ΠΕΡΙ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΩΝ

Οι φιλοσοφικές και οι μυητικές σχολές μελετούν τα αστρονομικά φαινόμενα περί του ηλίου και της σελήνης. Μάλιστα, κατά το πυθαγόρειον ρητόν: σοφίαν, παγάν αενάου φύσεως ριζώματ' έχουσαν, (δηλαδή: η σοφία μας, έχει τις ρίζες της στους νόμους της αιωνιότητος της ζωής).

Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος προσδιόρισε τα θεμέλια της διανοίας ως εξής: «Η κρίσις του ανθρώπου αναπτύσσεται βάσει των ενεργειών του κόσμου, ενώ η δόξα αφ' εαυτής».

Ένεκα τούτων οι αρχαίες φιλοσοφικές παραδόσεις, με το φυσικό φως συμβολίζουν το πνευματικό φως, δηλαδή την καθαρή συνείδηση, (χωρίς ατόπους συλλογισμούς), βεβαίως, προσέτι την σοφία. Αντιθέτως, με το σκότος συμβολίζεται η άγνοια· κλασικόν δε παράδειγμα «το σπήλαιον» του Πλάτωνος.

Η αναζήτησις, λοιπόν, της αληθείας, στρέφεται προς τους φυσικούς νόμους. Ως εκ τούτου, ή Γεωμετρία και η Αστρονομία εθεωρούντο βασικά μαθήματα των αρχαίων ελληνικών σχολείων, κυρίως δε των μυητικών σχολών.

Επαρκείς γνώσεις περί του πλανητικού μας συστήματος, προσδίδουν στους μύστες τεκμαρτές πεποιθήσεις αυτογνωσίας, λόγω κατανοήσεως των ενεργειών του κόσμου. Οι γνώσεις αυτές θεμελιώνουν τα δομικά στοιχεία της συνειδήσεως, με τον πλέον στέρεο και αληθή τρόπο.

Διευκρινίσεις λόγω επικαιρότητος

Εις την Ελληνικήν Θρησκευτικήν Παράδοσιν, δεν εορτάζονται με θρησκευτικό χαρακτήρα τα φυσικά φαινόμενα, πάσης φύσεως, ηλιοστάσια, ισημερίες, φάσεις της Σελήνης, σεισμοί, κεραυνοί κ.α., αλλά μόνον οι θεϊκές υποστάσεις, και μάλιστα όχι όλες... Επειδή όμως υπέχουν σημασίαν επί του κοινωνικού βίου, (π.χ. το θερινό ηλιοστάσιο σηματοδοτεί παύσιν εκπαιδευτικών και μυητικών δοκιμασιών), είθισται να γίνονται συναθροίσεις κοινωνικού χαρακτήρος και απλοί εορτασμοί.

Ακόμη, συμφώνως προς την ελληνικήν παράδοσιν, τα μάλλα ασεβές και ανεπίτρεπτον είναι το να καίγονται θυμιάματα και να ψέλνονται ύμνοι προς οποιοδήποτε θνητό πρόσωπο, τεθνεόν ή μη, (δεν εξαιρούνται ήρωες, άγιοι, αγίες, μαρτυρήσαντες, προφήτες). Διότι η συμβολική έννοια της αναιμάκτου θυσίας επί βωμού, είναι η υψίστη θεολογική προσέγγισις, και καθίσταται άτοπος όταν αποδίδεται υπέρ των θνητών, (ενώ θα έθετε τον άνθρωπο σύμμαχο των τιτανίων όντων).

Επί πλέον, υπέρ ιστορικών ηρωϊκών προσώπων, (π.χ. μέγα Αλέξανδρο, Λεωνίδα), δέον όπως ηχούν παιάνες και επικά ποιήματα), όμως χωρίς θυμιάματα, χωρίς υμνωδίες.

Επί κηδείας ή μνήμης εκλιπόντων, οι ψαλμοί και οι σπονδές-χοές επί της χθονός, κατά βάσιν αποδίδονται υπέρ των σχετικών θεών, και όχι υπέρ του εκλιπόντος, (εκτός ορισμένων συμβολικών τελεσμάτων).

Επί ανακηρύξεως και τιμών, ουδέποτε αποδίδονται χαρακτηρισμοί όπως: «ήρωες», «αθάνατοι» κ.τ.τ., προς ζώντες. Καθ' ότι ταύτα αποδίδονται υπό συγκεκριμένη εθνική δεοντολογία.

Αστρονομική προσέγγισις της Θερινής Τροπής

Το φυσικό φαινόμενον της Θερινής Τροπής του Ηλιοστασίου, (συμβαίνει εις τον τροπικόν του Καρκίνου, στις 21 Ιουνίου), όπως αντιστοίχως και της Χειμερινής Τροπής στις 21 Δεκεμβρίου, (εις τον τροπικόν του Αιγόκερω). Ως φαινόμενο συμβαίνει επειδή η κίνησις της γης πέριξ του ηλίου είναι ελλειπτική και όχι κυκλική. Το φαινόμενον τούτο αποτελεί μία από τις βασικές νομοτελειακές αρχές υπάρξεως της ζωής στον πλανήτη μας...

Η θερινή τροπή συνδέεται με την καρποφορία και την μυστική καταγραφή του γενετικού κώδικος, των σπόρων αλλά και των εμψύχων εμβίων όντων, για την συνέχεια της ζωής, (όμως δεν είναι αντικείμενον επί του παρόντος).

Ο άξων περιστροφής της Γης ως προς τον Ήλιο, δεν είναι κάθετος, αλλά γέρνει κατά 23 περίπου μοίρες. Μάλιστα η κίνησις της Γης δεν έχει την ιδίαν ταχύτητα καθ' όλον το έτος... φαινόμενον αιώρας, (η οποία ήτο εορτή προς τιμήν της θεάς Αθηνάς). Το φαινόμενον χρησιμοποιείται στον μεσο-διαστημικό χώρο προς επιτάχυνσιν των διαστημικών οχημάτων που αποστέλλονται προς τον πλανήτη Άρη.

Στα άκρα του τόξου της ελλειπτικής τροχιάς, (στο ανώτατο και στο κατώτατο σημείο του ουρανού), ο ήλιος, για 2-3 ημέρες, φαίνεται πως στέκεται, γι' αυτό και ονομάζονται ηλιο-στάσια.

Κατά συνέπεια, επειδή βρισκόμαστε στο βόρειο ημισφαίριο, το οποίο γέρνει προς τον ήλιο και έτσι βρίσκεται πιο κοντά, αλλά κυρίως λόγω αυτής της κλίσεώς της γης, μεγαλώνει η διάρκεια της ημέρας, οπότε η γη θερμαίνεται περισσότερο. Ενώ αντιθέτως, κατά την χειμερινή περίοδο, θερμαίνεται λιγότερο.

Η κίνηση του ηλίου μέσα στον γαλαξία, διανύει πολύ μεγάλη τροχιά, με ακτίνα 25 έως 28 χιλιάδες έτη φωτός, ενώ μία πλήρη περιστροφή (ένα ηλιακό έτος) διαρκεί περίπου 226 εκατομμύρια κοσμικά έτη, δηλαδή επιστρέφει περίπου στο ίδιο σημείο μέσα στον γαλαξία μας.

Κατά την Ελληνική μυθολογία ο Ήλιος είναι υιός του Τιτάνα Υπερίωνος, δηλαδή υπερ-ιονισμένου ουρανίου σώματος, ακριβώς αυτό είναι και αυτές τις ιδιότητες εκπέμπει προς την γη.

Ο μέγιστος Έλλην θεολόγος, ο Ορφεύς, τον αποκαλεί: α) φερέσβιο = ο φέρων τον βίον, την ζωή, β) όμμα δικαιοσύνης, ο οφθαλμός της δικαιοσύνης, καθ' ότι τα πάντα ορά· μάλιστα ουδείς άλλος, παρά μόνον αυτός και η θυγατέρα του Περσέα, η Εκάτη, είδαν την αρπαγή της Περσεφόνης. Τον αποκαλεί ακόμη και σημάντορα αγαθών έργων..., όχι μόνον της πρακτικής καθημερινότητος, αλλά εννοεί και των πνευματικών έργων, λόγω του συμβολισμού περί του φωτός, όπως ήδη αναφέρθηκε.

Ο δε Μένανδρος, είπε: «Άγει δε προς φως την αλήθειαν χρόνος», δηλαδή, ο χρόνος οδηγεί την αλήθειαν προς το φως, άρα την αποκαλύπτει.

Επί τη ευκαιρία της θερινής τροπής, εύχομαι προς όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, υγίεια και χαρά στις οικογένειες. Είθε να φωτισθεί η ελλειπτική ζώνη της συνειδήσεως των Ελλήνων, ίνα ανακάμψωμεν από την ηθική –πρωτίστως– κρίσιν της εποχής μας.

Εύμολπος Τσάμης