Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ!

Ποιητική θεολογία και σωτηριολογία.
Του Μ. Καλόπουλου
Τελικά η θεολογική τύφλωση, εξελίσσετε σε ασυναγώνιστο εχθρό της νοημοσύνης μας! Ήταν αρκετή μια καλά θεολογημένη ξενόφερτη (Ιουδαιογενής) μυθ-ιστορία προετοιμασμένων θαυμάτων, για να αχρηστεύσει τους μηχανισμούς κρίσης εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων!
Οι κατ’ επάγγελμα θεολόγοι, εξελίσσονται σε χαρισματικούς τυφλωτές του κόσμου!
Ποιος μπορεί όμως να τους σταματήσει; Κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να ασκήσει σθεναρό έλεγχο, και να αναχαιτίσει έστω και κατ’ ελάχιστο αυτήν την κερδοφόρο μεταθανατιολαγνεία!
Κάποτε, ποίηση και θεολογία ήταν ένα και το αυτό. Μεγάλοι θεολόγοι των Ελλήνων θεωρούνται οι μεγάλοι ποιητές της, Ορφέας, Όμηρος και Ησίοδος: «
του Ορφέως ούσα θεολογία, από της Νυκτός εποίησεν την αρχήν... και Όμηρος μεν και αυτός αρχέσθω από Νυκτός. Ησίοδος δε δοκεί (πιστεύει) πρώτον γένεσθαι το Χάος» Δαμάσκιου Διαδόχου ΑΠΟΡΙΑΙ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΡΧΩΝ 1.319-320
Μια πανστρατιά πνευματικών ανθρώπων, με την διατρητική σκαπάνη της αμφισβήτησής τους, διαπέρασαν το σκληρό καύκαλο των θεολογιμένων μύθων, και με το σφυροκόπημα των ανελέητων ερωτήσεων τους, έκαναν σκόνη τον πετρωμένο ποιητικό ορίζοντα!
Οι κλασικοί χρόνοι, με τις ολόδροσες τέχνες της διανόησης, ξεχύθηκαν και γέμισαν την Ελλάδα με ένα νέο είδος αφυέστερων ανθρώπων. Η δημιουργική ελευθέρια εκείνων των Ελλήνων, θα παραδίδει αιωνίως μαθήματα φυσικής διάδοχης και εξέλιξης στην πνευματική ιστορία της ανθρωπότητας!
Ο δύσκολος δρόμος του ανθρώπου προς τον "θεό", είναι αυτός της εξερεύνησης των έργων του. Η ανακάλυψη των δομών του κόσμου του. Η προσαρμογή και η εναρμόνιση μας με τους θεϊκούς κύκλους και τους βιορυθμούς της ολοζώντανης θεϊκής κόρης του, της γης, που έγινε ιερή μάνα του ανθρώπου γένους, γεννώντας και σιτίζοντας απ’ τα σπλάχνα της τον άνθρωπο!
Ο δρόμος λοιπόν της κοπιαστικής αναρρίχησης προς τον αληθινό θεό, είναι τελείως διαφορετικός απ’ αυτόν των θεοπαρμένων ποιητών.
Κοιτώντας την φύση γύρω μας, στεκόμαστε αναμφίβολα μπροστά στην θαυμαστή βιβλιοθήκη του θεού, και αντί να ανοίξουμε ένα προς ένα τα αιθέρια διδακτικά της βιβλία... εμείς με προσοχή ακούμε τους χιλιάδες ανόητους, που ξετυλίγουν τις αρχαίες χαλδαιο-περσικές περί θεού πραμάτειες τους! Αντί να διδαχθούμε την ευσέβεια, αναλύοντας τα αυθεντικά έργα του φυσικού θεού, με την αδιαμφισβήτητη σφραγίδα γνησιότητας, εντρυφούμε δια βίου στους λόγους και τα βιβλία του ιουδαϊο-χριστιανικού Γιαχβέ που τις εντολές και τα θαύματά του κατέγραψαν δήθεν θεόπνευστοι μικροκατεργαρέοι!
Μα ακριβώς έτσι, δεν καταργούμε κάθε έννοια ευφυΐας και νοημοσύνης, έχοντας τον ίδιο τον νου του θεού μπροστά μας, σύμφυτο μέσα στα έργα του, χιλιετίες τώρα να εντρυφούμε μόνο στις ευφάνταστες παραμυθοπλασίες των μελίστομων θεολόγων;
Βέβαια, υπάρχει πάντα ορθάνοιχτη, εκείνη κερκόπορτα της νοημοσύνης, ο μεταθανάτιος φόβος, απ’ όπου εισβάλουν όλα τα θρησκευτικά φαντάσματα, σκορπώντας τον τρόμο και την ανάλογη ελπιδολαγνεία στους ευκολόπιστους ολόκληρης της γης. Εκεί πρέπει να δοθούν οι σοβαρότερες μάχες της αξιοπρέπειας.
Δυστυχώς, μπροστά στο παγκόσμιο αυτό φόβητρο του θανάτου, όλοι δέχονται να ανταλλάξουν με λίγα κέρματα ελπίδας, τους θησαυρούς ολόκληρης της γης! Κυριολεκτικά η ανθρωπότητα, παζαρεύοντας την ελπίδα διαφυγής από τον θάνατο, φαίνεται πρόθυμη να ξεπουλήσει ακόμα και το μέλλον των παιδιών της!
Αυτοί λοιπόν γεννημένοι ψεύτες (οι ανατολίτες) ανέκαθεν έπαιζαν με το χρήμα και τον θάνατο! Οι Έλληνες όμως αντιθέτως, είχαν υιοθετήσει έναν δημιουργικό έρωτα με την Ζωή!
Τον δύσκολο, περιπετειώδη, ανηφορικό, εξερευνητικό και φιλοσοφημένο δρόμο, που οδηγεί όχι στους επίπλαστους θεούς των ποιητών, αλλά στην ιαματική και ιερή θεογνωσίας της φυσιογνωσίας, μόνο οι πολιτισμογεννήτορες προπάτορες των Ελλήνων, είχαν την δύναμη να τον ακολουθήσουν! Σ’ ένα κόσμο θαυμαστής περιπλοκότητας, οι θιασώτες της ποιητικής θεολογίας, ορθώνουν δυστυχώς ακατάπαυστα την λαοφιλέστατη υπεραπλούστευτικη ύβρη της μεταφυσικής σαγήνης!
Όλα δείχνουν λοιπόν, ότι ο μαγικός συνδυασμός ποίησης και θεολογίας, κατέληξε το αποδοτικότερο εργαλείο επιβολής ιδεών! Οι αβρααμογενείς, δηλαδή οι χαλδαιο-περσικές ειδικά θρησκείες, υιοθέτησαν μια ακατανίκητη συνταγή θρησκευτικού λαϊκισμού, που καταθέλγοντας αποτρέλαναν τους λαούς του κόσμου!
Κάποιοι λοιπόν, που μοναδική τους έγνοια ήταν η εκμετάλλευση της πάνδημης αναβλύζουσας φιλοθεΐας, έστησαν χρυσές δουλειές με το εμπόριο της ανταποδοτικής θεοσέβειας. Έτσι, αντί η θρησκεία αξιοποιώντας την φιλευσέβεια των λαών, να τους δείχνει την μοναδική πύλη προσέγγισης του θεϊκού νου, δηλαδή την κατανόηση του θεϊκού μας κόσμου, έγινε συντηρητής, παραγωγός και πωλητής εντυπωσιακών περί θεού εξιστορήσεων, αλλά και θυμωμένος κυνηγός κάθε φυσιογνωσίας και πάσης φύσεως ανταγωνιστών.
Η ιερή μυθομανία (θεολογία) είναι μια βεβαιωμένη αρχαία πανανθρώπινη ροπή, που συντηρεί το κατάφορτο ασύλληπτων θεολογικών υπερβολών, θρησκευτικό σκηνικό του πλανήτη μας!
Σήμερα ο κάθε αβρααμιστής "ιερέας" αντί να εκλαϊκεύει την θεϊκή γνώση, που συνεχώς αυξάνει και ώριμη στάζει απ’ τα κλαδιά του θεϊκότατου κόσμου μας, αυτός κρατάει το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού σε θεϊκή έκσταση, για να μπορεί να τους πουλάει Χαλδαιικούς αγγέλους και διαβολάκους σε τιμές ευκαιρίας!
Προσωπικά δεν χρειάζομαι κανέναν μύθο, για να ξυπνήσει μέσα μου τον σεβασμό στις έτσι κι αλλιώς πανίερες αξίες της μητέρας φύσης. Γι’ αυτούς όμως, που για οποιοδήποτε λόγο έχουν ανάγκη τους ιερούς μύθους για να λειτουργήσουν μέσα τους την ιεροπρέπεια και τις αξίες της ζωής, υπάρχει πάντα ανοιχτός... ο αξιοπρεπέστερος ελληνικός δρόμος, που αποδέχεται πολλαπλών, λογικών φυσιολατρικών ερμηνειών και... αναθεωρήσεων.
Μ. Καλόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.