H σκέψη
ήταν απλή: Εφόσον οι ανθρώπινες φωνές, η μουσική και τα μουσικά όργανα, οι ήχοι
και οι θόρυβοί μπορούν να εγγραφούν με χάραξη σε περιστρεφόμενους δίσκους
και να αναπαραχθούν, θα έπρεπε να ανιχνευθεί τι ήταν αυτό στον
αρχαίο ελληνικό κόσμο, που είχε παραχθεί σε περιστρεφόμενο άξονα και το οποίο
είχε τέτοια δομή χάραξης που να μπορέσει να κατακρατήσει - και συνεπώς να
εγγράψει - ήχους, φωνές και μουσικές από την αρχαιότητα. Φυσικά, εκείνο που θα
μπορούσε να προσομοιάζει στο "πικ-απ" εγγραφής και στον δίσκο
βινυλλίου δεν ήταν άλλο από τον αγγειοπλαστικό τροχό και τα αγγεία που έφτιαχναν
οι αρχαίοι Έλληνες αγγειοπλάστες!
Μία ομάδα Ιαπώνων ελληνολατρών επιστημόνων έχει παθιαστεί με την πιθανότητα να "ακούσει" αληθινούς αρχαίους Έλληνες να μιλάνε αρχαία ελληνικά ή να σιγοψιθυρίζουν κάποιο αρχαίο ελληνικό τραγούδι, την ώρα που μηχανικά δουλεύουν στον τροχό.
Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι ότι μέχρι τώρα και με την βοήθεια υψηλής τεχνολογίας κατάφεραν να "ακούσουν" κάποια αγγεία. Δεν ακούγεται βέβαια κάποια φωνή άλλα, ακούγεται καθαρά κάποιο επαναλαμβανόμενο τρίξιμο που θυμίζει αμυδρά την κίνηση του τροχού ενός αγγειοπλάστη!
Μία ομάδα Ιαπώνων ελληνολατρών επιστημόνων έχει παθιαστεί με την πιθανότητα να "ακούσει" αληθινούς αρχαίους Έλληνες να μιλάνε αρχαία ελληνικά ή να σιγοψιθυρίζουν κάποιο αρχαίο ελληνικό τραγούδι, την ώρα που μηχανικά δουλεύουν στον τροχό.
Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι ότι μέχρι τώρα και με την βοήθεια υψηλής τεχνολογίας κατάφεραν να "ακούσουν" κάποια αγγεία. Δεν ακούγεται βέβαια κάποια φωνή άλλα, ακούγεται καθαρά κάποιο επαναλαμβανόμενο τρίξιμο που θυμίζει αμυδρά την κίνηση του τροχού ενός αγγειοπλάστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.