ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΧΩΜΑ

Κι εσύ άσπονδε εχθρέ, την έχθρα σου κράτα.

Δεν γνωρίζεις τον θεό μου για να τον θανατώσεις, τον έχουν άλλοι κρύψει καλά πριν τον βρεις εσύ .
Πάψε να με χωρίζεις στα δυο και στα τρία, ότι κι αν κάνεις, αν χρειαστεί ένα σώμα θα γίνω, πριν ακόμα το καταλάβεις.

Τον ήλιο μου και την θάλασσα μου ποτέ δεν θα μου κλέψεις όσο κι αν με ληστεύεις.

Όσο κι αν πεινάσω στερώντας μου την τροφή, χορτάτος θα ‘μαι από την γνώση, αυτή που ποτέ δεν απόκτησες ότι κι αν έκανες.

Ζητάς τ’ αγόρια μου για να τους δώσεις τις κόρες σου μα πάντα θα δημιουργούν τα δικά μου εγγόνια.
Κάθε φορά που με κοιτάς θα ζηλεύεις, που ποτέ δεν ήμουν ο τόπος σου.
Θα πεις πολλές φορές, πως σε μιαν άλλη σου ζωή ήσουν κάτι από εμένα.
Δεν θα ‘ναι αλήθεια, αφού παιδί την μάνα, δεν σκοτώνει, παρά μονάχα μια παρηγοριά θα ’ναι για σένα.

Αντί να μ’ αγαπήσεις ξένε που σε δασκάλεψα να γνωρίζεις αυτά που κατέχεις, εσύ με πολεμάς και κάθε μέρα προσπαθείς, σκλάβο που μ' έχεις, να μ' εξοντώσεις.
Δεν έβαλες μυαλό, ακόμα κι αν γνωρίζεις ότι εγώ τη λευτεριά σου χάρισα, σκοτώνοντας τα δικά μου παιδιά που ήταν χωρίς πατρίδα.
Το δικό μου αίμα σκόρπισα και πότισα ετούτο τον τόπο, για το δικό σου καλό πολλές φορές, από Οθωμανούς κι από κατακτητές.

Χτύπα εχθρέ και θρέμμα μου, όσες φορές κι αν με σκοτώσεις πιστευτά για σένα, πάλι Έλληνες θα γεννοβολά τούτο το χώμα.

Έλληνες θα βγάζει πάντα ετούτος ο τόπος.

ΧΜπάστας

http://el-lania.blogspot.gr/