ΠΕΡΙ ΦΩΤΟΣ - ΠΡΟΚΛΟΥ ΕΙΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ ΙΙ 193,21 KROLL
Ακολουθεί δε κατόπιν η ανάγκη, να αναζητηθή τι θα μπορούσε, να είναι αυτό το φως, το οποίον πράγματι, λέγει ο μυστηριακός λόγος ότι πρέπει οι ψυχές να δουν πλήρως. Και κατ αρχήν, για να πραγματοποιήσωμεν την έρευνα για το φως, πρέπει να συνάγωμεν συμπεράσματα παρατηρούντες εκείνα, τα οποία είναι θεσμοθετημένα σύμφωνα προς τους Φυσικούς Νόμους, ακριβώς, όπως είναι εκείνα τα οποία αναφέρονται στην φύσιν του φωτός από τον μυστηριακόν λόγον καθώς αυτός λέγει καθαρά, πώς πρέπει να γίνεται η παρατήρησις του φωτός.
Ακολούθως, λέγει ο μυστηριακός λόγος ότι το φως αποτελεί σύνδεσμον ουρανού και γης, το φως δε αυτό είναι απλωμένο εις όλην την έκτασιν του ουρανού και το φως τούτο είναι συνεχές πρός τον εαυτόν του, έχει δε χρώμα το οποίον ομοιάζει προς εκείνο της ίριδος, όμως είναι το χρώμα του λαμπρότερον εκείνης. Το φως δε αυτό έχει εδραιωθεί κατά τρόπον που ομοιάζει προς την εδραίωσιν ενός κίονος, ο οποίος μάλιστα εμπεριέχει κάθε είδους κυκλικήν περιφοράν της κινήσεως του παντός. Τα δε άκρα των δεσμών του κίονος τούτου του φωτός, αρχίζουν από τον ουρανόν και εκεί έχουν την αρχήν και από εκεί διατρέχουν τον αιθέρα του μέσου ουρανού μέχρι τις κατώτερες εξελικτικές περιοχές.
Ακολούθως, λέγει ο μυστηριακός λόγος ότι το φως αποτελεί σύνδεσμον ουρανού και γης, το φως δε αυτό είναι απλωμένο εις όλην την έκτασιν του ουρανού και το φως τούτο είναι συνεχές πρός τον εαυτόν του, έχει δε χρώμα το οποίον ομοιάζει προς εκείνο της ίριδος, όμως είναι το χρώμα του λαμπρότερον εκείνης. Το φως δε αυτό έχει εδραιωθεί κατά τρόπον που ομοιάζει προς την εδραίωσιν ενός κίονος, ο οποίος μάλιστα εμπεριέχει κάθε είδους κυκλικήν περιφοράν της κινήσεως του παντός. Τα δε άκρα των δεσμών του κίονος τούτου του φωτός, αρχίζουν από τον ουρανόν και εκεί έχουν την αρχήν και από εκεί διατρέχουν τον αιθέρα του μέσου ουρανού μέχρι τις κατώτερες εξελικτικές περιοχές.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠ. ΑΝΕΜΟΓΙΑΝΝΗ - ΣΙΝΑΝΙΔΗ, ΔΙΔΑΚΤ. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
in R 2.193.21 to in R 2.194.1 Τοσαῦτα περὶ τούτων εἴχομεν λέγειν· ἕπεται δὲ ζητεῖν͵ τί ποτέ ἐστιν τοῦτο τὸ φῶς͵ ὃ δή φησιν καθορᾶν τὰς ψυχὰς ὁ μῦθος. καὶ πρῶτον λάβωμεν͵ ἵνα πρὸς τεταγμένα ἄττα βλέποντες ποιησώμεθα τὴν περὶ αὐτοῦ ζήτησιν͵ οἷα περὶ αὐτοῦ φησιν ὁ λόγος τοῦ τεθεᾶσθαι φάσκοντος αὐτὸ φανῶς. λέγει τοίνυν σύνδεσμον μὲν αὐτὸ τοῦ τε οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς ὑπάρχειν͵ τεταμένον δὲ εἶναι διὰ παντὸς τοῦ οὐρανοῦ καὶ αὐτὸ αὑτῷ συνεχές͵ χρῶμα δὲ ἔχειν τῇ ἴριδι προσφερές͵ λαμπρότερον δὲ ὅμως ἐκείνης͵ ἡδράσθαι δὲ κίονι παραπλη σίως͵ συνέχειν δὲ πᾶσαν τὴν περιφοράν͵ τὰ δὲ ἄκρα αὐτοῦ τῶν δεσμῶν ἄρχεσθαι ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἶναι τὴν ἀρ 2.194 χὴν ἐκεῖ καὶ ἐκεῖθεν εἰς τὰ κατωτέρω διήκειν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.