Ο Κωνσταντίνος Β’ (δευτερότοκος γιός του "Μεγάλου" Κωνσταντίνου) ήταν ένας ασήμαντος αυτοκράτορας αλλά ένα μισελληνικό τέρας, το οποίο από την πρώτη στιγμή εκδήλωσε την εχθρότητά του ψηφίζοντας απεχθέστατα αυτοκρατορικά διατάγματα εναντίον των Ελλήνων:
-Απαγορεύει τη λειτουργία όλων των εθνικών και ελληνικών ιερών, και διατάσσει την κατεδάφιση και το κλείσιμό τους.
-Απαγορεύει στους Έλληνες τη λατρεία και την προσφορά θυσίας στους θεούς τους επί ποινή θανάτου. Οι εθνικοί ιερείς συλλαμβάνονται και εκτελούνται.
-Διατάσσει όσοι ναοί δεν κατεδαφίστηκαν να μετατραπούν σε πορνεία και χαρτοπαικτικές λέσχες. Χριστιανοί ασβεστοπαραγωγοί κατασκευάζουν ασβεστοκάμινους δίπλα σε ελληνικούς ναούς,τα μάρμαρα των οποίων γίνονται ασβέστης και έτσι χάνονται για πάντα τα ανεπανάληπτα έργα των προγόνων μας.
-Διατάσσει τις πυρπολήσεις των βιβλιοθηκών και των βιβλίων που περιέχουν δαιμονικές γνώσεις.
-Εξαπολύει μεγάλης κλίμακας διωγμούς εναντίον των Ελλήνων σε όλη την αυτοκρατορία και μέσα στην Κωνσταντινούπολη. Ο ρήτορας Λιβάνιος κατηγορήθηκε σαν μάγος και εξορίστηκε με την κατηγορία της μαγείας.
-Έθεσε εκτός νόμου το Ελληνίζειν, δηλαδή να μιλούν Ελληνικά, να ντύνονται όπως οι Έλληνες, να μελετούν τους Έλληνες φιλοσόφους, και να συμπεριφέρονται όπως οι Έλληνες, και καταδίωξε οτιδήποτε θύμιζε Ελληνισμό. Με βάση αυτό το διάταγμα πολλοί Έλληνες εκτελέστηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν σε ολόκληρη την αυτοκρατορία.
-Έθεσε εκτός νόμου επί ποινή θανάτου όλες τις μαντικές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης και της Αστρολογίας. Σε επίσκεψή του στη Ρώμη σφραγίζει το ναό του θεού Απόλλωνα, φυλακίζει τους ιερείς του και αφαιρεί το βωμό της Νίκης, από την αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου.
-Με αυτοκρατορικό διάταγμα ανανέωσε την πλήρη ασυλία των χριστιανών επισκόπων απέναντι σε όλα τα δικαστήρια της αυτοκρατορίας. Έτσι οι επίσκοποι έγιναν ασύδοτοι, κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει και σήμερα.
Ο επίσκοπος Ρώμης Λιβέριος ορίζει σαν εορτή της γεννήσεως του Χριστού την 25η Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία οι εθνικοί Έλληνες γιόρταζαν τη γέννηση του Ανίκητου Ηλίου.
Επί αυτοκρατορίας του Κωνσταντίνου Β’ στη Σκυθόπολη της Παλαιστίνης, σημερινή πόλη του Δυτικού lσραήλ Μπεθ Σιαν (Beth Sian), οργανώθηκε και λειτούργησε από τους χριστιανούς επισκόπους και κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί είκοσι ολόκληρα χρόνια, το πρώτο και φρικτότερο στρατόπεδο συγκέντρωσης, βασανισμών και θανατώσεων των Ελλήνων που μεταφέρονταν εκεί από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας.
Τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις γίνονταν σε καθημερινή βάση.
Ο Ελληνισμός, την περίοδο μεταξύ +341 έως +361, βίωσε τα φρικτότερα βασανιστήρια που μπορούν να επινοήσουν αρρωστημένα μυαλά, όπως αυτά των χριστιανών αδίων. Το μίσος του χριστιανικού ιερατείου εκδηλώθηκε στην πιο αποτρόπαια μορφή του, με στόχο τη βιολογική εξόντωση των Ελλήνων, με εγκλήματα και βασανιστήρια που αποτελούν ντροπή για την ανθρώπινη ιστορία, και κατεβάζει τον άνθρωπο στο επίπεδο του ζώου.
Είκοσι ολόκληρα χρόνια βασανισμών και όμως οι σύγχρονοι ιστορικοί τηρούν ένοχη σιγή ή τα παρακάμπτουν, φοβούμενοι την δαμόκλειο σπάθη των χριστιανών θεοφόρων επισκόπων.
Την τραγικότητα της κατάστασης την διέσωσε ο χριστιανός ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος (330-391), ο οποίος γράφει ότι την εποχή του αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β’ άρχισαν οι πιο αποτρόπαιοι διωγμοί εναντίον των Ελλήνων.
Από το βιβλίο «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», του Γεράσιμου Καλογεράκη, εκδόσεις Δίον.
-Απαγορεύει τη λειτουργία όλων των εθνικών και ελληνικών ιερών, και διατάσσει την κατεδάφιση και το κλείσιμό τους.
-Απαγορεύει στους Έλληνες τη λατρεία και την προσφορά θυσίας στους θεούς τους επί ποινή θανάτου. Οι εθνικοί ιερείς συλλαμβάνονται και εκτελούνται.
-Διατάσσει όσοι ναοί δεν κατεδαφίστηκαν να μετατραπούν σε πορνεία και χαρτοπαικτικές λέσχες. Χριστιανοί ασβεστοπαραγωγοί κατασκευάζουν ασβεστοκάμινους δίπλα σε ελληνικούς ναούς,τα μάρμαρα των οποίων γίνονται ασβέστης και έτσι χάνονται για πάντα τα ανεπανάληπτα έργα των προγόνων μας.
-Διατάσσει τις πυρπολήσεις των βιβλιοθηκών και των βιβλίων που περιέχουν δαιμονικές γνώσεις.
-Εξαπολύει μεγάλης κλίμακας διωγμούς εναντίον των Ελλήνων σε όλη την αυτοκρατορία και μέσα στην Κωνσταντινούπολη. Ο ρήτορας Λιβάνιος κατηγορήθηκε σαν μάγος και εξορίστηκε με την κατηγορία της μαγείας.
-Έθεσε εκτός νόμου το Ελληνίζειν, δηλαδή να μιλούν Ελληνικά, να ντύνονται όπως οι Έλληνες, να μελετούν τους Έλληνες φιλοσόφους, και να συμπεριφέρονται όπως οι Έλληνες, και καταδίωξε οτιδήποτε θύμιζε Ελληνισμό. Με βάση αυτό το διάταγμα πολλοί Έλληνες εκτελέστηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν σε ολόκληρη την αυτοκρατορία.
-Έθεσε εκτός νόμου επί ποινή θανάτου όλες τις μαντικές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης και της Αστρολογίας. Σε επίσκεψή του στη Ρώμη σφραγίζει το ναό του θεού Απόλλωνα, φυλακίζει τους ιερείς του και αφαιρεί το βωμό της Νίκης, από την αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου.
-Με αυτοκρατορικό διάταγμα ανανέωσε την πλήρη ασυλία των χριστιανών επισκόπων απέναντι σε όλα τα δικαστήρια της αυτοκρατορίας. Έτσι οι επίσκοποι έγιναν ασύδοτοι, κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει και σήμερα.
Ο επίσκοπος Ρώμης Λιβέριος ορίζει σαν εορτή της γεννήσεως του Χριστού την 25η Δεκεμβρίου, ημέρα κατά την οποία οι εθνικοί Έλληνες γιόρταζαν τη γέννηση του Ανίκητου Ηλίου.
Επί αυτοκρατορίας του Κωνσταντίνου Β’ στη Σκυθόπολη της Παλαιστίνης, σημερινή πόλη του Δυτικού lσραήλ Μπεθ Σιαν (Beth Sian), οργανώθηκε και λειτούργησε από τους χριστιανούς επισκόπους και κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επί είκοσι ολόκληρα χρόνια, το πρώτο και φρικτότερο στρατόπεδο συγκέντρωσης, βασανισμών και θανατώσεων των Ελλήνων που μεταφέρονταν εκεί από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας.
Τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις γίνονταν σε καθημερινή βάση.
Ο Ελληνισμός, την περίοδο μεταξύ +341 έως +361, βίωσε τα φρικτότερα βασανιστήρια που μπορούν να επινοήσουν αρρωστημένα μυαλά, όπως αυτά των χριστιανών αδίων. Το μίσος του χριστιανικού ιερατείου εκδηλώθηκε στην πιο αποτρόπαια μορφή του, με στόχο τη βιολογική εξόντωση των Ελλήνων, με εγκλήματα και βασανιστήρια που αποτελούν ντροπή για την ανθρώπινη ιστορία, και κατεβάζει τον άνθρωπο στο επίπεδο του ζώου.
Είκοσι ολόκληρα χρόνια βασανισμών και όμως οι σύγχρονοι ιστορικοί τηρούν ένοχη σιγή ή τα παρακάμπτουν, φοβούμενοι την δαμόκλειο σπάθη των χριστιανών θεοφόρων επισκόπων.
Την τραγικότητα της κατάστασης την διέσωσε ο χριστιανός ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος (330-391), ο οποίος γράφει ότι την εποχή του αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β’ άρχισαν οι πιο αποτρόπαιοι διωγμοί εναντίον των Ελλήνων.
Από το βιβλίο «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ», του Γεράσιμου Καλογεράκη, εκδόσεις Δίον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.