Η ΧΡΥΣΗ ΑΛΥΣΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

Από τότε που ο Πλάτων ίδρυσε την Ακαδημία του στην Αθήνα, η Ακαδημία του Πλάτωνος απετέλεσε κατά γενική ομολογία το πρώτο Πανεπιστήμιο στον κόσμο και έδωσε στην ανθρωπότητα παρακαταθήκες και πνευματικούς θησαυρούς που διαχρονικά απετέλεσαν τον κινητήριο μοχλό για την πνευματική πορεία αλλά, και σε δύσκολες στιγμές, την αναγέννηση της ανθρωπότητας.

Η Πλατωνική άλυσος ήταν και ο πυρήνας αντίστασης στις εκάστοτε επαπειλούμενες προσπάθειες πνευματικού σκοταδισμού και μισαλλοδοξίας και πολλοί από τους φιλοσόφους που δίδασκαν αλλά και διηύθυναν την Ακαδημία αντιστάθηκαν ο καθένας με τον τρόπο του και διέσωσαν μοναδικούς πνευματικούς θησαυρούς που αποτελούν σήμερα αντικείμενο μελέτης εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως.

Αλλωστε όπως μας λέει ο Whithead «Ολη η Δυτική Φιλοσοφία είναι μια σειρά από υποσημειώσεις στον Πλάτωνα».

Το τέλος της Πλατωνικής Ακαδημίας μετά από 917 έτη λειτουργίας, συνέβη όταν με διάταγμα του Ιουστινιανού έγινε το κλείσιμο της Ακαδημίας και οι εναπομείναντες Φιλόσοφοι με επικεφαλής τον τελευταίο Διευθυντή της Πλατωνικής Ακαδημίας Δαμάσκιο αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Περσία όπου με την προστασία του Χορσρόη προσπάθησαν να συνεχίσουν το έργο τους.

Η δύναμη της Πλατωνικής διδασκαλίας ήταν τέτοια που η Χριστιανική Εκκλησία αναγκάστηκε να την αναθεματίσει, πράγμα που αποτελεί και τίτλο τιμής της:

«Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ’ εαυτών και την καθ’ ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατον την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον του Δημιουργού, του από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα τρις».

«Τοις δεχομένοις και παραδιδούσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα, ότι τε προϋπαρξίς εστι των ψυχών, και ουκ εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο και παρήχθησαν..... ανάθεμα τρις».

«Συνοδικόν της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας»

Τιμώντας τον Πλάτωνα, ας στρέψουμε την μνήμη μας και ας ευχαριστήσουμε όλους όσους διατήρησαν και διέδωσαν την Πλατωνική διδασκαλία αναμιμνησκόμενοι τους Διευθυντές της Πλατωνικής Ακαδημίας, στον βαθμό που έχουν διασωθεί τα ονόματα τους και η περίοδος ανάληψης των καθηκόντων τους.

ΠΛΑΤΩΝ (-388 έως -348)

Σπεύσιππος (-348 έως -339)

Ξενοκράτης (-339 έως -314)

Πολέμων (-314 έως -270)

Κράτης ο Αθηναίος (-270 έως -265)

Αρκεσίλαος(-265 έως -241)

Λακύδης (-241 έως -225)

Τηλεκλής και Εύανδρος(-225 έως -167)

Ηγήσινος (-167 έως -165)

Καρνεάδης (-165 έως -131)

Κράτης εκ Ταρσού(-131 έως -127)

Κλειτόμαχος(-127 έως -110)

Φίλων εκ Λαρίσσης (-110 έως -84)

Καταστροφή Πλατωνικής Ακαδημίας από Σύλλα -86

«Επεχείρησε τοις ιεροίς άλσεσι, και τήν τε Ακαδήμειαν έκειρε δενδροφορωτάτην προαστείων ούσαν καί το Λύκειον» (Εβαλε χέρι και στα ιερά άλση και κατέστρεψε την Ακαδημεία που ήταν το πιο δενδροφυτευμένο προάστειο και το Λύκειο)

Την οποία ο Κικέρων το -79 όταν ήταν στην Αθήνα επισκεπτόμενος την Ακαδημία ένα απόγευμα περιγράφει σαν «ήσυχη και ερημωμένη μια τέτοια ώρα της μέρας».

Αντίοχος Ασκαλων -84

....

Πλούταρχος Αθηναίος

Συριανός

Πρόκλος

Μαρίνος

Ισίδωρος

Δαμάσκιος

Όπως επίσης και τους τελευταίους φιλοσόφους οι οποίοι ακολούθησαν τον Δαμάσκιο στην αναζήτηση ελεύθερης έκφρασης στην Περσία:

«ου πολλώ γαρ έμπροσθεν Δαμάσκιος ο Σύρος και Σιμπλίκιος ο Κίλιξ Ευλάμιός τε ο Φρύξ και Πρισκιανός ο Λυδός Ερμείας τε και Διογένης οι εκ Φοινίκης και Ισίδωρος ο Γαζαίος»

Σιμπλίκιος ο Κίλιξ

Ευλάμιος ο Φρυξ

Πρισκιανός ο Λυδός

Ερμείας εκ Φοινίκης

Διογένης εκ Φοινίκης

Ισίδωρος ο Γαζαίος

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

(Για μια εκτενή αναφορά στην ζωή του Πλάτωνα γεμάτη από άγνωστες σε γενικές γραμμές λεπτομέρειες και απόδοση τιμής στην μνήμη του, ανατρέξτε στην ανάρτηση: http://empedotimos.blogspot.com/2009/05/blog-post_20.html )

Πηγή: ΟΡΦΙΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ