ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ - ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΟΣΕΙΔΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΛΦΕΙΟΥ (Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΕΘΟΥΣΑΣ)

Εικόνα: Στην Ορτυγία της Σικελίας. Αλφειός - Αρεθουσα 

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΘΕΩΝ

ΠΟΣΕΙΔΩΝΟΣ ΚΑΙ ΑΛΦΕΙΟΥ

ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Πώς συμβαίνει, Αλφειέ, συ μόνος εκ των ποταμών να εκβάλης εις την θάλασσαν χωρίς ν' αναμιγνύεσαι με το αλμυρόν νερόν, ως συνηθίζουν όλοι οι ποταμοί; Και ούτε ανακόπτεις την ορμήν σου, ούτε διασκορπίζεσαι, αλλά προχωρείς εις την θάλασσαν συγκεντρωμένος και διατηρείς γλυκύ το ρεύμα σου• αμιγής και καθαρός προχωρείς δεν γνωρίζω που• και βυθιζόμενος όπως οι γλάροι και οι ερωδιοί φαίνεται ότι κάπου θα επανέλθης εις την επιφάνειαν και θα αναφανής.

ΑΛΦΕΙΟΣ. Ερωτικός ο λόγος, Ποσειδών, και μη με κατηγορής, διότι και συ ηγάπησες πολλάκις.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Γυναίκα αγαπάς, ω Αλφειέ, ή νύμφην ή καμμίαν από τας Νηρηίδας;

ΑΛΦΕΙΟΣ. Όχι, αλλά μίαν πηγήν, Ποσειδών.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Και εις ποίον μέρος της γης τρέχει αυτή η πηγή;

ΑΛΦΕΙΟΣ. Εις την νήσον Σικελίαν• την ονομάζουν Αρέθουσαν.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Την γνωρίζω και δεν είνε άσχημη, Αλφειέ, η Αρέθουσα, αλλά διαυγής και καθαρά αναβλύζει και το νερόν της τρέχει επάνω εις πετραδάκια τα οποία του δίδουν λάμψιν αργυροειδή.

ΑΛΦΕΙΟΣ. Αληθώς την γνωρίζεις την πηγήν, Ποσειδών• προς εκείνην λοιπόν πηγαίνω.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Πήγαινε και σου εύχομαι ευτυχίαν εις τον έρωτα. Αλλά δεν μου λες, πού την εγνώρισες την Αρέθουσαν, αφού συ μεν είσαι Αρκάς, αυτή δε ευρίσκεται εις τας Συρακούσας;

ΑΛΦΕΙΟΣ. Βιάζομαι, Ποσειδών, και συ με κρατείς διά να μ' ερωτάς πράγματα που δεν σ' ενδιαφέρουν.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Έχεις δίκαιον• πήγαινε προς την ερωμένην και αφού εξέλθης εκ της θαλάσσης αναμίξου εις εναγκαλισμόν με την πηγήν και γίνετε οι δύο ένα νερόν.

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ ΑΠΑΝΤΑ, ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΘΕΩΝ - ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΙΩ. ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ

Πηγή εικόνας

-------------------

Μια από τις ωραιότερες ποιητικές εκφράσεις, εμπνευσμένη από την ρομαντική αυτή ιστορία των δυο υγρών στοιχείων της φύσης, ανήκει στον Πίνδαρο. Σε ένα στίχο στον πρώτο Νεμεόνικό του, ονομάζει την νήσο Ορτυγία «άπνευμα σεμνόν Αλφειού» δηλ. Ιερή Ανάσα του Αλφειού. Σύμφωνα με το στίχο αυτό, ο ποιητής θέλει τον ποταμό να διανύει όλη τη διαδρομή από τη δυτική ακτή της Πελοποννήσου ως τη Σικελία χωρίς ανάσα, προφανώς κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας ή έστω κάτω από την επιφάνειά της.

Ας σημειωθεί εδώ πως οι εκβολές του Αλφειού και η νήσος Ορτυγία, βρίσκονται στο ίδιο γεωγραφικό μήκος.

Η λατρεία του ως Ιερός Αλφειός είχε φτάσει μέχρι και τα χρόνια των Ρωμαίων. Στο Ιερό ρεύμα του Αλφειού, όπως αναφέρει ο Όμηρος, θυσίαζε ο Νέστορας και ο Ηρακλής ίδρυσε στην Ολυμπία τον κοινό βωμό της Αρτέμιδος και του Αλφειού. 

Οι μυθογράφοι επισημαίνουν την ίδια ονομασία των πηγών της Πισάτιδας στην Ήλιδα και της Ορτυγίας στην Σικελία, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΣΥΡΑΚΟΥΣΑΣ!

------------------------------

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥ ΑΛΦΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΕΘΟΥΣΑΣ, ΓΝΩΡΙΖΕΙ!!!

ΠΛΑΤΩΝ: ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΜΥΘΟ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ