Το
πρόσθιο μέρος του λαιμού μας ονομάζεται "δέρη" ή "δειρή"
(ενώ το όπισθεν "αὐχήν" = αυχένας).
Η
πρόθεση "περί" φανερώνει την κίνηση "γύρω-γύρω", όπως
"περίβολος", "περίμετρος" κ.α.
Γύρω
(περί) του λαιμού μας (τῆς δέρης μας) τοποθετούμε το "περιδέραιον"!
Για
άλλη μια φορά βλέπουμε πως η ελληνική γλώσσα φανερώνει ακριβώς την έννοια της
κάθε λέξεως (σε αντίθεση με την λέξη "κολιέ" που χρησιμοποιούμε πιο
συχνά, αλλά που δεν φανερώνει απολύτως τίποτα σχετικά με την ιδιότητα/ σημασία
του αντικειμένου).
Μία από
τις πολύ όμορφες ιστορίες της Ελληνικής Μυθολογίας είναι αυτή του περιδέραιου της Αρμονίας που επιθυμούσε διακαώς η Εριφύλη...
Εικόνα: Ο Πολυνείκης προσφέρει στην Εριφύλη το περιδέραιο της Αρμονίας. Ερυθρόμορφη οινοχόη περ. –450 , –440, Μουσείο του Λούβρου.
Εικόνα: Ο Πολυνείκης προσφέρει στην Εριφύλη το περιδέραιο της Αρμονίας. Ερυθρόμορφη οινοχόη περ. –450 , –440, Μουσείο του Λούβρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.