Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ «ΤΡΙΕΣΠΕΡΟΝ» ή ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ

ΤΟ «ΤΡΙΕΣΠΕΡΟΝ» ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΜΕ ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗ ΝΥΚΤΑ ΤΗΣ 21ης ΠΡΟΣ ΤΗΝ 22α ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΗΛΑΔΗ ΝΥΚΤΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΔΟΤΗ ΗΛΙΟΥ ΤΗ ΝΥΚΤΑ ΤΗΣ 24ης ΠΡΟΣ 25η, ΟΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΜΕΙΝΕΙ «ΣΤΑΣΙΜΗ» ΕΠΙ 3 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ. http://www.hellenicpantheon.gr/Triesperon.htm

Το αστέρι στην Ανατολή είναι ο Σείριος, το πιο λαμπρό αστέρι, που στις 25 Δεκεμβρίου ευθυγραμμίζεται με τα 3 λαμπρότερα αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα.
Αυτά τα 3 αστέρια έχουν την ονομασία τους από αρχαιοτάτων χρόνων «οι 3 Βασιλιάδες». Και οι 3 Βασιλιάδες μαζί με το λαμπρότερο αστέρι, τον Σείριο δείχνουν προς την ανατολή του Ήλιου στις 25 Δεκεμβρίου.
Για αυτό οι 3 Βασιλιάδες ακολουθούν το αστέρι από την Ανατολή, προκειμένου να δουν την ανατολή την γέννηση του Ήλιου.
Η παρθένος είναι ο αστερισμός Βίργκο, γνωστός Βίργκο ή παρθένος. Βίργκο στα λατινικά σημαίνει Παρθένος. Το αρχαίο λογότυπο για την Βίργκο είναι το παραλλαγμένο Μ. (m). Για αυτό κι η Μαρία, ομοίως με τις άλλες παρθένες, όπως η μητέρα του Άδωνη, η Μύρα ή η μητέρα του Βούδα Μάγια, ξεκινούν τα ονόματα τους από το Μ.
Η Βίργκο ήταν επίσης γνωστή ως «ο οίκος του άρτου» κι η αναπαράσταση της ήταν μια παρθένα να κρατάει ένα δεμάτι στάρι. Αντίστοιχα κι η Βηθλεέμ μεταφράζεται κυριολεκτικά σαν «οίκος του άρτου».
Συνεπώς η Βηθλεέμ είναι μια αναφορά στον αστερισμό Βίργκο μια τοποθεσία στον ουρανό κι όχι στην γη.
Έως το χειμερινό ηλιοστάσιο, οι μέρες γίνονται μικρότερες και πιο κρύες. Και κοιτώντας από το βόρειο ημισφαίριο ο Ήλιος φαίνεται να κινείται προς τον νότο, να μικραίνει και να είναι ανεπαρκής. Η μικρές ημέρες κι η εξάλειψη της σοδειάς, όπως πλησιάζουμε στο χειμερινό ηλιοστάσιο συμβόλιζε για τους αρχαίους την πορεία προ του θάνατο. «Ήταν ο θάνατος του Ηλίου». Και ως τις 22 Δεκεμβρίου, ο αφανισμός του Ήλιου, ήταν πια ολοφάνερος. Καθότι, κινούμενος προς τον νότο για 6 μήνες ο Ήλιος φτάνει στο χαμηλότερο σημείο στον ορίζοντα.
Και τότε συμβαίνει κάτι παράξενο: Ο Ήλιος σταματά να κινείτε νότια και μένει σχεδόν σταθερός για 3 μέρες, (22, 23, 24, /12ου). Και σε αυτές τις 3 μέρες ο Ήλιος μένει στην κλίμακα του Σταυρού του Νότου, ή στον αστερισμό του Σταυρού.
Και μετά από αυτό, στις 25 Δεκεμβρίου ο Ήλιος μετακινείτε μια μοίρα, αυτή τη φορά προς το βορρά προμηνύοντας μεγαλύτερες μέρες, ζεστασιά και την άνοιξη.
Είναι η μεταβατική περίοδος του Ήλιου, προτού αλλάξει πορεία ξανά προς το βόρειο ημισφαίριο, φέρνοντας την άνοιξη και κατ' επέκταση τη σωτηρία.

2 σχόλια:

  1. Η ακολουθία γεννήσεων έχει να κάνει με την αστρονομία.

    Προχριστιανικές θεογεννήσεις (ηλιακών ή / και σωτηριακών Θεών):

    25 Δεκεμβρίου

    • Άδωνις (κυπριακός, συριακός και ελληνορωμαϊκός Θεός. Στη λεγόμενη «Βηθλεέμ» που σημαίνει «Οίκος του Άρτου» υπήρχε πανάρχαιος Ναός του Αδώνιδος που λειτουργούσε ακόμη και την εποχή των Αντωνίνων, δηλαδή τον +2ο αιώνα)

    • Ταμμούζ (βαβυλωνιακός Θεός)

    • Ντουμούζι (σουμεριακός Θεός)

    • Μίθρας (παρσικός Θεός)

    • Βέλλενος (κελτικός ηλιακός Θεός που οι Ρωμαίοι εταύτισαν με τον Απόλλωνα)

    • Έρκλε (ετρουσκικός ηλιακός Θεός)

    • Άττις (φρυγικός και ευρύτερα μικρασιατικός Θεός)

    • Ηρακλής (Έλλην ηλιακός Θεός)

    • Όντιν (ο ύπατος, εκπολιτιστής και φιλάνθρωπος σκανδιναβο-γερμανικός Θεός, από τις εορτές του οποίου προέρχονται τα υποτιθέμενα «χριστιανικά» έθιμα του στολισμένου ελάτου και του «Αγιοβασίλη»)

    • Μπάλντερ (σκανδιναβο-γερμανικός ηλιακός, θνήσκων και ανασταινόμενος Θεός)

    • Λουπέρκους (ιταλιώτικος, ηλιακός Θεός)

    • Ντάζμπογκ (σλαβονικός Θεός)

    • Γιαρίλο (σλαβονικός ηλιακός Θεός της χαράς της ζωής και της νεότητος -«jaru» = «νεότης»)

    • Σάουλε (λιθουανή, ηλιακή Θεά)


    Ο Ιουστίνος Μάρτυρας, (100-165 μ.Χ) ένας από τους πρώτους ιστορικούς του Χριστιανισμού έγραψε:

    «Όταν λεμέ ότι ο Ιησούς Χριστός ο Δάσκαλος μας γεννήθηκε χωρίς σεξουαλική επαφή, σταυρώθηκε και πέθανε για να αναστηθεί και να ανέλθει και πάλι στους ουρανούς, δεν λέμε τίποτα διαφορετικό από αυτά που πιστεύουμε για τους γιους του Δια».

    Σε ένα άλλο κείμενο του έγραψε:

    «Γεννήθηκε από μια παρθένα, ομοίως με όσα πιστεύουμε και για τον Περσέα».

    Είναι φανερό το ότι τόσο ο Ιουστίνος, όσο κι οι άλλοι πρώιμοι Χριστιανοί ήξεραν πόσο πολύ έμοιαζε ο Χριστιανισμός στις παλιότερες παγανιστικές θρησκείες.

    Ο Ιουστίνος, όμως, είχε μια λύση.

    Κατά την άποψη του, τα έκανε όλα ο Διάβολος. Ο Διάβολος είχε προνοήσει να έρθει πριν τον Ιησού και να γεμίσει με τα στοιχεία του τον παγανιστικό κόσμο..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.