Οι
Πυθαγόρειοι τελούσαν
τέσσαρες γιορτές τον χρόνο που γινόντουσαν κατά τις δυο ισημερίες και κατά τις
δυο τροπές του Ηλίου σε εκδήλωση λατρείας προς την Φύση γιατί πίστευαν ότι Η ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΟΤΕΡΑ ΟΛΩΝ.
Σχετικά ο ίδιος ο Πυθαγόρας έλεγε: «Η ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ
ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΥΤΗΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΛΑΤΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ΧΩΡΙΖΕΙ
ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΙΩΝΕΙ. ΛΑΤΡΕΥΟΜΕ, ΕΛΕΓΕ, ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΩΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΑΤΟΜΙΚΑ ΕΓΩ ΑΥΤΗΣ. ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΕΓΩ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΙΜΟΥΜΕ
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ».
Οι
Ορφικοί συμβόλιζαν
την εαρινή ισημερία με τον θάνατο του Διονύσου του Ζαγρέως και την εκ νέου γέννησή του με την παρέμβαση της Θεάς Αθηνάς (δηλαδή του
σοφού πνεύματος) από
την φύση του
Ολυμπίου Διός ως Διονύσου του Άνθιου, ο οποίος κατόπιν μεταμορφώνεται στον Διόνυσο τον Ελευθερέα.
Στα
Ελευσίνια Μυστήρια η
εαρινή ισημερία συμβολίζονταν με την απελευθέρωση της Περσεφόνης από το βασίλειο του Πλούτωνα (που είναι χθόνια θεότητα). Την απελευθέρωσή της την πραγματοποιεί ο
Διόνυσος ο Ελευθερέας (που
είναι ουράνια θεότητα), ο οποίος την μεταφέρει στον Όλυμπο δηλαδή
την μεταμορφώνει σε Ουράνια θεότητα. Ο συμβολισμός αυτός των Ελευσίνιων Μυστηρίων,
δείχνει και την περαιτέρω δράση των
πνευματικών οντοτήτων. Πηγή.
Περισσότερα: Η
ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.