«Καταφέραμε
να βγάλουμε αυτή τη φωτογραφία μέσα από το βαθύ διάστημα και αυτό που βλέπετε
είναι μια κουκκίδα. Είναι το σπίτι μας. Είναι εμείς. Το μοναδικό σπίτι που έχουμε γνωρίσει ποτέ.
Η γη είναι ένα πολύ μικρό στάδιο σε μιαν απέραντη κοσμική αρένα.
Η γη είναι ένα πολύ μικρό στάδιο σε μιαν απέραντη κοσμική αρένα.
Σκεφτείτε τους
ποταμούς του αίματος που χύθηκαν από όλους εκείνους τους στρατηγούς και
αυτοκράτορες έτσι ώστε, στη δόξα και το θρίαμβο, να μπορούν να γίνουν οι
στιγμιαίοι κύριοι ενός μέρους της κουκίδας. Σκεφτείτε τις ατελείωτες
σκληρότητες των κατοίκων μιας γωνίας αυτής της κουκίδας προς τους -μόλις και
μετά βίας διακριτούς-κατοίκους κάποιας άλλης γωνίας, πόσο συχνές οι παρανοήσεις
τους, πόσο πρόθυμοι να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, πόσο ένθερμα τα μίση τους.
Η κατά φαντασία μοναδικότητά μας, η αυταπάτη ότι έχουμε κάποια προνομιούχο θέση στον κόσμο, αμφισβητούνται από αυτή τη κουκίδα του χλωμού φωτός.
Η κατά φαντασία μοναδικότητά μας, η αυταπάτη ότι έχουμε κάποια προνομιούχο θέση στον κόσμο, αμφισβητούνται από αυτή τη κουκίδα του χλωμού φωτός.
Ο πλανήτης μας
είναι μόνο ένα σημείο στο μεγάλο εξελισσόμενο κοσμικό σκοτάδι. Μέσα στο σκοτάδι
μας, σε όλη αυτή την απεραντοσύνη, δεν υπάρχει καμία νύξη ότι θα έλθει βοήθεια
από αλλού για να μας σώσει από τους εαυτούς μας.
Δεν υπάρχει ίσως καμία καλύτερη επίδειξη της τρέλας της ανθρώπινης αλαζονείας από αυτήν την απόμακρη εικόνα του μικροσκοπικού κόσμου μας.
Δεν υπάρχει ίσως καμία καλύτερη επίδειξη της τρέλας της ανθρώπινης αλαζονείας από αυτήν την απόμακρη εικόνα του μικροσκοπικού κόσμου μας.
Για μένα,
υπογραμμίζει την ευθύνη μας να ασχοληθούμε πιο ευγενικά ο ένας με τον άλλον, να
συντηρήσουμε και να αγαπήσουμε το χλωμό - μπλε σημείο, το μόνο σπίτι που ποτέ
γνωρίσαμε».
~ Carl Sagan για την φωτογραφία που βγήκε από το Voyager 1 το 1990 καθώς
απομακρυνόταν από την γη.
Ενας γνωστός Ινδός γιατρός είχε πεί ότι εφόσον όλοι οι οργανισμοί αποτελούνται απο κύτταρα, εμείς απο ψηλά είμαστε τα κύτταρα της Γής η Γή αποτελεί κύτταρο ενός πιό μεγάλου κόσμου κτλ. Το δικά μας κύτταρα συνεργάζονται ακούραστα χωρίς να καταπολεμούν το ένα το άλλο αλλά με το να βοηθούνται μέχρι το τέλος τους. Οταν αυτο-καταπολεμούνται δημιουργείται καρκίνος. Τι να πούμε για τα χάλια της Γής σήμερα; Εξ αιτίας μας φυσικά. Είναι να αναρωτιέται κάποιος αν σε όλο το σύμπαν υπάρχει το ίδιο χάος με μας ή απλώς αν είμαστε μια απομονομένη κατάσταση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.