Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Η ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ - Ο «ΑΝΑΔΡΟΜΟΣ ΡΥΘΜΟΣ» ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Υψώνουμε τα μάτια στον Ουρανό και αναγνωρίζουμε μόνο τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ενώ στην ουσία έχουμε έξι σημεία του ορίζοντα. Αναγνωρίζουμε μόνο την Ανατολή, την Δύση, τον Βορά και τον Νότο, ενώ μας διαφεύγει το Ζενίθ και το Ναδίρ, παρόλο που κάπου, κάποτε, τα είχαμε ακούσει. 
Από τα πολύ παλιά χρόνια, η ανθρωπότητα ένοιωθε μία αποστροφή όσον αφορά το «βάθος». Μία πεποίθηση που δημιουργήθηκε, καλλιεργήθηκε και εξαπλώθηκε από τα ιερατεία τα οποία ως γνωστό εκτελούν τις διαταγές της επικυριαρχικής αδελφότητας. Κάπως έτσι τα ιερατεία, δημιούργησαν τον καταχθόνιο και μουχλιασμένο κόσμο του Άδη, τα Τάρταρα και γενικά τον εγκλωβισμό της κάθε ψυχής στα βάραθρα της Γης, κάτι το οποίο αντιτίθεται με τις σημερινές εσωτερικές διδασκαλίες, καθώς όλοι μας γνωρίζουμε ότι όταν η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα, ανέρχεται στα ουράνια αιθερικά πεδία. Μήπως τελικά «ο καταχθόνιος κόσμος του Άδη», δεν βρίσκεται στα τάρταρα παρά κάπου στα αιθερικά πεδία της Αόρατης Σελήνης, όπως μας περιγράφει τόσο ο Πλάτωνας στον μύθο του Ηρός, όσο και ο μεταγενέστερος Λουκιανός;
Η πεποίθηση αυτή, μία επιτυχία των ιερατείων, όταν άρχισε να κερδίζει έδαφος, κατηύθυνε την ενέργεια της σκέψης των ανθρώπων προς τον φόβο, μία πληροφορία που εγκαταστάθηκε στα μορφογενετικά αόρατα πεδία της Γης, όπως επιστημονικά έχει αποδειχθεί με το πείραμα του εκατοστού πιθήκου.
Έτσι, ένα παιδί που γεννιόταν, δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη κατήχηση για να αναπτύξει τον φόβο του «βάθους». Λάμβανε την πληροφορία αυτή την στιγμή της γέννησης του από το υλαίον πεδίο, αυτόματα. Η αποστροφή της ανθρωπότητας για το βάθος, είχε πλέον επιτευχθεί. Η καθοδήγηση του ανθρώπινου νου από τα διάφορα ιερατεία των αδελφοτήτων είχε πλέον ξεκινήσει. Έτσι το «βάθος» μετατράπηκε σε «σκοτάδι» που παράγει τις διάφορες σκεπτομορφές – τέρατα στοιχειώνοντας τα όνειρα και τους οραματισμούς των ανθρώπων.
Τι είναι όμως στην πραγματικότητα το «πεδίο του βάθους;» Το πεδίο αυτό είναι ένας ενεργειακός ενδοσκοπικός αγωγός που οδηγεί την ανθρώπινη οντότητα στην ανώτερη κατανόηση του πέμπτου πεδίου του τρισδιάστατου και τετραδιάστατου κόσμου. Είναι ακριβώς εκείνο το ενδοσκοπικό μονοπάτι που μας οδηγεί στην 4η διάσταση. Είναι ακριβώς αυτό που έγραψαν οι σοφοί στην είσοδο του Μαντείου των Δελφών… «Γνώθι Σε Αυτόν».
Αυτή όμως η «εις βάθος ενδοσκόπηση» δεν εξυπηρετεί τον σκοπό των ιερατείων και της αδελφότητας για αυτό πρέπει η προσοχή του ανθρώπου να στραφεί περισσότερο προς τις άλλες τρεις διαστάσεις του χώρου. Κάπως έτσι έγινε, και πείστηκε ο σημερινός άνθρωπος ότι υπάρχει μόνο αυτό που βλέπει  με τα υλικά του μάτια και συνεπάγεται μόνο ότι αναλύει και εξηγεί ο υλικός ανθρώπινος νους.
Αν μπορούσαμε (που μπορούμε) να γίνουμε παρελθοντικοί χρονοταξιδιώτες και πηγαίναμε στην εποχή του ήρωα Περσέα, θα μας έλεγε ότι για να φτάσουμε στην Απολλώνια χώρα των Υπερβόρειων θα έπρεπε να κάνουμε ότι έκανε και αυτός. Δηλαδή να θυσιάσουμε «όνους», και φυσικά δεν εννοούσε «γαϊδάρους». Θα πρέπει να θυσιάσουμε «ο+νους», τον υλικό κατευθυνόμενο νου.
Για την καταστολή αυτή επιστρατεύτηκαν από τα ιερατεία όλοι οι κλάδοι, επιστημονικοί, θρησκευτικοί, πολιτικοί, νέο-φιλόσοφοι κ.τ.λ. Αρχαία κείμενα πανάρχαιων πολιτισμών μελετήθηκαν και διαστρεβλώθηκαν βάναυσα. Οι περισσότερες πληροφορίες ξαναγράφτηκαν σύμφωνα με τα μοντέλα των ιερατείων. Όμως τα πρωτότυπα δεν καταστράφηκαν διότι η αδελφότητα τα χρησιμοποίησε και τα χρησιμοποιεί κατά κόρον. Με την μόνη διαφορά ότι τα πρωτότυπα αναφέρονται σε μία άλλη χρονογραμμή η οποία σταμάτησε τεχνητά, όπως θα δούμε παρακάτω, για αυτό και μπορούν τα ιερατεία να τα χρησιμοποιούν ακόμα και μέχρι σήμερα, καθώς την έχουν εγκλωβίσει σε ένα σημείο, μακριά από τα μάτια πάντα, της «κοινής ανθρωπότητας». Έτσι τα πάντα είναι ελεγχόμενα και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου στο τρισδιάστατο πεδίο της βαριάς ύλης είναι προδιαγεγραμμένος και «ασφαλισμένος».
Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές με πιάνουν τα γέλια όταν μέσα σε πυθαγόρεια κείμενα των αριθμών εμπλέκονται και διάφορες θρησκευτικές φράσεις από την Παλαιά ή Καινή Διαθήκη.
Παρ’ όλες όμως τις φιλότιμες προσπάθειες των ιερατείων η συμπαντική δόνηση του βάθους δεν εξαλείφθηκε. Εξακολουθεί να είναι ένας ενεργειακός αγωγός που μεταφέρει τις οντότητες στην 4η διάσταση εάν και εφόσον το επιλέξουν αλλά και ένας αγωγός που μεταφέρει την δόνηση της αρχέτυπης συμπαντικής εξέλιξης στην Γη.
Εντούτοις, τα ιερατεία και οι αδελφότητες κάτι έπρεπε να κάνουν για αυτό. Έπρεπε να χρησιμοποιήσουν την συμπαντική δόνηση της εξέλιξης προς ίδιον όφελος και να στρέψουν την προσοχή της ανθρωπότητας προς κάτι άλλο, κατώτερο.
Και όσο εμείς οι άνθρωποι περιμένουμε την ουράνια βοήθεια σωτηρίας, τόσο τα ιερατεία και οι αδελφότητες γελούν διότι έχουν πολύ σοβαρό λόγο να πιστεύουν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Και για να κυριολεκτώ ….είχαν πολύ σοβαρό λόγο.
Επενέβησαν στον αρχέτυπο ρυθμό της Γης, αλλάζοντας τον σε μία ανάδρομη πορεία. Δηλαδή, ενώ ο αρχέτυπος ρυθμός είχε την πληροφορία της ανέλιξης εκείνοι τοποθέτησαν ενεργειακά φράγματα και ο ρυθμός πήρε ανάδρομη πορεία.
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς σημαίνει «ανάδρομος ρυθμός» θα αναφέρω χαριτολογώντας ένα πρόσφατο παράδειγμα. Οι Έλληνες σε ένα πρόσφατο δημοψήφισμα κλήθηκαν στις κάλπες και ψήφισαν «Όχι». Εντούτοις το «Όχι» έγινε «Ναι» μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα απλό γεγονός και να ξεσηκωθούν οι άνθρωποι πραγματικά και όχι από τους καναπέδες και τα πληκτρολόγια. Όμως οι άνθρωποι δεν ξεσηκώθηκαν και ούτε πρόκειται, διότι ο «ανάδρομος ρυθμός» υπαγορεύει τον «ρυθμό» των ιερατείων της αδελφότητας της εντολής, «υποταγή».
Με αυτή μου την τοποθέτηση ίσως δώσω μία εξήγηση το γιατί «όλο περιμένουμε μία βοήθεια από το σύμπαν που ποτέ δεν έρχεται». Ίσως εξηγηθεί γιατί τόσο καιρό οι υπερδιαστατικές Ολύμπιες οντότητες δεν έχουν «εμφανιστεί».
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Από την στιγμή που ο αρχέτυπος ρυθμός είναι ανάδρομος τίποτα δεν μπορεί να εξελιχθεί προς όφελος της ανθρωπότητας. Όπως λοιπόν συνειδητοποιούμε, όσο βρισκόμαστε στον «ανάδρομο ρυθμό», δεν μπορούμε να λεγόμαστε «ενεργητικά αφυπνισμένοι». Διότι, το καθεστώς δεν το ενδιαφέρει αν είμαστε νοητά ή φιλοσοφικά αφυπνισμένοι, γιατί αυτό είναι ακίνδυνο. Το ενδιαφέρει αν είμαστε ενεργητικά αφυπνισμένοι. Αν, δηλαδή, κάνουμε την αφύπνιση μας, πράξη. Αν την αφύπνιση μας την μεταφέρουμε πρακτικά στην καθημερινή μας ζωή. Διότι μόνο τότε επέρχονται οι ριζικές αλλαγές.
Όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε απόλυτα αποφασισμένοι να πάρουμε την ζωή και τις τύχες μας στα χέρια μας χωρίς να φοβόμαστε μην χάσουμε τα υλικά μας βάρη και όταν μάθουμε να εργαζόμαστε στο Εμείς. Όσο εμείς φοβόμαστε τόσο το καθεστώς ανδρώνεται. Όσο εμείς δεν φοβόμαστε τόσο το καθεστώς ελαχιστοποιείται.
Όταν λοιπόν εμείς αποφασίσουμε ότι είμαστε πραγματικά παιδιά των Αστεριών τότε θα έλθει και η Ουράνια βοήθεια και μάλιστα εν τω μέσω της Νυκτός !!!!!
«Συν Αθηνά και χείρα κίνει…..»
Α.Α.

1 σχόλιο:

  1. Με βοηθησες πολυ.Μπορω και εγω με τα δικα σου διδαγματα-εμπειριες να βιωσω τις δονησεις ωστε να αισθανθω τους Ολυμπιους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.