Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ

Η φθορά και η δημιουργία, ο θάνατος και η επαναγέννηση, είναι αέναες εκδηλώσεις του Όλου Φωτός για την κοσμική ισορροπία των συμπάντων.
Οι συνεχείς ενσαρκώσεις είναι προσωπικές επιλογές κάθε ψυχής μέχρι ν' ανεβεί στο ανώτερο επίπεδο φωτός από αυτό που βρίσκεται πριν την ενσάρκωσή της.
Μόνοι σας και αυτόβουλα επιλέξατε την ενσάρκωσή σας σε πεδία πυκνώσεων στη Γαία, την περιοχή που γεννηθήκατε, καθώς και τους γονείς σας που είναι αποκλειστικά και μόνο δική σας επιλογή.
Πριν την ενσάρκωσή της, η ψυχή, θαυμάζει και επιλέγει έναν από τους δύο γονείς της, πατέρα ή μητέρα και γι αυτό οικοδομεί το δικό της σώμα σαν αντίγραφο αυτού.
Από τη στιγμή της σύλληψης (συλλαμβάνεται από την ύλη η ψυχή) παράγει και οικοδομεί το υλικό σώμα σύμφωνα με τις επιλογές της.

Όταν η ψυχή έχει ξαναζήσει στη Γαία τότε διαλέγει με πολύ προσοχή τους γονείς της για να βελτιώσει της συνθήκες αφίξεώς της.
Άλλοι πάλι ενσαρκωθήκατε από νοσταλγία για την υλική σας ζωή, για να ξαναζήσετε εμπειρίες που δεν ξεχάσατε ποτέ ούτε με τον θάνατό σας.

Η υποσυνείδητη αναζήτηση κάποιων άστρων στον ουρανό, ή, η γοητεία που ασκούν πάνω σας κάποια από αυτά, δηλώνουν την αφετηρία εκκίνησης πριν την ενσάρκωσή σας.
Αποτελεί προσπάθεια της ψυχής να θυμηθεί τον δρόμο του ερχομού της στη Γαία. Όσοι μένουν ασυγκίνητοι στη θέα του νυχτερινού ουρανού έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους, όχι μόνο των ουρανών αλλά και της γης. Βρίσκονται στον δρόμο της απώλειας και της λήθης.

Δεν υπάρχει θάνατος και ζωή, δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Τα πάντα είναι εναλλαγές ύλης και ενέργειας.
Η ζωή και ο θάνατος είναι οι πύλες της γνώσης, η μία του υλικού και η άλλη του υπερβατικού κόσμου.
Η ψυχή είναι φωτογενής ύλη και αποτελείται από συστατικά της ουσίας του Όλου Φωτός.
Ανανεώνεται συνέχεια από μόνη της, αναπαράγεται, δεν φθείρεται δεν γερνά, δεν πεθαίνει. είναι αθάνατη.

Σε όλη τη διάρκεια της ενσάρκωσης προσπαθεί να προσεγγίσει τον δημιουργό και να επανέλθει στην αρχική της αφετηρία και σε ανώτερο επίπεδο φωτός.
Οι ψυχές είναι απολήξεις των ακτινών του Όλου Φωτός και κύτταρα μεταφοράς της σκέψης του.
Η ψυχή κατά τη στιγμή της σύλληψής της, είναι άυλη και αόρατη. Μοιάζει με συμπυκνωμένο ενεργειακό νέφος.
Συνοδεύεται σε όλο το διάστημα της κύησης και σε όλη τη διάρκεια της ζωής, από το αντικαθρέφτισμα του δημιουργού.
Η ψυχή σαν γενεσιουργός ουσία, είναι λεπτοφυής σαν αναθυμίαση.

Πυθαγόρας, Πλάτωνας:  Οι καλές πράξεις κατά τη διάρκεια της ζωής διατηρούν αναλλοίωτο το αντικαθρέφτισμα του θείου και βελτιώνουν την εικόνα του σώματος που φιλοξενεί την ψυχή. Αντίθετα οι κακές πράξεις το αλλοιώνουν ή το καταστρέφουν εντελώς. Όσο πιο ευγενική είναι μια ψυχή τόσο πιο όμορφο σώμα οικοδομεί. (Όποια η μορφή, τέτοια και η ψυχή, έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες).

Εκτός από τη μέριμνά της να οικοδομήσει ένα ωραίο σώμα, μεταφέρει μαζί της όλο το αρχείο των αναμνήσεών της που τις εναποθηκεύει με μορφή πληροφοριών στην ουδετέρα υπόφυση του εγκεφάλου και δεν μπορεί να τις χρησιμοποιήσει.

Επειδή η ψυχή εξελίσσεται ταχύτερα από το σώμα είναι απόλυτα ελεύθερη στις επιλογές της. Οικοδομεί το σώμα σύμφωνα με τις δικές της επιθυμίες. Όταν αποκτήσει πλήρη συνείδηση των δυνατοτήτων της, κυβερνά την προσωπικότητα του ατόμου και αποκτά και την πνευματική της υπόσταση. Τότε ο άνθρωπος είναι σε θέση να επικοινωνήσει με τον θεό. Όταν η ψυχή είναι πολύ ανεπτυγμένη μπορεί να αφομοιώσει απ' ευθείας τη Γνώση.

Οι ψυχές που ελέγχονται από τύψεις κακών πράξεων των προηγουμένων ενσαρκώσεων, όπως και οι ανερμάτιστες ψυχές, σπάνια αντιλαμβάνονται τον σκοπό της παρουσίας τους στη ζωή.

Για εκείνους που κατάφεραν στη διάρκεια της ζωής τους να ζήσουν στις ανώτερες σφαίρες της ψυχής, ο αστρικός εξαγνισμός τους στον αστερισμό του Ωρίωνα, γίνεται υπό ευνοϊκές συνθήκες και αποβάλλονται ευκολότερα οι γήινες πλάνες. Όταν η ψυχή ξαναβρεί την αρχική της αγνότητα, ανάλογα με τον βαθμό εξελίξεώς της, ξεκινά το καινούργιο ταξίδι ανάμεσα στις σφαίρες της ύπαρξης. Οι ανώτερες ψυχές έχουν δικαίωμα επιλογής της επόμενης ενσάρκωσής τους, πότε και που θα ενσαρκωθούν στη γη ή σε κάποιον άλλον πλανήτη. Η ενσάρκωση επαναλαμβάνεται τόσες φορές όσες απαιτούνται για να φθάσει στην τελειότητα και το πεδίο της προσωπικής ευδαιμονίας. Εάν η ψυχή δεν επιθυμεί να ανέλθει σε ανώτερο επίπεδο φωτός από αυτό που βρίσκεται, μπορεί να σταματήσει τις ενσαρκώσεις και τις δοκιμασίες. Ο αριθμός των προσπαθειών ενσάρκωσης μπορεί να είναι άπειρος με άπειρους θανάτους. Όταν κλείσει ο κύκλος των ενσαρκώσεων, οι ανώτερες ψυχές των αγαθών, φωτισμένων και απολυτρωμένων από τις υλικές απολαύσεις υπάρξεων, μετά τη διάβασή τους από το καθαρτήριο πυρ του Ωρiωνα, ανέρχονται στο ανώτερο επίπεδο φωτός και καταλήγουν στο νιονικόν πεδίο, στο οποίο υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις αθανασίας και αιωνιότητας.

Στις υπερβατικές οντότητες και στις ανώτερες ψυχές που σταμάτησαν τον κύκλο των ενσαρκώσεων, πολλές φορές δίνονται αποστολές ενσαρκώσεως σε διάφορους κόσμους, με σκοπό να βοηθήσουν την εξέλιξη των κόσμων αυτών. Στις οντότητες αυτές δεν δίδονται περιθώρια λαθών, ούτε διόρθωσης αυτών. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο εκπίπτουν όλων των δυνατοτήτων τους και επανέρχονται στον κύκλο των μετενσαρκώσεων.

Από τη στιγμή της γέννησής σας μεταφέρετε μνήμες από προηγούμενες ζωές που δεν μπορείτε να αφηγηθείτε αλλά τις θυμάστε μέχρι το έβδομο έτος της ηλικίας σας οπότε αρχίζουν να ασθενούν και να προσαρμόζεστε στα γήινα δεδομένα. Ξεχνάτε την αποστολή σας και το πνεύμα σας και παρασύρεστε από τις υλικές επιθυμίες που αν δεν τις ελέγξετε, θα πέσετε στο χαμηλότερο επίπεδο φωτός. Σκοπός της ενσάρκωσης είναι να θυμηθεί ο άνθρωπος προηγούμενες ενσαρκώσεις του και να μην επαναλάβει τα λάθη του ώστε να ανέλθει σε ανώτερο επίπεδο από αυτό που βρίσκεται. Όλες οι ενσαρκώσεις γίνονται για δοκιμασία και βελτiωση της ψυχής.

Μετά από κάθε θάνατο οι ψυχές αποκαθαρiζονται και επανακρiνονται και περιμένουν την νέα εντολή ενσάρκωσης. Στα ονειροπολήματά σας αναδύονται μνήμες προηγουμένων ενσαρκώσεων από την ουδετέρα υπόφυση του εγκεφάλου και αναζητάτε υποσυνείδητα μνήμες του παρελθόντος. Ξεφεύγετε από τις γήινες δεσμεύσεις και παίρνετε επαφή με άγνωστες καταστάσεις που σας φαίνονται γνωστές. Είναι η στιγμή που, δεν μπορείτε να προσδιορίσετε αν τις ζήσατε στη Γαία ή κάπου αλλού, αν τις ζήσατε πραγματικά ή όχι.

Ευχάριστα περιστατικά από προηγούμενες ενσαρκώσεις επανέρχονται στη μνήμη σας σαν φανταστικές πραγματικότητες, σαν σκέψεις, σαν ονειροπολήματα, ή και σαν έντονες ονειρικές καταστάσεις. Όμως δεν έχετε τη δυνατότητα να προσδιορίσετε σε ποια ενσάρκωση ανήκουν, πότε και σε ποιο μέρος, στη Γαία ή σε άλλο πλανήτη. Η αρμονική συνεργασία της ψυχής με το πνεύμα υποβοηθά τις ευτυχισμένες και ευχάριστες αναμνήσεις από προηγούμενες ενσαρκώσεις να αναδυθούν στη μνήμη και να δημιουργούν ανεξήγητα συναισθήματα χαράς, ψυχικής ευφορίας, και ανείπωτης ευτυχίας, χωρίς να συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι. Αντίθετα αρνούνται να θυμηθούν δυσάρεστες και τραγικές καταστάσεις. Αν κάποτε συμβεί αυτό, το άτομο καταλαμβάνεται από ανεξήγητη μελαγχολία και θλίψη. Για τον λόγο αυτό η ψυχή με τις δυνατότητες που έχει, ομαλοποιεί μόνη της την πορεία της ζωής του ανθρώπου.

Οι κατώτερες, οι κακές, και οι αμαρτωλές ψυχές, θυμούνται μόνο δυσάρεστες καταστάσεις από προηγούμενες ενσαρκώσεις τους. Δεν αντιλαμβάνονται την ευκαιρία βελτίωσης που τους δίδεται.

Η ψυχή σας έχει διασχίσει πολλές φορές τον χώρο που σεις ονομάζετε διάστημα είτε για ενσάρκωσή της ή με την απελευθέρωσή της με τον θάνατο ή και στην αναζήτηση νέας πατρίδας. Έχετε ζήσει πολλές φορές, όχι μόνο στη Γαία αλλά και σ' άλλους πλανήτες και άλλους γαλαξίες, και η πραγματική σας ηλικία προσμετράται σε πολλές χιλιάδες χρόνια. Είσαστε αιώνιοι οδοιπόροι τ' ουρανού και των άστρων. Η αφετηρία και το τέλος της διαδρομής σας ευρίσκονται εκτός Γαίας σε πεδία συνύπαρξης των ανθρώπινων ψυχών με τις υπερβατικές οντότητες, που και αυτές ενσαρκώνονται στη Γαία αλλά δεν τους ενθυμήστε.

Ο θάνατος σηματοδοτεί νέες καταστάσεις για την ψυχή γιατί την οδηγεί στην αφετηρία ανανέωσης, ή για νέα ενσάρκωση ή για τη θεϊκή γαλήνη. Η μετενσάρκωση είναι φυσικός νόμος του σύμπαντος όπως και οι άλλοι φυσικοί νόμοι. Ο θάνατος είναι η αρχή μεταστοιχείωσης της ψυχής. Την απελευθερώνει από τα δεσμά του σώματος. Η ψυχή ακολουθεί τους ενεργειακούς διαύλους με πρώτο σταθμό της το αστρικό σύστημα του Ωρίωνα, για τον καθαρισμό της από τα αρνητικά στοιχεία, περνώντας από το καθαρτήριο πυρ.

Ο θάνατος μεταφέρει την ψυχή και το πνεύμα στη νέα τους κατάσταση μαζί με τις μνήμες της Γήινης ζωής. Είναι η θεϊκή λύτρωση της ψυχής για τη νέα κατάσταση και τη νέα κοσμική πορεία που θ' ακολουθήσει. Μεταβαίνει ανάλογα, στα Ηλύσια Πεδία, τα Νησιά των Μακάρων ή τα τάρταρα με δική σας ορολογία. Και με την ουράνια πραγματικότητα, στο σημείο τομής όλων των παραλλήλων ή στον αστερισμό του Κάνωπος, για καθαρμό και εξιλέωση, ή στα αντιϋλικά πεδία μέχρι να εξαγνιστεί. Οι κακούργες ψυχές των οποίων ο ενεργειακός στρόβιλος δεν μπορεί να συμπυκνωθεί, οδεύει προς τις μαύρες οπές για την αναδιάταξή τους από αρχής και παραμένει μέχρι την ανανέωση της μαύρης οπής. Τίποτε δεν χάνεται οριστικά στο σύμπαν. Όλα ανανεώνονται ακόμη και αυτά που ονομάζετε νεκρή ύλη .

Η κάθε ψυχή είναι μοναδική, αποτελείται από ουράνιο φως αβρογενούς ουσίας και δεν μοιάζει με καμιά άλλη ως προς τη σύστασή της. Όταν ενσαρκώνεται έχει τη μορφή συμπυκνωμένου, αόρατου ενεργειακού πεδίου και όταν απελευθερώνεται, έχει τη μορφή πρασινωπού ενεργειακού στροβίλου.

Γεράσιμος Καλογεράκης, Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ 2004, εκδ. Δίον.