ΠΕΡΤΙΝΑΞ: Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΝΑΣΣΗ ΣΥΝΟΨΙΣ ΧΡΟΝΙΚΗ, ΑΡΧΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΚΟΣΜΟΠΟΙΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΕΙΑΤΟΥ

«Eλθέ Περτίναξ, φιλόφρον αδελφέ, καγώ μυήσω σε εν τοις Υπερτάτοις»!
(Περίεργος και πάνυ ωφέλιμος άμετρος στιχουργία αγνώστου λογίου εξ Αλεξανδρείας, ευρεθείσα εν παλαιοπωλείωτι μετα τινών λοιπων χειρογράφων).
«Ελθέ Περτίναξ, φιλόφρον αδελφέ, καγώ μυήσω σε εν τοις Υπερτάτοις»!!!
Η μεν φιλόϋλος ψυχὴ ταις ύλαις επιχάσκει, και πάντα πραγματεύεται προς το τυχείν του πόθου· συ δέ, ψυχή βασίλισσα και φιλολογωτάτη, αεί διψώσα γνώσεως και λόγου και παιδείας, βίβλοις αεί προστέτηκας, επεντρυφάς τοις λόγοις, και γίνεταί σοι της ζωής άπας ο χρόνος λόγος... Compendium chronicum.
Έφηβος καταλιπών τας παρθικάς επικρατείας ο Μιθροβουζάνης, δούλος δορυάλωτος αρχικώς, είτα προκόψας, κερδίσας την εύνοιαν του αυθέντου του, εξαγοράσας εν τέλει διά του χρήματος ότι του εστέρησαν τα όπλα.
Περιελθών εις μεγίστην ευημερίαν, προμηθεύσας οίνους και δέρματα, την ενΙππώνι σταθμεύουσαν λεγεώνα, νυμφευθείς την κόρην γέροντος -δυσπραγούντος - συγκλητικού, τώρα εις την Ρώμην, ανέρχεται την Cursus Honorum, φέρων πιά το όνομα Λαίλιος Σπίνθερ Περτίναξ.
Εύνους εφάνη ο χριστιανός επίσκοπος ικανοτάτη υπήρξεν η προσφορά του Περτίνακος εις οίνον φαλερνικόν πρός την εκκλησίαν του, ανεκτικός και ο συνήθως αυστηρός Πατήρ τών Πατέρων του  εν Ρώμῃ Μεγάλου Μιθραϊκού Θυσιαστηρίου.
Εταυροβολίσθη ο Περτίναξ, καταστάς μάλιστα, οποία ειρωνεία, «Πέρσης».
Τώρα πλέει η ιδιωτική του λιβυρνίς έξωθεν του Σουνίου. Τελευταία ζωηρά επιθυμία εγεννήθη εντὸς του, η «πόσις του κυκκεώνος».
Και νάτος μετά τρείς ημέρας δεξιώσεων και σπατάλης εις το Κλεινόν Άστυ, πορεύεται πρός την Ελευσίνα.
Λόγω επιδημίας έχασε πέρυσι τα Μικρά εν Άγραις Μυστήρια.
Ο γέρων Νεστόριος, ο Ευμολπίδης Ιεροφάντης, του εμήνυσε τότε, ότι δέν δύναται να τόν μυήσῃ εις τα Μεγάλα πόσον μάλλον εις τα Εποπτικά, τον υπέρτατον βαθμόν της Δήμητρος και της Κόρης.
Τώρα όμως το πρόβλημα ήρθη!
Δια λακτισμάτων προ δύο μηνών εξεβλήθη ο Νεστόριος εκ του Τελεστηρίου. Νέος ισχυρός ανήρ ήρπαξε τον πανάρχαιον θρόνον!
Τον θρόνον που εσεβάσθησαν ο Αρχίδαμος, οι Βοιωτοί, τόσοι εχθροί του δαιμονίου πτολιέθρου.
Τον θρόνον αυτὸν κατέχει πλέον ο Καδμίων, ο Πατήρ των Πατέρων του Μιθραίου των Θεσπιών. Μισός Βοιωτός, μισὸς Κύπριος.
Αυτός o ίδιος, ο «Ιεροφάντης» τι τιμή!  του διεμήνυσε διαπρυσίοις λόγοις,
«Ελθέ Περτίναξ φιλόφρον αδελφέ, καγώ μυήσω σε εν τοις Υπερτάτοις»!
Τώρα πομάς ώχρας καλύπτει τας παρειάς του, διά να καταδειχθή η χλωμότης του...νηστεύσαντος !
Ακόμη και ο χριστιανός επίσκοπος των Αθηνών συνεκινήθη, όταν τον είδεν ανυπόδητον, πεζή πορευόμενον, φέροντα τον λευκόν τρίβωνα του θιάσου των μυουμένων...
Επορεύετο μετά των λοιπών προσκυνητών, άνευ βαλαντίου το χρήμα είχεν ήδη κατατεθή εν τω εν Πειραιεί πρακτορείω του Μιθραίου...
Ύψωσεν ο επίσκοπος την χείρα του σκιάζων τοὺς ὀφθαλμοὺς του καθὼς η ακολουθία επορεύετο προς δυσμάς την Ιεράν Οδόν.
Ο πονηρός Περτίναξ εσχολίασε.
«Βλέπετε; Ακόμη και ο επίσκοπος με ευλογεί!».  Εμυήθην !
Οποία πρόοδος μυητικών μεθόδων!
Δια πρώτην φοράν εφέτος, η νέα διοίκησις του Ελευσινείου, Εκάλεσε τους καλυτέρους των υποκριτών του Άστεος! Προηγουμένως «εμυήθησαν  κι εκείνοι...».
Τι πλούτος μηχανών και τεχνασμάτων, τι μουσικαί! Τι στόνοι εκ των χασμάτων. Τι κατάνυξις! Τι εποπτικά! Τελεύτιος Βαθμός! Τι κομψότης λόγου. Τι μυστηριώδεις, ακατάληπτοι επωδοί!
Αυτός, ο πρώην δούλος, μυεήται μετά δεκαεπτά άλλων! Καί ποίων!
Ρωμαίοι πατρίκιοι, αθηναίοι εφοπλισταί. Ιδού και ο Διονυσιόδωρος ο προμηθευτής των Λεγεώνων της Ανατολής! Οποία σύμπτωσις! Ιδού και ο σκυτοτόμος Κλεόπας εξ Αλεξανδρείας, αι φήμαι τον θέλουν και χριστιανόν!
Ιδου και ο Φιλιππικός, ο σιτέμπορος της Νέας Ρώμης, της Κωνσταντίνου Πόλεως, γόνος σιτεμπόρων, κατηραμένων δια του αίματος Σωπάτρου του Απαμιέως.
Όλοι εκλήθησαν εκεί και έπιον τον κυκκεώνα !
Όλοι εμυήθησαν εως τα εποπτικά !
Όλοι έλαβον τον Τελεύτιον Βαθμόν !
Ολοι «είδον» !
Όλοι «ενίκησαν» τον θάνατον !
Όλοι απήλθον προς τον ... θάνατον !

Άξιο επισημάνσεως είναι η αποκάλυψη που κάνει αυτό το τυχαία ευρεθέν έγγραφο, ότι ο χριστιανός επίσκοπος των Αθηνών είχε θέσει υπό τον έλεγχό του την τέλεση και την εκμετάλλευση των δήθεν Ελευσινίων Μυστηρίων της εποχής του, με αποκλειστικό σκοπό τον ευτελισμό τους  αλλά και την είσπραξη των τριάκοντα αργυρίων από την τέλεσή τους. Ως και εισπρακτικό παράρτημα είχε δημιουργήσει στον λιμένα του Πειραιώς, για την διευκόλυνση των νεόπλουτων, βαρβάρων και αμαθών της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας οι οποίοι περνούσαν από τον λιμένα των Αθηνών, προπλήρωναν για να είναι υποψήφιοι στον κατάλογο της πρώτης μυήσεως η οποία θα ετελείτο .  
Οποία βεβήλωση, κακοποίηση, πτώση, εκπεσμός, ευτελισμός και άθλια χρήση των ιερών και οσίων Μυστηρίων του λαμπρού γένους των Ελλήνων, εις το όνομα των πρακτόρων της νέας θρησκείας του στυγνού και απόλυτου δογματισμού και της δήθεν αγάπης …

http://diamantarasel.blogspot.gr/