1830.
Oι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να μετακινήσουν βίαια, προς τα δυτικά, 60
χιλιάδες ινδιάνους, που έμεναν στο Μισισιπή.
Λίγα χρόνια μετά, τους προτείνουν να αγοράσουν τη γη τους.
Λίγα χρόνια μετά, τους προτείνουν να αγοράσουν τη γη τους.
“Αν
μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας
απορρίμματα”, ήταν μία από τις φράσεις του μεγάλου αρχηγού Σιάτλ.
Ο
αρχηγός των ινδιάνων, που ήταν εξαιρετικός ρήτορας, έδωσε στον εκπρόσωπο της
κυβέρνησης των ΗΠΑ την εξής μνημειώδη απάντηση:
«Θα
σκεφτούμε την προσφορά σας, γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός
άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας.
Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε, ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης;
Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα, ούτε του φέγγους του νερού.
Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας.
Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας. Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός, είναι αδέλφια μας.
Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας.
Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τον δικό μας τρόπο ζωής.
Η γη δεν είναι αδελφός του, αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει τον δρόμο του.
Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του, χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της, χωρίς να τον πειράζει.
Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του.
Μεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα, που μπορεί κανείς να αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες.
Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ” αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω.
Ο δικός μας τρόπος είναι διαφορετικός από τον δικό σας.
Δεν υπάρχει καμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί να ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων, ή το φτερούγισμα ενός εντόμου.
Αλλά ίσως να είναι έτσι, επειδή εγώ είμαι ένας αγριάνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω τα πράγματα.
Ο θόρυβος της πόλης φαίνεται ότι βρίζει τ' αυτιά.
Και τι ζωή είναι αυτή, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ν' ακούσει την μοναχική κραυγή του ερωδιού, ή τη νυχτερινή συνομιλία των βατράχων γύρω από το πηγάδι;
Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε, ότι ο αέρας είναι πολύτιμος για μας.
Ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλη τη ζωή που συντηρεί.
Κι' αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να την διατηρείτε αμόλυντη και ιερή, σαν τόπο όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει για ν” απολαύσει τον άνεμο. Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας.
Όλα όσα επηρεάζουν τη γη, επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ, θα τα κάνει στον εαυτό του.
Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους, όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια.
Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του, σαν φίλος με φίλο, δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα.
Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια.
Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του.
Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε.
Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεός του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό.
Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς, σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της.
Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα».
Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε, ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης;
Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα, ούτε του φέγγους του νερού.
Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας.
Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας. Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός, είναι αδέλφια μας.
Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας.
Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τον δικό μας τρόπο ζωής.
Η γη δεν είναι αδελφός του, αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει τον δρόμο του.
Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του, χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της, χωρίς να τον πειράζει.
Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του.
Μεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα, που μπορεί κανείς να αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες.
Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ” αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω.
Ο δικός μας τρόπος είναι διαφορετικός από τον δικό σας.
Δεν υπάρχει καμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί να ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων, ή το φτερούγισμα ενός εντόμου.
Αλλά ίσως να είναι έτσι, επειδή εγώ είμαι ένας αγριάνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω τα πράγματα.
Ο θόρυβος της πόλης φαίνεται ότι βρίζει τ' αυτιά.
Και τι ζωή είναι αυτή, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ν' ακούσει την μοναχική κραυγή του ερωδιού, ή τη νυχτερινή συνομιλία των βατράχων γύρω από το πηγάδι;
Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε, ότι ο αέρας είναι πολύτιμος για μας.
Ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλη τη ζωή που συντηρεί.
Κι' αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να την διατηρείτε αμόλυντη και ιερή, σαν τόπο όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει για ν” απολαύσει τον άνεμο. Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας.
Όλα όσα επηρεάζουν τη γη, επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ, θα τα κάνει στον εαυτό του.
Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους, όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια.
Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του, σαν φίλος με φίλο, δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα.
Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια.
Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του.
Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε.
Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεός του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό.
Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς, σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της.
Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα».
Ο Σιάτλ
έδωσε τ όνομα του στην περιοχή, ή πήρε ο ίδιος το όνομα της φυλής (Chief
Seattle’s) που ζούσε στην περιοχή .
Η ομιλία δημοσιεύθηκε το 1887, δηλαδή 33 χρόνια αργότερα από την εκφώνησή, όταν τοπική εφημερίδα ανακάλυψε αδημοσίευτο υλικό από το αρχείο του δόκτορος Σμιθ, που ήταν ο τότε υπουργός ινδιάνικων υποθέσεων της Ουάσιγκτον και απεσταλμένος στην περιοχή για τις διαπραγματεύσεις.
Δηλαδή, έκανε το παζάρεμα της γης.
Η ομιλία εκφωνήθηκε στην τοπική διάλεκτο. Μεταφράστηκε στη γλώσσα των Σινούκ και μετά στα αγγλικά.
Η ομιλία δημοσιεύθηκε το 1887, δηλαδή 33 χρόνια αργότερα από την εκφώνησή, όταν τοπική εφημερίδα ανακάλυψε αδημοσίευτο υλικό από το αρχείο του δόκτορος Σμιθ, που ήταν ο τότε υπουργός ινδιάνικων υποθέσεων της Ουάσιγκτον και απεσταλμένος στην περιοχή για τις διαπραγματεύσεις.
Δηλαδή, έκανε το παζάρεμα της γης.
Η ομιλία εκφωνήθηκε στην τοπική διάλεκτο. Μεταφράστηκε στη γλώσσα των Σινούκ και μετά στα αγγλικά.
Θεωρείται
βέβαιο, ότι ο Σμιθ, που κρατούσε σημειώσεις, έχει πειράξει με δικές του
προσθήκες το αρχικό κείμενο, χωρίς να το αλλοιώσει στην ουσία του.
Φυσικά τότε (το 1887), δεν είχε ξεκινήσει ακόμη η καταστροφή της φύσης και γι αυτό το περιεχόμενο της ομιλίας δεν εκτιμήθηκε επαρκώς.
Το 1960, το κείμενο «ανακαλύφθηκε» από αρθρογράφους, δημοσιεύθηκε κι έγινε μια διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το οικολογικό κίνημα.
Φυσικά τότε (το 1887), δεν είχε ξεκινήσει ακόμη η καταστροφή της φύσης και γι αυτό το περιεχόμενο της ομιλίας δεν εκτιμήθηκε επαρκώς.
Το 1960, το κείμενο «ανακαλύφθηκε» από αρθρογράφους, δημοσιεύθηκε κι έγινε μια διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το οικολογικό κίνημα.
Εδώ
διαβάσατε ένα μικρό απόσπασμα της ομιλίας, που είναι συγκλονιστική, και
αποδεικνύει ότι:
Δεν χρειάζεται να είσαι άγιος, για να είσαι και προφήτης.
http://www.mixanitouxronou.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.