Ο
Νεύτων έλεγε: «Μοιάζω σαν το παιδάκι που με το κουβαδάκι του κουβαλάει νερό
στην ακρογιαλιά. Αυτές είναι οι γνώσεις μου. Ο ωκεανός του αγνώστου εκτείνεται
μπροστά μου».
Κάπως
έτσι είναι και οι επιστημονικές γνώσεις για τον έρωτα.
Όλοι
λέμε ότι η αύρα του άλλου μάς δημιουργεί συγκεκριμένα συναισθήματα, έλξη ή
απώθηση. Μιλάμε για την ύπαρξη της αύρας με απόλυτη σιγουριά, σα μια γνώση
εσωτερική δίχως να χρειαζόμαστε την επιβεβαίωση καμιάς επιστήμης. Μας
απομακρύνει κάποιος που έχει σκοτεινή αύρα, που «έχει τις μαύρες του» και είναι
γκρινιάρης ή κατσουφιασμένος. Νιώθουμε να μας μαγνητίζει αυτός που είναι άνετος
και χαμογελαστός, που δε μας φορτώνει με τα ψυχολογικά τραύματα και τις
ανασφάλειές του. Γι’ αυτό οι κοινωνικοί και ευχάριστοι άνθρωποι έχουν πολλές
κατακτήσεις. Αντίθετα οι απόμακροι και απομονωμένοι θα προσελκύσουν ανθρώπους
που θα τους δείξουν συμπόνια και όχι ερωτικά συναισθήματα. Σε άλλες περιπτώσεις
νιώθουμε να υπάρχει ένας ενεργειακός συγχρονισμός ή ένας περίεργος μαγνητισμός
που μας έλκει αναπόδραστα σε επαφή με τον άλλον. Όταν συμβαίνει αυτό ξέρουμε
ότι πρόκειται για μια θυελλώδη σχέση, για ένα ασυγκράτητο πάθος που δε σημαίνει
απαραίτητα ότι θα κρατήσει για πάντα.
Επειδή
είναι λίγες οι φορές που συμβαίνει αυτό στη ζωή μας, σε άλλους δε συμβαίνει
ποτέ, καλό είναι να μη χάνεται τέτοια ευκαιρία, γιατί μπορεί να είναι και η μοναδική.
Εξαιρετικη αναρτηση συγχαρητηρια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή