ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ

Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, τής Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γεννήσεως της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:

-Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι.

-Το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι.

- Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη, και...

-Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο.

 Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές, όπως: Μην ξοδεύετε περισσότερα απ' αυτά που κερδίζετε,

και... αξιόπιστες στρατηγικές: όπως: Υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες και όχι τα παιδιά.

 Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί. Αναφορές για ένα 6χρονο αγόρι που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση επειδή φίλησε μια συμμαθήτριά του, για εφήβους που αποβλήθηκαν από το σχολείο επειδή χρησιμοποίησαν στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα και για έναν δάσκαλο που απολύθηκε επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή, απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.

Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν αναφορικά με την πειθάρχηση τών ανυπάκουων παιδιών τους.

Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ' ένα μαθητή αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.

Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους.

Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι, όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.

Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά από κάθε θέληση για ζωή όταν μια γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό, έχυσε λίγο στην ποδιά της κι' ανταμείφθηκε άμεσα μ' έναν τεράστιο διακανονισμό.

Πριν από το θάνατο τής Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος τών γονιών της, τής Αλήθειας και τής Εμπιστοσύνης, τής συζύγου Σύνεσης και τών παιδιών της Ευθύνης και Λογικής.

Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της:

Ξέρω τα Δικαιώματά μου

Το Θέλω τώρα

Κάποιος άλλος φταίει

Είμαι θύμα

Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε.

Αν τη θυμάστε ακόμα, προωθήστε το.

Αν όχι, συνταχθείτε με την πλειοψηφία και μην κάνετε τίποτα.

Πηγή: Προωθημένο Μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΦΩΝΗ. ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ!

https://www.youtube.com/channel/UCAx2Rj9ev446Oeb2-WFylpA

ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ: ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΦΩΝΗ!

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ 1922 – ΜΝΗΜΗ – ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ

[Πρόκειται για μία από τις αρχαιότερες ελληνίδες πόλεις και λιμένες της Μεσογείου, της αρχαίας Ιωνίας. Ιδρύθηκε περί το -3000. Στη μακραίωνη ιστορία της έχει αλλάξει δύο θέσεις. Η πρώτη των προϊστορικών χρόνων που αναφέρει ο Στράβων ως "Παλαιά Σμύρνη" και η δεύτερη που έκτισε ο Μέγας Αλέξανδρος και οι επίγονοι αυτού κατά την ελληνιστική περίοδο. Κατοικήθηκε από ελληνικούς πληθυσμούς από την αρχαιότητα μέχρι και το 1922. (Καταστροφή της Σμύρνης). Wikipedia]

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΝΑΡΜΠΑΣΙ ΣΜΥΡΝΗΣ

«… Άρχισε ο στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για να βγάλουν το χακί από πάνω τους. Πόσους δεν ντύσαμε! Οι μεγάλοι οι δικοί μας ξεκουμπιστήκαν και φύγανε κι αφήσαν τον κόσμο στο έλεος του Θεού. Έφταναν οι στρατιώτες ξυπόλητοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι, πρησμένοι, νηστικοί. Οι Τούρκοι κατεβαίναν και σφάζαν τους Έλληνες. Το ίδιο έκαναν και οι δικοί μας. Παντού φωτιά και μαχαίρι άκουες και έβλεπες. Από τους κατοίκους του Μπουνάρμπασι έμειναν καμιά δεκαριά οικογένειες… Μερικοί κατάφεραν να φύγουν, σέρνοντας με την κοιλιά προς το Σικλάρι και από κει στη Σμύρνη. Τους άλλους όλους τους ατιμάσανε, τους σφάξανε, τους κρεμάσανε, τους κάψανε. Κι εκείνους που κατάφεραν από το Σικλάρι να φτάσουν στη Σμύρνη, όταν ήρθε ο Κεμάλ, τους έπιασε και τους έσφαξε.

Εμείς βρισκόμασταν στη Σμύρνη. Πλημύρρα οι μαχαλάδες στο αίμα. Βάλανε φωτιά οι Τούρκοι, μια ώρα μακρυά. «Μη φοβάστε είναι μακρυά», μας είπε ο νοικοκύρης του σπιτιού που μέναμε. Σ’ ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σε μας. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε. Βγήκαμε στο δρόμο. Φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη. Βρισκόμασταν στη μέση. Και οι Τσέτες (σ.τ.σ. οι άτακτοι Τούρκοι) βρίσκονταν στη μέση, και σφάζαν και σκοτώναν.

Τη νύχτα οι Τσέτες έκαναν επίθεση ν’ αρπάξουν, να σφάξουν, ν’ ατιμάσουν. «Βοήθεια! Βοήθεια!» φώναζε ο κόσμος. Τα εγγλέζικα πλοία ήταν απέναντι. Έριχναν τους προβολείς. Σταματούσαν για λίγο. Τη νύχτα θέλαμε να πάμε προς νερού μας. Πήγαμε λίγο πιο έξω, φρίκη! Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα (σ.τ.σ. μεγάλο ανοιχτό λάκο). Γύρω γύρω, στα χείλια της χαβούζας σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα η χαβούζα ήταν γεμάτη κεφάλια. Έπαιρναν όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στην άκρια της χαβούζας, έκοβαν το κεφάλι και το έριχναν μέσα στην χαβούζα και τα κορμιά τα άφηναν να σπαρταρούν γύρω γύρω. Ήταν φοβερό. Όσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί σ’ αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου. Τον αδελφό μου τον έσφαξαν στο χωριό.

Έβγαλαν, μετά, ιταλικά και ελληνικά πλοία και μας πήραν. Πόσους; Ούτε ένα είκοσι τοις εκατό δεν επήραν. Τέτοια καταστροφή δεν είδαν τα μάτια μου!»

Η Μαρτυρία προέρχεται από το δίτομο «Έξοδος» του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών. Η Ελένη Καραντώνη ζούσε στο Μπουνάρμπασι, έντεκα χιλιόμετρα βορειανατολικά της Σμύρνης. Το Μπουνάρμπασι είχε χίλιους κατοίκους, από τους οποίους οι οκτακόσιοι ήταν Έλληνες

http://mikrasiatis.gr/

« Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά…» Στρατηγός Μακρυγιάννης 

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ 1500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΟΛΟΜΒΟ

Στο απίστευτο συμπέρασμα ότι οι Αρχαίοι Έλληνες, είχαν ταξιδέψει στην Αμερικάνικη ήπειρο 1500 και πλέον χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο, κατέληξε σε έρευνά του ένας έλληνας ερευνητής των αιγαικών γραφών…
Όπως δημοσιεύει το iefimerida.gr, ειδικότερα, σύμφωνα με τον δρ. Μηνά Τσικριτσή, οι προϊστορικοί Έλληνες είχαν επισκεφτεί τη Βόρεια Αμερική πολύ πιο πριν την ανακαλύψει ο Κολόμβος. Αυτό, υποστηρίζει, προκύπτει από την μελέτη ενός κειμένου του Πλουτάρχου, το
«Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης», όπου στις παραγράφους 941Α-942, περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν «δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας».
Σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, ο οποίος συνεχίζει την έρευνα που έκανε πριν από δύο χρόνια ο καθηγητής Η. Μαριολάκος που είχε υποστηρίξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Αμερικής και την οποία επισκέπτονταν, από το κείμενο του Πλουτάρχου με χρήση ειδικών προγραμμάτων με Η/Υ αποκαθίσταται μια λησμονημένη ιστορική πραγματικότητα, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς -αν όχι όλους- ερευνητές.
Στη ανακοίνωσή του, ο δρ. Τσικριτσής υποστηρίζει ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μία επικοινωνία που ξεκινά από την Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν σε μια λίμνη (την ονομάζει Superior) του Καναδά.
Φαίνεται -σημειώνει- ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες, συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμιξίες με του ντόπιους. Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.
Όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Τσικριτσής «όλα αυτά αποδεικνύονται με αστρονομικά στοιχεία, η επεξεργασία των οποίων έγινε με τη βοήθεια προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών επιβεβαιώνοντας τον χρονολογικό προσδιορισμό του ταξιδιού που περιγράφει ο Πλούταρχος».
Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, και το ότι στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ -2400 και -1200, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη λίθινη εποχή.
Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο του Πλουτάρχου ο συντονιστής του διαλόγου, ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από του υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα. Την ιστορία που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο. Τελικά τα δεδομένα που αναφέρει το κείμενο επιβεβαιώνουν, όπως δείχνει η μελέτη του κ. Τσικριτσή, με τη χρήση Η/Υ, την περιγραφή ενός ταξιδιού το +86 που πραγματοποιήθηκε από τον Καναδά στην Καρχηδόνα. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στα παρακάτω:
1. Το αποκαλυπτικό κείμενο προσδιορίζει σωστά την απόσταση από την Βρετανία στο νησί της Ωγυγίας- την Ισλανδία, με καράβι με κουπιά που πλέει 5 ημέρες (880 km).
2. Αναφέρει μία μεγάλη ηπειρωτική γη που στην περιοχή της υπήρχαν τρία νησιά (Γροιλανδία, Νήσο Baffin, Newfoundland) που ισαπείχαν, βορειοδυτικά της Βρετανίας.
3. Προσδιορίζει ότι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (στην ίδια ευθεία) βρίσκεται η είσοδος του κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου (Gulf of St. Laurence) με την Κασπία θάλασσα, γεγονός που παρατηρούμε στην ευθεία της.
4. Προσδιορίζει ορθά ότι ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου είναι λίγο μεγαλύτερος από την Μαιώτιδα λίμνη, τη σημερινή Αζοφική. Στις ακτές του κόλπου αναφέρει ότι κατοικούσαν Έλληνες από παλιά και μετά την αποστολή του Μυκηναΐου Ηρακλή, πιθανόν τον -15ο αιώνα, αναθερμάνθηκε το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε από τις επιμειξίες με τους ντόπιους (εννοείται ότι ο Ηρακλής δεν πήγε μόνος με το Ιόλαο, αλλά ήταν μία εκστρατεία εκατοντάδων Ελλήνων που άλλαξαν δημογραφικά την περιοχή μέσα στο κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου που κατοίκησαν).
5. Καθορίζει περίοδο τριάντα χρονών, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον +1ο αιώνα, η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του +86.
6. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφεί ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία.
7. Ο λόγος των μεγάλων ταξιδιών την Εποχή του Χαλκού τεκμηριώνεται από τον καθαρό χαλκό, που βρισκόταν σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά. Από την περιοχή αυτή εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού μεταξύ -2400 και -1200.
8. Στην εποχή του Πλουτάρχου ο ίδιος αναφέρει, ότι δεν μετέφεραν χαλκό αλλά χρυσές κούπες και αγγεία που μέσα είχαν τις προμήθειες του ταξιδιού.
9. Τέλος είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα τα μαντεία ήταν κέντρα καταγραφής γεωγραφικής γνώσης, με αποτέλεσμα να συμβουλεύουν για μελλοντικές αποικίσεις. Έτσι είναι αποδεκτό ότι ο Πλούταρχος μετά το 86 που ήταν ιερέας στο Μαντείο των Δελφών, έχει αυτή τη γνώση.
10. Το ταξίδι επιστροφής φαίνεται ότι γινόταν από βόρεια, ξεκινώντας από τον Καναδά, πήγαιναν στη Γροιλανδία (νησί του Κρόνου) έφθαναν στην Ισλανδία και από εκεί έφθαναν στη Βρετανία. Στοιχείο επιβεβαίωσης αυτής της διαδρομής είναι το νησί σταθμός, που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα Μυκήνες (Mykines) το δυτικότερο νησί των Faeroe.
Συμπερασματικά, η έρευνα του Μηνά Τσικριτσή είναι ότι πραγματοποιήθηκε ταξίδι από τον Καναδά στην Καρχηδόνα τον Μάιο του +86. Σε συνδυασμό με τα άλλα στοιχεία που επιβεβαιώνονται με Υ/Η γίνονται αποδεκτές και οι άλλες περιγραφές του Πλουτάρχου, ότι δηλαδή, στα αρχαία χρόνια πριν την εκστρατεία του Ηρακλή είχαν πάει στην περιοχή και αρχαιότεροι Έλληνες, πιθανότατα οι Μινωίτες. Τα στοιχεία αυτά έρχονται και επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά διάσπαρτα ευρήματα γραφής – και όχι μόνο – από περιοχές στην Αμερική.
Τελικά πριν τον Κολόμβο, τους Κινέζους και τους Βίκινγκς είχαν πάει στην Αμερική και Έλληνες τουλάχιστο τον -1ο αιώνα και πιθανόν ήδη τη -2η χιλιετία. http://olympia.gr/

Keraunoforos12

Ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΔΕΡΒΕΝΙΟΥ

Μοναδικό στο είδος του εύρημα και προϊόν προηγμένης τορευτικής του -4ου αι., το αγγείο αυτό χρησιμοποιήθηκε ως τεφροδόχος στον τάφο Β' του Δερβενίου, ενώ αρχικά προοριζόταν για την ανάμειξη του κρασιού με νερό. Ο κρατήρας σώζεται ακέραιος και το χρυσό του χρώμα οφείλεται στη μεγάλη περιεκτικότητα κασσίτερου στο κράμα του χαλκού. Το ύψος του φτάνει σχεδόν το ένα μέτρο (0,91 εκατοστά). Η κεντρική σκηνή του αγγείου καλύπτεται από το ζευγάρι Διόνυσος και Αριάδνη που εικονίζεται σε μία στιγμή χαλάρωσης, ενδεχομένως ύστερα από ερωτική πράξη (ιερός γάμος). Η πλούσια διακόσμησή του ενσαρκώνει έναν ύμνο στον θεό Διόνυσο, στην παντοδυναμία του, στη φύση και την εξουσία του πάνω στη ζωή και τον θάνατο. Στην κύρια όψη εικονίζεται ο ιερός γάμος του θεού με την Αριάδνη. Γύρω τους κάποιες Μαινάδες - ακόλουθοι είναι συνεπαρμένες στον οργιαστικό τους χορό, ενώ άλλες κάθονται αποκαμωμένες στον ώμο του αγγείου. Μυθικές μορφές, θηρία, ήμερα ζώα, κλαδιά αμπέλου και κισσού διακοσμούν όλες τις επιφάνειες του αγγείου. Στο χείλος, μια επιγραφή με ασημένια γράμματα μαρτυρά το όνομα του κατόχου του: είναι ο Αστίων, γιος του Αναξαγόρα, από τη Λάρισα. Είναι το μοναδικό ακέραιο χάλκινο αγγείο με ανάγλυφες παραστάσεις που σώζεται από αυτή την εποχή. Δημιουργός του είναι ίσως ένας γλύπτης και τορευτής από κάποια ιωνική πόλη της Χαλκιδικής, που μαθήτεψε στην Αθήνα ή απλώς ήταν εξοικειωμένος με την αττική τέχνη και τεχνική. Χρονολογείται στο -330 με -320. Και μπορεί ένας… Υδραίος να μην έχει καμία δουλειά στη Λάρισα, ένας Λαρισαίος όμως στη Μακεδονία είχε, διότι… οι Αλευάδες (αρχαιότατο θεσσαλικό δυναστικό γένος, που βασίλευσε στη Θεσσαλία μέχρι και τον -2ο αι. οι οποίοι κατάγονταν από τον Αλεύα, εγγονό του Ηρακλή, όταν ο γειτονικός οίκος των Φερών άρχισε να γίνεται επικίνδυνος ζήτησαν τη βοήθεια των Μακεδόνων, που νίκησαν τον οίκο των Φερών και τους γλίτωσαν από τον κίνδυνο. Επειδή όμως όλα απαιτούν ανταλλάγματα, από τότε χρονολογείται και η εξάρτηση της Θεσσαλίας από τη Μακεδονία ενώ με τον καιρό οι Αλευάδες έχασαν την εξουσία και υποτάχθηκαν στον Φίλιππο Β' ο οποίος πήρε όμηρους στη Μακεδονία την αριστοκρατική οικογένεια. Οσο για την άγνωστη επιγραφή του πασίγνωστου κρατήρα ΑΣΤΙΟΥΝΕΙΟΣ ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΙΟΙ ΕΣ ΛΑΡΙΣΑΣ πρόκειται ουσιαστικά για θεσσαλική παραλλαγή (ντοπιολαλιά) της αιολικής διαλέκτου. Αν μεταγραφόταν στην αττική διάλεκτο θα έγραφε: Αστίων Αναξαγόρου εκ Λαρίσης.

Τον κρατήρα του Δερβενίου μπορείτε να δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Μανόλη Ανδρόνικου 6.

http://www.tanea.gr/ 

youtube johnroukounakis

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ

Ο Παυσανίας στα “ΑΤΤΙΚΑ” (Ι, 15,3) αναφέρει ότι πολλοί Αθηναίοι στην μάχη του Μαραθώνα, είδαν ανθρώπους άγνωστης ταυτότητας να πολεμούν δίπλα τους και μας δίνει μια παραστατική εικόνα για την μάχη που διεξήχθη. Αναφέρει ότι ο Θησέας παριστάνεται να βγαίνει από την γη. Επίσης αναφέρεται και ο ημίθεος Ηρακλής να λαμβάνει μέρος στην μάχη. Μας μιλάει επίσης για την θεά Αθηνά η οποία επίσης έπαιρνε μέρος στην μάχη πάνοπλη, και οδηγούσε ένα άρμα με τέσσερα άλογα. Ακόμα στο πλευρό των Αθηναίων ήταν και ο θεός Πάνας ο οποίος μαζί με τους Πανίσκους του σκόρπισαν τον τρόμο και τον πανικό στους Πέρσες και οι τελευταίοι τράπηκαν σε φυγή. 

Ο Ηρόδοτος γράφει (ΣΤ ‘,105) ότι ο Φειδιππίδης (δρομέας μεγάλων αποστάσεων) κατά την διαδρομή του προς την Σπάρτη, λίγο πριν την μάχη του Μαραθώνα, είδε στο Παρθένιον όρος τον θεό Πάνα. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που διηγήθηκε ο Φειδιππίδης στους Αθηναίους, τον συνάντησε ο Πάνας στην περιοχή του Παρθένιου όρους παραπάνω από τον Τεγέα. Τον φώναξε με το όνομα του και τον ρώτησε γιατί δεν φροντίζουν οι Αθηναίοι γι’ αυτόν, ενώ ο ίδιος τους είχε βοηθήσει κατά το παρελθόν και ότι το ίδιο θα κάνει και στο μέλλον. Οι Αθηναίοι μετά την νίκη τους λοιπόν του αφιέρωσαν ένα σπήλαιο που βρίσκεται στην βόρεια πλευρά της ακρόπολης και ο στρατηγός της μάχης του Μαραθώνα, ο Μιλτιάδης, μερίμνησε για την κατασκευή αγάλματος του θεού, το οποίο έφερε την επιγραφή «Τον τραγόπουν εμέ Πάνα, τον Αρκάδα, τον κατά Μήδων, τον μετ’ Αθηναίων, στήσατο Μιλτιάδης».

Στην εποχή μας, μαζί με την αρχαία φιλοσοφία και γνώση, ξεχάσαμε και τον θεό Πάνα.
Και έρχονται να μας τον θυμήσουν κάποιοι, όχι έλληνες, και να μας πουν πως ο Μέγας Παν ζει!

Ο Παν δέχεται μεγάλες τιμές από τον Σκωτσέζο Μike Scottκαι το προσωπικό μουσικό του όχημα, τους Waterboys. Στο τραγούδι The PanWithin από τον δίσκο This Is The Sea του 1985 οι εραστές αναζητούν και αφουγκράζονται τον εσώτερο Πάνα υπό την καταιγιστική ρυθμική συνοδεία ηλεκτρικής κιθάρας, πιάνου και βιολιού. 

Αλλά η μεγάλη ανατριχίλα έρχεται με το τραγούδι Τhe Return Of Pan από τον δίσκο Dream Harder του 1993, όπου με αφορμή μία ιστορία του Πλουτάρχου από το «Περί των εκλελοιπότων χρηστηρίων» ο Scott ειρωνεύεται και πετάει το γάντι σε όσους πιστεύουν την φήμη για τον υποτιθέμενο θάνατο του εν λόγω θεού: «ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ/ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΠΕΔΙΑ ΤΟΥ ΙΝΙΣΧΗΡ/ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ, ΠΩΣ ΟΙ ΘΕΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ/, ΑΛΛΑ ΜΑΝΤΕΨΕ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΧΩ ΧΟΡΕΨΕΙ/, Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ ΖΕΙ!»...
Στο τραγούδι εκτός από τα κατά παράδοση χρησιμοποιούμενα στη ροκ μουσικά όργανα γίνεται και εκτεταμένη χρήση κλαρίνου (!), ενώ ο εκρηκτικός συνδυασμός του με την ηλεκτρική κιθάρα αμέσως μετά την ιαχή «Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ ΖΕΙ!» ίσως κάνει την συγκεκριμένη φράση να ακούγεται ανησυχητικά πειστική για κάποιους… Για την ιστορία να αναφέρουμε, ότι ο Μike Scott επισκέπτεται συχνότατα την Αρκαδία.

ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ Η ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ο ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΥΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΦΥΣΙΚΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΟΤΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ (Δ. Λιαντίνης)

Ο Παν για τους έλληνες εσυμβόλιζε τη ριπή του πόθου μέσα στη φύση.
Εσήμαινε εκείνη την ταραχή του βυθού μέσα στα όντα, τη φθείρουσα και την ηδονική, που συνείχε τα φορτία των νεφών, τα δέντρα, τα χτήνη, τους ανθρώπους.
Ήταν η σάρκωση που την τάραζε η πυρή σιγαλιά της επιθυμίας. Η δύναμη η αγνή της βάρβαρης βαρβατιάς. Απηχούσε εκθέματα της ορμής του γενετήσιου πόθου, που κυριεύει τα χορταράκια και τα λουλούδια, όταν σκάνε σε μύρα και χρώματα με τις αραδιαστές επελάσεις της άνοιξης.

Ο Παν εικονίζε τη Λιβιδώ της φύσης. Εκείνη τη δύσκολη αραβωνιαστικιά του Φρόυντ, που δεν την ενόησαν στη βάση της ποτέ τους ούτε οι αντίπαλοι ούτε οι μαθητές του. Πύλη της παντοδυναμίας σκοτεινή, έβγαζε στο τοπίο του τρομακτικού γενετήσιου ρίγους κάθε Θεογονίας και Γένεσης.

Καθρέφτιζε το απροσμάχητο κράτος της ορμής για ζωικό γίγνεσθαι και ηαβοί σε βάθος μέγα. Εκεί που το αισθάνουνται κάπως μόνον οι ποιητές, και οι μιλημένοι του θανάτου.
Οι σιγαλέα μιλημένοι του θανάτου. Γιατί ο Παν ήτανε ο θεός των κατσικιών αλλά και των τράγων. Και οι τελευταίοι βρίσκουνται ύλη στα δομικά κύτταρα της τραγωδίας. Εκείνης της ακραίας ηθικής και αισθητικής κατάκτησης και περιουσίας των ελλήνων, που βρίσκεται από τη μεριά της ζωής αλλά και του θανάτου.

Ο Παν των ελλήνων φορεί το πνεύμα που δηλώνεται στα άγρια ζώα με τα συνθήματα των ιχνών τους. Φυλάγει τις ομιλίες που κάνουν τα λαμπυρίσματα των αστεριών στα σκοτεινά δάση. Αναγνωρίζεται στις χειραψίες που δίνουν τα ασημένια φύλλα της λεύκας στον άνεμο. Πάλλει μαζί με τον παλμό της πεταλούδας που πετάει στο Πεκίνο και φέρνει την καταιγίδα στην Καλιφόρνια.

Με την παγάνα του, τα παγανά, και τον πανικό του φόβο, ο Παν προπέμπει στον παγανισμό του αρχαίου κόσμου. Παρασταίνει τον ιστό που ένωνε την ψυχή του ανθρώπου με την ψυχή του κόσμου σ' έναν υμέναιο αξεθύμαστο, κάτω από τη μουσική του μαγεμένου αυλού του. Την τελευταία του αντιδόνηση ίσως την ακούει κανείς σ' εκείνο το Ηπτει^εβαη^ της Ποιμενικής του Μπετόβεν.

Ο Παν ήταν μια θεότητα πολύσημη και κοσμοφόρα. Όπως ο Απόλλων με το απολλώνειο, ο Διόνυσος με το διονυσιακό, ο Δίας με το ολυμπιακό στοιχείο τους. Απάνου στη βάση του κύριου χαρακτήρα του δήλωνε το πιο βαθύ γνώρισμα του κλασικού έλληνα: μία φυή ανθρωπολογίας που εγνώριζε να ευδοκιμεί ακατάπαυστα πάνου στη στύση της φύσης. Στην ακαταπόνητη γέμιση και χάση του φεγγαριού. Την άλω της κορυφής του ανδρικού μέλους.

Ο θάνατος του Πανός, μαζί με τον αφανισμό του κλασικού κόσμου, εβούλοταν να σημάνει και το θάνατο του ανθρώπου που τον έπλασε η φυσική αγωγή.
Πεθαίνοντας η αρχαιότητα πέθανε και ο φυσικός άνθρωπος. Ο νέος άνθρωπος που αναδύθηκε με το χριστιανισμό, και αργότερα με τον πολιτισμό της Ευρώπης, είναι αφύσικος, κατά την έννοια ότι η σχέση του δεν είναι με τη φύση αλλά με τον εαυτό του.

Η μετάβαση ή το στένεμα είναι ανάλογα με την εξέλιξη της τραγωδίας.
Στην αττική τραγωδία ο άνθρωπος επάλευε με τη μοίρα. Στην τραγωδία του Σαίκσπηρ ο άνθρωπος επάλευε με το συνάνθρωπο. Στη σύγχρονη τραγωδία ο άνθρωπος παλεύει με τον εαυτό του. Η κίνηση γίνεται από τον αγρό στην πόλη, από την πόλη στο σπίτι, κι από το σπίτι στην κάμαρη του σπιτιού.

Οι έλληνες, άνθρωποι φυσικοί, είχαν αποδεχτεί γενναία αυτό που εμείς σήμερα αρνιούμαστε με την πρόφαση της αναβολής. Όμως ποτέ δε θα μπορέσουμε με απεργίες να αλλάξουμε το δελτίο του καιρού. Ούτε θα καταργήσουμε τα γεράματα με τη βοήθεια των θεσμών.

Μέσα στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού δύο είναι οι ερυθροί γίγαντες στοχαστές που μίλησαν για το θάνατο του θεού. Στον παλαιό καιρό ο Πλούταρχος, και στην εποχή μας ο Νίτσε.

Σαν το μικρό ναυτόπουλο του κυρ-Αντριά, του απόκοτου καραβοκύρη που δεν ελογάριασε την παραγγελιά του Βοριά στα καράβια να πιάσουν λιμάνι, ο Πλούταρχος και ο Νίτσε ανέβηκαν στην κορφή το κατάρτι, εδιάλεξαν τον καιρό, και μας είπαν για τα μελλούμενα του ταξιδιού:

-Γι' ανέβα, βρε ναυτόπουλο, στο μεσιανό κατάρτι, για να διαλέξεις τον καιρό, να ιδείς για τον αέρα. Παιζογελώντα ανέβαινε, κλαίοντας κατεβαίνει.

-Το τί είδες, βρε ναυτόπουλο, αυτού ψηλά που πήγες;

-Είδα τον ουρανό θολό και τ' άστρια ματωμένα, είδα τη μπόρα π' άστραψε και το φεγγάρι εχάθη, και στης Αττάλειας τα βουνά αστροχαλάζι πέφτει.

Ώστε να ειπεί, να καλοειπεί, να καλοκουβεντιάσει, βαριά φουρτούνα πλάκωσε και το τιμόνι τρίζει... Γιόμισ' η θάλασσα πανιά, το κύμα παλικάρια.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ - ΓΚΕΜΜΑ

ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ. Η «ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ» ή Ο «ΕΚΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ» ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ: Ο ΕΧΘΡΟΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!

«Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα» Οράτιος

«Πολύ δεν θέλει ο Έλληνας να χάσει την λαλιά του και να γίνει μισέλληνας από την αμυαλιά του» Νίκος Γκάτσος
Αναρωτιέμαι αν και πόσοι από μάς έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται με την Ελληνική Γλώσσα και Γραφή. Θα μου πείτε μ` όλα τα υπόλοιπα, που να καταλάβουμε πως εκδόθηκε από το National Geographic η «Οδύσσεια» του Όμηρου, στα Ελληνικά!  Θά `λεγε κανείς περήφανος: «Πόσο μας εκτιμούν οι Ευρωπαίοι και πόσο σημαντικά πράγματα έκαναν οι πρόγονοί μας», κ.λ.π,. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Η Οδύσσεια αυτή τη φορά εκδόθηκε σ` ένα έκτρωμα, που μόνο ελληνική γλώσσα δεν θυμίζει:  Αποτελείται από μόλις 21 γράμματα, όπως είχε ζητήσει ο Ευρωβουλευτής της Κύπρου, ( Δείτε εδώ: http://www.newsbomb.gr/prionokordela) αλλά εμείς ασχολούμασταν με «τις φωτιές στα μπατζάκια» μας που είχαμε ήδη και δεν το προσέξαμε …καθόλου μάλλον!
«Στις μέρες μας, όπου ακόμα και τα αυτονόητα αμφισβητούνται, έχει αρχίσει ν` ακούγεται  η άποψη ότι δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες, αλλ` ότι όλες έχουν την ίδια αξία. Αυτό είναι τόσο παράλογο να το πιστεύει κανείς, όσο το να πιστεύει ότι μπορούν σ` ένα αγώνα δρόμου, όλοι οι δρομείς να τερματίσουν ταυτόχρονα! Κάτι τέτοιο, είν` απλά αδύνατον…» (Αλέξανδρος Αγγελής, Γλωσσολόγος).
Μάλιστα, ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός, Βέρνερ Χάϊζενμπεργκ, είχε παρατηρήσει αυτή τη σημαντική ιδιότητα, για την οποία είχε πει: «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είν` ότι συνήθως η κάθε ελληνική λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο, που εντυπωσιάζει και συνάμα δίνει τροφή για τη σκέψη!!
Είναι προφανής η σχέση, που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει κι ο George Orwell στο έργο του «1984», «απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη». Στο έργο του αυτό, το «εφιαλτικό καθεστώς», που περιγράφει προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις!!!
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάϊ Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά, σημαίνει, ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να δημιουργείς διαρκώς λόγο κι όχι μόνο να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις. Αναλογιστείτε, λοιπόν, πόσο πραγματικά μεγάλο κρίμα είναι να διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο, ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό… Κάτι τόσο συνεκτικό μεταξύ μας και των προγόνων μας, στους 40 αιώνες της εθνικής μας διαδρομής…
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω», που σημαίνει «τραγουδώ».

 Όπως γράφει κι ο μεγάλος ποιητής μας κι ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς, θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι: «η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής».
Αλλά κι ο Γίββων μίλησε για: «μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων».
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για τις νότες, παρά χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου μας… Να τονίσουμε εδώ ότι οι επαρχιώτες, λ.χ., οι Κερκυραίοι, οι Κρητικοί, οι Κύπριοι κι οι Πόντιοι, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά, απ`  ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως τούτης…
Πολλές Ομηρικές λέξεις σώζονται ακόμα και σήμερα στις Ευρωπαϊκές γλώσσες κι αυτές οι πάμπολλες λέξεις, φυσικά δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των «αμιγώς Ελληνικών». Μια απ` αυτές τις λέξεις είναι το γνωστό «kiss». Ακούγεται αστεία, σαν δήλωση, ότι είναι στην ουσία Ελληνική λέξη, ε; Κι όμως, στ` Αρχαία Ελληνικά, το «φιλώ» είναι «κυνέω / κυνώ», εξ’ ού και το «προσκυνώ» (σημαίνει «κάνω ένα βήμα μπροστά και δίνω ένα φιλί»). Στην προστακτική το ρήμα γίνεται «κύσον με», δηλαδή «φίλησέ με», όπως θα είπε κι η Πηνελόπη στον Οδυσσέα, όταν τον είδε να επιστρέφει στην Ιθάκη. Στα Αγγλικά θα λέγαμε «kiss me»… Ο βαθμός ομοιότητας των δύο φράσεων, δεν αφήνει χώρο γι` αμφιβολίες. Κι αυτό είναι μόνο ένα απ` τα πολλά παραδείγματα!!! («Η μαγεία της Ελληνικής γλώσσας», Αλέξανδρος Αγγελής, Αντίβαρο, Δεκέμβρης 2007).
Ο εχθρός προ των πυλών!
Αγαπητοί φίλοι μου, είναι απαραίτητο, όλοι να ενημερωθούμε, για τη νέα αυτή και δόλια ανθελληνική επίθεση, με το πρόσχημα δήθεν του «εκσυγχρονισμού» ή της «απλοποίησής»  της (ήδη επικίνδυνα …ρημαγμένης τα τελευταία χρόνια) γλώσσας μας! Οι εποχές είναι πονηρές κι επικίνδυνες.
Η γλώσσα μας είναι ο συνδετικός μας κρίκος με την μακρά ιστορική μας μνήμη, με τα λαμπρά προγονικά επιτεύγματα, τους αγώνες μας, την επιβίωσή μας δια μέσου των 40 αιώνων.
Αλλοίμονο, αν θυσιάσουμε και τη γλώσσα μας… Τι θα μείνει τελικά; Ποια γλώσσα θα μιλούμε; Ποια γλώσσα θα μαθαίνουμε; Αυτοί συνεχώς θα προσπαθούν…
Ήδη, λόγω δήθεν της κρίσης, ελάττωσαν το προσωπικό των ελληνικών σχολείων και των ελλήνων εκπαιδευτικών στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού, που τα παιδιά των ξενιτεμένων μας μαθαίνουν τα ελληνικά, παράλληλα με τη γλώσσα της χώρας τους.
Αναλογιστείτε το δεινό φαινόμενο εκατομμυρίων ελλήνων του εξωτερικού, να μη μιλούν και γράφουν ελληνικά!!! Ούτε τολμώ να το φανταστώ…
Θα ήθελα να προσθέσω και τα εξής:
-       Ας τολμήσει κάποιος ξένος να προτείνει σ` ένα Γάλλο, να εξαλείψει τους τρεις τόνους ή να γράψει το beaucoup  - bocou, ή  το couteau – couto
-       Aς τολμήσει να προτείνει σ` έναν Άγγλο να γράψει αντί thought -thot, αντί wrought – rot
-       ή σ` ένα Γερμανό να γράψει, αντί Gemutsbeschaffenheit -Gemutsbesafenheit  ή αντί Erbschleicher – Erbsleiher
και θα δούμε τι θα γίνει!!
Έτσι εμείς θα γράφουμε:  «Σίμερα  ι  μέρα ίνε καλί» ή «Ι  άγκελι τον ουρανόν»… Ή τις ακόλουθες φράσεις: «Από αφτίν λιπόν τι διίγισι του Ομίρου λίπουν»…. «Αφτί ι γινέκα φορούσε στο δεξί αφτί τις ένα αρκετά εντιποσιακό σκουλαρίκι φτιαγμένο από φύλλα εφκαλίπτου κε αβγά χελιδονιόν», κ.λ.π. Το να υπάρχουν πολλά, άλλωστε,  γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι, κ.λ.π.), όχι μόνο δε θά `πρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας. Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της, μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία, αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μιας λέξης («Η μαγεία της Ελληνικής γλώσσας», Αλέξανδρος Αγγελής, Αντίβαρο, Δεκέμβρης 2007).
Πως σας φαίνεται; Πως τολμούν να την προτείνουν; Και πως αντιδρούμε εμείς σ` αυτές τις ακατανόμαστες προκλήσεις;  Όπως θα μπορούσε κανείς να  καταλάβει, η επίθεση είναι σ` όλα τα επίπεδα. Αν αφήσουμε να δολοφονηθεί έτσι η γλώσσα μας, τότε έχουμε χάσει όλα τα παιχνίδια του μέλλοντός μας.
Ας θυμηθούμε τι έγραψε ο, πάντα επίκαιρος, ποιητής μας Γεώργιος Σουρής:
«Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή»

Κι ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε:
«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική·
τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου
στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου »
(«Ἄξιον ἐστί»)

«ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΈΛΛΗΝΑΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΛΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΣΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΑΛΙΑ ΤΟΥ» Νίκος Γκάτσος

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ: http://olympios1.blogspot.gr/2012/08/blog-post_210.html

Στίχοι: Σοφία Αθανασιάδου Μουσική: Παντελής Θαλασσινός Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός. Από άλλα περιβόλια.

...Η γλώσσα που μας δώσατε σμίλεψε το σκαρί μας,

το νου με γνώση μπόλιασε, πότισε την ψυχή μας.

...αθανασία γνώρισε στα έργα των ανθρώπων,

φεγγάριασε τη σκοτεινιά ξένων λαών και τόπων.

...γλωσσολαλιά Ελληνική, της οικουμένης θάμα!!!

______________________________________________________

ΓΡΑΦΗ ΓΚΡΙΚΛΙΣ = ΚΩΝΕΙΟΝ = 1005

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΝ ΠΡΟΪΟΝ = 1005

Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ = ΝΑΡΚΩΣΙΣ = ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟΣ = 1381

______________________________________________________

«Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΙΑΣΑΛΕΥΣΙΝ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ» ΠΛΑΤΩΝ

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΝΕΜΕΣΕΩΣ

Ω Νέμεσι σε υμνώ, εσένα την θεά την μεγαλύτερη βασίλισσα πού βλέπεις τα πάντα καί παρατηρείς τον βίον των ανθρώπων, πού ανήκουν εις πολλάς φυλάς αιωνία, σεβαστή, πού μόνον εσύ χαίρεσαι στα δίκαια, καί τιμωρείς τον πολυποίκιλον λόγον, τον πάντοτε ασταθή εσένα φοβούνται όλοι οι άνθρωποι πού έχουν ζυγόν στον τράχηλο (πού έχουν βαρείαν συνείδησιν) διότι εσύ ενδιαφέρεσαι πάντοτε δια την γνώμην (την διάθεσιν) όλων, ούτε σου διαφεύγει την προσοχήν ή ψυχή, πού υπερηφανεύεται κατά τους λόγους με άκοτανόητον ορμήν. Εσύ τα πάντα εποπτεύεις καί τα πάντα ακούεις καί τα πάντα κρίνεις από σε εξαρτώνται αι δίκαι των ανθρώπων, ώ υπέρτατη θεά. Ελα ώ μακαριά, αγνή, βοηθός πάντοτε εις τους μύστας καί δώσε τους να έχουν αγαθήν διάνοιαν, καί να καταπαύσης τας μισητάς γνώμας (σκέψεις), τας αντιθέσεις, τας ανοησίας, τάς υπεροπτικάς καί αλλοπρόσαλλους (ευμεταβόλους).

Η απόδοσις του Ορφικού Ύμνου της Νεμέσεως στην νεοελληνικήν προέρχεται από το http://eleysis69.wordpress.com/ 
Το βίντεο από το κανάλι defixioN

Η Νέμεσις επέρχεται ακάθεκτη, είναι πολύ κοντά μας. Καθένας από εμάς θα κριθεί κατά τα έργα του. Η αποπληρωμή θα γίνει στο ακέραιο. Δεν θα υπάρξει περίπτωση αδικίας μην ανησυχείτε. Γι` αυτό μετά την Ύβρη πού έχει διαπραχθεί και εξακολουθεί να διαπράττεται, επί τόσους αιώνες η Νέμεσις είναι η πρώτη που έρχεται. Ύβρις Νέμεσις Κάθαρσις. Οι ακολουθούντες έχουν άλλες αποστολές. Αναμένουμε.

Οι παραπάνω γραμμές είναι ο επίλογος από το άρθρο/μήνυμα Αργοναυτών (όποιος θέλει μπορεί να βγεί από τον γυάλινο κόσμο του) το οποίο μπορείτε να διαβάσετε στο diaelefsis

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΥΙΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ – ΔΙΟΓΕΝΕΙΣ

ἐὰν μὲν γὰρ ᾖς σώφρων καὶ ἀνδρεῖος καὶ τὴν τοῦ Διὸς ἐπιστάμενος τέχνην τὴν βασιλικήν, οὐθέν σε κωλύει τοῦ Διὸς εἶναι  υἱόν· ἐπεὶ τοῦτό γε καὶ Ὅμηρόν φασι λέγειν, ὅτι πατήρ ἐστιν ὁ   Ζεύς, ὥσπερ τῶν θεῶν, καὶ τῶν ἀνδρῶν, ἀλλ᾽ οὐ τῶν ἀνδραπόδων οὐδὲ τῶν φαύλων τε καὶ ἀγεννῶν οὐδενός· ἐὰν δὲ δειλὸς ᾖς καὶ τρυφερὸς καὶ ἀνελεύθερος, οὔτε σοι θεῶν οὔτε ἀνθρώπων τῶνἀγαθῶν προσήκει.
(Βλ., Δίων Χρυσόστομος “Περί Βασιλείας” 4.21.2 – 4.23.1)

Δηλαδή:
“Αν είσαι σώφρων και ανδρείος και γνωρίζεις την βασιλική τέχνη του Διός, τίποτα δεν σε κωλύει το να είσαι υιός του Διός· αφού, καθώς λένε, αυτό το είπε ο Όμηρος, ότι πατήρ εστιν ο Ζευς, Θεών και ανδρών, αλλά όχι ανδραπόδων, ούτε φαύλων, ούτε αγενών· εάν είσαι δειλός, τρυφερός (=μαλθακός) και ανελεύθερος, δεν συγγενεύεις ούτε με τους Θεούς, ούτε με τους αγαθούς ανθρώπους”. 

Οπότε έχουμε το εξής:
Διογενής/υιός Διός= σώφρων, ανδρείος και κάτοχος της τέχνης του Διός, ήτοι βασιλική (πολιτική). Άρα θα πρέπει να είσαι γνώστης/επιστήμων των πολιτικών αρετών, οι οποίες ως μας λέγει ο Δαμάσκιος:
“Ὅτι τρίται ὑπὲρ ταύτας αἱ πολιτικαί, μόνου οὖσαι τοῦ λόγου (ἐπιστημονικαὶ γάρ), ἀλλὰ λόγου κοσμοῦντος τὴν ἀλογίαν ὡς ὄργανον ἑαυτοῦ· διὰ μὲν φρονήσεως τὸ γνωστικόν, διὰ δὲ ἀνδρείας τὸ θυμοειδές, τὸ δὲ ἐπιθυμητικὸν σωφροσύνῃ, πάντα δὲ δικαιοσύνῃ· περὶ ὧν πλείω λέγει ἐν Πολιτείᾳ”. (Βλ., Δαμάσκιος «Υπόμνημα εις τον Πλάτωνος Φαίδωνα» 140).

Δηλαδή:
“Οι τρίτες είναι οι πολιτικές αρετές, που ανήκουν μόνο στο λόγο [1] (καθώς είναι επιστημονικές) αλλά του λόγου που κοσμεί την αλογία και την χρησιμοποιεί ως όργανό του. Το γνωστικό μέρος (δηλαδή το λογιστικό) το ελέγχει η φρόνηση, το θυμοειδές η ανδρεία, το επιθυμητικό η σωφροσύνη, και όλα αυτά μαζί η δικαιοσύνη. Περί αυτών αναφέρει στην Πολιτεία [2], ο Πλάτων”.

Ως εκ τούτου, για να είναι κάποιος Διογενής, θα πρέπει τα 3 μέρη της ψυχής του, να ελέγχονται πλήρως από τις πολιτικές αρετές, έτσι ώστε να είναι σώφρων (χαλιναγώγηση επιθυμιών), ανδρείος (χαλιναγώγηση θυμού), επιστάμενος της του Διός τέχνης (επιστήμη/γνώση-λόγος) και φυσικά αφού τον ύψιστο Δία τον ακολουθεί πάντα η Δίκη, να ελέγχονται και τα τρία μέρη από την δικαιοσύνη. Για αυτό, εξάλλου, λέω, ότι η δικαιοσύνη θα επικρατήσει ότι και αν συμβεί!

Επιπροσθέτως, καταλαβαίνουμε ότι όταν ο Όμηρος αναφέρει για “πατήρ Θεών και ανδρών”, ως άνδρες, δεν εννοεί το φύλλο, αλλά τον αγαθό άνθρωπο! Άρα, λοιπόν, ο “πατήρ Θεών και ανδρών”, είναι ο πατήρ Θεών και αγαθών ανθρώπων, ήτοι ο μέγιστος Ζευς!

Συγγραφέας: Γουλέτας Α. Παναγιώτης (Αλκίνοος), 14η Ἑκατομβαιῶνος του 4-ου έτους της 697-ης Ολυμπιάδας (06/07/2012)

[1] ”ἀτεχνῶς γάρ ἐστιν οἷον λόγος τὸ τοῦ Διὸς ὄνομα“. (Διότι, πράγματι, το όνομα του Διός είναι λόγος). (Βλ., Πλάτων «Κρατύλος» 396.a.2)

[2] 434.d.2 – 445.b.4.

http://eleysis69.wordpress.com/

ΞΕΝΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΟΓΟΝΟΙ...

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΑΣ...

Κάθε σκέψη που κάνετε έχει την δικιά της συνείδηση. Είναι σαν μιά ξεχωριστή συνείδηση μέσα στην συνείδηση. Μέσα σε κάθε σκέψη ζεί ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο πιθανοτήτων. Αυτές οι σκέψεις έλκονται με μαγνητικό τρόπο με άλλες ενέργειες παρόμοιων κραδασμών. Όταν αρκετές όμοιες ενέργειες συνδέονται με βάση την ομοιότητά τους, τότε γεννιέται το αντικείμενο της αγάπης / πρόθεσής σας στο φυσικό πεδίο. Κάθε σκέψη έχει έναν κραδασμικό παλμό και έτσι μαγνητίζει παρόμοιες σε αυτήν σκέψεις . Καθώς οι σκέψεις ανταποκρίνονται στο ενεργειακό " σάλπισμα - κάλεσμα ", αρχίζουν να πάλλονται και να συνδέονται με την εικόνα που είναι ενσωματωμένη μέσα σε κάθε μία από αυτές , και τελικά δημιουργούν αυτό το οποίο έχει συμφωνηθεί. Μέ άλλα λόγια όλες οι σκέψεις έχουν την δυνατότητα να υλοποιηθούν ανεξάρτητα από αυτό που είναι.
ΤΟ DNA ΣΑΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ ΣΟΒΑΡΑ
Οι πεποιθήσεις σας δημιουργούν μία κραδασμική "σκουληκότρυπα" (όρος της κβαντικής φυσικής, που δηλώνει μιά διαδρομή που ενώνει διαφορετικές διαστάσεις), αποπλανώντας όλες τις σκέψεις σας στο να πάρουν μορφή. Έχει αποδειχθεί ότι το DNA έχει την δική του γλώσσα, η οποία μοιάζει πολύ με την ανθρώπινη γλώσσα. Κάθε κύτταρο του σώματός σας ακούει κάθε λέξη πού λέτε και κάθε σκέψη που κάνετε και στην συνέχεια βασιζόμενο πάνω σε αυτόν τον εσωτερικό διάλογο δημιουργεί . Τίποτα δεν "υποβιβάζεται" από το DNA σας σαν μιά τυχαία σκέψη ή σαν μιά υποθετική δήλωση - "έλα μωρέ , πλάκα κάνουμε τώρα". Τα πάντα λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψη και στην συνέχεια αρχίζουν να σχηματοποιούνται. Το DNA σας πιστεύει ότι εσείς είστε ο ανώτατος άρχοντας ! σας θεωρεί σαν ένα εκπαιδευόμενο θεό και υπακούει σε κάθε σας λέξη και επιθυμία. Υποθετικές προτάσεις του στύλ "έλα μωρέ , πλάκα κάνουμε" απλά δεν υφίστανται μέσα στην δομή της νοημοσύνης του DNA σας , επειδή ανταποκρίνεται σέ όλες τις σκέψεις και σε όλες τις λέξεις.
Καθώς μαθαίνουμε να επικοινωνούμε με το εσωτερικό μας σύμπαν και καθώς προχωρούμε στην εκπλήρωση της υπόσχεσης της δημιουργίας του Ουρανού επί της Γής, είναι σημαντικό να παίρνουμε τον χρόνο μας , να χαλαρώνουμε και να "παρκάρουμε" στον χώρο της καρδιάς. Περνάμε τις περισσότερες μέρες μας όταν είμαστε ξύπνιοι μέσα σε μια βιαστική ΒΗΤΑ εγκεφαλική κατάσταση. Με την είσοδό μας στην εγκεφαλική κατάσταση των κυμάτων ΑΛΦΑ, το μυαλό μας χαλαρώνει , κάτι που μας είναι απαραίτητο προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις καθημερινές πιέσεις και εντάσεις του να είσαι απλά άνθρωπος. Η στοχαστική κατάσταση των κυμάτων ΑΛΦΑ επιτυγχάνεται απλά κλείνοντας τα μάτια σας και κοιτάζοντας στο εσωτερικό εκείνο σημείο καθαρού φωτός, αναπνέοντας βαθιά και συνειδητά σε μια συνεχόμενη βάση ολοκληρωμένων αναπνοών, εισπνέοντας και εκπνέοντας χωρίς διακοπές.
ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ ΑΛΦΑ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟ DNA ΜΑΣ
Καθώς εισερχόμαστε στον εσωτερικό " ναό " των κυμάτων Άλφα, ο διάλογος με το DNA μας ακούγεται δυνατά και καθαρά, χωρίς εξωτερικά παράσιτα. Και καθώς κινούμαστε βαθύτερα στην επικοινωνία μας με την κυτταρική μας συνείδηση μέσα από τα κύματα Άλφα, βρίσκουμε άπειρα διαθέσιμα μονοπάτια δημιουργίας . Στεκόμαστε μέσα στον "άλφα" ναό μας κοιτάζοντας τις πολλές χρυσές φωτεινές στήλες και δυνατότητες. Ζυγίζουμε τις πιθανότητες και όλες τις δυνατές εκβάσεις.
Για το DNA μας και τα " ξαδέρφια " του τα κύτταρα , είναι πιθανά όλα και τα πάντα. Μόνοι μας κάνουμε "περικοπές" στις βαθύτερες επιθυμίες μας, και δημιουργούμε μιά λακκούβα για να πλατσουρίσουμε αντί γιά έναν ολόκληρο ωκεανό για να κολυμπήσουμε. Ποιοί είμαστε εμείς που θα σταθούμε εμπόδιο στον ίδιο μας τον δρόμο για να σαμποτάρουμε αυτό που το σύμπαν κρίνει ότι είμαστε ικανοί να πράξουμε; Όταν βρισκόμαστε σε μιά εξευγενισμένη κατάσταση επικοινωνίας με το DNA μας χρησιμοποιώντας τα εγκεφαλικά κύματα ΑΛΦΑ για να σερφάρουμε, μπορούμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν , στο μέλλον και σε άλλα σύμπαντα μέσα από " σκουληκότρυπες " σκέψης. Αυτές ανοίγονται μέσα στην δομή του DNA όταν βρισκόμαστε σε μιά χαλαρωμένη, στοχαστική ανταποκριτική κατάσταση ύπαρξης ( Οι Ρώσοι επιστήμονες το έχουν αποδείξει αυτό).
ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΤΗΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ
Έχουμε την ικανότητα να υπερβαίνουμε τον χρόνο και τον χώρο και να "περπατάμε" μέσα στους Αρχαίους κόσμους. Από αυτό το σημείο της αλήθειας που συνδέεται μέ όλον τον χρόνο και τον χώρο, μπορούμε να δούμε αυτό που έρχεται, να θεραπεύσουμε το παρελθόν και να συνδεθούμε με τις πιό βαθιές και Αρχαίες αλήθειες μας μέσα από την στιγμή του ΤΩΡΑ. Όταν στρεφόμαστε στο εσωτερικό μας, όλα είναι πιθανά. Είναι στο χέρι μας να κρατάμε αυτό το πολύτιμο μαργαριτάρι των πιθανοτήτων και να μην το αφήνουμε να χάνεται μέσα στην καθημερινότητά μας.
Όταν επισκέπτεστε το πανόραμα όλου του χρόνου και του χώρου, να κρατάτε σφιχτά τους εμπνευσμένους "Θησαυρούς" που φέρνετε πίσω μαζί σας. Αυτές είναι οι κυτταρικές αλήθειες που φέρνετε πίσω μαζί σας. Εσείς είστε οι φροντιστές αυτών που θα μπορούσαν να γίνουν αυτές οι αλήθειες, αυτών που ήταν και αυτών που θα γίνουν. Να τις τιμάτε σαν τους πιό πολύτιμους θησαυρούς. Είναι λέξεις που περιμένουν να γεννηθούν.

http://xemandrios1.blogspot.gr/

ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΑΕΤΟΣ

ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟΣ, ΓΛΥΨΕ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΣΟΥ, ΓΙΑΤΡΕΨΕ ΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΝ' ΤΟ ΚΡΥΦΑ, ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΣΟ ΕΥΑΛΩΤΟΣ ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΟΡΝΕΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΡΑΦΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΣΟΥ.
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕΙΣ.
ΓΙΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΕ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ.
ΚΑΤΑΚΤΗΣΕ ΤΟ ΞΑΝΑ.
ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ.

ΑΘΗΝΑΔΗΣ

Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ OI ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ

Ευθύνη σημαίνει χρέος έναντι του Σύμπαντος κόσμου και των όντων αυτού και του ανθρώπου.

Έλθετε αρωγοί στην σύμπλευση τούτων των καιρών αφουγκραστείτε την Ελληνική Ψυχή και το πνεύμα σας, αν πράγματι ακόμα σιγοκαίει κάποιος παλμός μνήμης μέσα σας συντονιστείτε.

Πολιτισμοί των ανθρώπων υπήρξαν πολλοί, πολιτισμός όπως ο Ελληνικός είναι μοναδικός σε ολόκληρο τον πλανήτη μας. 

Το Ε των Ελλήνων είναι ένα από τα μοναδικά γράμματα που προσφωνεί το Φως και διαπερνά την ψυχή καθώς εκφέρεται στο Αρχαίο δράμα.

Εάν σήμερα ο κόσμος ευρίσκεται σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο, αυτό το χρωστά στο Ελληνικό Πνεύμα.

Αυτό και μόνον ανύψωσε τον άνθρωπο στα ύψη του πολιτισμού και της γνώσεως.

Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι ο πυρήν της ανορθώσεως της σημερινής κοινωνικής ζωής. Οι σημερινοί έλληνες πολίτες παραιτήθηκαν δυστυχώς, αποκοιμήθηκαν μέσα στη λαίλαπα της ασχήμιας και της αδικίας, εγκλωβίστηκαν σε μία νέα Κίρκη. Σ' ένα φαύλο κύκλο απόκτησης επίκτητων υλικών αγαθών χάνοντας ολοσχερώς την μνήμη της πνευματικής τους καταγωγής.

Αυτό έχει σαν επακόλουθο, την απώλεια της σύνδεσής τους με την ευθύνη του χρέους τους σαν αγαθοί και δίκαιοι πολίτες. Σαν ένθεοι πολίτες.

Έλληνας πολίτης σημαίνει, πολίτης του φωτός και αυτό το φώς ενσαρκούται σε δικαιοσύνη ορθό λόγο και φιλία δηλαδή αγάπη.

Αγάπη για το ωραίο, το αγαθό το δίκαιο.

Ας συγκεντρωθούμε όλοι οι Έλληνες με σθένος, πίστη και ελπίδα και ας εναρμονιστούμε με το Ελλάνιο Φως.

Ας οραματιστούμε μια Ελλάδα ελεύθερη, ένθεη, δίκαιη και τους Έλληνες πολίτες εναρμονισμένους με τον ορθό λόγο.

Ας επιτρέψουμε στο Ελληνικό Πύρ να μας καθαρίσει από κάθε παρέκληση σε όλα τα επίπεδα ύπαρξης μας και ας αποκατασταθεί η ισορροπία και η ευνομία στη χώρα.

Είθε η Αλήθεια να λάμψει και η Καθαρή Γνώση ν' αποδώσει τους καρπούς της σ' όλη την Ανθρωπότητα.

http://xemandrios1.blogspot.gr/  ,  http://ellinonpaligenesia.blogspot.gr/

Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ, OI ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ 

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Οι άρρητες γνώσεις των προγόνων μας σχετικά με τη μετενσάρκωση και επαναγέννηση, σύμφωνα με τον συμπαντικό νόμο, θα μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από τις αυταπάτες του υλισμού και να ασχοληθούμε με τις υπερβατικές και ψυχολογικές αναζητήσεις μας. Η μετενσάρκωση ή επαναγέννηση, ήταν Αρχαία Ελληνική δοξασία και κοσμικός νόμος για τις περισσότερες θρησκείες της ανατολής.

Αν πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα και η τελειότητα του σύμπαντος, τότε είμαστε παράλογοι και εκτός πραγματικότητας.

Η χριστιανική θρησκεία διδάσκει ότι η ψυχή εμφανίζεται από το πουθενά, ότι έχει μόνο ένα στιγμιαίο παρόν και ένα άπειρο μέλλον, καταστρατηγώντας όλους τους νόμους δημιουργίας των όντων με παρελθόν- παρόν- μέλλον. Η χριστιανική θρησκεία στα αρχικά της στάδια, δεχόταν τη μετενσάρκωση, μέχρι τον έβδομον αιώνα. Επειδή όμως ήθελε τον απόλυτο έλεγχο της ψυχής των πιστών και χωρίς αντιρρήσεις, αφόρισε κάθε αντίθετη ιδεολογία και νόμισε πως έλυσε το πρόβλημα της. Χρειάστηκαν πολλοί άγιοι [!!!] ιεράρχες και εφτά τρισαναθέματα της Ζ' οικουμενικής συνόδου για να αφανίσουν τη δοξασία της μετενσάρκωσης, που είναι παγκόσμιος νόμος.

Τα νεογέννητα παιδιά τις τρεις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους, δεν γνωρίζουν κανέναν άλλον εκτός από τους γονείς τους και αυτούς αμυδρά, όπως μας λένε οι γιατροί. {Αυτά διάλεξαν τους γονείς}. Όποιος ξένος τα πλησιάσει κλαίνε γιατί τρομάζουν. Πολλές φορές γελάνε στον ύπνο τους και βγάζουν άναρθρες φωνούλες. Τι συμβαίνει άραγε; Κατά την άποψη μου, τη στιγμή εκείνη το νεογέννητο ευρίσκεται σε πνευματική επαφή με την ουράνια αφετηρία του, από την οποία ξεκίνησε, και εκδηλώνει τη χαρά του.

Ο Ιεροφάντης δίδασκε στους μύστες σχετικά με τη μετενσάρκωση: «Η μετενσάρκωση αποτελεί παγκόσμιο νόμο και συνεχίζεται αιώνια, όπως αιώνιες είναι η δημιουργία και η ζωή. Η λειτουργία του νόμου αυτού εκφράζει τη θεϊκή αγάπη,  δίνοντας συνεχώς στον άνθρωπο ευκαιρίες βελτίωσης και ανόδου σε ανώτερα επίπεδα φωτός. Όλοι ενσαρκωνόμαστε χιλιάδες φορές με τη θέληση μας, μέχρι να ανέλθουμε στα μακάρια πεδία. Οι μετενσαρκώσεις σταματούν μόνο όταν η ψυχή το θελήσει, γιατί μένει ικανοποιημένη από το επίπεδο φωτός στο οποίο βρίσκεται, ή έχει φθάσει στην τελειότητα και ξαναγυρνά κοντά στον παγκόσμιο νου. Αυτός που πεθαίνει σε παιδική ηλικία μπορεί να μην πρόλαβε να μολυνθεί από τα ελαττώματα του κόσμου, ή να προστατεύτηκε από την κακή χρήση του χρόνου της ζωής, αλλά έχει πρόβλημα στην απόκτηση πείρας και παιδείας για την υποβοήθηση της ψυχής του. Η ευαρέσκεια του δημιουργού προς τον άνθρωπο κατά την ενσάρκωση, εκφράζεται με τη σφραγίδα της λήθης που τοποθετεί σε αυτόν, για να μη θυμάται τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του. Αν θυμόταν δεν θα μπορούσε να ευτυχήσει στην παρούσα ζωή και να αντέξει το βάρος των αναμνήσεων ανεπιθύμητων καταστάσεων του παρελθόντος. Η ανάδυση των αναμνήσεων μιας ψυχής πολλές φορές παραχωρείται σαν χάρη του δημιουργού, σε άτομα, που πρέπει να αφυπνιστούν για να θυμηθούν την αποστολή που έχουν να εκτελέσουν. Η ψυχή είναι θεϊκή έκφραση και γι αυτό δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε. Σαν έκφραση του θεού είναι αιώνια και προϋπήρχε της υλικής δημιουργίας. Το υλικό σώμα είναι μόνο ο σαρκικός φορέας για μια μορφή δοκιμασίας της ψυχής και το εγκαταλείπει όταν πρόκειται να αναχωρήσει για το ουράνιο ταξίδι της.»

Η έρευνα ενός υπερβατικού θέματος ή μιας δοξασίας δεν προεξοφλεί ότι ο ερευνητής θα βρει τις αποδείξεις που θέλει και χρειάζεται. Η ψυχή είναι τμήμα της θεϊκής ουσίας· δεν μπορούν να υπάρξουν χειροπιαστές αποδείξεις που να βεβαιώνουν την ύπαρξη της. Είναι σαν να ζητάμε αποδείξεις για τον θεό. Το να αρνούμαστε τη μετενσάρκωση μόνο από θρησκευτικό φανατισμό δεν προάγουμε την αλήθεια, γιατί ολόκληρη η φύση που μας περιβάλλει αναγεννάται συνεχώς. Μήπως ο χριστιανισμός δίνει πειστικές απαντήσεις με το δόγμα του για τους άχαρους παραδείσους, τα μαρτύρια της κόλασης ή για την πολυδιαφημισμένη αλλά αναπόδεικτη ανάσταση νεκρών που ευαγγελίζεται; Η επιστήμη δίνει υλιστικούς ορισμούς της ψυχής και αντί να προσφέρει βλάπτει.

Στα ανώτερα υπερβατικά πεδία υπάρχει η επαναγέννηση και είναι θέμα ενεργειακών διαδικασιών. «Η επαναγέννηση σε πεδία αραιώσεων γίνεται από την επιθυμία της οντότητας να ανανεώσει το ενεργειακό περίβλημα της ψυχής της. Αυτός που πρόκειται να επαναγεννηθεί προεπιλεγεί τους γονείς του με προσοχή και πάντα σε συνεννόηση μαζί τους, για να σχηματίσουν τη μορφή που αυτός ο ίδιος έχει επιλέξει. Η επαναγέννηση του ανθρώπου συντελείται με την εκπομπή νιονικής ενέργειας του εγκεφάλου των δύο γονέων, πάνω στο αιθερικό πεδίο. Εμφανίζονται δύο έντονες κυανές φλόγες οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους μόλις γίνει εκπομπή της νιονικής ενέργειας του προς αναγέννηση ανθρώπου. Τότε εμφανίζεται μια τρίτη πιο έντονη φλόγα που είναι η μέλλουσα να αναγεννηθεί ψυχή. Πάνω σε αυτή προβάλλεται όλο το αρχείο νόησης των γονέων και του μελλοντικού τέκνου με νιονικές ακτίνες. Μέσα από την τριπλή φλόγα και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, εμφανίζεται το υπερβατικό σώμα του νεογέννητου τέκνου το οποίο πρέπει να βιώσει μια μικρή περίοδο προσαρμογής στις συνθήκες του ενεργειακού πεδίου που ζει και κατόπιν συνεχίζει να ζει κανονικά τη ζωή του. Στις περιπτώσεις αυτές το άτομο γεννιέται σοφό, γιατί έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει στη νέα του ζωή όλες τις εμπειρίες του παρελθόντος που βρίσκονται καταχωρημένες στην ουδετέρα υπόφυση του δικού του εγκεφάλου, αλλά και των γονέων του και τις οποίες κληρονόμησε. Μπορεί πριν αναγεννηθεί να παραδίδει στο κοσμικό αρχείο φύλαξης όλο το αρχείο των ασχολιών της ζωής του και να το παραλαμβάνει με την αναγέννηση του ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσει τις ίδιες ασχολίες στη νέα του ζωή εφ' όσον το επιθυμεί. Τον ίδιο τρόπο δημιουργίας εφαρμόζουν πολλοί εξωγήινοι ανεπτυγμένοι πολιτισμοί τους σύμπαντος, που έχουν μελετήσει τον τρόπο αναγέννησης των υπερβατικών οντοτήτων.»

Καθένας από εμάς πολλές φορές έχει βιώσει τις δικές του εμπειρίες που βρίσκονται έξω από τα όρια αντίληψης των αισθήσεων του. Η παραπάνω επαναγέννηση δεν έχει καμία σχέση με τη γέννηση που γνωρίζουμε εμείς σήμερα και ίσως στο κοντινό μέλλον να γίνει μια γήινη πραγματικότητα. Μοιάζει περισσότερο με στιγμή προσμονής και άφιξης αγαπημένου επισκέπτη που έλειπε σε ταξίδι, παρά με γέννηση ανθρώπου.

Όλα αυτά γράφονται για να κατανοήσουμε την ψυχή μας και να τη βοηθήσουμε στην άνοδο της στον φωτεινό κόσμο του σύμπαντος, για να μην βρεθεί άστεγη. Το υλικό σώμα δεν θεωρείται σπουδαίο τμήμα του συμπαντικού οργανισμού, αλλά μόνο η ψυχή. Εμείς του δώσαμε μεγάλη αξία γιατί πολώσαμε την ύπαρξη μας στην ύλη και αδιαφορήσαμε για το πνεύμα.

Πηγή: Γεράσιμος Καλογεράκης, Η Υπέρτατη Μύηση, εκδ. Δίον

ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΠΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ