Οι Αχαιοί, που ο στόλος τους αποτελούνταν από περισσότερα από χίλια πλοία, συγκεντρώθηκαν στην Αυλίδα. Όμως ο άνεμος είχε κοπάσει εντελώς και η πλεύση ήταν αδύνατη. Ο μάντης Κάλχας τόνισε ότι η θεά Άρτεμις το προκάλεσε αυτό, ως τιμωρία για τον θάνατο του ιερού ελαφιού της από τον Αγαμέμνονα, στην προσπάθεια του να αποδείξει ότι είναι καλύτερος κυνηγός από αυτήν. Ο μόνος τρόπος να κατευναστεί η Άρτεμις ήταν, κατά τον Κάλχα, να θυσιαστεί η κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, Ιφιγένεια. Ο Αγαμέμνονας αρχικά αρνήθηκε, όμως οι υπόλοιποι Αχαιοί ηγέτες τον απείλησαν ότι θα ορίσουν τον Παλαμήδη αρχηγό της εκστρατείας και τελικά υποχώρησε.
Για να δελεάσει την Ιφιγένεια να έρθει στην Αυλίδα, ο Αγαμέμνων της έστειλε χαρμόσυνο νέο ότι έπρεπε να έρθει για να την παντρέψει με το πρωτοπαλίκαρο τον Αχαιών, Αχιλλέα. Η Ιφιγένεια μαζί με την μητέρα της Κλυταιμνήστρα έσπευσαν χωρίς να γνωρίζουν αυτό που την περίμενε.
Τελικά η Ιφιγένεια, δέχτηκε να κάνει το θέλημα του πατέρα της παρόλο που η Κλυταιμνήστρα δεν συγχώρεσε ποτέ τον Αγαμέμνονα. Λίγο πριν την θυσία της Ιφιγένειας, η Άρτεμις επενέβη και την μετέφερε σε κάποιο μακρινό τόπο, όπου υπηρέτησε ως ιέρεια την θεά.
Ο Αγαμέμνονας, βλέποντας ότι η κόρη του εξαφανίστηκε με υπερφυσικό τρόπο, μετά τη συμβουλή του Κάλχα, θυσίασε ένα αρνί. Αυτοί ήταν και οι μόνοι που γνώριζαν ότι η Ιφιγένεια δεν είχε πραγματικά θυσιαστεί. Η ανθρωποθυσία άλλωστε θα ήταν η μεγαλύτερη ύβρις σύμφωνα με τον πολιτισμό των Αρχαίων Ελλήνων.
Ο Τρωικός Πόλεμος ήταν, στην ουσία, ένας πόλεμος ανάμεσα στους Αχαιούς, Αργείους, Αιολείς και Δαναούς (Έλληνες της ηπειρωτικής Ελλάδας) με τους Τρώες (Έλληνες της Μικράς Ασίας).
Ο πόλεμος αυτός, αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο είδε το φως της αρχαιολογικής σκαπάνης και αποθανατίστηκε στους αιώνες με το περίφημο Ομηρικό έπος, Ιλιάδα.
Για πάρα πολλά χρόνια, πιστευόταν ότι οι Τρώες δεν ήταν Έλληνες, θεωρία που καταρρίφθηκε τόσο από τις πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, αλλά και τη μελέτη των Ομηρικών επών, απ’ όπου βρίσκουμε κοινούς προγόνους και κοινά ήθη, έθιμα, γλώσσα και θρησκεία.
Έτσι, σήμερα είναι κοινώς παραδεκτό ότι Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
...
Ο πόλεμος αυτός, αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο είδε το φως της αρχαιολογικής σκαπάνης και αποθανατίστηκε στους αιώνες με το περίφημο Ομηρικό έπος, Ιλιάδα.
Για πάρα πολλά χρόνια, πιστευόταν ότι οι Τρώες δεν ήταν Έλληνες, θεωρία που καταρρίφθηκε τόσο από τις πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, αλλά και τη μελέτη των Ομηρικών επών, απ’ όπου βρίσκουμε κοινούς προγόνους και κοινά ήθη, έθιμα, γλώσσα και θρησκεία.
Έτσι, σήμερα είναι κοινώς παραδεκτό ότι Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ= Η ΙΣΧΥΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ = Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Οι Αχαιοί, θυσίασαν την «Ιφιγένεια», δηλαδή την Ισχύ του κοινού γένους. Παράβλεψαν το όμαιμον και εκστράτευσαν εναντίων των Τρώων. Πιθανότερη αιτία του εμφυλίου αυτού πολέμου, ήταν ο έλεγχος των στενών του Ελλησπόντου που οδηγούν στην Μαύρη Θάλασσα.
Ο Τρωϊκός πόλεμος αναμφισβήτητα ήταν ένας μεγάλος εμφύλιος πόλεμος. Το μαρτυρούν αυτό πάμπολλα στοιχεία, τα οποία θα ήταν πλεονασμός να αναφερθούν. Τα αποτελέσματά του ήταν καταστροφικά και διά τους δύο αντιμαχόμενους. Η Τροία γίνεται παρανάλωμα πυρός, πολλές πόλεις της συμμαχίας της εκπορθούνται και περιπίπτουν στον μαρασμό και στην αφάνεια.
Και οι νικητές όμως δεν είχαν μικρότερο μερίδιο στις συμφορές: Μεγάλες απώλειες, διχασμοί, εσωτερικές στάσεις και εξεγέρσεις, δολοφονίες και αυτοεξορίες πολλών πρωταγωνιστών, συνέθεσαν το μετατρωϊκό σκηνικό στις εστίες των νικητών. Η Ελλάδα έμεινε διά πολλά χρόνια στην αφάνεια από τις συνέπειες αυτού του πολέμου.
Όμως το Έθνος δεν πέθανε. Δεν θυσιάστηκε η Ιφιγένεια. Στην θέση της θυσιάστηκε η έλαφος. Πέθαναν και υπέφεραν χιλιάδες Έλληνες.
Η Ιφιγένεια όμως διεσώθη από την θεά Άρτεμιν. Έτσι και το Ελληνικόν Έθνος διεσώθη από την Πρόνοια των Θεών. Οι διωγμένοι (νικητές και νικημένοι) Έλληνες, όπως και οι εις την Ελληνική κοιτίδα διαμείναντες, διαμόρφωσαν και εξημέρωσαν πάλι, με την παρουσία τους και τον πολιτισμό τους, τον μετέπειτα κόσμο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, όπως και η Ιφιγένεια έγινε Ιέρεια της Θεάς στους άγριους Κόλχους!!!
Είναι μία διαχρονική Ιστορία αυτή. Όσοι την κατανοούν, γνωρίζουν την κατάληξη και του παρόντος πολέμου. Αυτοί οι οποίοι δεν την αντιλαμβάνονται, ή αποθαρρύνονται, ή το χειρότερο ζητούν πάλι την θυσία της Ιφιγένειας….
Και οι νικητές όμως δεν είχαν μικρότερο μερίδιο στις συμφορές: Μεγάλες απώλειες, διχασμοί, εσωτερικές στάσεις και εξεγέρσεις, δολοφονίες και αυτοεξορίες πολλών πρωταγωνιστών, συνέθεσαν το μετατρωϊκό σκηνικό στις εστίες των νικητών. Η Ελλάδα έμεινε διά πολλά χρόνια στην αφάνεια από τις συνέπειες αυτού του πολέμου.
Όμως το Έθνος δεν πέθανε. Δεν θυσιάστηκε η Ιφιγένεια. Στην θέση της θυσιάστηκε η έλαφος. Πέθαναν και υπέφεραν χιλιάδες Έλληνες.
Η Ιφιγένεια όμως διεσώθη από την θεά Άρτεμιν. Έτσι και το Ελληνικόν Έθνος διεσώθη από την Πρόνοια των Θεών. Οι διωγμένοι (νικητές και νικημένοι) Έλληνες, όπως και οι εις την Ελληνική κοιτίδα διαμείναντες, διαμόρφωσαν και εξημέρωσαν πάλι, με την παρουσία τους και τον πολιτισμό τους, τον μετέπειτα κόσμο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, όπως και η Ιφιγένεια έγινε Ιέρεια της Θεάς στους άγριους Κόλχους!!!
Είναι μία διαχρονική Ιστορία αυτή. Όσοι την κατανοούν, γνωρίζουν την κατάληξη και του παρόντος πολέμου. Αυτοί οι οποίοι δεν την αντιλαμβάνονται, ή αποθαρρύνονται, ή το χειρότερο ζητούν πάλι την θυσία της Ιφιγένειας….
ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ.
Ναι, δεν θυσιάστηκε η Ιφιγένεια, ποιος θεός θα επιθυμούσε τον θάνατο της...;
Η Ιφιγένεια όμως σπαράζει στην χώρα της Ταυρίδας για την διχόνοια των Ελλήνων, την αργή γενοκτονία τους, την υποταγής τους, σαν εκδιωγμένη από το ίδιο της το γένος.
Η επιστροφή της προϋποθέτει την ενότητα και την ισχυρή βούληση των Ελλήνων σε έναν κοινό στόχο, ενάντια σε κάθε εχθρό. Όταν το κατορθώσουμε αυτό και ομονοήσουμε, τότε θα επιστρέψει όχι απλώς ως Ιφιγένεια αλλά και ως Ιφιάνασσα, Ισχυρή βασίλισσα του Γένους των Ελλήνων.
Η Ιφιγένεια όμως σπαράζει στην χώρα της Ταυρίδας για την διχόνοια των Ελλήνων, την αργή γενοκτονία τους, την υποταγής τους, σαν εκδιωγμένη από το ίδιο της το γένος.
Η επιστροφή της προϋποθέτει την ενότητα και την ισχυρή βούληση των Ελλήνων σε έναν κοινό στόχο, ενάντια σε κάθε εχθρό. Όταν το κατορθώσουμε αυτό και ομονοήσουμε, τότε θα επιστρέψει όχι απλώς ως Ιφιγένεια αλλά και ως Ιφιάνασσα, Ισχυρή βασίλισσα του Γένους των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.