Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ – Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΥ

ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΜΥΗΣΗΣ

Ο ερευνητής που ερευνά το υπερβατικό, θα πρέπει να ξέρει ότι ποτέ δεν θα έχει χειροπιαστές αποδείξεις για να υποστηρίξει τις απόψεις του και τις εμπειρίες του. Γιατί οι υπερβατικοί και ουράνιοι κόσμοι δεν δίνουν διαπιστευτήρια σε κανέναν.

Μπορεί ο ερευνητής να ταξιδέψει κατά βούληση με το αιθερικό του σώμα, μακριά από το φυσικό, με την ταχύτητα της σκέψης, με απόλυτη διαύγεια νοημοσύνης και αυτοσυνείδηση. Μπορεί να βιώσει εμπειρίες, να συλλέξει πληροφορίες και να τις καταχωρήσει σαν γνώση στον εγκέφαλο του. Μπορεί στα ανώτατα επίπεδα να αποκτήσει γνώσεις και να κάνει τα ταξίδια αυτά με το φυσικό του σώμα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσει να φέρει σαν απόδειξη, όντα που ανήκουν σε άλλη διάσταση, ή να αποδείξει την ύπαρξη τους με υλικά πειστήρια.

Οι κόσμοι της ψυχής και του πνεύματος, είναι  υπαρκτοί, μόνο που δεν μπορούμε να τους ψηλαφίσουμε, όπως γίνεται με τον υλικό μας κόσμο. Πολλοί απογοητεύονται και παραιτούνται γιατί είναι ανυπόμονοι και άλλοι θεωρούν τις εμπειρίες επαφής με τις υπερβατικές οντότητες ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις ή οφθαλμαπάτες. Χρειάζεται υπομονή και έρευνα γιατί οι υπερβατικές εμπειρίες από μόνες τους περιέχουν το στοιχείο του μυστηρίου και του φόβου.

Στην πνευματική ζωή του ανθρώπου υπάρχουν νόμοι όπως και στην αντίστοιχη υλική. Για να αποκτήσουμε πρόσβαση στους νόμους αυτούς χρειάζεται ειδική προσπάθεια ώστε να χτυπήσουμε την πόρτα των ουρανών και να μας ακούσουν.
Δεν χρειάζεται φόβος και τρόμος, παρακάλια και τάματα, προσκυνήματα και λατρεία προσώπων, όπως στον εβραιοχριστιανισμό. Χρειάζεται ψυχική προετοιμασία και σεβασμός του υπερβατικού κόσμου, αλλιώς καμία προσπάθεια δεν πρόκειται να ευοδωθεί.

Ο πνευματικός άνθρωπος, ή ο άλλος μας εαυτός, ή φωνή της συνείδησης, ή φωνή της λογικής, που κρύβει ο καθένας μέσα του, είναι πιο σιωπηλή και από τη σιωπή και ακούγεται μόνο στη βαθιά ηρεμία της σιγής. Δυστυχώς η φωνή αυτή έχει τεθεί εκτός ενέργειας από τις υλικές επιθυμίες, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου. Αυτός ο άλλος μας εαυτός, μπορεί να δαμάσει την κατώτερη φύση τις επιθυμίες και τα ένστικτα, ανεξάρτητα με τα εμπόδια που θα συναντήσει. Μπορεί να μας κατευθύνει στις σωστές ενέργειες και να πάρει τον έλεγχο των πράξεων του ανθρώπου, με τις εμπειρίες που μεταφέρει από προηγούμενες ενσαρκώσεις.

Η προσπάθεια είναι δύσκολη όμως πολλές φορές έχει θετικά αποτελέσματα. Η μεγαλύτερη προϋπόθεση για να πάρει ο άνθρωπος επαφή με το υπερβατικό και το θείο, είναι η αγάπη που πρέπει να πλημμυρίζει την καρδιά του. Η αγάπη είναι το ένδυμα της μακαριότητας, είναι η εξιλέωση των ανομημάτων, είναι η αναγέννηση της ζωής. Όταν αγαπά ο άνθρωπος μπορεί και χαίρεται, όχι μόνο με τη δική του χαρά, αλλά και με τη χαρά των άλλων και τότε ανοίγουν οι πόρτες των ουρανών διάπλατα. Η υγιής πνευματική αγάπη είναι αιώνια και ακολουθεί τον άνθρωπο και μετά τον θάνατο.

Για να μάθεις να γράφεις χρειάζεται κάποιος να σου μάθει τα γράμματα.
Για να αναζητήσεις το υπερβατικό και το ουράνιο, κάποιος πρέπει να σου πει ότι υπάρχει και πως θα το συναντήσεις.
Για να σου πει κάποιος πως θα αγαπάς δεν γίνεται, αν δεν το καταλαβαίνεις.

Είναι βέβαιο ότι η αλήθεια πρέπει να αποκαλύπτεται μόνο στους άξιους, που μπορούν να τη σεβαστούν και να την καταλάβουν, για να αποκτήσουν τις αρετές της σεμνότητας, της πιστότητας, της ελευθεροφροσύνης της δικαιοσύνης και της εγκράτειας, που ανεβάζουν ψηλά τον άνθρωπο.

Γύρω μας κυλάνε αναρίθμητα πνευματικά ποτάμια, τα οποία μπορούν να ξεπλύνουν τον ρύπο της αγνοίας μας αν πέσουμε μέσα σε αυτά. Υπάρχουν και τα ποτάμια αμφισβήτησης της θρησκείας, γιατί δεν δεχόμαστε την δογματική εικόνα του ανθρώπου και του κόσμου όπως την κατασκεύασε το θρησκευτικό κατεστημένο.
Η εκκλησία απέτυχε παταγωδώς σε όλους τους τομείς, αν αφήσουμε δε την επίλυση των υπερβατικών ανησυχιών στην επιστημονική αδιαφορία και απαξίωση, θα περιμένουμε πολύ ακόμη.

Ο κάθε ερευνητής χρειάζεται τα κατάλληλα κλειδιά για να ανοίξει μόνος του τις πύλες του χώρου, του χρόνου και του σύμπαντος για να εισχωρήσει στα ουράνια μυστικά. Μυστικά παράλογα, μυστηριώδη, ακατανόητα, αινιγματικά και απίστευτα, που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.
Κανένας δεν θα μπορέσει να ανοίξει τις πύλες των ουρανών αν δεν καταλάβει πως εκδηλώνεται το έργο της δημιουργίας.

Γεράσιμος Καλογεράκης, «Η Υπέρτατη Μύηση», σελ. 72-82, εκδ. Δίον.