Οι
άρρητες γνώσεις των προγόνων μας σχετικά με τη μετενσάρκωση και επαναγέννηση,
σύμφωνα με τον συμπαντικό νόμο, θα μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από τις
αυταπάτες του υλισμού και να ασχοληθούμε με τις υπερβατικές και ψυχολογικές αναζητήσεις
μας. Η μετενσάρκωση ή επαναγέννηση, ήταν Αρχαία Ελληνική δοξασία και κοσμικός νόμος για τις περισσότερες θρησκείες της
ανατολής.
Αν
πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα και η τελειότητα του σύμπαντος, τότε
είμαστε παράλογοι και εκτός πραγματικότητας.
Η
χριστιανική θρησκεία διδάσκει ότι η ψυχή εμφανίζεται από το πουθενά, ότι έχει
μόνο ένα στιγμιαίο παρόν και ένα άπειρο μέλλον, καταστρατηγώντας όλους τους νόμους δημιουργίας των όντων με
παρελθόν- παρόν- μέλλον. Η
χριστιανική θρησκεία στα αρχικά της στάδια, δεχόταν τη μετενσάρκωση, μέχρι τον έβδομον
αιώνα. Επειδή όμως ήθελε τον απόλυτο έλεγχο της ψυχής των πιστών και χωρίς
αντιρρήσεις, αφόρισε κάθε αντίθετη ιδεολογία και νόμισε πως έλυσε το πρόβλημα της. Χρειάστηκαν πολλοί άγιοι [!!!] ιεράρχες και εφτά τρισαναθέματα
της Ζ' οικουμενικής συνόδου για να αφανίσουν τη δοξασία της μετενσάρκωσης, που είναι παγκόσμιος νόμος.
Τα
νεογέννητα παιδιά τις τρεις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους, δεν γνωρίζουν
κανέναν άλλον εκτός από τους γονείς τους και αυτούς αμυδρά, όπως μας λένε οι γιατροί.
{Αυτά διάλεξαν τους γονείς}. Όποιος ξένος τα πλησιάσει κλαίνε γιατί τρομάζουν. Πολλές
φορές γελάνε στον ύπνο τους και βγάζουν άναρθρες φωνούλες. Τι συμβαίνει άραγε;
Κατά την άποψη μου, τη στιγμή εκείνη το νεογέννητο ευρίσκεται σε πνευματική
επαφή με την ουράνια αφετηρία του, από την οποία ξεκίνησε, και εκδηλώνει τη
χαρά του.
Ο
Ιεροφάντης δίδασκε στους μύστες σχετικά με τη μετενσάρκωση: «Η
μετενσάρκωση αποτελεί παγκόσμιο νόμο και συνεχίζεται
αιώνια, όπως αιώνιες είναι η δημιουργία και η ζωή. Η
λειτουργία του νόμου αυτού εκφράζει τη θεϊκή αγάπη, δίνοντας συνεχώς στον άνθρωπο ευκαιρίες
βελτίωσης και ανόδου σε ανώτερα επίπεδα φωτός. Όλοι ενσαρκωνόμαστε χιλιάδες
φορές με τη θέληση μας, μέχρι να ανέλθουμε στα μακάρια πεδία. Οι μετενσαρκώσεις
σταματούν μόνο όταν η ψυχή το θελήσει, γιατί μένει ικανοποιημένη από το επίπεδο
φωτός στο οποίο βρίσκεται, ή έχει φθάσει στην τελειότητα και ξαναγυρνά κοντά
στον παγκόσμιο νου. Αυτός που πεθαίνει σε παιδική ηλικία μπορεί να μην πρόλαβε
να μολυνθεί από τα ελαττώματα του κόσμου, ή να προστατεύτηκε από την κακή χρήση
του χρόνου της ζωής, αλλά έχει πρόβλημα στην απόκτηση πείρας και παιδείας για
την υποβοήθηση της ψυχής του. Η ευαρέσκεια του δημιουργού προς τον άνθρωπο κατά
την ενσάρκωση, εκφράζεται με τη σφραγίδα της λήθης που τοποθετεί σε αυτόν, για
να μη θυμάται τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του. Αν θυμόταν δεν θα μπορούσε να
ευτυχήσει στην παρούσα ζωή και να αντέξει το βάρος των αναμνήσεων ανεπιθύμητων
καταστάσεων του παρελθόντος. Η ανάδυση των αναμνήσεων μιας ψυχής πολλές φορές
παραχωρείται σαν χάρη του δημιουργού, σε άτομα, που πρέπει να αφυπνιστούν για
να θυμηθούν την αποστολή που έχουν να εκτελέσουν. Η ψυχή είναι θεϊκή έκφραση
και γι αυτό δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε. Σαν έκφραση του θεού είναι αιώνια
και προϋπήρχε της υλικής δημιουργίας. Το υλικό σώμα είναι μόνο ο σαρκικός
φορέας για μια μορφή δοκιμασίας της ψυχής και το εγκαταλείπει όταν πρόκειται να
αναχωρήσει για το ουράνιο ταξίδι της.»
Η
έρευνα ενός υπερβατικού θέματος ή μιας δοξασίας δεν προεξοφλεί ότι ο ερευνητής
θα βρει τις αποδείξεις που θέλει και χρειάζεται. Η ψυχή είναι τμήμα της θεϊκής
ουσίας· δεν μπορούν να υπάρξουν χειροπιαστές αποδείξεις που να βεβαιώνουν την
ύπαρξη της. Είναι σαν να ζητάμε αποδείξεις για τον θεό. Το να αρνούμαστε τη μετενσάρκωση μόνο από θρησκευτικό
φανατισμό δεν προάγουμε την αλήθεια, γιατί ολόκληρη η φύση που μας περιβάλλει
αναγεννάται συνεχώς. Μήπως
ο χριστιανισμός δίνει πειστικές απαντήσεις με το δόγμα του για τους άχαρους
παραδείσους, τα μαρτύρια της κόλασης ή για την πολυδιαφημισμένη αλλά
αναπόδεικτη ανάσταση νεκρών που ευαγγελίζεται; Η επιστήμη δίνει υλιστικούς
ορισμούς της ψυχής και αντί να προσφέρει βλάπτει.
Στα
ανώτερα υπερβατικά πεδία υπάρχει η επαναγέννηση και είναι θέμα ενεργειακών
διαδικασιών. «Η
επαναγέννηση σε πεδία αραιώσεων γίνεται από την επιθυμία της οντότητας να
ανανεώσει το ενεργειακό περίβλημα της ψυχής της. Αυτός που πρόκειται να
επαναγεννηθεί προεπιλεγεί τους γονείς του με προσοχή και πάντα σε συνεννόηση
μαζί τους, για να σχηματίσουν τη μορφή που αυτός ο ίδιος έχει επιλέξει. Η
επαναγέννηση του ανθρώπου συντελείται με την εκπομπή νιονικής ενέργειας του
εγκεφάλου των δύο γονέων, πάνω στο αιθερικό πεδίο. Εμφανίζονται δύο έντονες
κυανές φλόγες οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους μόλις γίνει εκπομπή της νιονικής
ενέργειας του προς αναγέννηση ανθρώπου. Τότε εμφανίζεται μια τρίτη πιο έντονη φλόγα
που είναι η μέλλουσα να αναγεννηθεί ψυχή. Πάνω σε αυτή προβάλλεται όλο το
αρχείο νόησης των γονέων και του μελλοντικού τέκνου με νιονικές ακτίνες. Μέσα
από την τριπλή φλόγα και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, εμφανίζεται το
υπερβατικό σώμα του νεογέννητου τέκνου το οποίο πρέπει να βιώσει μια μικρή
περίοδο προσαρμογής στις συνθήκες του ενεργειακού πεδίου που ζει και κατόπιν
συνεχίζει να ζει κανονικά τη ζωή του. Στις περιπτώσεις αυτές το άτομο γεννιέται
σοφό, γιατί έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει στη νέα του ζωή όλες τις εμπειρίες
του παρελθόντος που βρίσκονται καταχωρημένες στην ουδετέρα υπόφυση του δικού
του εγκεφάλου, αλλά και των γονέων του και τις οποίες κληρονόμησε. Μπορεί πριν
αναγεννηθεί να παραδίδει στο κοσμικό αρχείο φύλαξης όλο το αρχείο των ασχολιών
της ζωής του και να το παραλαμβάνει με την αναγέννηση του ώστε να είναι σε θέση
να συνεχίσει τις ίδιες ασχολίες στη νέα του ζωή εφ' όσον το επιθυμεί. Τον ίδιο τρόπο δημιουργίας εφαρμόζουν
πολλοί εξωγήινοι ανεπτυγμένοι πολιτισμοί τους σύμπαντος, που έχουν μελετήσει
τον τρόπο αναγέννησης των υπερβατικών οντοτήτων.»
Καθένας
από εμάς πολλές φορές έχει βιώσει τις δικές του εμπειρίες που βρίσκονται έξω
από τα όρια αντίληψης των αισθήσεων του. Η παραπάνω επαναγέννηση δεν έχει καμία
σχέση με τη γέννηση που γνωρίζουμε εμείς σήμερα και ίσως στο κοντινό μέλλον να
γίνει μια γήινη πραγματικότητα. Μοιάζει περισσότερο με στιγμή προσμονής και
άφιξης αγαπημένου επισκέπτη που έλειπε σε ταξίδι, παρά με γέννηση ανθρώπου.
Όλα αυτά
γράφονται για να κατανοήσουμε την ψυχή μας και να τη βοηθήσουμε στην άνοδο της
στον φωτεινό κόσμο του σύμπαντος, για να μην βρεθεί άστεγη. Το υλικό σώμα δεν
θεωρείται σπουδαίο τμήμα του συμπαντικού οργανισμού, αλλά μόνο η ψυχή. Εμείς του δώσαμε μεγάλη αξία γιατί πολώσαμε την
ύπαρξη μας στην ύλη και αδιαφορήσαμε για το πνεύμα.
Πηγή: Γεράσιμος
Καλογεράκης, Η Υπέρτατη Μύηση, εκδ. Δίον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.