Απέναντι από το νησί της Λέσβου, στις ακτές της Μικράς Ασίας, στέκονται ακόμη τα Αρχαία σπαράγματα της Ελληνικής πόλης Άσσου. Μια πόλη ισχυρή και πλούσια, την οποία προστάτευε η Θεά Αθηνά. Οι κάτοικοι της Άσσου έκτισαν προς τιμήν της έναν επιβλητικό ναό, ο οποίος δέσποζε στην κορυφή ενός λόφου,σε ύψος 236 μέτρων και ήταν ορατός από μακριά στους ταξιδιώτες που προσέγγιζαν από τη θάλασσα το μέρος αυτό.
Ο ναός εικάζεται ότι χτίστηκε το -525. Είναι το μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής αρχαϊκού Δωρικού ρυθμού σε ολόκληρη τη Μικρά Ασία. Εκτός αυτού, είναι το μοναδικό κτίριο όπου ο Δωρικός ρυθμός ενώθηκε με τα διακοσμητικά στοιχεία της Ιωνικής παράδοσης.
Ζωσμένος από 34 κίονες, ο ναός είχε διαστάσεις 30.31 μέτρα επί 14.3 μέτρα. Η είσοδός του ήταν ανατολική, όπως συνηθιζόταν. Διέθετε πρόναο και κυρίως ναό, στον οποίο υπήρχε ο βωμός της Θεάς και το άγαλμά της. Η είσοδος στο κτίριο επιτρεπόταν μόνο στους ιερείς και στις ιέρειες, ενώ οι προσφορές γίνονταν στον εξωτερικό χώρο.
Δεν σώζεται τίποτε από το βωμό, μιας και καταστράφηκε στην βυζαντινή περίοδο, κατά την προσφιλή συνήθεια των χριστιανών. Ωστόσο, σώθηκαν κάποια ενδιαφέροντα διακοσμητικά στοιχεία - οι δημιουργοί του Ναού πρόσθεσαν σκηνές από τις περιπέτειες του Ηρακλή με τους Κενταύρους, καθώς και διακοσμήσεις με ταύρους, σφίγγες και φυτικά μοτίβα. Οι απεικονίσεις που σώζονται είναι αρκετά τραχιές και ίσως απλοϊκές σε σχέση με άλλους Ελληνικούς ναούς, ωστόσο μας δείχνουν την διάθεση των καλλιτεχνών να συνδυάσουν διαφορετικά στοιχεία και να φτιάξουν έναν καλαίσθητο χώρο για να τιμήσουν την πολιούχο Θεά τους.
Από τους βυζαντινούς χρόνους, τόσο ο Ναός όσο και τα άλλα κτίρια της πόλης καταστράφηκαν και τα κομμάτια τους χρησιμοποιήθηκαν για κατασκευή άλλων κτιρίων. Αρκετοί από τους βυζαντινούς πύργους που υπάρχουν στην περιοχή φτιάχτηκαν από τμήματα του Ναού της Αθηνάς.
Στις μέρες μας, οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να συλλέξουν από αυτά τα μεταγενέστερα κτίρια και από τη γύρω περιοχή όσα κομμάτια μπορούν να βρουν, προκειμένου να αποκαταστήσουν το Ναό, μια προσπάθεια που ξεκίνησε από το 1981 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Κάποια λίγα ανάγλυφα που έχουν σωθεί βρίσκονται στο Μουσείο του Λούβρου και της Βοστόνης. Η πρόσοψη του Ναού έχει αποκατασταθεί και βρίσκεται στο Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.
Αυτό το ξεχωριστό μνημείο στις ακτές της Μικράς Ασίας, επιβλητικό ακόμη και μετά την καταστροφή του, αγναντεύει ακόμα τις ακτές της πατρίδας μας θυμίζοντας την Ελληνική ιστορία της Ιωνίας και την αγάπη των Ελλήνων προς την Παλλάδα, την Παρθένο Προστάτιδά τους.
Περισσότερα: ΑΣΣΟΣ – Ψηφιακό Αρχείο Ελληνικού Πολιτισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.