ΔΑΙΔΑΛΟΣ και ΙΚΑΡΟΣ - Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ ΥΠΗΡΞΕ Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ – ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ

Η ιστορία της κατάκτησης του αέρα αρχίζει από τους αρχαιότατους χρόνους και βαδίζει παράλληλα με την πρόοδο του πολιτισμού. Ο άνθρωπος επεδίωξε να απαλλαγεί από τα δεσμά της φύσης και να κατακτήσει τον αέρα. Έχοντας σαν παράδειγμα τα πτηνά, που με τις πτέρυγές τους διασχίζουν τους αιθέρες, και έχοντας σαν όπλα του το νου και τη φιλοδοξία, πέτυχε να αναπληρώσει με τεχνικά μέσα όσα όργανα και ιδιότητες στερήθηκε από τη φύση και να πραγματοποιήσει σε μέγιστο βαθμό τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του.

Πρωτοπόροι σε αυτή την ανθρώπινη κατάκτηση αναδείχτηκαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Τους Έλληνες πάντοτε προσέλκυε το δύσκολο και επικίνδυνο και όταν δεν κατόρθωναν να το πλησιάσουν και να το πραγματοποιήσουν, το πετύχαιναν με τη φαντασία τους στους μύθους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στην αρχαιότητα αφθονούν οι πτήσεις στους αιθέρες θεών και ηρώων. Ο Ερμής και η Ίριδα συχνά πετούσαν ενώ ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος μπορούν να θεωρηθούν οι πρώτοι μυθικοί αεροπόροι, που πέταξαν με ανθρώπινα και όχι με υπερφυσικά και θεία μέσα.

Κατά τη μυθολογία περίπου το -1400 ο βασιλιάς της Κρήτης Μίνωας θέλησε να κατασκευάσει ένα παλάτι τέτοιο που να μην υπάρχει άλλο παρόμοιο. Κάλεσε για αυτό το σκοπό από την Αθήνα τον ξακουστό τεχνίτη Δαίδαλο. Έτσι χτίστηκε το τεράστιο παλάτι στην Κνωσό. Ένα τεράστιο κτίριο με 1300 αίθουσες, αυλές και αποθήκες, διακοσμημένο με θαυμάσιες τοιχογραφίες. Ο Μίνωας όμως επειδή φοβήθηκε μήπως ο Δαίδαλος φτιάξει κάτι παρόμοιο και αλλού, με διάφορες προφάσεις δεν τον άφηνε να φύγει. Σύντομα όμως ο Δαίδαλος έπεσε στη δυσμένεια του βασιλιά της Κρήτης.

Οργισμένος ο Μίνωας απαγόρευσε οριστικά την αναχώρηση του Δαίδαλου και του νεαρού γιού του Ίκαρου, από την Κρήτη. Τον Ίκαρο είχε αποκτήσει ο Δαίδαλος με τη Ναυσικράτη, μια από τις δούλες του Μίνωα. Ο Δαίδαλος άρχισε να μηχανεύεται τρόπους για την απόδρασή τους. Η φυγή από θάλασσα ήταν αδύνατη. Αρματωμένα πλοία περιπολούσαν τα κρητικά παράλια. Μόνο από αέρα θα ήταν δυνατή η απόδρασή τους. Αλλά πώς;

Το εφευρετικό μυαλό του Δαίδαλου δεν άργησε να βρει τη λύση. Κατασκεύασε γιγάντια φτερά από κλαριά λυγαριάς και πανί και τα κόλλησε με κερί. Συμβούλεψε το γιο του πώς να πετάει, στερέωσε με κερί τα φτερά στους ώμους και πέταξαν μαζί πάνω από τα ψηλά βουνά της Κρήτης για την ελευθερία. Το θέαμα που αντίκρισαν ήταν μοναδικό και το ταξίδι στους αιθέρες ανεπανάληπτο. Για πρώτη φορά ο άνθρωπος έσχιζε το γαλάζιο ορίζοντα και κατακτούσε τους ουράνιους δρόμους. Άφηναν πίσω τους τη σκλαβιά και ταξίδευαν για τόπους μακρινούς κι ονειρεμένους. Σαν νιόβγαλτο πουλί, πλημμυρισμένο από ευτυχία, ο Ίκαρος πετούσε πότε ψηλά καλημερίζοντας τον ολόλαμπρο Ήλιο και πότε χαμηλά, δροσίζοντας τις φτερούγες του στα γαλανά νερά της θάλασσας. Μάταια ο πατέρας του του φώναζε να μην πλησιάζει τον ολόφωτο δίσκο του Ήλιου.

ΕΜΒΛΗΜΑ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ

ΑΜΕΣ ΔΕ Γ' ΕΣΣΟΜΕΘΑ ΠΟΛΛΩ ΚΑΡΡΟΝΕΣ

Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι από σας.

Το κακό ήρθε γρήγορα. Οι καυτές αχτίδες του Ήλιου μαλάκωσαν το κερί και έλιωσαν τα δεσίματα των φτερών. Ο άτυχος νέος έπεσε στη θάλασσα κοντά σε ένα νησί και πνίγηκε. Η μοίρα στάθηκε σκληρή για τον άμυαλο και απερίσκεπτο νέο. Ο Δαίδαλος, με πόνο ψυχής, κατέβηκε και περιμάζεψε το νεκρό σώμα. Το νησί που τάφηκε ονομάστηκε Ικαρία και το πέλαγος που πνίγηκε ο Ίκαρος, Ικάριο. Απαρηγόρητος ο Δαίδαλος έφθασε στην Κύμη, όπου έχτισε ναό προς τιμή του θεού Απόλλωνα, στον οποίο αφιέρωσε τα φτερά που του χάρισαν την ελευθερία.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο θάνατος του Ικάρου υπήρξε η πρώτη ελληνική προσφορά – θυσία στο βωμό της αεροπορικής ιδέας. Σε αυτό το μύθο των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων έχει στηριχθεί ο τίτλος των νεαρών σπουδαστών αεροπόρων και της Σχολής στην οποία φοιτούν και δείχνει την τόλμη και την αποφασιστικότητα που τους διακρίνει για την ελευθερία.

ΕΜΒΛΗΜΑ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Δυναμική σύνθεση Ικάρου και αεροπλάνου
ΡΗΤΟ: ΑΜΕΣ ΔΕ Γ' ΕΣΣΟΜΕΘΑ ΠΟΛΛΩ ΚΑΡΡΟΝΕΣ
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ : Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι από σας

Λαϊκοί στίχοι, τους οποίους τραγουδούσαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες χορεύοντας...
Γέροντες : "Εμείς κάποτε είμασταν ρωμαλέοι, γενναίοι νέοι"
Άνδρες: "Εμείς όμως είμαστε τώρα, αν θέλεις δοκίμασε"
Νέοι: " Εμείς βεβαίως θα γίνουμε πολύ καλύτεροι από σας"

https://www.haf.gr , http://11istoria.blogspot.gr