ΠΛΩΤΙΝΟΣ: ΦΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΝΕ

Ο θειότατος Πλάτων λέγει ότι:

«Να θυμάσαι όμως ότι κανείς από εμάς δεν γεννήθηκε μόνο για τον εαυτό του, αλλά ότι ένα μέρος της υπάρξεώς μας ανήκει στην πατρίδα, άλλο στους γεννήσαντες και ένα άλλο στους φίλους. Πολλές φορές μάλιστα αφιερωνόμαστε στις ανάγκες που μας δημιουργούν οι καιροί. Όταν λοιπόν η ίδια η πατρίδα ζητάει τη βοήθειά μας στις κοινές υποθέσεις δεν είναι ορθό να την αγνοήσουμε, γιατί συνάμα αφήνουμε τη χώρα στα χέρια φαύλων που δεν προσέρχονται στα δημόσια πράγματα με σκοπό το βέλτιστο».

Και αυτό διότι κατά πως λέει ο θείος Πρόκλος:

«...όταν υπάρχει ένας πονηρός, η πόλη πολλές φορές εξομοιώνεται με αυτόν τον ένα και κολλάει την πονηριά σαν νόσημα και μολύνεται ολόκληρη από αυτήν. Μπορεί όμως να σημαίνει και κάτι άλλο, ότι δηλαδή, όταν υπάρχει ένας πονηρός, τιμωρείται ολόκληρη η πόλη επειδή δεν τιμώρησε την πονηριά του ενός, μολονότι μπορούσε να την τιμωρήσει. Έτσι όταν ο Αγαμέμνων συμπεριφέρθηκε με αυθάδεια στον ιερέα, ο λοιμός απλώθηκε σε όλους τους Έλληνες, επειδή παρέλειψαν να υπερασπιστούν τον ιερέα. Και όταν ασέβησε ο Αίαντας στο ιερό της Αθηνάς, όλοι έγιναν συνένοχοι, επειδή δεν αγανάχτησαν με την ασέβεια. Γιατί δεν πρέπει να αφήνουμε τους ασεβείς ούτε να συγκατανεύουμε στους αδίκους παραλείποντας να σταματήσουμε την δύναμη των κακών, ενώ μπορούμε να τη σταματήσουμε».

Και κατά πως λέγει ο Πρόκλος στο «Περί των δέκα προς την πρόνοια απορημάτων, κεφ. 58-61»:

«Οι πολιτείες, οι οικογένειες και οι γενιές αποτελούν ενιαίες οντότητες με ξεχωριστή δική τους ζωή. Κάθε πολιτεία και κάθε οικογένεια φυλάσσεται ολόκληρη από ένα πολιούχο και οικογενειακό θεό αντίστοιχα, υπάρχει δε μια κοινή περίοδος της πολιτείας, της οικογένειας και της γενιάς αντίστοιχα, η οποία συνδέει με τους ίδιους δεσμούς τη ζωή και τα ήθη της μιας και της άλλης. Έτσι, η ζωή μιας πολιτείας, μιας οικογένειας ή μιας γενιάς λειτουργεί ως ενιαίο σύνολο, εξ ου και για αμαρτήματα των προγόνων συμβαίνει να τιμωρούνται οι απόγονοι και να εκτίουν οι απόγονοι την ποινή που οφείλει να εκτίσει ολόκληρη η οικογένεια ή η πόλη ή η γενιά. Ο λόγος που συμβαίνει είναι ότι επειδή οι ψυχές υφίστανται μετενσωματώσεις η ψυχή του απογόνου μπορεί να είναι η ψυχή του προγόνου η οποία πληρώνει για τα αμαρτήματα που διέπραξε σε προηγούμενη  ζωή».

Κεφάλας Δ. Ευστάθιος (Αμφικτύων)

φιλοσοφοῦμεν γνησίως τε καὶ ἱκανῶς