και αρχίζει σφοδρή αερομαχία. Η αερομαχία μεταφέρεται λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη (περιοχή Λαγκαδά) όπου βρίσκονταν παρατεταγμένα τα Ελληνικά αντιαεροπορικά πυροβόλα, τα οποία ενισχύουν από εδάφους την εμπλοκή.
Mια αρχικά άνιση (αριθμητικά) μάχη μετατρέπεται σε εποποιία. Σε αυτό το γεγονός συμβάλει η πράξη του Υποσμηναγού Μητραλέξη, ο οποίος αφού έχει “αδειάσει” τα πυρομαχικά του πάνω στο τρικινητήριο ιταλικό βομβαρδιστικό, δεν αρκείται σε αυτό (καθώς δεν καταρρίπτεται) και προβαίνει σε εμβολισμό, καταστρέφοντας το πηδάλιο της “ουράς” του ιταλικού βομβαρδιστικού, χρησιμοποιώντας την έλικα του αεροσκάφους του (!). Το ιταλικό σκάφος μπαίνει σε περιδίνηση και συντρίβεται στο έδαφος.
Το αεροσκάφος του Μητραλέξη με στρεβλωμένη την έλικά του, πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση κοντά στο χώρο όπου συνετρίβη το ιταλικό βομβαρδιστικό. Εκεί συνειδητοποιεί ότι από το πενταμελές πλήρωμα οι τέσσερις είναι σώοι (αφού χρησιμοποίησαν τα αλεξίπτωτά τους), τους συλλαμβάνει (αφού πρώτα τους έχει συστηθεί και χαιρετίσει στρατιωτικά) προτάσσοντας το περίστροφό του, τους επιβιβάζει σε αυτοκίνητο της Χωροφυλακής και τους οδηγεί στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης (!).
Το εκπληκτικό αυτό περιστατικό γίνεται αμέσως γνωστό στον ελληνικό και ξένο τύπο, ανεβάζει στα ύψη το ηθικό και την υπερηφάνεια της Αεροπορίας μας. Μάλιστα το περιστατικό αυτό βρήκε γρήγορα μιμητές, δίνοντας στον Μητραλέξη τη φήμη του θρυλικού χειριστή. Για την παράτολμη αυτή πράξη του, τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας, ανώτατη ηθική αμοιβή σε καιρό πολέμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ο μοναδικός Έλληνας Αεροπόρος στον οποίο απονεμήθηκε η διάκριση αυτή, ενώ διαρκούσε ο πόλεμος. Ο Μητραλέξης ασφαλώς δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, καθώς συνέχισε τα κατορθώματά του και στη συνέχεια του πολέμου.
Σκοτώθηκε τον Σεπτέμβριο του ‘48 όταν το αεροσκάφος Oxford με το οποίο πραγματοποιούσε αναγνωριστική αποστολή στο Αιγαίο, κατέπεσε μετά από βλάβη του κινητήρα, στη θαλάσσια περιοχή της Τήνου, όπου βυθίστηκε. Του απονεμήθηκε μετά θάνατον ο βαθμός του Αντισμηνάρχου αφού του είχαν αποδοθεί πολλές διακρίσεις για τη δράση του από το 1940 μέχρι το 1945.
http://mathainoumeellinikiistoria.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.