ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Σύμφωνα με την Πανελλήνια Έρευνα Αναγνωστικής Συμπεριφοράς του 2004 της VPRC δυο στους τρεις νεοέλληνες δεν άνοιξαν βιβλίο εκείνη τη χρονιά!
Δηλαδή, 65,8% των συμπολιτών μας, έναντι 61,1% που είχε καταγραφεί από την ίδια έρευνα το 1998. Λίγο δύσκολο να άλλαξαν και πολύ αυτά το ποσοστά μέχρι σήμερα.
Ο σημαντικότερος λόγος που δεν διαβάζουν οι Έλληνες, όπως δηλώθηκε, ήταν η ''έλλειψη χρόνου''. Πώς να βρουν χρόνο για διάβασμα, όταν σύμφωνα με έρευνες, της AGB, πάνω από τέσσερις ώρες την ημέρα βλέπουν τηλεόραση…

Μετά την τελευταία έρευνα ανάγνωσης που είχε πραγματοποιήσει το ΕΚΕΒΙ το 2010, η QED Market Research σε συνεργασία με την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ ανέλαβαν την πρωτοβουλία και πραγματοποίησαν τον Νοέμβριο - Δεκέμβριο 2018 ποσοτική πανελλαδική έρευνα αναγνωστικής συμπεριφοράς με προσωπικές συνεντεύξεις και δομημένο ερωτηματολόγιο σε δείγμα 1.674 ατόμων ηλικίας 18-74 ετών.

Και ενώ από το 2010 μέχρι το 2018 ο αριθμός των αναγνωστών δεν φαίνεται να αλλάζει, αυτό που διαφοροποείται είναι η σειρά σημαντικότητας των παραγόντων που επηρεάζουν την αγορά ενός βιβλίου. Ενώ δηλαδή το θέμα του βιβλίου παραμένει το πρώτο κριτήριο αγοράς, οι συστάσεις των φίλων/γνωστών και το οπισθόφυλλο εκτοπίζουν τον συγγραφέα από τα κριτήρια επιλογής.

(NL: Μάϊος 2019)

https://www.osdel.gr/ , https://www.tovima.gr/

Η ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ - ΕΝΑ ΕΚΘΕΩΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ

Από το κανάλι: Μονοπάτια για σκέψη

«Ιδές που η νύχτα πηχτή γκρεμίζεται σε καταρράχτες άστρων... ...αστέρι της βροχής που στάζει αχτίνες...» Δ. Λιαντίνης

«Της γυναίκας το σώμα είναι το μουσικό όργανο. Η αρρενωπία του άντρα είναι ο οργανοπαίχτης. Όσο πιο έμορφη είναι η εικόνα του θηλυκού, να την ειπείς στο μισοφώς αλάβαστρο, να την ειπείς δέρμα δορκάδας τρελαμένο στα μύρα του άνεμου, να την ειπείς αστέρι της βροχής που στάζει αχτίνες, όσο πιό έμορφη είναι η όψη του θηλυκού, σώμα και πρόσωπο και νόηση ένα, τόσο πιο σπάνιο και ακριβό είναι το μουσικό όργανο που ζητά να το παίξει ο καλλιτέχνης του.
Βιολί στραντιβάριους είναι της γυναίκας το σώμα. Λουδοβίκος Μπετόβεν είναι ο βιολιστής του. Και η πράξη του έρωτα, το μουσικό γινόμενο που ακούγεται, είναι η Σονάτα Kreutzer. Η ενάτη σονάτα. Ιδές που η νύχτα πηχτή γκρεμίζεται σε καταρράχτες άστρων.»

Δ. Λιαντίνης – Γκέμμα

Η ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ, ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ. Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΜΟΝΟ ΑΝΟΗΣΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΦΕΡΝΕΙ.

ΥΠΑΤΙΑ: «ΕΓΙΝΑ ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ»

Η Υπατία ζει. Ας ξεκινάμε με αυτό το δεδομένο τους στοχασμούς μας προς αυτήν.
Ότι η Υπατία ζει.

Και εφόσον δεχτούμε πως συνεχίζει να είναι ζωντανή (γιατί πως γίνεται να πεθάνουν ποτέ οι ήρωες;) ας αναζητήσουμε το Νόημα της ύπαρξης αυτής της Ολύμπιας ψυχής.
Της πανεπιστήμονος Υπατίας. Όλοι στεκόμαστε και εστιάζουμε γεμάτοι από οργή, από θυμό αλλά και θλίψη, στο άδικο του θανάτου της. Μας πονάει το βάναυσο τέλος της που είχε από τις ορδές των βάρβαρων ψυχών. Πολλοί από εμάς, μισούμε ατελείωτα όλον εκείνον τον συρφετό των ανάξιων, και νοητά, έχουμε παλέψει μαζί τους πολλές φορές εκδικούμενοι το θάνατο της αγαπημένης.

Όμως, αν τώρα, ερχόταν η Υπατία εδώ, ανάμεσα μας, σε κάποια νοητή αίθουσα για να διδάξει, θεωρεί έστω και ένας από εμάς, πως θα μισούσε τους βασανιστές της;
Θεωρεί έστω και ένας από εμάς πως θα οργίζονταν με τις δόλιες υπάρξεις αυτών που την θανάτωσαν;
Θα τολμήσω να πω πως, όχι.

Δεν θα μας προέτρεπε ούτε σαν σκέψη, ούτε με πράξεις, να ρίξουμε το πνεύμα μας στα ζοφερά του Τάρταρου, εξομοιώνοντας την ελληνική μας φύση με αυτήν των σκοταδιστών ποθώντας εκδίκηση.
Αν δινόταν η ευκαιρία και η φιλόσοφος Υπατία ερχόταν να μας διδάξει, όπως έκανε σε όλη της ζωή, θα ξεκινούσε το μάθημα της με μια πρόταση:

«ΕΓΙΝΑ ΧΙΛΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ»

Έτσι, μ  αυτή την πρόταση, ο λογισμός μου νιώθει και ερμηνεύει τον θάνατο της Υπατίας.
Ένας θάνατος που στην ελληνική πορεία του φωτός, υπήρξε σταθμός. Αυτός ο Μέγας τεμαχισμός, το κομμάτιασμα του κορμιού της σε χίλια κομμάτια, αλλά όχι της ύπαρξης της, είναι ότι πιο συμβολικό μπορούσε να δώσει σε εμάς.

Η Υπατία, σφράγισε την έξοδο της από αυτόν τον κόσμο των ειδώλων και της πλάνης, με την ύψιστη τελετουργική σκηνή: αυτή του διαμελισμού της. Ως άλλος Ορφέας, ως άλλος θεός Διόνυσος, διαμελίστηκε ως την ύστατη πράξη αναγέννησης. Μιας ελληνικής πάντα αναγέννησης.
Και κάθε σπάραγμα της, κάθε κομμάτι της ύπαρξης της, μας φωνάζει πως, αν θέλουμε πραγματικά να αποδεχθούμε το φως το Ελληνικό, αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την πράξη της διάσπασης του σαθρού παλιού μας Εαυτού. Ας είμαστε έτοιμοι, ως ένας άλ­λος Ορφέας, να διαμελιστούμε, από τις μαινάδες της μέχρι τώρα ύπνωσής μας.

Αν θέλουμε πραγματικά να αποδεχθούμε το φως το Ελληνικό, ας είμαστε έτοιμοι να κρεουργηθούμε και να φαγωθούμε ως ένας άλλος Πενθέας, από τη γεννήτορά του την Αγαύη.
Ας είμαστε έτοιμοι να μυηθούμε στον θάνατο του Διονύσου, στον χιλιοσπαραγματό του για να γίνουμε θεοί.
Να παλέψουμε με τα μυθικά τέρατα, που κρύβονται στα βάθη της νόησής μας, και να είμαστε έτοιμοι δεχθούμε τον τρόμο που θα μας επιφέρει το ξεσκέπασμα του πραγματικού μας Κέρβερου Εαυτού μας όταν τον συναντήσουμε.

Ο θάνατος της Υπατίας, μας φωνάζει πως, το Ελληνικό θέλει να μυηθούμε στον πόνο της ενθάδε ύπαρξής μας.
Να αποδεχθούμε τον πλήρη κατακερματισμό της ψεύτικης κτίσης του συνόλου του χαρακτή­ρα μας.
Να διδαχθούμε από τους ήρωες μας, οι οποίοι μάτωσαν στις μάχες τους και θυσίασαν την ζωή τους για όλο αυτό που ονομάζουμε Φως ελληνικό. Πως ο δρόμος ο Ελληνικός, μας ζητά πρωτίστως να θυσιαστούμε.
Να τεμαχιστούμε.

Να αφορίσουμε και να αποδιώξουμε τις φενάκες των εντυπώσεών μας.
Όλα είναι σπαραγμός, θυσία και πόνος στην πορεία προς το ελληνικό φως.
Όλα προς αυτήν την πορεία έχουν έναν πρόωρο θάνατο γιατί πως θα αλλιώς θα συναντήσουμε το αιώνιο; Όλα είναι θυσία σε αυτόν τον δρόμο γιατί μέσα από αυτήν χτίστηκαν τα Ηλύσια Πεδία των ηρώων, μέσα από το αίμα τους που πότισε κάθε πέτρα. Εκεί, σε εκείνα τα Ιερά Πεδία βρίσκεται και η Υπατία.

Μια ηρωίδα. Ποτέ στην ελληνική σκέψη ο θάνατος ενός ήρωα δεν ήταν κάτι σκοτεινό που έπρεπε να μοιρολογηθει!

Οι θάνατοι των ηρώων μας ήταν διδαχή και δίδαγμα που έπρεπε να ακολουθήσουμε.

Και από εκεί πέρα η Υπατία, πιο ζωντανή και πιο λαμπερή από ποτέ, συνεχίζει να μας διδάσκει. Δεν σταμάτησε. Οι μαθητές της λίγοι, αλλά…. αρκετοί.

Η ζωή της, ας είναι οδηγός μας.

Η γενναιότητα της, ας γίνει το πιο σπουδαίο μάθημα μας.

Ο θάνατος της, ας μας σπρώξει να μαζέψουμε τα καινούργια μας κομμάτια της δικής μας διάσπασης, και να συνθέσουμε ξανά το μεγαλείο μιας δικαίας Ελλάδας.

Η Υπατία είναι αυτή που μας ψιθυρίζει στο αυτί πως:

«Εγινα χιλια κομμάτια για σένα».

Είθε να γίνουμε άξιοι μαθητές της.

Γιώβη Βασιλική.

ΠΗΓΗ: http://mythiki-anazitisi.blogspot.com/ μέσω https://www.schizas.com/

ΑΝΟΙΞΗ!!!

Κάθε μοσχοβολιὰ και κάθε χρώμα,
κάθε πουλιού κελάηδημα ξυπνάει
πόθο στα φυλλοκάρδια μου κι ελπίδα
να σου ξαναφιλήσω τ᾿ άγιο χώμα,
να ξαναϊδώ και το δικό σου Μάη,
όμορφή μου, καλή, γλυκειά πατρίδα.

Λορέντζος Μαβίλης – Πατρίδα 1888

Με τέτοια είσοδο, η άνοιξη δεν θα μπορούσε παρά να έχει υπάρξει σταθερό μοτίβο στο έργο των ποιητών, στο πέρασμα των χρόνων. Αμέτρητοι είναι οι στίχοι αφιερωμένοι σε αυτήν. 

Και θα είναι εκεί για να υπενθυμίζουν όσα χάνουμε, αν κρατάμε την άνοιξη μακριά μας.

Όσο κι αν η φύση μεταμορφώνεται σε ένα υπέροχο, πολύχρωμο καμβά, εάν η διάθεση να αισθανθούμε την ευφορία δεν "ξυπνήσει" μέσα μας, τίποτε δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη στην καρδιά μας.

O Οδυσσέας Ελύτης ήταν ξεκάθαρος: “Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις”!

Εποχές και στιγμές

-------------------------

ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΑΘΟΥΣ ΤΟ ΑΓΑΘΟ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ

“Άλλοι πίνουν μαζί κρασί, άλλοι παίζουν μαζί κύβους, μαζί γυμνάζονται, άλλοι κυνηγούν με τους φίλους τους και άλλοι φιλοσοφούν μαζί τους. Για να μιλήσουμε σύντομα, κάθε τι που αγαπούμε στη ζωή θέλουμε να το πραγματοποιούμε μαζί με τους φίλους μας, επειδή ο καθένας θέλει να ζει μαζί τους και γι' αυτό κάμνει και συμμερίζεται μ' αυτούς κάθε τι που εννοεί με τις λέξεις ζωή και συμβίωση.

Γι' αυτό η φιλία ανάμεσα στους φαύλους γίνεται πηγή του κακού.

Γιατί εφόσον οι φαύλοι είναι επιπόλαιοι, ο ένας συμμετέχει στην κακία του άλλου, και με τον τρόπο αυτό γίνονται όλοι κακοί, αφού εξομοιώνονται ο ένας με τον άλλο.

Αντίθετα η ανάμεσα στους ενάρετους ανθρώπους φιλία γίνεται πηγή αγαθού. Καθημερινά αυξάνεται το ηθικό της περιεχόμενο, και η πρόοδος συντελείται τόσο για την άσκηση της αρετής από κοινού, όσο για την αμοιβαία νουθεσία.

Ο ένας δέχεται από τον άλλο τις ευχάριστες σ' αυτόν ιδιότητες, και από ‘δω προέρχεται και το ρητό: «Από τους αγαθούς το αγαθό θα μάθεις”. 

Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια

Πηγή: http://mythiki-anazitisi.blogspot.com/     μέσω https://www.schizas.com/

ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ

Σε πολλούς γήινους μύθους, υπάρχουν αναφορές στο γεγονός ότι εξωγήινοι θεοί, πέταξαν από κάποιο μέρος του Σειρίου.

Από το κανάλι malenaraf

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΥΟΒΟΥΝΙΩΤΗΣ

Ο Γιάννης Ξύκης ή Δυοβουνιώτης (1757 - 1831) ήταν Έλληνας οπλαρχηγός της Στερεάς, γεννημένος στο χωριό Δύο Βουνά της Φθιώτιδας, γιος της Τριανταφυλλιάς και του Κώστα Ξύκη.

Σε ηλικία 13 ετών είδε τον πατέρα του κρεμασμένο από τους Τούρκους, γεγονός που επηρέασε καθοριστικά τη μετέπειτα πορεία του. Έφηβος ακόμη πήγε στο αρματολίκι του Αντρίκου Βερούση και έγινε πρωτοπαλίκαρο.

Πολέμησε το 1770 τους Τουρκαλβανούς κατά την επανάσταση των Ορλόφ. Έγινε γρήγορα ονομαστός για τη δράση και τις ικανότητές του, πραγματικό φόβητρο για τους Τούρκους, οι οποίοι του ανέθεσαν το αρματολίκι της Μπουστουνίτσας (Μενδενίτσας). Αργότερα ο Αλή πασάς αναγκάστηκε να του δώσει το αρματολίκι του Ζητουνίου και των Σαλώνων.

Παντρεύτηκε την κόρη της ισχυρής οικογένειας των Γιολδάσηδων, αποκτώντας έναν γιο, τον Γεώργιο.

Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και με την έναρξη της Επανάστασης ύψωσε τη σημαία στη Μενδενίτσα την 8η Απριλίου 1821, μαζί με τους Αθανάσιο Διάκο και Πανουργιά, και με τη βοήθεια του Κομνά Τράκα κυρίεψε το κάστρο της. Αγωνίστηκε ασταμάτητα, παίρνοντας μέρος σε όλες τις μάχες, μέσα και έξω από τα όρια της Ρούμελης, χωρίς ποτέ να αναμειχθεί στις πολιτικές ίντριγκες.

Σημαντικότερη στιγμή του υπήρξε το ευφυές σχέδιό του για την αναχαίτιση της στρατιάς του Μπεχρέμ πασά στη θέση Βασιλικά, στις 26 Αυγούστου 1821. Ο Δυοβουνιώτης, με τους άλλους οπλαρχηγούς της Στερεάς, περίμενε τη στρατιά στα στενά των Βασιλικών και κυριολεκτικά την αποδεκάτισε. Η νίκη στα Βασιλικά ανέτρεψε τα σχέδια των Τούρκων για ενίσχυση της πολιορκημένης Τριπολιτσάς και κατάπνιξη της Επανάστασης. Του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του στρατηγού.

https://el.wikipedia.org/

Η γνώση πρέπει να μοιράζεται αλλιώς χάνεται. Όμως με σεβασμό στον χρόνο και στον κόπο του δημιουργού της ανάρτησης.

Για την αντιγραφή αναφέρετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο.

ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΟΡΤΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΦΕΤΟΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ

Η Σικελία γιόρτασε φέτος την Εαρινή Ισημερία, την Αρχαία εορτή των προγόνων τους, γιορτή προς τιμήν των Διόσκουρων, Κάστορα και Πολυδεύκη.

Ανάκεια ονομαζόταν μια Αρχαία γιορτή των Αθηναίων προς τιμήν των Διόσκουρων, Κάστορα και Πολυδεύκη. Σε άλλες πόλεις της Ελλάδος, όπως στην Άμφισσα, στη Σπάρτη, στο Άργος κ.ά, εορτάζονταν προς τιμήν τους τα Διοσκούρια. Επίσης, ως Άνακες, που σημαίνει σωτήρες, τιμούσαν τους Κουρήτες, τους Καβείρους και άλλες θεότητες.

Η γιορτή στην Αθήνα γινόταν στις 18 του μήνα Ελαφηβολιώνος στο «Ανάκειο Ιερό» των Διοσκούρων, το οποίο βρισκόταν στην βόρεια πλευρά της Ακροπόλεως και περιελάμβανε προσφορές από ελιές, τυρί και πράσα, ενώ μετά ακολουθούσε συμπόσιο.

Με τη γιορτή αυτή οι Αθηναίοι ευχαριστούσαν και τιμούσαν κάθε φορά τους Διόσκουρους, καθώς δεν κατέστρεψαν τίποτα από την πόλη, όταν εισέβαλαν στην Αττική για να πάρουν πίσω την Ωραία Ελένη, την οποία είχε απαγάγει ο Θησέας μαζί με τον Πειρίθου και είχαν αναθέσει την προστασία και επιμέλειά της στην Αίθρα, μητέρα του Θησέα, στις Αφίδνες.

ΑΝΘΕΣΦΟΡΙΑ ή ΑΝΘΕΦΟΡΙΑ

Τα Ανθεσφόρια ήταν Αρχαία εορτή των Σικελιωτών προς τιμή της Περσεφόνης που εορταζόταν την Άνοιξη που η γη είναι γεμάτη άνθη όπου τότε καθώς πίστευαν επέστρεφε η Θεά από τον Άδη.

Στη Μεγαλόπολη, στο ιερό των Μεγάλων Θεών υπήρχαν αγάλματα «ανθεσφόρων κορών», όπου η κάθε μία έφερε στο κεφάλι της «τάλαρον ανθών ανάπλεων» (=καλάθι γεμάτο άνθη) όπου και εικάζεται ότι η παράσταση αυτή είχε σχέση με την εορτή των Ανθεσφορίων. Στο Άργος επίσης υπήρχε ναός της «Ανθείας Ήρας» όπου και μνημονεύονται «ανθεσφόροι παρθένες» χάρις των οποίων έπαιζαν στον αυλό ιδιαίτερη μουσική (μέλος) καλούμενο «ιεράκιο».

Παρόμοια γιορτή υπήρχε και στη Κνωσό στη Κρήτη όπου η θεά Αφροδίτη έφερε το προσωνύμιο «Άνθεια».

Η εορτή αυτή έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα ιδιαίτερα την Πρωτομαγιά με πλούσιες εκδηλώσεις σε πολλούς δήμους της Ελλάδας.

ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ

Τα Ανθεστήρια ήταν μεγάλη Αρχαία Ελληνική ετήσια εορτή προς τιμήν του Θεού Διονύσου, η οποία τελούνταν στην Αττική και σε πολλές ιωνικές πόλεις. Τα Ανθεστήρια φέρονται επίσης με τη γενικότερη ονομασία «Διονύσια».

Ο εορτασμός τους στην Αρχαία Αθήνα τελούνταν την 11η ως και την 13η του μηνός Ανθεστηριώνος (τέλη Φεβρουαρίου- αρχές Μαρτίου).

Η πρώτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομαζόταν πιθοίγια. Ονομάστηκε έτσι από το γεγονός ότι την ημέρα αυτή ανοίγονταν και δοκιμάζονταν για πρώτη φορά οι πίθοι με τον οίνο της χρονιάς.

Στα σπίτια μαγειρεύονταν σπόροι διαφόρων ειδών, που προσφέρθηκαν στον Διόνυσο και τον Χθόνιο Ερμή σε δεκατέσσερις βωμούς, όσα ήταν τα κομμάτια στα οποία ο Διόνυσος τεμαχίσθηκε από τους Τιτάνες. Οι ναοί ήταν κλειστοί για όλη τη διάρκεια των Ανθεστηρίων.

Η δεύτερη μέρα λεγόταν χοές, από το ομώνυμο οινοδοχείο και η τρίτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομάζονταν χύτροι, επειδή την ημέρα προσφέρονταν αγγεία με άνθη, μαγειρεμένα λαχανικά και πανσπερμία σιτηρών.

Επίσης, την τρίτη και τελευταία ημέρα εορτάζονταν τα Υδροφόρια προς τιμήν όσων χάθηκαν στον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.

Στην Αρχαία Αθήνα όποτε γινόταν η εορτή, οι Αθηναίοι δοκίμαζαν το νέο κρασί μέσα σε ατμόσφαιρα γενικής χαράς.

Πηγή και από το Stato Magna Grecia - Due Sicilie

https://ellinondiktyo.blogspot.com/2023/03/blog-post_87.html

Η γνώση πρέπει να μοιράζεται αλλιώς χάνεται. Όμως με σεβασμό στον χρόνο και στον κόπο του δημιουργού της ανάρτησης.

Για την αντιγραφή αναφέρετε την πηγή με ενεργό σύνδεσμο.

ΑΣ'ΤΕΣ ΝΑ ΚΥΜΑΤΙΖΟΥΝΕ

ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΜΑΣ

Το θεϊκό που βλέπεις μέσα στον εαυτό σου, το βλέπεις εξίσου και σε όλους τους άλλους και καταλαβαίνεις ότι το ίδιο πνεύμα υπάρχει μέσα σε όλους. Επομένως η αυξανόμενη εσωτερική ενότητα με τους άλλους είναι αναγκαιότητα και η τέλεια ενότητα είναι το σημάδι και η προϋπόθεση της τέλειας ζωής. 

Δεν υπάρχουν τυχαίες συναντήσεις. Όλοι εμφανίζονται στη ζωή μας για κάποιο λόγο και έχουν ένα μήνυμα για μας. Είναι πολύ σημαντικό να παραμένουμε σε επαγρύπνηση ώστε να καταλαβαίνουμε με ποια άτομα πρέπει να συνδεθούμε. 

Το σημαντικό είναι να κρατάμε την ενέργεια μας σε υψηλά επίπεδα και να διατηρούμε τα ερωτήματα της ζωής μας στο προσκήνιο της προσοχής μας. Όταν είμαστε σε αυτή την κατάσταση θα προσελκύσουμε τις συμπτώσεις που χρειαζόμαστε για να εξελιχθούμε. 

Παρακολουθούμε τι συμβαίνει και δίνουμε προσοχή όταν κοιταζόμαστε αυθόρμητα με κάποιον ή νιώθουμε σαν να τον γνωρίζουμε. Μπορεί κάποιος να μας θυμίζει κάποιο γνωστό μας, αυτή η διαισθητική εντύπωση μας παρακινεί να διερευνήσουμε το νόημα της σύνδεσης. Τι μήνυμα μπορεί να έχει να μας δώσει αυτός ο άνθρωπος σε σχέση με τα τρέχοντα ερωτήματα μας; 

Αν συζητήσουμε με κάποιον που συναντάμε στον δρόμο μας και δεν δούμε κανένα μήνυμα που να έχει σχέση με το τρέχον ερώτημα μας, αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρχε μήνυμα. Σημαίνει απλώς ότι δεν καταφέραμε να το φέρουμε στο προσκήνιο σε αυτή την συνάντηση.  Αν έχουμε επανειλημμένες συναντήσεις με κάποιον, πρέπει να ανακαλύψουμε για ποιο λόγο συμβαίνουν αυτές οι συμπτώσεις. 

Πηγή: Ουράνια Προφητεία
James Redfield
Εκδόσεις Διόπτρα

https://angelsroads.blogspot.com/

---------------------------------

ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕ 3 ΤΡΟΠΟΥΣ

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ

Η 8η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

Στην 8η επίγνωση περιγράφεται η διαδικασία με την οποία θα βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να αναπτύξει τον σκοπό της ζωής του. Περιγράφει στο πως θα βλέπουμε πέρα από το συνηθισμένο εαυτό, την προσωπικότητα των ατόμων που συναντάμε. 

Αντί  να την βλέπουμε επιφανειακά εστιάζουμε την προσοχή μας στην μοναδική ομορφιά κάθε ατόμου βλέποντας την λαμπρότητα και την δόξα του εσωτερικού του εαυτού. Με αυτό τον τρόπο του στέλνουμε ενέργεια. 

Με αυτή την αυξημένη ενέργεια που έρχεται ο άλλος θα μπορέσει να περάσει στην εμπειρία του ανώτερου εαυτού του και από αυτή την ανώτερη δόνηση θα έχει μεγαλύτερη διαύγεια για τον εαυτό του και θα μπορεί να πει την αλήθεια του πιο εύκολα. 

Με αυτό τον τρόπο θα ανταλλαχθούν μηνύματα που θα βοηθήσουν την ροή της εξέλιξης και για τα δύο άτομα. 

Όταν η ενέργεια εισέρχεται στον άλλον, τον βοηθά να δει την αλήθεια του και τότε είναι σε θέση να σου δώσει αυτή την αλήθεια. Αυτή η ακτίνα ενέργειας βοηθά το άλλο άτομο να ανοιχτεί και αυξάνει την πιθανότητα να ξέρει τι θα σου πει.

Ωστόσο αυτή η αμοιβαία ανταλλαγή ενέργειας είναι δυνατή μόνο όταν δεν υπάρχουν κρυφοί σκοποί ή προσκολλήσεις σε συγκεκριμένες εκβάσεις μιας κατάστασης. Αυτή η διαδικασία μαθαίνεται από την δική σας εμπειρία. 

Δεν υπάρχουν κανόνες για το πώς θα κάνετε να σας συμβούν συναντήσεις ή πως θα καταφέρεται να καρποφορήσουν. 

Καθώς θα σας γίνεται συνήθεια να εκτιμάτε το μοναδικό εαυτό εκείνων που συναντάτε ή που γνωρίζετε ήδη θα αρχίσετε να προσέχετε αλλαγές στις σχέσεις σας και στη ζωή σας.

Πηγή: Ουράνια Προφητεία
James Redfield
Εκδόσεις Διόπτρα

https://angelsroads.blogspot.com/

------------------------------

ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΜΑΣ

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ - Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ, ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΣΟΥ, ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ.   
Εφάρμοσε την επίγνωση στη δική σου ζωή και δες τι θα ανακαλύψεις.
Κάθε σκέψη, πρόθεση, απόφαση ή πράξη που κάνεις κάθε μέρα δημιουργεί την πραγματικότητά σου. 

Οι πεποιθήσεις αδιόρατες αλλά πάντα παρούσες, αποτελούν αόρατους αλλά καθοριστικούς παράγοντες στη ζωή σου. Η πραγματικότητά σου είναι ένα προϊόν των νοητικών σου προθέσεων. Αν αλλάξεις την αντίληψή σου θα αλλάξεις και την εμπειρία του κόσμου σου, θα αλλάξεις την πραγματικότητά σου. Για να μπορέσεις να διευρύνεις και να αλλάξεις τις πεποιθήσεις που δεν σε εξυπηρετούν πλέον, πρέπει να τις φέρεις στο συνειδητό.

Η Δεύτερη επίγνωση διδάσκει, ότι η αντίληψη των μυστηριωδών συμπτώσεων της ζωής από μέρους μας, είναι ένα ιστορικό συμβάν με ιδιαίτερη σημασία. Μετά την κατάρρευση της μεσαιωνικής κοσμοθεωρίας, χάσαμε την ασφάλεια που μας έδινε η εξήγηση της εκκλησίας για το σύμπαν. Γι΄ αυτό, αποφασίσαμε συλλογικά να συγκεντρώσουμε την προσοχή και τις προσπάθειές μας στην κατάκτηση της φύσης και να χρησιμοποιήσουμε την επιστήμη και την τεχνολογία μας, για να εδραιωθούμε στον κόσμο. 

Ξεκινήσαμε να δημιουργήσουμε μια εγκόσμια ασφάλεια, που θα αντικαθιστούσε την πνευματική ασφάλεια που είχαμε χάσει. Για να αισθανθούμε πιο ασφαλείς, αποφεύγαμε και αρνιόμαστε συστηματικά τις μυστηριώδεις πλευρές της ζωής πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Δημιουργήσαμε μια ψευδαίσθηση, ότι ζούμε σε ένα σύμπαν που είναι πλήρως εξηγήσιμο και προβλέψιμο και στο οποίο τα τυχαία συμβάντα δεν έχουν κανένα νόημα. Για να διατηρήσουμε την ψευδαίσθηση, αρνιόμαστε να δεχθούμε κάθε ένδειξη για το αντίθετο, περιορίσαμε την επιστημονική έρευνα των παραφυσικών φαινομένων και υιοθετήσαμε μια στάση απόλυτου σκεπτικισμού. Η εξερεύνηση των μυστηριωδών διαστάσεων της ζωής, έγινε σχεδόν ταμπού. Σταδιακά όμως, έχει αρχίσει μια αφύπνιση. Η αφύπνιση αυτή, δεν είναι τίποτε άλλο από την απελευθέρωσή μας, από την ενασχόληση της σύγχρονης εποχής με τα εγκόσμια και το άνοιγμα του νου μας σε μια νέα πιο αληθινή αντίληψη του κόσμου.

Επιμέλεια κειμένου Καίτη Σαμαρτζή
Πηγές: Ουράνια Προφητεία, ιντερνετ

https://angelsroads.blogspot.com/2011/05/blog-post_28.html

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ

Ηραίο στο Μεταπόντιο

Μεγάλη Ελλάδα, η Αρχαία ονομασία της Νότιας ή Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας, η οποία δόθηκε εξαιτίας των πολυάριθμων αποικιών (αχαϊκών, δωρικών, ιωνικών) που ιδρύθηκαν εκεί από τους Έλληνες. Δηλώνεται με αυτόν τον όρο, σε γραπτές φιλολογικές μαρτυρίες, ήδη από το -2ο αι., από τον ιστοριογράφο Πολύβιο.

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Στράβων (C, 253), η επικοινωνία μεταξύ των πληθυσμών της Νότιας Ιταλίας και του Αιγαίου είχε ξεκινήσει από την Μυκηναϊκή εποχή, με ανταλλαγές εμπορικών προϊόντων, ενώ δεν αποκλείεται το γεγονός να είχαν εγκατασταθεί σε αυτό το τμήμα της Ιταλίας, και κατά κύριο λόγο στα παράλια, ομάδες Μυκηναίων ήδη από το -13ο αι.. Η Κάτω Ιταλία αποικίσθηκε από Αχαιούς της Κεντρικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου, ενώ η Σικελία από Ίωνες και Δωριείς. 

Η χρησιμοποίηση των Ολυμπιάδων, σαν χρονική σταθερά για την χρονολόγηση, έγινε για πρώτη φορά από τον Τίμαιο τον Ταυρομένιο, (η περίφημη σήμερα Ταορμίνα της Σικελίας) 346 – 250 από την Μεγάλη Ελλάδα.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΣ. ΔΕΣΜΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΔΕΣΜΟΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ !!!

Ιστορική ομάδα ΝΑΙΑΔΙ ΜΕΤΑΠΟΝΤΙΩΝ σε ναό του Μεταπόντου των προγόνων θεών μας, τιμά τις ρίζες και την καταγωγή της.

Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Θουκυδίδης, η Σικελία και η Νότιος Ιταλία δεν ήταν απλά ένα κομμάτι της Ελλάδας, αλλά ήταν Η Μεγάλη Ελλάδα. Μια καινούργια Ελλάδα, μεγάλη και κραταιά σαν τη μητέρα πατρίδα. Και εξακολουθεί να είναι δεμένη με την Ελλάδα. Με τους θρύλους, με τους θεούς της, με τον πολιτισμό και την τέχνη της, με του παλιού καιρού τα πλούτη, τα κλέη και τη δύναμή της.

https://www.facebook.com/StatoDueSicilieMagnaGrecia/ ,   http://www.deepi.gr/

https://cognoscoteam.gr/archives/11427 , https://kokkinoslawfirm.com/

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

Μια νέα πνευματική αφύπνιση συμβαίνει στον άνθρωπο, μια αφύπνιση που δημιουργείται από την ύπαρξη ενός κρίσιμου πλήθους ανθρώπων, που βιώνουν τη ζωή τους ως μια πνευματική εξέλιξη, ως ένα ταξίδι στο οποίο οδηγούμαστε προς τα εμπρός μέσα από μυστηριώδεις συμπτώσεις.

Κοιτάζεις τη ζωή σου και συνειδητοποιείς ότι συμβαίνουν περισσότερα από όσα νόμιζες.
Πέρα από την καθημερινή ρουτίνα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζεις, μπορεί να διακρίνεις την μυστηριώδη επίδραση του θεϊκού.
Συμπτώσεις με νόημα που μοιάζουν να στέλνουν μηνύματα και να σε οδηγούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Στην αρχή τις βλέπεις φευγαλέα καθώς τις προσπερνάς χωρίς να δίνεις προσοχή.
Τελικά αρχίζεις να επιβραδύνεις το ρυθμό σου και να εξετάζεις πιο προσεκτικά αυτά τα γεγονότα.
Όταν είσαι ανοιχτός και σε επιφυλακή αντιλαμβάνεσαι πιο εύκολα το επόμενο συγχρονιστικό γεγονός. Σιγά σιγά, έχει αρχίσει να συμβαίνει μια παγκόσμια μεταμόρφωση. Οι συμπτώσεις είναι κάτι παραπάνω από ένα ενδιαφέρον φαινόμενο.
Είναι βουτιά στο ασυνείδητο.

Βιώνεις την 1η Επίγνωση, όταν συνειδητοποιείς ότι υπάρχει ένα μυστήριο το οποίο λειτουργεί, οδηγώντας μας κάπου, για κάποιον σκοπό. 
Είναι εκεί για τον καθένα, αλλά μόνο λίγοι το προσέχουν. 
Μόλις αρχίζεις να παρατηρείς πραγματικά, τότε αρχίζεις να βλέπεις τις συμπτώσεις όλο και περισσότερο.

Ήρθε η ώρα που θα καταλάβουμε σε τι κόσμο γεμάτο μυστικά ζούμε, γεμάτο από συμπτωματικά γεγονότα και τυχαίες συναντήσεις, αλλά στην ουσία τους προκαθορισμένες.

Η Πρώτη Επίγνωση είναι η επίγνωση της αφύπνισης. Κοιτάζουμε τη ζωή μας και συνειδητοποιούμε ότι συμβαίνουν περισσότερα από όσα νομίζαμε. Πέρα από την καθημερινή μας ρουτίνα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, μπορεί να διακρίνουμε τη μυστηριώδη επίδραση του θεϊκού: «Συμπτώσεις με νόημα», που μοιάζουν να μας στέλνουν μηνύματα και να μας οδηγούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. 

Στην αρχή τις βλέπουμε μόνο φευγαλέα, καθώς προσπερνάμε τρέχοντας, χωρίς να δίνουμε προσοχή. Τελικά αρχίζουμε όμως να επιβραδύνουμε το ρυθμό μας και να εξετάζουμε πιο προσεκτικά αυτά τα γεγονότα. Όταν είμαστε ανοιχτοί και σε επιφυλακή, αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολα το επόμενο συγχρονιστικό γεγονός. 

Οι συμπτώσεις εμφανίζουν διακυμάνσεις. Μερικές φορές, έρχονται απανωτά η μια μετά την άλλη, ενώ άλλες φορές εμφανίζονται πιο αραιά. Παρ΄ όλα αυτά, ξέρουμε ότι έχουμε ανακαλύψει την ψυχική διαδικασία που οδηγεί την ψυχή μας προς τα εμπρός. Οι υπόλοιπες επιγνώσεις, εξηγούν πως μπορούμε να αυξήσουμε τη συχνότητα αυτών των μυστηριωδών συγχρονιστικών γεγονότων και να ανακαλύψουμε το πεπρωμένο προς το οποίο οδηγούμαστε.

https://angelsroads.blogspot.com/2011/07/blog-post_27.html

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΘΕΟΣΚΕΠΑΣΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

Το βίντεο που ανήρτησε το PafosNet για την εντυπωσιακή προσπάθεια των μαθητών του Γυμνασίου Θεοσκέπαστης Πάφου και του γυμναστή τους, Σταύρου Αγαθοκλέους, οι οποίοι απέδωσαν χορευτικά σε αρχαιολογικούς χώρους της Πάφου το εμβληματικό "Ζειμπέκικο της Ευδοκίας", έκανε ρεκόρ επισκεψιμότητας.

Ακόμη περισσότερα ήταν και τα αιτήματα για να δουν οι χρήστες της ενημερωτικής ιστοσελίδας της Πάφου και γενικότερα οι χρήστες του διαδικτύου, και την χορευτική απόδοση από τα παιδιά του γνωστού κυπριακού "Τηλλυρκώτισσα".

https://www.facebook.com/PafosNET , PafosNetCyprus

ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

Οι  Έλληνες μύστες κατά την Αρχαιότητα,  μελετούσαν και γνώριζαν τις θείες λειτουργίες της φύσεως έτσι αυτές τις μέρες τελούσαν επίσημες τελετές για την αποκάλυψη των θείων μυστικών που κρατάει φιλόστοργα κρυμμένα στα βάθη της η μάνα Γη.

Αρχαία μνημεία, ευθυγραμμισμένα με την ανατολή του ήλιου τις συγκεκριμένες αυτές ημέρες (ήτοι Ισημερίες & Ηλιοστάσια), που λειτουργούσαν ως ηλιακά ημερολόγια, κοσμικά παρατηρητήρια ή και για άλλες χρήσεις που μόνον να εικάσουμε μπορούμε, μας εντυπωσιάζουν με την εκπληκτική αρχιτεκτονική-μαθηματική τους ακρίβεια. 

Η Εαρινή Ισημερία σηματοδοτεί την έναρξη μιας εποχής λοιπόν, που η ημέρα όλο και μεγαλώνει, όλο και ζεσταίνει. Ο Ήλιος, με το φως του και την θέρμη του, ξυπνάει όλη τη ζωή στη Φύση. Οι σπόροι που είχαν κουρνιάσει τον χειμώνα κυοφορώντας, τώρα γεννούν νέα ζωή. Ευχάριστη ζέστη, βλάστηση, ανάπτυξη, άνθιση, χρώματα, μυρωδιές, κελαϊδίσματα και κελαρύσματα συνθέτουν ένα σκηνικό χαράς και αρμονίας, φωτός και χρωμάτων.

Οι αλλαγές στην Φύση την Άνοιξη, επιδρούν βιοχημικά και κατά συνέπεια ψυχο-συναισθηματικά με αποτέλεσμα  οι άνθρωποι να έχουν καλύτερη Διά-θεση σε σχέση με τον χειμώνα.  Οι άνθρωποι ως αναπόσπαστο κομμάτι της Γαίας, δραστηριοποιούνται ψυχικά και σωματικά, αξιοποιώντας  το φως και την θέρμη του Ήλιου. 

Ο εορτασμός λοιπόν των παραπάνω απαιτούν επισημότητα, διότι συμβολικά γιορτάζουμε   την επιβίωσή του. Η γιορτή είναι αφιερωμένη εξίσου σε  ανδρικές ηλιακές θεότητες (Ήλιος, Μίθρας, Άδωνις, Όντιν, Διόνυσος κ.α.) και σε γυναικείες γήινες γονιμικές θεότητες (Ιστάρ, Αστάρτη, Ισις, Ανάτ, Οστάρα, Κυβέλη, Περσεφόνη κ.α.). Θεϊκά ζευγάρια πολλές φορές, που ο ένας από τους δύο πεθαίνει η κατεβαίνει στον Κάτω Κόσμο για να αναστηθεί ή να επανέλθει στον Μέσο Κόσμο αυτόν του φωτός και της ζωής, συμβόλιζαν τον άχρονο κοσμικό ενθαρρυντικό μύθο της αιώνιας επιστροφής, του θανάτου και της ανάστασης, στη Φύση και στον άνθρωπο.

Είναι η τελευταία φορά, μέχρι τον επόμενο χειμώνα που ιέρειες, γυναίκες, μητέρες, η Δήμητρα, θα ψάλλουν τον ύμνο της Περσεφόνης, της Κόρης, που την προσκαλούν, την ικετεύουν να ξαναγυρίσει στη Γη, να ξαναδώσει καρπούς και ζωή.

Η άνοδος της Κόρης στη Γη, φέρνει το φως, τη χαρά και την γονιμότητα. Άλλωστε και ο Πλούτωνας γι’ αυτό την άρπαξε. «Μια γυναίκα όμορφη θα φώτιζε λίγο τη ζωή μου εκεί κάτω, στο πιο δύσκολο, σκοτεινό και μοναχικό βασίλειο που έχω» είπε στον αδελφό του Δία, όταν την είδε να παίζει με τις Νύμφες, στα λιβάδια της Ελευσίνας.

Άλλωστε, τώρα γιορτάζονταν τα Μικρά Ελευσίνια προς τιμήν της Περσεφόνης και της Δήμητρας. Ήταν μέρος της προετοιμασίας για τα Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια όπου μετά από καθαρμούς, θυσίες και όρκους εχεμύθειας, οι μύστες δεχόντουσαν την πρώτη διδασκαλία, βάσει της οποίας θα μπορούσαν να συμμετάσχουν και να αντιληφθούν τα Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια.

Ο μύθος της Κόρης περιγράφει τον αέναο κύκλο της Ζωής στο κάθε τι. Την άνοδο και την κάθοδο, τη μέρα και τη νύχτα, την κίνηση και την ακινησία. Συμβολίζει όλες τις αλληλοσυμπληρούμενες αντίθετες ενέργειες που συνθέτουν τη Ζωή. Το δίπολο της εσωτερικής και εξωτερικής αρμονίας.

Η αλληγορία υπενθυμίζει τη συνεχή μετάβαση της ψυχής από τη νύχτα στη μέρα, από τη μέρα στη νύχτα. Την κάθοδο της ψυχής στο σκοτάδι, τον εσωτερικό θάνατο και την άνοδο της ψυχής στο φως, στη Μητέρα. Συμβολίζει το ταξίδι της εξέλιξης της ψυχής, ανάμεσα στον υλικό και πνευματικό κόσμο, όλες τις μεταβολές και τις αλλαγές που σηματοδοτούν τη Ζωή μας.

Ο Πυθαγόρας και οι άλλοι Ιεροφάντες της Ελευσίνος γνώριζαν την κρυμμένη σημασία των ημερών αυτών και την μετέδιδαν μόνο σ’ όσους αγαπούσαν το φως του ήλιου.

Οι Ορφικοί γιόρταζαν κατά την Εαρινή Ισημερία τον θάνατο του Διόνυσου του Ζαγρέως και την εκ νέου γέννησήν του από την φύση του Ολυμπίου Διός.

Ο Θείος Ορφέας αποκαλούσε την Εαρινή Ισημερία Θεία Νύμφη που κατέρχεται από τον ουρανό στη γη κάθε χρόνο για να εξαγνίσει τις ψυχές του Άδη.

Η πατρώα μας παράδοση, εορτάζεται παντού κάθε χρόνο στον πλανήτη. Σαν παγκόσμια ημέρα του πολίτη, σαν γιορτή της ποίησης, σαν γιορτή της μητέρας, σαν ημέρα κοσμολογίας ή σαν ΑΝΑΣΤΑΣΗ. 

Καλή Άνοιξη σε όλους!!!

Της Ελευθερίας Φ. Φιλίππου

https://news.makedonias.gr/

20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2023 ΕΙΝΑΙ Η ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

Για το βόρειο ημισφαίριο, η πρώτη ημέρα της Άνοιξης είναι σήμερα.

Η Εαρινή Ισημερία είναι το αστρονομικό φαινόμενο, κατά το οποίο η ημέρα και η νύχτα έχουν την ίδια διάρκεια.

Κάθε χρόνο, η εαρινή ισημερία πραγματοποιείται μεταξύ 19 και 21 Μαρτίου. Σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Forbes, φέτος «έπεσε» στις 20 Μαρτίου.

Η στιγμή κατά την οποία οι ακτίνες του ηλίου θα πέσουν κατακόρυφα στον ισημερινό πρόκειται να λάβει χώρα στις 11:24 το βράδυ (ώρα Ελλάδας).  https://www.ieidiseis.gr/

--------------------------------------------

Η ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ - Η ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ - Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

ΤΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΕΑΡΙΝΗΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ

Ο τρόπος, με τον οποίον έχουν διασωθεί πληροφορίες πανάρχαιας επιστημονικής γνώσης δια μέσου των χιλιετιών, είναι η Ελληνική Μυθολογία.

Αυτός είναι ο τρόπος, με τον οποίο έχουν διασωθεί πληροφορίες πανάρχαιας επιστημονικής γνώσης δια μέσου των χιλιετιών. Με την βοήθεια της Μυθολογίας. Ασφαλώς δεν ήταν δυνατόν σε κανέναν άνθρωπο τόσα χρόνια να σκεφθεί, γιατί επισημαίνει ο Όμηρος τον αριθμό των 2 × 23. Μόνο τώρα μετά την αποκωδικοποίηση του DNA, και με σοβαρή κι επισταμένη μελέτη των κειμένων μπορούν να εξαχθούν τέτοια συμπεράσματα.

Αυτός είναι επίσης κι ο ορθός τρόπος, με τον οποίο πρέπει να προσεγγίζεται η Ελληνική Μυθολογία.

Με το όνομα Κίρκη και με τις περιπέτειες, που περιγράφονται στην ραψωδία κ διασώθηκαν πληροφορίες για τα επιτεύγματα της γενετικής επιστήμης της «Χρυσής Εποχής» (όπως ονομάζεται από Αρχαίους συγγραφείς μιά πανάρχαια -μή προσδιορίσιμη επ’ ακριβώς χρονικά- εποχή υψηλού πολιτισμού).

Παρόμοιες πληροφορίες για την πανάρχαια Γενετική και το DNA υπάρχουν πολλές και σε άλλους Αρχαίους συγγραφείς και σε άλλες μυθολογικές περιγραφές. Τα δύο φίδια δεν απεικονίζονται μόνο στο κηρύκειο του Ερμή. Με τα δυο φίδια είναι γεμάτη η Μυθολογία μας. Η θεά Ήρα έστειλε δύο φίδια στον Ηρακλή, όταν ήταν βρέφος. Η θεά Αθηνά, αφού αναδέχθηκε τον Εριχθόνιο από την γη, τον έκλεισε σε ένα κιβώτιο και του έβαλε φύλακες δύο φίδια. Στο Ανάκτορο της Κνωσού βρέθηκε αγαλματίδιο της θεάς Μητέρας, που κρατάει στα χέρια της δύο φίδια.

Εκτός από τα δύο φίδια, που ελίσσονται το ένα γύρω από το άλλο, συχνά συναντάται η παραλλαγή του ενός φιδιού να ελίσσεται γύρω από ένα ξύλο, το σύμβολο του θεού της Ιατρικής Ασκληπιού. Χαρακτηριστικότατη περίπτωση αυτής της παραλλαγής περιγράφεται στην Αργοναυτική Εκστρατεία και στην Μήδεια.

Μήπως ο Όμηρος μεταφέρει πληροφορίες, από τις οποίες προκύπτει, ότι υπήρχε γνώση της γενετικής από πανάρχαιες ακόμη εποχές;;;

Μήπως ο Όμηρος μεταφέρει πληροφορίες, από τις οποίες προκύπτει, ότι υπήρχε γνώση της γενετικής από πανάρχαιες ακόμη εποχές;;;

Σύμφωνα με την Μυθολογία ο Ασκληπιός διδάχθηκε την επιστήμη της Ιατρικής από το Χείρωνα, έγινε δε τόσο διάσημος γιατρός, που όχι μόνο βοηθούσε τους ανθρώπους ν’ αποφύγουν το θάνατο, αλλά τόλμησε ν’ αναστήσει με την επιστήμη του και νεκρούς (Απολλόδωρος, «Βιβλιοθήκη», Γ΄118-120). Κατόπιν αυτού ο θεός του Άδη, Πλούτων, θύμωσε και ειδοποίησε τον αδελφό του Δία, ότι υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουν οι άνθρωποι από τον φυσικό νόμο του θανάτου. Έπειτα απ’ αυτό ο Ζευς κατακεραύνωσε τον Ασκληπιό και τον θανάτωσε.

Στη ραψωδία κ της «Οδύσσειας», όπου περιγράφεται η περιπέτεια του Οδυσσέα και η μεταμόρφωση των συντρόφων του σε χοίρους στο νησί της Κίρκης, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις, ότι ο Όμηρος μεταφέρει πληροφορίες, από τις οποίες προκύπτει, ότι υπήρχε γνώση της γενετικής από πανάρχαιες ακόμα εποχές. Συγκεκριμένα:

• Το όνομα Κίρκη δεν είναι κάποιο τυχαίο, αλλά τα γράμματα που το αποτελούν συναντώνται και στη λέξη Κηρύκειο.

• Το όνομα του γιού της Κίρκης και του Οδυσσέα είναι Τηλέγονος [τήλε (= από μακρυά) και γόνος].

• Όταν ο Όμηρος περιγράφει κάποιο πρόσωπο, συνήθως εκτός από το όνομα χρησιμοποιεί κι ένα η περισσότερα επίθετα, που το προσδιορίζουν καλύτερα. Τα επίθετα που χρησιμοποιεί για την Κίρκη είναι: πολυφάρμακος (κ 276), πότνια (σεβαστή: κ 549), καλλιπλοκάμοιος (κ 220) και εϋπλόκαμος (κ 136 και λ 8). Το πολυφάρμακος και το πότνια μπορούν εύκολα να εξηγηθούν, γιατί, όπως αναφέρει ο ποιητής, ήταν θεά (αδελφή του Αιήτη, κόρη του Ήλιου και της κόρης του Ωκεανού Περσηίδας ή κατ’ άλλους της Εκάτης). Για να επιμένει όμως ο Όμηρος, που πάντα ακριβολογεί, σε τρία σημεία μάλιστα στην περιγραφή, ότι η Κίρκη είχε καλούς πλοκάμους, πρέπει να είναι πολύ σημαντικό, κι ασφαλώς δεν πρέπει να αναφέρεται στην κόμμωσή της.

• Το αντίδοτο στον Οδυσσέα δεν το έδωσε η θεά Αθηνά, που πάντα τον προστάτευε, αλλά ο - κάτοχος του κηρυκείου - Ερμής.

• Η Κίρκη είχε τέσσερις θεραπαινίδες («αμφιπόλους»: κ 348-349), όσες και οι βάσεις του DNA.

• Ο αριθμός των τεσσάρων θεραπαινίδων θα μπορούσε να θεωρηθεί τυχαίος, αλλά ο Όμηρος μας δίνει έντεχνα κι άλλον έναν εκπληκτικό αριθμό, ο οποίος δεν φαίνεται να είναι τυχαίος. Όταν οι σύντροφοι του Οδυσσέα πήγαν στο ανάκτορο της Κίρκης, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στην μία αρχηγός ήταν ο Ευρύλοχος και στην άλλη ο Οδυσσέας. Μαζί του ο κάθε αρχηγός πήρε 22 άνδρες (κ 203-209). Ο Όμηρος μας περιγράφει λοιπόν δύο ομάδες των 22, κι αν προσθέσουμε και τους αρχηγούς, προκύπτουν δύο ομάδες των 23. Σας θυμίζει τίποτε αυτός ο αριθμός;

Είναι ο αριθμός των χρωμοσωμάτων στον πυρήνα των ανθρωπίνων κυττάρων!

Ο τρόπος, με τον οποίον έχουν διασωθεί πληροφορίες πανάρχαιας επιστημονικής γνώσης δια μέσου των χιλιετιών, είναι η Ελληνική Μυθολογία.