Κυριακή 2 Αυγούστου 2015

ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ

Οι Ορφικοί Ύμνοι τραγουδούνταν ή απαγγέλονταν κατά την διάρκεια των Ορφικών Μυστηρίων των Αρχαίων Ελλήνων. Η λατρεία τους ήταν γνωστή μόνο στους Mυημένους σ' αυτά.
Αποσπασματικά μόνο σώζονται μερικοί ύμνοι καθώς και εικονικές παραστάσεις από τα μυστήρια ή σποραδικές αναφορές και σχόλια. Χαρακτηριστικό των Ορφικών Υμνων είναι η μυστικιστική λατρεία και η απόκρυψη από τα μάτια των αμύητων σ' αυτά.
ΟΡΦΕΥΣ
Ποιητής και ήρωας της αρχαιότητας. Γιος του βασιλέα της Θράκης Οιάγρου και της Μούσας Καλλιόπης. Πήρε μέρος στην εκστρατεία των Αργοναυτών. Όταν πέθανε η σύζυγός του Ευρυδίκη, κατέβηκε στον Άδη και, γοητεύοντας την Περσεφόνη με το τραγούδι του και τη λύρα, πήρε την άδεια να πάρει την Ευρυδίκη πάλι στον επάνω κόσμο. Αλλά επειδή, παρά την απαγόρευση, γύρισε να τη δει, πριν ακόμα εξέλθει από τον Άδη, η Ευρυδίκη γύρισε πίσω μέσα στους νεκρούς. Ο Ορφέας απαρηγόρητος έκλαιγε πάνω στη Γη κι απέφευγε κάθε σχέση με τις γυναίκες. Γι' αυτό οργισμένες οι γυναίκες της Θράκης τον έπιασαν και τον κομμάτιασαν. Ήταν ασύγκριτος μουσικός και το άσμα του ήταν τόσο δυνατό που εξημέρωνε τα θηρία, ενώ τα ποτάμια και τα δέντρα τον ακολουθούσαν. Θεωρείται ως ιδρυτής μυστικών εορτών, που είχαν σχέση με τη λατρεία του Διόνυσου και ως θεμελιωτής της διδασκαλίας για την αγνή ζωή, ώστε να μην βρεθεί τιμωρία μετά το θάνατο.
Είναι αξιοσημείωτο πως, όταν κόλλησε στη Γη η Αργώ, ο Ορφέας έπαιξε τη λύρα του και με ας παλμικές κινήσεις που προκαλούσε, μετέβαλε τη μοριακή δομή της Αργούς, με αποτέλεσμα να μειώνεται το βάρος της και να καθίσταται ικανή να υπερνικήσει τη δύναμη της βαρύτητας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.