Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ – ΝΙΤΣΕ

"Oδυσσέας" 170 X 110 cm, λάδι σε μουσαμά, 1999 Γιάννης Νίκου

Σύμφωνα με τον Νίτσε, ο ολύμπιος κόσμος, αυτό το εκτυφλωτικό δημιούργημα του ελληνικού ονείρου, που παρεμβαίνει ανάμεσα στον κόσμο και στον δημιουργό του, γεννήθηκε κάτω από την επίδραση του απολλώνιου ενστίκτου της ομορφιάς και μέσα από βραδείες, μεταβατικές καταστάσεις.

Το ομηρικό έπος είναι το ποίημα του ολύμπιου πολιτισμού, που, με τον πιο υπέροχο τρόπο, υμνεί τη νίκη που συνέτριψε τις φρικαλεότητες του πολέμου των Τιτάνων. Το ένστικτο που γέννησε τη γαλήνια ιεραρχία των ολύμπιων θεών, δημιούργησε επίσης την τέχνη, συμπλήρωμα και ολοκλήρωση της ζωής, που προορίζεται να μας πείθει πως αξίζει να συνεχίσουμε να ζούμε. Για ν’ αντέξουν στη ζωή, για να ξεπεράσουν τη δυσπιστία τους απέναντι στις τιτανικές δυνάμεις της φύσης, αυτή τη Μοίρα που αλύπητα βασιλεύει πέρα από κάθε γνώση, αυτό το γύπα του Προμηθέα, το τρομερό πεπρωμένο του Οιδίποδα, την κληρονομική κατάρα των Ατρειδών, χρειάστηκαν οι Έλληνες την καλλιτεχνική τους δημιουργία, το μεσολαβητή κόσμο των Ολυμπίων.

Έτσι οι θεοί δικαιολογούν την ανθρώπινη ύπαρξη με το να τη ζουν οι ίδιοι, - τη μόνη δηλαδή ικανοποιητική θεοδικία. Μια ζωή πληθωρική, θριαμβεύτρια ακόμα, όπου έχει θεοποιηθεί ολόκληρη η πραγματικότητα, καλή ή κακή.

Το άφατο μεγαλείο του Ομήρου βρίσκεται στ’ ότι είναι συνδεμένος μ’ αυτόν τον απολλώνιο εθνικό πολιτισμό που για να δοξαστεί έπρεπε τα δημιουργήματά του ν’ αντανακλούνται σε κάποια ανώτερη σφαίρα. Αυτή η σφαίρα είναι η σφαίρα της Ομορφιάς, μέσα στην οποία διέκριναν τους ολύμπιους θεούς πλασμένους σύμφωνα με τη δικιά τους μορφή. Μνημείο αυτού του πολιτισμού είναι τα ομηρικά έπη, όπου ο άνθρωπος συνταυτίζεται σε τέτοιο βαθμό με την ύπαρξη, ώστε ακόμη κι ο θρήνος μετατρέπεται σε ύμνο που εγκωμιάζει τη ζωή.

ΣΤΕΡΓΙΑΝΗ ΖΑΝΕΚΑ Δρ. Φιλολογίας

  Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ - ΝΙΤΣΕ by Stergiani Zaneka