ΠΩΣ Ο ΠΑΝΑΣ ΕΓΙΝΕ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΚΙ ΑΥΤΗ ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΩΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ!

O καθένας μπορεί να βρει στο διαδίκτυο και στις εγκυκλοπαίδειες πως οι Αρχαίοι Αρκάδες είχαν κόψει νόμισμα που είχε στην μια πλευρά του τον Δία και στην άλλη τον Πάνα, αυτόν τον κατσικοπόδαρο με τα κέρατα, αυτόν που οι χριστιανοί αργότερα ονόμασαν ως διάβολο!

Ο ΔΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΡΚΑΔΩΝ! Τι να σημαίνει το αρχαίο αυτό νόμισμα; (που έκοψαν αργότερα και άλλες περιοχές της Ελλάδας) Πως οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στον Διάβολο; Όχι, βέβαια…

Ας εξηγήσουμε με απλά λόγια το σημαντικό αυτό θέμα.

Ο Δίας γεννήθηκε στις πηγές της Νέδας, στο Λύκαιον όρος, στην ορεινή Τριφυλία, στο μέρος της Αρκαδίας που κοιτά προς την Τριφυλία, προς τον Κυπαρισσιακό κόλπο. Η Αρκαδία τότε έπιανε πολύ περισσότερη έκταση.
Τον μεγάλωσαν 3 νύμφες, μια απ’ αυτές ήταν η Νέδα. Το μόνο θηλυκό ποτάμι! Υπάρχει και σήμερα χωριό Νέδα στην ορεινή Τριφυλία. Οι τελευταίες αρχαιολογικές έρευνες συμφωνούν πως η λατρεία του Δία κατόπιν πήγε στην Κρήτη, ενώ πρωτύτερα γεννήθηκε στην Αρκαδία…
Ο Πάνας επίσης γεννήθηκε στην Αρκαδία, υπάρχει και σήμερα χωριό-οικισμός «Παν» στο Δήμο Γορτυνίας, με λιγοστούς κατοίκους. Το αρχαίο όνομα της Αρκαδίας ήταν «Πανία». Όταν γεννήθηκε ο Παν χάρηκαν οι θεοί πάντες, γι αυτό -ίσως- και ονομάστηκε Παν!
Οι Αρκάδες πήραν το όνομά τους από τον Αρκά, που ήταν γιός του Δία και της Καλλιστώς. Είχαν πολλή υπερηφάνεια και πολύ χιούμορ. Βοηθούσε το κλίμα από τότε για να αναπτυχθεί πολιτισμός. Και ο Ερμής, ο πατέρας του Πανός, ήταν αρκαδικός θεός, γεννήθηκε στο Κυλώνειο όρος. Ο Ασκληπιός, η Άρτεμις, και η Αθηνά επίσης έλεγαν πως γεννήθηκαν εκεί, κλπ. Ο Λύκειος Απόλλων, ο Θεός του Φωτός. Με λίγα λόγια όλη η Αρχαία θρησκεία…

Αλλά τι ήταν ο Πάνας, και πώς μετονομάστηκε και απεικονίστηκε στις αγιογραφίες ως διάβολος μετά την επικράτηση του χριστιανισμού;
Ο Πάνας είναι τραγοπόδαρος, με κέρατα, είναι ο θεός της φύσης, των αγρίων ζώων, προστατεύει την πανίδα. Η λέξη πανίδα έχει το όνομά του, και υπάρχει και στα αγγλικά, είναι πλέον διεθνής λέξη.

Είναι ο θεός που προστατεύει την ηρεμία και τη μαγεία της φύσης, τραγουδά με τον αυλό του το απομεσήμερο. Είναι ο προστάτης του μεσημεριανού ύπνου, και είναι κρίμα που αυτή η Αρχαία Ελληνική παράδοση χάθηκε στις μέρες μας από το ωράριο εργασίας. Είναι ο θεός του γέλιου, της χαράς, του έρωτα, του σεξ.
Αλλά συγχρόνως είναι και ο θεός του πανικού, απ’ αυτόν βγήκε η λέξη αυτή, που είναι επίσης παγκόσμια. Πανικό έχουμε όταν αποχωριζόμαστε από τη φύση, και όταν δεν φερόμαστε σωστά στα ερωτικά θέματα.

Ο επίσημος Χριστιανισμός, λοιπόν, επηρεασμένος από τον Παύλο, την Παλαιά Διαθήκη και το ιερατείο, ως συντηρητική θρησκεία που θεωρεί το σεξ ως αμαρτία, θεώρησε φυσικό να τον θεωρήσει ως διάβολο. Αυτός που φέρνει την αυγή, (ηώς) ονομάστηκε «εωσφόρος» (λουσιφερ στα αγγλικά) και έχει αρνητική σημασία, είναι ο «διάβολος».

Και η θεά του έρωτα, η Αφροδίτη, κι αυτή θεωρήθηκε ως διάβολος, αφού το αστέρι της, ο πλανήτης Αφροδίτη φαίνεται με γυμνό οφθαλμό όταν χαράζει και φέρνει την αυγή, και λίγο μετά τη δύση, στο λυκαυγές και στο λυκόφως… Είναι ο Αυγερινός και ο Αποσπερίτης.

Οι αρχαίοι εβραίοι για να εξαγνιστούν από τις αμαρτίες τους, τις φόρτωναν σε έναν τράγο, τον οποίο θυσίαζαν, τον έκαιγαν ζωντανό, του έκαναν ολοκαύτωμα, δεν υπάρχει χειρότερο βασανιστήριο!!. Ήταν ο αποδιοπομπαίος τράγος, φράση που λέμε και σήμερα χωρίς να ξέρουμε το γιατί.

Στο Ευαγγέλιο υπάρχει η παραβολή «περί κρίσεως κόσμου» όπου τα αρνιά θα πάνε στον παράδεισο, και τα κατσίκια στην κόλαση. Να ένας ακόμα λόγος που θεώρησαν τον Πάνα ως διάβολο, παρανόησαν την παραβολή αυτή, διότι ο Χριστός μιλούσε παραβολικά. Όμως όλα αυτά έγιναν από παρανόηση. Δεν υπάρχουν καλά και κακά ζώα.

Υπάρχει ένα παγκόσμιο καλλιτεχνικό κίνημα που λέγεται ET IN ΑRKADIA EGO = ήμουν και εγώ στην Αρκαδία. Εξυμνεί την φύση, τη χαρά, το αυθεντικό, το ωμό, το γνήσιο. Έχει κάτι από τον Δία και από τον Πάνα, από την Αρχαία Ελλάδα, από την ζωή την ίδια δηλαδή.

Άραγε σήμερα έχει νόημα να μιλάμε για Αρχαίους Θεούς; Υπάρχουν; Έχουν οπαδούς; Η απάντηση είναι μόνον: Ναί! «Δεν αποθνήσκουν οι Θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών», λέει και ο Καβάφης στο ποίημά του «Μνήμη».

Οι Αρχαίοι Θεοί ζουν στον ίδιο τόπο, ζουν μέσα μας, μα εμείς δεν το γνωρίζουμε, δεν τους γνωρίζουμε. Μόνο έτσι εξηγείται το νεοελληνικό χάος, η ηθική και οικονομική κρίση. Η άγνοιά μας για τους Αρχαίους Θεούς και η απομάκρυνση από τη Φύση, αυτά εξηγούν την ψυχολογία του νεοέλληνα γενικότερα.

Ο Πάνας επιβιώνει κυρίως στην Ελλάδα, αλλά και παντού. Ιδίως στα ωραία χωριά της Ελλάδας. Είναι ολοζώντανος στην αθυροστομία και στα χωρατά που λένε οι χωριάτες. Στις απόκριες αλλά και όλο το χρόνο.
Αλλά επιβιώνει και στα ομορφότερα τραγούδια του κόσμου. Ναι! Τα παραδοσιακά, δημοτικά τραγούδια, όχι μόνον τα σατυρικά, κλπ, είναι τα ωραιότερα του κόσμου, πολλών αιώνων, τα μισά κρατούν απ την Αρχαιότητα, ολόιδια μουσική και παρόμοιοι στίχοι! Αν αφαιρέσουμε τα ηρωϊκά και τα κλέφτικα, όλα τα άλλα εξυμνούν τον έρωτα, τη φύση, τα ζώα, τα φυτά. Υπάρχει τουλάχιστον ένα τραγούδι για κάθε ζώο, φυτό, δέντρο, για όλα τα στοιχεία της φύσης. Λεμονάκι, νεραντζούλα, πέρδικα, αετός, πλάτανος, ιτιά, μήλο, παπαρούνα, μαντζουράνα, φεγγαράκι, θάλασσα, κλπ. κλπ. κλπ.
Τι κρίμα να χάνονται σιγά-σιγά, επειδή θεωρούνται παρωχημένα. Ευτυχώς που είναι καταγεγραμμένα και μαγνητοφωνημένα. Κρίμα που για να φλερτάρουν οι νέοι χρειάζονται τα άνοστα -άγρια και μη μελωδικά ευρωπαϊκά τραγούδια.
Είναι ντροπή που αισθάνονται κόμπλεξ οι Έλληνες για την παράδοσή τους, που είναι η ομορφότερη του κόσμου. Ο Χριστιανισμός έκανε δυστυχώς πολύ κακό στην Ελλάδα.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΑΣ

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Η Ελληνική Μυθολογία πρέπει να είναι προαιρετικό μάθημα σε κάθε τάξη των σχολείων, όπως προαιρετικά είναι και τα θρησκευτικά, κι όμως οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, και δεν το λένε στους μαθητές τους. Για να δούμε; Ποιό θα είναι πιο ελκυστικό, η Παλαιά Διαθήκη ή μήπως η Ελληνική Μυθολογία; Ας διαλέξουν οι μαθητές… Είναι απίστευτο να ξέρουν οι ευρωπαίοι την Ελληνική Μυθολογία καλύτερα από μας. (παρένθεσις: η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι κι αυτή προαιρετικό μάθημα, αλλά το αποκρύπτουν και δεν τη διδάσκουν σε κανένα σχολείο).

Αλλά ας πάμε στις 3 τελευταίες σειρές του διαλόγου του Πλάτωνα, «Φαίδρος», που έχει ως θέμα τον έρωτα. Εκεί ο Σωκράτης απευθύνεται προς τον Πάνα, και κάνει μια προσευχή με την γνωστή ειρωνεία του. Λέει: Θεέ Πάνα, δώσε μου την εσωτερική ομορφιά της ψυχής, την αρμονία με όλα τα έξω, και να μη λογαριάζω το χρήμα ούτε να το έχω. (σ.σ. Ω φίλε Παν, έλεγε. Διότι οι Έλληνες ήταν φίλοι με τους Θεούς. Όχι δούλοι τους)

Ο Πάνας είναι ο πιο αδικημένος θεός από τον Πάνθεον. Ήρθε η στιγμή να βρει τη θέση που του αρμόζει.
Ο Πάνας είναι ο Θεός της Φύσης, και τιμωρεί όσους την μολύνουν. Ο Παν δεν συγχωρεί τη μαλθακότητα, δεν καταδέχεται να τραγουδά κλαψιάρικα τραγούδια. Τέλος ο Παν θα τιμωρήσει όσους τον πέρασαν για διάβολο.
Οι Νεοέλληνες αλλάζουν μέρα τη μέρα. Βάζουν πλέον Αρχαία Ελληνικά ονόματα στα μικρά παιδιά, γίνονται φυσιολάτρες, πάνε σιγά-σιγά στα χωριά τους, απομακρύνονται από την τυπολατρική πλευρά του χριστιανισμού. Οι Ελληνίδες μέρα τη μέρα ομορφαίνουν. Δεν έχουν να ζηλέψουν πλέον τίποτα από τις ευρωπαίες. Κι όλα αυτά γίνονται όλο και περισσότερο.

Ίσως να κάνει το πράγμα τον κύκλο του και να ξανακοπεί παρόμοιο νόμισμα με τον Δία και τον Πάνα, αυτή τη φορά παγκόσμιο. Καιρός είναι να υποχωρήσουν οι φανατικές θρησκείες που διαχωρίζουν τον κόσμο, και να αναπτυχθεί η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία που είναι άκρως ανθρώπινη και αγαπά τη φύση.

Ο Νίτσε είχε πει: Βρείτε μου έναν θεό να γελάει, για να τον πιστέψω. Βρέθηκε, λοιπόν, θεός και για τον Μέγα Φιλόσοφο που κατηγορήθηκε ως άθεος. Ο Παν, ο Θεός του γέλιου!

Υ.Γ. πολύ χρήσιμο βιβλίο είναι το : ο Πάνας και ο Εφιάλτης, του ευρωπαίου φιλέλληνα James Hillman, το οποίο υπήρξε και η αφορμή γι αυτό το άρθρο. Ας ψάξει όποιος θέλει να το βρεί.

Φιλικά, Αντώνης Αντωνόπουλος, Κυπαρισσία

Απόσπασμα. Ολόκληρο το άρθρο εδώ: http://mhnpetaslefta.blogspot.gr/

_____________________________________

Ο Θεός Πάνας δέχεται μεγάλες τιμές από τον Σκωτσέζο Μike Scott και το προσωπικό μουσικό του όχημα, τους Waterboys. Στο τραγούδι The PanWithin από τον δίσκο This Is The Sea του 1985 οι εραστές αναζητούν και αφουγκράζονται τον εσώτερο Πάνα υπό την καταιγιστική ρυθμική συνοδεία ηλεκτρικής κιθάρας, πιάνου και βιολιού.
Αλλά η μεγάλη ανατριχίλα έρχεται με το τραγούδι Τhe Return Of Pan από τον δίσκο Dream Harder του 1993, όπου με αφορμή μία ιστορία του Πλουτάρχου από το «Περί των εκλελοιπότων χρηστηρίων» ο Scott ειρωνεύεται και πετάει το γάντι σε όσους πιστεύουν την φήμη για τον υποτιθέμενο θάνατο του εν λόγω θεού: «από τις πανάρχαιες ημέρες και σε όλα τα χρόνια / από την Αρκαδία μέχρι τα πέτρινα πεδία του Ινισχήρ / κάποιοι λένε, πως οι θεοί είναι απλώς ένας μύθος /, αλλά μάντεψε με ποιόν έχω χορέψει /, ο Μέγας Παν ζει!»...
Στο τραγούδι εκτός από τα κατά παράδοση χρησιμοποιούμενα στη ροκ μουσικά όργανα γίνεται και εκτεταμένη χρήση κλαρίνου (!), ενώ ο εκρηκτικός συνδυασμός του με την ηλεκτρική κιθάρα αμέσως μετά την ιαχή «Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΝ ΖΕΙ!» ίσως κάνει την συγκεκριμένη φράση να ακούγεται ανησυχητικά πειστική για κάποιους...
Για την ιστορία να αναφέρουμε, ότι ο Μike Scott επισκέπτεται συχνότατα την Αρκαδία.