ΜΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΣΤΗΝ ΑΧΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η Θεσσαλική πεδιάδα και η Μαγνησία, σε απώτατους χρόνους ήταν πεδίο δράσεως των Μινύων του Ποσειδώνα και των ουρανίων δυνάμεων των Πλειάδων, σύμφωνα με πληροφορίες που προκύπτουν από ιστορικά κείμενα. Όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα, γύρω στο -2.500 παρήκμασε ένας μεγάλος πολιτισμός που αναπτύχθηκε στους απώτατους ιστορικούς χρόνους. Τα μεγάλα κέντρα πολιτισμού της περιοχής Ιωλκός, Παγασσές, Δήμηνι, Δημητριάδα και άλλα, παραχώρησαν τη θέση τους στην ιστορία και την άχλη του χρόνου. Όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής ξαφνιάζουν με την ηλικία τους και καταρρίπτουν όλες τις ψευδεπίγραφες επιστημονικές απόψεις για πρόσφατες χρονολογήσεις. Ενώ η μέθοδος του ραδιενεργού άνθρακα δείχνει την έβδομη προ Χριστιανισμού χιλιετία, οι επιστήμονες δεν θέλουν να τη δεχθούν με τίποτε, γιατί μια τέτοια παραδοχή δημιουργεί υποχρεώσεις και τους φέρνει σε αντίθεση με το κατεστημένο. Προτιμούν τη σιωπή και αντιπαρέρχονται όλα τα αδιέξοδα. Έτσι αποφεύγονται πιθανές συγκρούσεις.

Το Πήλιο αποτελεί φυσική απόληξη του ορεινού όγκου του Ολύμπου. Ήταν σύμφωνα με την παράδοση η κατοικία πολλών ουρανίων οντοτήτων και φιλοξενούσε τον μυστηριώδη Κένταυρο Χείρωνα. Στην κορυφή του δέσποζε το γιγαντιαίο άγαλμα του πατέρα των θεών και ανθρώπων Δία, όμοιο με το αντίστοιχο που δέσποζε στην κορυφή του Άθωνα (Άγιο Όρος). Η περιοχή του Βόλου συγκέντρωνε μεγάλο κοσμικό ενδιαφέρον από το -18.000 μέχρι και την Αργοναυτική εκστρατεία. Στους πρόποδες του Πηλίου "χτίστηκε" η μυστηριώδης Αργώ με τη βοήθεια της Αθηνάς και της Ήρας και από τον σημερινό Βόλο ξεκίνησε για την αινιγματική αποστολή της.

Αν η εκστρατεία ήταν ένα ταξίδι 50 ατόμων δεν θα έπρεπε να γίνεται τόσος θόρυβος για το τίποτα. Ούτε θα μπορούσε να διασωθεί για τόσες χιλιάδες χρόνια. Ο αριθμός 50, εκτός της ιερότητας του, ήταν πολύ μικρός ώστε να αποτελεί τόσο σημαντικό γεγονός. Πρέπει η εκστρατεία αυτή να συνοδευόταν και από στρατεύματα τα οποία θα ιδούμε σε άλλο κεφάλαιο. Εκτός από την αλληγορική αφήγηση έχει γίνει και συστηματική παραποίηση των Αργοναυτικών. Για παράδειγμα αναφέρω ότι η Κολχίδα του Αιήτη, σύμφωνα με την πορεία μετάβασης και των χαρακτηριστικών της περιοχής, δεν εντοπίστηκε ποτέ ούτε από τον Εκαταίο τον Αβδηρίτη, ούτε και από τους Αναξίμανδρο, Ηρόδοτο, και Στράβωνα.

Αντίθετα οι περιγραφές του Απολλώνιου του Ρόδιου, οδήγησαν τους σύγχρονους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι το ταξίδι έγινε στον Ατλαντικό Ωκεανό και ταυτίζουν την Κολχίδα των Αργοναυτικών με τη Βολιβία και τμήμα του Περού γύρω από την λίμνη Τιτικάκα. Βόρεια των συνόρων της Αργεντινής με τη Βολιβία και στο ύψος των περιοχών Ποτοσί και Σουκρέ, στα μέσα του περασμένου αιώνα, εντοπίστηκε μια πανάρχαια φυλή Ινδιάνων που όπως εκτιμούν οι επιστήμονες είναι απομεινάρι της μυστηριώδους φυλής των Ίνκας. Οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζονται Κόλχοι και χρησιμοποιούν  τον ελληνικό μαίανδρο. Αποτελεί πρόκληση και μυστήριο η απόφαση απαγόρευσης, από τις αρχές του Περού, της επίσκεψης των υψιπέδων των Άνδεων στα σύνορα Περού-Βολιβίας και μάλιστα στις περιοχές που υπάρχουν οιαινιγματικοί διάδρομοι προσγείωσης και οι σκαλισμένες στους βράχους παραστάσεις, που φαίνονται μόνο από αέρα. Οι παραβάτες τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης πέντε ετών. Γιατί;

Υπήρξαν στο απώτερο παρελθόν ποντοπόρες εκστρατείες πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες και έξω από την Ερυθρά θάλασσα, οι οποίες συγχέονται με την Αργοναυτρική εκστρατεία, η οποία όπως φαίνεται ήταν "Ουράνιο Τόλμημα" που εξιστορείται από τα Αργοναυτικά. Όλο το σενάριο των Αργοναυτικών πλέκεται γύρω από τον λόφο της Γορίτσας, την Ιωλκό και τις Παγασσές. Παλαιότερες ιστορικές εκδόσεις αναφέρονται σε κτίσματα και ιερά της περιοχής, πάνω στα οποία είτε χτίστηκαν εκκλησίες είτε πολλά εξ αυτών ξεριζώθηκαν εκ θεμελίων όπως ο Πύργος της Γορίτσας. Στο βιβλίο μου "Η Διαθήκη του Προμηθέα" κάνω εκτενή αναφορά για το Πήλιο που αποτελεί πύλη καθόδου των Ανδρομέδειων. Είναι ισχυρότατος ενεργειακός χώρος. Προστατεύεται ολόκληρος μαζί και η περιοχή της Γόριτσας από ουράνιες οντότητες.

Στην Αρχαία Ελληνική παράδοση γίνεται συνεχής αναφορά σε ανθρώπους από τα άστρα και αυτό ήταν μια πρόκληση ν' ασχοληθώ και με την άλλη όψη των Αργοναυτικών, για το ταξίδι της Αργούς στον ουρανό. Ο Ορφέας που ήταν Αργοναύτης, μιλάει για τους "θεϊκούς κατοίκους της Σελήνης", η οποία σύμφωνα με παλαιότερο μήνυμα των Ολύμπιων, είναι συμπαντικός επισκέπτης που έφθασε στην περιοχή μας το -26.174, ενώ η Λίλιθ το - 11.000 με -11.500.
Ο Πυθαγόρας μας μιλά για τους "κατοίκους της Σελήνης που είναι πιο ψηλοί, από τους κατοίκους της γης, ξανθοί και πολύ όμορφοι.
Τα Ινδικά χειρόγραφα αναφέρουν ότι "Οι Έλληνες θεοί πολέμησαν εναντίον των κατοίκων της σελήνης και των  συμμάχων τους".
Για να μην μακρηγορώ σε ότι αφορά την σελήνη αναφέρω την Σουδανική παράδοση της φυλής Σιλλούκ που λέει: "Το παλιό καιρό οι άνθρωποι ανέβαιναν στο φεγγάρι από κάποιο αναφορικό δρόμο, αλλά μετά κουράστηκαν και δεν μπορούσαν να ανέβουν", μια γνώση που χάθηκε μετά τον μεγάλο κατακλυσμό.

Ο Ρόμπερτ Σαρού μιλά για τους εκπολιτιστές του Σειρίου και της Αφροδίτης, για τους θεούς της Σελήνης και της Αφροδίτης και τον προσανατολισμό των αρχιτεκτονικών έργων με βάση την τροχιά του Σειρίου. (Ρόμπερτ Σαρού "Η άγνωστη προϊστορία των ανθρώπων").

Δεν είναι μόνο τα Αργοναυτικά και άλλα Ελληνικά κείμενα που αναφέρουν ιπτάμενα αντικείμενα και καταστροφικά όπλα, αλλά και τα Ινδικά χειρόγραφα κάνουν εκτενείς αναφορές πάνω σ' αυτά. Δεν γίνεται αναφορά μόνο στη μεγάλη σύγκρουση μεταξύ Δία και Κρόνου αλλά και στη σύγκρουση την εποχή της "Μεγάλης Ασέβειας" του -11.665 όπως φαίνεται στα αρχαιολογικά τεκμήρια και τα χειρόγραφα των διαφόρων λαών της εγγύς περιοχής, αλλά και της απέναντι ακτής του Ατλαντικού. Μάλιστα παρατηρείται το φαινόμενο, οι ουράνιοι να ενσαρκώνονται και να συνεργάζονται με τους γήινους με τους οποίους πολλές φορές συγκρούονται (Άρης - Διομήδης, Αφροδίτη - Διομήδης, Ηρακλής - Πλούτωνας).

Σε πολλά Ινδικά κείμενα δίδονται περιγραφές για μακρινά σημεία του σύμπαντος, και πληροφορίες για τα πλανητικά συστήματα του "Σούρια" (Σειρίου) που κατοικούνται με ανθρώπους σαν εμάς. Από τα διάφορα μηνύματα που έχουμε λάβει σταχυολογούμε πως στον Σείριο: "...Έχουν συνέχεια φωτισμένες πόλεις, αθόρυβες άμαξες (οχήματα), υπερεξελιγμένα πλοία, αεροσκάφη και οι άνθρωποι στο σκοτάδι ενεργοποιούν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του σώματος τους και αυτοφωτίζονται..."

Η Μαχαμπαράτα στο βιβλίο Μουσάλα Πάρβα μαςπληροφορεί: "Πέταξαν με τ' άρματα τους στους ουρανούς, σε μακρινά μέρη του σύμπαντος, από εκεί δεν φαίνεται η γη (;) δεν φέγγει ο ήλιος ούτε το φεγγάρι (πως το ήξεραν, μόνο σήμερα οι δικοί μας επιστήμονες το διαπίστωσαν με τεχνολογικά μέσα). Εκεί που πήγαν είδαν ουράνιες άμαξες πολύ αστραφτερές που κινούνταν κατά χιλιάδες". (Σημερινή εικόνα μεγαλούπολης με τα αυτοκίνητα και αεροπλάνα).

Τόσο στα πανάρχαια Ελληνικά κείμενα όσο και τα Ινδικά, και στην Αίγυπτο ο Ζωδιακός κύκλος ήταν γνωστός. Αποτελούσε το χαρακτηριστικό σημείο αναφοράς της ουράνιας σφαίρας, για τον προσδιορισμό με ακρίβεια των διαφόρων αστρικών συστημάτων. Πως απόκτησαν αυτή τη γνώση; Οι Έλληνες φιλόσοφοι και οι πανάρχαιοι πρόγονοι τους, αναφερόμενοι στα άστρα και τους πλανήτες, μας είπαν ότι είναι σαν τον ήλιο και τη γη αντίστοιχα. Φαίνεται ότι κάποιοι τους έδωσαν τις πληροφορίες. Οι επιστήμονες της γης οραματίζονται την κατασκευή μιας αστροπολιτείας ή και πολλών, μέσα στην οποία θα υπάρχουν πόλεις, με άλση, βουνά, πηγές, λίμνες, θάλασσες, ζώα, πτηνά, ψάρια και όλα τα πολιτισμικά στοιχεία της ανθρωπότητας. Τέτοιες αστροπολιτείες σύμφωνα με τους Ουράνιους κυκλοφορούν πολλές, στο εγγύς με τη γη διάστημα.

Στη Μαχαμπαράτα διαβάζουμε: "Ο Γίμα πέταξε με το Βιμάνα (σιδερένιο πουλί) πάνω σε μια θεόρατη ακτίνα που έλαμπε σαν τον ήλιο και έκανε θόρυβο σαν τις βροντές της καταιγίδας".

Και σε άλλο σημείο αναφέρει τη χρήση πυρηνικών όπλων. Το όπλο σκότωνε όσους είχαν μεταλλικά όπλα ή αντικείμενα... όσοι ζούσαν τους έπεφταν τα νύχια, τα μαλλιά και γινόταν ωχροί. Και στο κεφάλαιο Μουσάλα Πάρβα περιγράφεται η χρήση βόμβας Υδρογόνου.

"Λαμπερή σαν αστραπή η έκρηξη. Καταστροφικός άγγελος θανάτου. Έκανε στάχτη ανθρώπους και ζώα. Τα πουλιά άσπρισαν, τα δένδρα ξεριζώθηκαν, τα τρόφιμα έγιναν δηλητήριο. Η αστραπή κάθισε στη γη σε λεπτή σκόνη" (λάμψη-ωστικό κύμα- ραδιενεργός σκόνη, οι τρεις χαρακτηριστικές ιδιότητες της βόμβας). Στο Θιβέτ περιγράφουν τα Ταντιουα και Καντιούα, που πετούσαν στον ουρανό και έλαμπαν σαν μαργαριτάρια. 
Στα χειρόγραφα, Ραμαγιάνα, Χακάλθα Πουράνα, Σιφράλα και άλλα διαβάζουμε για αεροπλάνα καταδιωκτικά, Βομβαρδιστικά, μαχητικά, μεταφοράς προσωπικού, στολές αμιάντου -άκαυστες και άθραυστες- αλεξίπτωτα, αερόπλοια, ουράνιες πολιτείες, μητρικά και θυγατρικά ιπτάμενα άρματα που πετούσαν στον αέρα τα άστρα και τη σελήνη. Τα ίδια αφηγείται και ο Λουκιανός στην "Αληθινή Ιστορία". 
Στα Αργοναυτικά διαβάζουμε για τα υπερσύγχρονα ηλεκτρικά συστήματα ασφαλείας του ιερού άλσους του Άρη, τον άυπνο δράκοντα που φύλαγε το χρυσόμαλλο Δέρας, τους χάλκινους ταύρους του Αιήτη που απέπνεαν πύρινες φλόγες, όλα δημιουργήματα προηγμένης τεχνολογίας. Διαβάζουμε για τις ατομικές πτητικές μηχανές του Ζήτη και Καλάι.
Η "Αληθινή ιστορία" του Λουκιανού από την Σαμοσάτα περιγράφει την Αργοναυτική εκστρατεία και τις ουράνιες συγκρούσεις των Αργοναυτών.

Οι πληροφορίες που μας έχουν δοθεί επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά ευρήματα, και συμφωνούν με αφηγήσεις και παραδόσεις Ελληνικών και Ινδικών κειμένων και λαών της Αμερικανικής ηπείρου.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ - Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Μέσα από τα κείμενα των Αργοναυτικών, του Ομήρου και άλλων Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων. Σελ.76 – 83. Εκδ. Δίον.

Το οπτικοακουστικό είναι μια έμπνευση μετά την ανάγνωση του βιβλίου του κ. Γερ. Καλογεράκη, «Η Επιστροφή Των Θεών», απ’ όπου πήρα και τα στοιχεία.

ΑΡΓΩ - ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ #1

ΑΡΓΩ - ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ # 2