ΕΜΕΙΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΜΝΗΜΗ

Σήμερα, όποιος αναφέρεται στην Αρχαιότητα, χλευάζεται ως προγονολάτρης και προγονόπληκτος. 
Ας δούμε τι σημαίνουν οι λέξεις αυτές. Ελληνικό λεξικό, Τεγόπουλου Φυτράκη, Προγονολατρεία:  «Λατρεία των προγόνων απόδοση θρησκευτικών τιμών στους προγόνους». 
Κατ’ αρχάς η προγονολατρεία ήταν συνυφασμένη με την ζωή των προγόνων μας. Η αγάπη για τους γονείς είναι ουσιώδης για τον άνθρωπο. «Γονείς Τίμα» λέει ο Πυθαγόρας στα Χρυσά του Έπη. Και το ίδιο προστάζουν και τα Δελφικά Παραγγέλματα. Και οι γονείς αυτοί, μετά τον θάνατο τους, γίνονται ένα είδος Αγαθών Δαιμόνων για τον καθέναν από μας, που  μας προστατεύουν και μας συμπαρίστανται μυστικά.
Και τους αποδίδουμε λατρεία χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Γιατί τι άλλο από λατρεία είναι οι επισκέψεις μας στους τάφους τους, η διατήρηση της ανάμνησης τους, οι εικόνες τους και το ότι προσφέρουμε κάτι φαγώσιμο στην μνήμη τους, από τον νεκρόδειπνο μέχρι τα λεγόμενα ψυχοσάββατα.

Οι γονείς μας είναι οι πρώτοι πρόγονοι. Οι παππούδες είναι οι δεύτεροι πρόγονοι. Τι σημασία λοιπόν έχει αν πρόκειται για τον πρώτο πρόγονο σου, για τον δεύτερο πρόγονο σου, για τον όγδοο ή για τον ογδοηκοστό πρόγονο σου. Άλλωστε ο ογδοηκοστός πρόγονος μας είναι αυτός που έζησε πριν από 2500 χρόνια.

Προγονοπληξία τώρα. «Έπαρση για τους προγόνους. Καυχησιά για την δόξα των προγόνων». Που είναι το κακό, να υπερηφανεύεται κανείς, να καυχάται για τους προγόνους του, όποιοι κι αν είναι αυτοί; Πόσο μάλλον όταν αυτοί οι πρόγονοι είναι οι δικοί μας πρόγονοι. Τέτοιοι πρόγονοι!!! Όλα τα λαμπρά πνεύματα στην ιστορία της ανθρωπότητας, όλοι οι σημαντικοί άνθρωποι οι πεπαιδευμένοι, υποκλίθηκαν με σεβασμό, μπροστά στους προγόνους μας. Κι εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε το ίδιο….;;;
Και πάλι αλλοίμονο αν δεν το κάνουμε. Αλλοίμονο με όλη τη σημασία της λέξεως. Αλλοίμονο ως επιφώνημα πόνου, για επερχόμενο κίνδυνο ή απειλή.

Το ευγενές αίσθημα της φιλοπατρίας, «ποινικοποιήται» και με μια άλλη λέξη που είναι νεολογισμός. Ελληναράς.
Και που λέγετε απαξιωτικά για οποιονδήποτε υπερασπίζεται την εθνική του αξιοπρέπεια.

«Σ΄ αυτούς λοιπόν τους προγόνους είναι δίκαιον και πρέπον να αποδώσουμε την τιμή αυτής της μνήμης» Επιτάφιος Θουκυδίδη. Υπογραμμίζω τις λέξεις, δίκαιον και πρέπον να αποδίδομε στους προγόνους την τιμή της μνήμης.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΕΡΗ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΜΝΗΜΗ.
«Διότι αυτοί οι πρόγονοι», λέει ο Επιτάφιος, «ζώντας σ αυτή τη χώρα οι ίδιοι πάντα, η μία γενιά ύστερα από την άλλη…»  η φράση αυτή είναι ένα από τα ισχυρότερα επιχειρήματα υπέρ της αυτοχθονίας των Ελλήνων και μια «μαχαιριά στην καρδιά» κάθε εθνομηδενιστή.

Δήμητρα Λιάτσα (Απομαγνητοφώνηση,απόσπασμα)