ΟΧΙ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΦΗΤΗΣ. ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΤΑΝ. ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ.

Η προειδοποίηση του παλαιού Οδυσσέα να μην σφάξουν οι ναύτες τα γελάδια του ήλιου, ούτε από τους συντρόφους του καιρού του, ούτε από μας σήμερα λογαριάζεται. Όχι μόνο τον ήλιο μας σφάζουμε, αλλά και τη θάλασσα μαστιγώνουμε και τον αέρα τον φτύνουμε στο πρόσωπο. Έγινε καυσαέριο πια.

Θέλω να ειπώ πως ο ταξιτζής που κλέβει με το δεκαπλάσιο τον τουρίστα από το Ελληνικό, ως το Σύνταγμα, διαφημίζει την ελληνική παιδεία του. Και οι πως οι χώροι καθαριότητας στα εστιατόρια που ζωντανεύουν τους στάβλους του Αυγεία, ζωγραφίζουν την παιδεία των Ελλήνων. Ρωτάς, τι σχέση έχει ο τουρισμός με τα Αρχαία Ελληνικά. Μα την ίδια ακριβώς που είχε το θέατρο του Διονύσου στην αρχαία Αθήνα με την ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Για μας το κλίμα, η θάλασσα, και ο ήλιος είναι πρώτες ύλες πρώτης αξίας. Πολύ πιο πολύτιμες από το πετρέλαιο της Νιγηρίας με τα πλούσια οκτάνια, και από το ουράνιο του Καναδά με την πυκνή σχάση.

 Δ. Λιαντίνης "Δάσκαλοι και ποντίκια"

Αυτά στοχάζονταν πριν το 92 ο Λιαντίνης και τα εξέδωσε εκείνη τη χρονιά. Τα χρόνια του γλεντιού και του παροξυσμού. Όχι, δεν ήταν προφήτης. Έλληνας ήταν. Δάσκαλος πραγματικός, αλλά ούτε και τα δικά του λόγια ακούστηκαν, όπως εκείνα του "παλαιού Οδυσσέα"...

Σήμερα στην εποχή των σωτήρων, των εύκολων λύσεων, των θαυματοποιών και των λοιπών τσαρλατάνων, ο λόγος του δάσκαλου στέκει εκεί σαν τον κλασσικό Παρθενώνα. Από ψηλά, αγέρωχος, απόμακρος από τη βουή του ανόσιου όχλου, θωρεί και χαμογελά με την παραζάλη και την παράκρουση του Ρωμιού. Γιατί τούτος ο Παρθενώνας κρύβει μία πραγματική Αθηνά μέσα! 

Την θεά Αθηνά!

http://emmanouilpapas.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html